คุณสามีเป็นมาเฟีย

คุณสามีเป็นมาเฟีย

last updateLast Updated : 2025-10-23
By:  นิยายของเนมUpdated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
51Chapters
44views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เขากลัวเธอท้อง กลัวในท้องเธอมีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาติดมาด้วย ตรวจก็แล้ว ประจำเดือนมาก็แล้ว เขาไม่สน ไม่เชื่อ กลัวทุกอย่างมันผิดพลาด สิ่งที่เขาต้องการคือเธอต้องอยู่กับเขา 3เดือน ท้องไม่โต เธอค่อยไป

View More

Chapter 1

บทที่ 1

“…อ๊าส์~” เสียงครวญครางด้วยความเสียวซ่านประสานกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อยังดังต่อเนื่อง หลังจากที่เสียงขับเคลื่อนอยู่ภายในห้องชุดหรูนับสองชั่วโมงเต็มเห็นจะได้

ครั้งแรกที่ได้รู้ว่าเจ็บแสบแค่ไหนถูกความเสียวซ่านและความสุขสมเติมเต็มจนยากจะต่อต้าน

ใบหน้างดงามไม่ต่างจากตุ๊กตามีชีวิตเชิดขึ้น ผมยาวสลวยที่อีกคนสัมผัสมาแล้วว่านุ่มและหอมแค่ไหนสยายไปตามลมของไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศและแรงกระทั้นกระแทก กลีบปากเอิบอิ่มเผยอขึ้น จังหวะที่เชิดใบหน้า เห็นชัดว่าบริเวณลำคอระหงมีรอยขบเม้ม เป็นคำตอบที่ชัดเจนว่าคนทั้งคู่มีความสุขกันมากแค่ไหน

ครั้งแล้วครั้งเล่าที่สุขสม จนกระทั่งท้องฟ้านอกผนังกระจกกั้นของเพนต์เฮาส์หรูกำลังเปลี่ยนสี เฉกเช่นชีวิตของคนบนเตียงที่กำลังจะเปลี่ยนไปตลอดกาล

หลายชั่วโมงต่อมา

“…อื้ออ~” ข้าวฟ่างหลุดเสียงครางในลำคออย่างแผ่วเบาเมื่อจังหวะที่เริ่มขยับกาย สัมผัสได้ว่ามันปวดเมื่อยไปหมดจนคิ้วสวยได้รูปขมวดเข้าหากัน

สมองกำลังประมวลเหตุการณ์ของค่ำคืนที่ผ่านมา ปาร์ตี้วันเกิดเล็กๆ ที่อยู่กันเฉพาะกลุ่มเพื่อนเท่านั้น จำได้ลางๆ ว่าดื่มหนักไปหน่อย ไม่แปลกถ้าจะเมา แต่เอ๊ะ! ถึงเมาแค่ไหนมันก็ไม่เคยรู้สึกปวดเมื่อย และเจ็บไปทั้งตัวแบบนี้นี่นา

เปลือกตาบางค่อยๆ ขยับเปิดขึ้นอย่างเชื่องช้า ตากลมใสกลอกกลิ้งไปมาก่อนที่คิ้วสวยได้รูปจะค่อยๆ ขมวดเข้าหากันอีกครั้ง

สิ่งที่เห็นเบื้องหน้าไม่คุ้นตา จู่ๆ มือก็เริ่มขยับ พอขยับปุ๊บ ก็แตะโดนเนื้ออุ่นๆ คลับคล้ายคลับคลาว่าจะเป็นแขนของมนุษย์

แขนที่พาดอยู่บนตัวเธอ บริเวณลำคอเหมือนมีลมหายใจอุ่นๆ เป่ารดอยู่ใกล้ๆ แค่คิดจังหวะการเต้นของหัวใจก็เริ่มแรงขึ้น

อย่าบอกนะว่า…

คำตอบคือใช่! มันใช่แน่ๆ เพราะตอนที่มือเรียวคว้าหมับที่ท่อนแขนแกร่งและยกขึ้น ผิวขาว แขนใหญ่กว่าแขนเธอมาก ลมหายใจเข้าออกเริ่มแรงขึ้นกว่าเก่าเมื่อเริ่มรู้แล้วว่าเมื่อคืนมีเรื่องผิดพลาด

เจ้าของหัวใจที่เริ่มเต้นแรงสูดลมหายใจเข้าปอดหนักๆ ก่อนจะตัดสินใจครั้งเดียวด้วยการปัดแขนนั้นทิ้ง ขยับตัวขึ้นแล้วตวัดสายตาไปมองทันที

“เฮือก!” ตามสัญชาตญาณของคนที่ห่วงภาพลักษณ์ กลัวการเป็นข่าว กลัวการตกอยู่ในสายตาของคนเวลาอยู่ในสถานการณ์ที่แย่ส่งผลให้มือขาวผ่องยกขึ้นปิดปาก ตากลมเบิกโพลง มองใครบางคนที่นอนอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันด้วยความตกใจสุดขีด

แทบอยากจะกรี้ดออกมาจนสุดเสียง เป็นจังหวะที่อีกฝ่ายเริ่มรู้สึกตัว

“ตื่นแล้วเหรอ” คำทักทายประโยคแรกไม่ต่างจากกำปั้นหนักๆ ที่ทุบลงมากลางใจ

ถามแบบนี้แปลว่าอะไร แปลว่ารู้ทุกอย่าง จำได้ทุกเรื่อง แบบนั้นใช่ไหม!

“ทำไมเราสองคนถึงมาอยู่ตรงนี้ เมื่อคืนนี้เรา…” จะถามตรงๆ ก็กระดากปาก ไม่กล้าพอที่จะเอ่ยคำนั้น เพราะนี่มันเป็นครั้งแรกของเธอ

ครั้งแรกของข้าวฟ่าง คนที่แจ้งเกิดด้วยการเล่นเอ็มวีเพลง และกำลังมีละครหลายต่อหลายเรื่องที่กำลังถ่ายทำอยู่ในตอนนี้

ก็ไม่ได้โด่งดังอะไรมาก เพราะทุกอย่างมันยังอยู่ในจุดเริ่มต้น แล้วเวรกรรมตั้งแต่ชาติปางไหน ทำให้เธอต้องมาตกอยู่ในสภาพนี้

“มีอะไรกันไง เธอจำไม่ได้?”

“ไม่ จำอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง” ดาราสาวสูดลมหายใจเข้าปอดหนักๆ ดึงผ้าห่มมาคลุมเรือนร่างของตัวเองเอาไว้ก่อนจะรีบหันไปตกลงกับอีกฝ่ายทันที

“ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นซะ ฉันจำมันไม่ได้ ฉันเมามาก”

“แต่ผมจำได้นะ จำได้ทุกอย่าง ยิ่งตอนที่คุณอยู่บนตัวผม…”

“ไม่ๆ ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น”

“ทำไมล่ะ เมื่อคุณจำมันไม่ได้ ผมก็จะเล่าให้คุณฟังไง”

“ไม่อยากฟัง ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น ฉันเมามาก เมาแบบที่จำอะไรไม่ได้เลย คุณลืมสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ไปซะ ลืมทุกอย่าง คิดซะว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นเลย” มุมปากของคนฟังยกยิ้มก่อนที่เขาจะเบือนหน้าออกไปอีกทาง

แปลว่าอะไร แปลว่าไม่อยากลืมเหรอ? หรือเห็นเธอสวยเลยไม่อยากปล่อยเธอไป หรือเพราะจำได้ว่าเธอเป็นใคร รู้ว่าเธอเป็นดาราแบบนั้นใช่ไหม!

“คุณต้องการเท่าไหร่?” ยื่นข้อเสนอออกไปตรงๆ ถึงยังไงซะก็จะไม่มีใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาด เธอไม่ยอม!

“จ่ายไหวเหรอครับ” ถามกลับพร้อมกับกวาดสายตามองไปทั่วใบหน้า มองตากลมสวยมีเสน่ห์ มองปากเป็นรูปกระจับ มองจมูกเชิดๆ น่ารักน่าชัง มองสรีระบนใบหน้าที่สวยราวกับตุ๊กตามีชีวิต แต่เหมือนจะไม่มีหัวใจ

“คุณอยากได้เท่าไหร่ ฉันจะโอนจ่ายให้คุณเดี๋ยวนี้เลย” ดาราสาวหมุนตัวกลับไปทางเดิม คว้ากระเป๋าสะพายข้างมาล้วงหาโทรศัพท์มือถือและเข้าแอปพลิเคชันธนาคารเตรียมโอนทันที

“คุณอยากได้เท่าไหร่บอกมาเลย แต่คุณต้องรับปากว่าได้เงินแล้วทุกอย่างจะจบ ห้ามพูดเรื่องนี้กับใครเด็ดขาด สักคนก็ห้าม”

“ผมคิดค่าเสียหายเป็นน้ำละกันนะครับ”

“น้ำ?” ฟังดูทะแม่งๆ ไหนจะคำว่าค่าเสียหายของเขาอีก หน้าตาเขาก็ดี จัดว่าหล่อเลยทีเดียว คำพูดคำจาก็เพราะ แต่ก็เอาล่ะ นี่มันไม่ใช่เวลาที่เธอจะมาชมเขา เพราะตอนนี้เรากำลังทำข้อตกลงร่วมกัน

“ครับ ผมคิดค่าเสียหายเป็นน้ำ เมื่อคืนเรามีอะไรกันสามครั้ง ผมโดนคุณรีดน้ำสามยก ผมเอาจากคุณสามล้านละกัน”

“สามล้าน!” บ้า! บ้ามาก บ้าบอที่สุด มันเกินไปแล้ว

“มันจะมากเกินไปแล้วนะ แบบนี้มันเรียกปล้นกันชัดๆ”

“ปล้น? ผมน่ะเหรอปล้นคุณ ที่นี่ห้องผม เพนต์เฮาส์ติดแม่น้ำชั้นสูงสุด วิวดีที่สุด คุณมาค้างห้องผม แค่ค่าห้องที่คุณใช้หลับนอนกับผม คืนเดียวก็ปาไปหลายแสนแล้ว อะไรทำให้คุณคิดว่าคนอย่างผมจะปล้นคุณ”

เพนต์เฮาส์ติดแม่น้ำชั้นสูงสุด? วิวดีที่สุด? เป็นของเขาน่ะเหรอ!

ใครว่าคนอย่างข้าวฟ่างหลอกง่าย แล้วคิดว่าจะหลอกยังไงก็ได้ ไม่มีทาง!

แขนเรียวโอบรัดผ้าห่มหนาคลุมกายก่อนจะก้าวขาลงจากเตียง เจ็บแปล๊บๆ ที่กลางกายแต่ฝืนกัดฟัน ตรงไปยังผนังกระจกกั้น ตากลมถึงกับเบิกโพลงเมื่อเห็นว่าวิวด้านนอกเป็นแม่น้ำ แม่น้ำที่ใหญ่มากและกว้างมาก เปรียบเสมือนตอนนี้เธออยู่บนสวรรค์ ทุกอย่างมันดีเหลือเกิน

“คุณพร้อมจะโอนเงินให้ผมหรือยังครับ เงินสามล้านที่ผมควรได้ แค่นี้มันยังน้อยไป” หันขวับกลับไปมองทันที

ถอยหลังเกือบไม่ทันเมื่ออีกฝ่ายลงจากเตียงแล้ว และตอนนี้เขาก็ยืนอยู่ด้านหลังเธอ ช่วงล่างพันผ้าขนหนูพอหมิ่นเหม่ เปลือยอก อวดมัดกล้ามเป็นลอน เปรียบดังหุ่นและผิวของนายแบบหรือดาราดังๆ ไหนจะใบหน้าที่หล่อเหลาราวฟ้าประทาน เกินไปมาก แทบอยากจะนึกว่าตอนนี้เธอกำลังฝันไป

“ที่คุณขออ่ะ มันมากเกินไป”

“แปลว่าคุณจะไม่จ่าย?” ไม่มีจ่ายโว้ย! เงินตั้งสามล้าน จะให้ไปหาที่ไหนมาให้กันล่ะ เธอไม่ได้มีเงินเยอะขนาดนั้นนะ

“ฉันให้คุณได้สามหมื่น” ต่อรองพร้อมกับเม้มริมฝีปากแน่น ทว่าอีกฝ่ายเค้นเสียงหัวเราะออกมาทันที

“จากสามล้าน หรือสามหมื่น คุณขอลดเยอะเกินไปไหม?”

“ก็ฉัน…”

“ผมไม่ลดให้ ผมเหนื่อยมาก เสียน้ำไปกับคุณก็เยอะ อีกอย่าง… ผมจะแน่ใจได้ยังไงว่าคุณจะไม่เอาลูกของผมติดท้องคุณไป”

————————-

กรี้ดดดดด แพ้พระเอกพูดครับ 5555555555 คลอดตอนแรกแล้ว ชอบกันไหมคะ ถ้าชอบฝากกดไลก์และคอมเมนต์รัวๆ หน่อยนะคะ อ้อนๆ 🥺

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
51 Chapters
บทที่ 1
“…อ๊าส์~” เสียงครวญครางด้วยความเสียวซ่านประสานกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อยังดังต่อเนื่อง หลังจากที่เสียงขับเคลื่อนอยู่ภายในห้องชุดหรูนับสองชั่วโมงเต็มเห็นจะได้ ครั้งแรกที่ได้รู้ว่าเจ็บแสบแค่ไหนถูกความเสียวซ่านและความสุขสมเติมเต็มจนยากจะต่อต้านใบหน้างดงามไม่ต่างจากตุ๊กตามีชีวิตเชิดขึ้น ผมยาวสลวยที่อีกคนสัมผัสมาแล้วว่านุ่มและหอมแค่ไหนสยายไปตามลมของไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศและแรงกระทั้นกระแทก กลีบปากเอิบอิ่มเผยอขึ้น จังหวะที่เชิดใบหน้า เห็นชัดว่าบริเวณลำคอระหงมีรอยขบเม้ม เป็นคำตอบที่ชัดเจนว่าคนทั้งคู่มีความสุขกันมากแค่ไหน ครั้งแล้วครั้งเล่าที่สุขสม จนกระทั่งท้องฟ้านอกผนังกระจกกั้นของเพนต์เฮาส์หรูกำลังเปลี่ยนสี เฉกเช่นชีวิตของคนบนเตียงที่กำลังจะเปลี่ยนไปตลอดกาล หลายชั่วโมงต่อมา“…อื้ออ~” ข้าวฟ่างหลุดเสียงครางในลำคออย่างแผ่วเบาเมื่อจังหวะที่เริ่มขยับกาย สัมผัสได้ว่ามันปวดเมื่อยไปหมดจนคิ้วสวยได้รูปขมวดเข้าหากัน สมองกำลังประมวลเหตุการณ์ของค่ำคืนที่ผ่านมา ปาร์ตี้วันเกิดเล็กๆ ที่อยู่กันเฉพาะกลุ่มเพื่อนเท่านั้น จำได้ลางๆ ว่าดื่มหนักไปหน่อย ไม่แปลกถ้าจะเมา แต่เอ๊ะ! ถึงเมาแค่ไหนมันก็ไม่เคยรู้สึก
last updateLast Updated : 2025-10-21
Read more
บทที่ 2
“คะ คุณไม่ได้ป้องกัน?”“ผมปล่อยในตัวคุณ” ข้าวฟ่างแทบอยากจะกรีดร้องออกมาให้สุดเสียง ร่างแบบบาง ทั้งผิวและหุ่นสวยสมกับเป็นนางแบบหมุนกลับในแบบที่หันหลังให้เขา ขณะที่สมองกำลังประมวลอะไรหลายๆ อย่างจนมันหนักอึ้ง ทว่ามุมปากของอีกฝ่ายกลับยกยิ้ม สายตากวาดมองคนตัวเล็กจากทางด้านหลังคนอื่นอาจจะเชื่อในเรื่องของความบังเอิญ แต่ยกเว้นเขา ผู้ชายที่ชื่ออลัน ทุกอย่างในโลกใบนี้ไม่มีความบังเอิญ มีแต่ความตั้งใจ“จะไปไหน” ถามทันทีที่คนเบือนหน้าหนีในตอนแรกหมุนตัวกลับ ฝ่ามือเกือบแตะลงบนต้นแขนขาวแต่ดีที่ยั้งมือเอาไว้ได้ทัน ดวงตาคมกริบทิ้งมองใบหน้าสะสวยในเวลาต่อมา“เอาเป็นว่าฉันจะจัดการทุกอย่างเอง”“ยังไงครับ” “ก็ถือซะว่าระหว่างเรามันเป็นแค่เซ็กซ์ ส่วนเรื่องท้องคุณไม่ต้องห่วง เดี๋ยวฉันจัดการตัวเอง”“จัดการยังไง” นางแบบสาวสบตากับคนถาม ลมหายใจเข้าออกเริ่มแรงขึ้นเมื่อต้องมายืนอธิบายในเรื่องที่ไม่อยากจะคุย“ฉันโตแล้วค่ะ หายาคุมฉุกเฉินกินป้องกันได้”“แล้วคุณรู้ไหมครับว่ามันไม่ได้ป้องกันได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะฉะนั้นก็แปลว่าคุณมีสิทธิ์ที่จะท้องลูกของผม” บอกออกมาพร้อมกับทิ้งสายตาลงมองต่ำ“ฉันคงไม่โชคร้ายขนา
last updateLast Updated : 2025-10-21
Read more
บทที่ 3
@จุดรวมพลเสียงรองเท้าหนังที่กระทบกับพื้นกระเบื้องก่อนที่ประตูกระจกจะถูกผลักเข้ามาทั้งที่คนด้านในยังไม่ทันได้อนุญาติส่งผลให้ดวงตาคมกริบตวัดมองอัตโนมัติ ตามด้วยลมหายใจที่ถูกพ่นออกมาพรืดใหญ่ ไร้มารยา ข้ามหัวแบบนี้มีคนเดียวเลย“ทำหน้าเข้มเชียวนะเฮีย เมียเฮียไม่โอเคเหรอ?” เสียงหยอกล้อดังจากริมฝีปากหยักได้รูปของเจ้าของดวงหน้าหล่อเหลา ทะเล้น ทว่ามีเสน่ห์ใช่เล่นอย่างไบรอัน“ปากดีเหมือนรู้ทุกอย่างเลยนะ”“ไอ้ไบรท์น้องใครกันล่ะครับ ก็ต้องฉลาดให้ได้ครึ่งของเฮีย ถึงจะเป็นน้องชายเฮียได้ไง ใครจะยอมให้เฮียลันเสียหน้ากัน”“กวนตีนได้ใจกูจริงๆ” อลัน พ่นคำพูดที่เคยชิน ถึงอย่างนั้นไอ้แสบไบรอันก็ยิ้มกว้าง มันไม่เคยโกรธ ไม่เคยงอแง ไม่เคยคิดเล็กคิดน้อยถ้าคนที่พูดคือเขา แค่เขาเท่านั้นที่พูดมันได้ เพราะถ้าเป็นคนอื่น มันก็ไม่ยอมเหมือนกัน “เรียกผมมามีอะไรให้รับใช้เหรอครับ” “นัดแองจี้ให้หน่อย” “แองจี้… ผู้จัดการดารา?” “อ่า พามาเจอ มีเรื่องจะคุย” “อะไรอ่ะ คือเจอแล้วปิ๊งเลยงี้ปะ คือผมก็เห็นนะว่าเฮียมองสาว แต่ระดับเฮีย แค่กระดิกนิ้วสาวก็วิ่งเข้าหาแล้วปะ” คือไอ้ไบรท์งงกับการกระทำของเฮียมากเลยนะ ชอบอะไรขนาดนั้น
last updateLast Updated : 2025-10-21
Read more
บทที่ 4
‘โฆษณาแชมพูสระผม’ ‘รับเชิญละครกำลังที่กำลังออนแอร์’ ‘รับบทนางร้ายที่บทโดดเด่นไม่แพ้นางเอก’ ทุกอย่างที่กล่าวมาถูกยกเลิกจนหมดสิ้น แองจี้ให้เหตุผลเดียวคือเธออาจกำลังมีปัญหากับทางผู้ใหญ่ ซึ่งเอาเข้าจริงๆ แล้ว นางแบบสาวมองว่านั่นไม่ใช่ปัญหา คำพูดของใครบางคนที่เคยทิ้งท้ายเอาไว้ว่ายังไงซะเธอก็จะติดต่อกลับไปหาเขา นั่นต่างหากล่ะที่เธอคิดว่ามันเป็นสาเหตุของทุกเรื่อง แล้วเขาเป็นใคร ใหญ่มาจากไหน มีสิทธิ์บงการทุกอย่างได้ขนาดนี้ มันไม่ปกติเลยสักนิด ไม่ปกติเลย! เพนท์เฮาส์หรูริมแม่น้ำมาเฟียหนุ่มยกขวดน้ำหอมราคาแพงมาฉีดเข้าบริเวณลำคอตามด้วยข้อมือหนาสลับกันทั้งสองข้าง จนน้ำหอมส่งกลิ่นฟุ้งเป็นการเพิ่มเสน่ห์ให้กับตัวเอง อลันสลัดลุคที่ทุกคนคุ้นตา จากที่ใส่เชิ้ตตลอด เปลี่ยนเป็นเสื้อยืดสีดำแบรนด์นอกกับกางเกงผ้าขายาวสีเดียวกันตัดกับผิวขาวละเอียด ขายาวก้าวออกมานั่งรอบริเวณโซฟาติดระเบียงเพื่อมองทิวทัศน์ด้านนอก นิ้วยาวเหยียดเคาะลงบนต้นขาของตัวเองอย่างใจเย็นขณะรอเวลา “นายหญิงมาถึงแล้วนะครับ” แซมเข้ามารายงานผู้เป็นนาย ที่กล้าใช้สรรพนามนี้เพราะเห็นความเปลี่ยนแปลงค่อนข้างชัด ที่แสดงออกว่าสนใจ ที่แสดงออกว่าอ
last updateLast Updated : 2025-10-21
Read more
บทที่ 5
‘ห้ามแสดงตัว’ ‘ห้ามเป็นข่าว’‘ห้ามให้คนอื่นรู้ว่าเราอยู่ด้วยกัน’ อลันเค้นเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ ตอบรับเงื่อนไขที่อีกฝ่ายร่างขึ้นมาให้ ตากลมใสมองเขาอยู่ตลอดเวลา ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่ากระดาษแผ่นเดียวสร้างพันธะสัญญาอะไรไม่ได้ทั้งนั้น มันไม่มีทางเอาคนอย่างเขาได้อยู่ แต่เขายอม ยอมเพราะคนดื้อๆ ตาใสๆ แบบเธอแค่คนเดียว“ครับ ฟ่างจะเป็นเมียผมแค่ตอนอยู่ในห้อง หรือตอนอยู่ด้วยกันสองต่อสองเท่านั้น” คนฟังลอบถอนลมหายใจออกมาเบาๆ เธอไม่ชอบที่เขาพูดแบบนี้ แต่รู้ดีว่าขัดอะไรไม่ได้ทั้งนั้น “ผมจะคืนงานให้คุณเหมือนเดิม ทุกงาน” “คุณไม่คิดจะแนะนำตัวคุณเองเลยเหรอคะ คุณเป็นใคร ทำไมถึงเข้ามามีบทบาทกับเรื่องพวกนี้ได้” “ผมมีเส้นสายนิดหน่อย” “แน่ใจเหรอคะว่านิดหน่อย คุณสั่งปลดงานฉัน…” เสียงหวานขาดห้วงเมื่อฝ่ามือหนาขย้ำลงมาบนสะโพกเบาๆ ในยามที่เธอแทนตัวเองด้วยสรรพนามที่เขาไม่ชอบใจ “คุณสั่งปลดงานฟ่างได้ทุกงานแบบนี้ แน่ใจเหรอคะว่าคุณมีเส้นสายแค่นิดหน่อยจริงๆ” “เวลาที่ผมอยากได้อะไร ผมก็แค่พยายาม” “คุณเป็นใครคะ แล้วทำไมหน้าห้องของคุณถึงต้องมีคนเฝ้าเยอะแยะเต็มไปหมด”“ลูกน้องของผมทั้งนั้น ทุกคนไว้ใจได้ จะไม่มีใครกล
last updateLast Updated : 2025-10-21
Read more
บทที่ 6
“…ลับหลังเฮียเลอร์ เก็บมันได้เลย” อลันหันไปสั่งลูกน้องคนสนิทขณะปรายตามองไอ้ตัวดีที่กำลังล่อตีนอย่างคาดโทษ ส่งผลให้คนโดนหมายหัวลนลานทันที“เฮียลันโหดแม้กับน้องอ่ะ คืนนี้ไบรท์จะนอนกับเฮียเลอร์” ยักคิ้วกลับ ในขณะที่อลันเค้นเสียงหัวเราะออกมาทันที“อย่าพลาด กูรอซ้ำ”“บอกตัวเองเลย หลงสาวขนาดนั้นอ่ะ โดนทิ้งมามีช้ำแน่นอน” “กวนตีน” ไคเลอร์มองทั้งคู่สลับกันได้แต่หลุดเสียงหัวเราะในลำคอพร้อมกับส่ายหน้าไปมาเบาๆ กัดกันได้ทุกวัน ไอ้คนน้องนี่ก็ชอบล่อตีน ส่วนไอ้คนพี่นี่ก็ชอบตอบกลับ ยอมใจพวกมันจริงๆ “กลับแล้วนะเฮีย” เจ้าของเสียงบอกหยัดตัวลุกจนเต็มความสูง ฝ่ามือหมุนนาฬิกาข้อมือเพื่อดูเวลาไปพลางๆ “รีบเหรอ กูว่าจะชวนดื่มต่อสักหน่อย”“ผมมีนัดแล้ว”“ไปหลอกลูกใครมาวะ” “ยี่สิบกว่าแล้ว ไม่เด็ก” “เหอะ ห่างกันเป็นสิบปี?”“เฮียอย่าปากดี ถ้าเฮียเลอร์เองก็มีเหมือนกัน” ไอ้เหี้ยลัน ทำถึงจนคนอย่างไคเลอร์หุบปากทันที ไอ้พวกนี้ฝีปากโคตรร้าย เถียงไม่ได้กูก็ต้องเงียบ ปล่อยมันไหวไหล่เดินหน้าหยิ่งออกไป “เนี่ย! บอกแล้วว่าเดี๋ยวนี้เฮียลันไม่แผ่ว”“มันหลงผู้หญิงที่ไหน สวยเหรอ?”“ดาราอ่ะเฮีย ก็สวยของเขา ว่าไม่ได้” “ไปสืบ
last updateLast Updated : 2025-10-21
Read more
บทที่ 7
“…จะไปจากผมเหรอครับ” ใบหน้าหล่อเหลาที่เรียบเฉยจนเกินจะคาดเดาส่งผลให้ใบหน้าสวยพยายามจะเบือนหลบ ทว่าฝ่ามือที่ประคองแก้มในตอนแรกกลับสอดเข้ามาประคองท้ายทอยจนใบหน้าของเธอเชิดขึ้นจนเราต้องสบตากันอย่างเดิม“ใจดีกับผมบ้างก็ได้นะครับ บางทีฟ่างอาจจะไม่ได้ไปจากผมก็ได้นะ” “อะไรมันก็เกิดขึ้นได้ไม่ใช่เหรอคะ”“ผมยื่นข้อเสนอใหม่ให้ฟ่างดีไหมครับ”“ข้อเสนอ?”“ผมอยากใจดีกับฟ่างก่อน เผื่อว่าฟ่างจะยอมใจดีกับผมเหมือนกัน” มาเฟียหนุ่มยกยิ้มมุมปาก ดวงตาคมกริบกวาดมองไปทั่วใบหน้าจิ้มลิ้มงดงามของผู้หญิงที่อยู่ภายใต้พันธนาการของเขาคนอย่างอลันอยากได้อะไรก็ต้องได้ ครั้งนี้เขาเองก็ต้องได้ แต่จะไม่บีบบังคับเธอ แต่เขาจะทำให้เธอยอมทุกอย่างด้วยความเต็มใจ “ข้อเสนอของคุณคืออะไร” “ผมลดเวลาลงดีไหมครับ” “หมายความว่ายังไงคะ” ข้าวฟ่างกลอกกลิ้งตาไปตามใบหน้าหล่อเหลาอย่างไม่เชื่อสายตา เขาจะมาไม้ไหนกันแน่ ถึงปากของเขาบอกว่าจะใจดีกับเธอ แต่เธอก็ไม่กล้าวางใจอยู่ดี “จากสามเดือน ผมลดให้เหลือหนึ่งเดือนดีไหมครับ” “จริงเหรอคะ” ตากลมสวยเบิกโพลงด้วยความดีใจ เธออาจจะแสดงออกชัดเจนจนกระทั่งมุมปากของคนฟังยกยิ้ม “ดีใจเหรอครับ”“แล้วคุณจ
last updateLast Updated : 2025-10-21
Read more
บทที่ 8
๘ห้ามใครแตะต้องความสัมพันธ์ที่ถูกขีดเขียนไว้สามเดือน อาจจะลดหลั่นลงเหลือเพียงหนึ่งเดือนตามความพึงพอใจของคนที่เขียนมันขึ้นมา ผ่านค่ำคืนแรกไปโดยที่อีกฝ่ายรักษาคำพูดได้เป็นอย่างดี เปลือกตาสวยค่อยๆ เปิดขึ้นอย่างเชื่องช้าเมื่อลองสูดลมหายใจเข้าปอดหนักๆ จนทำให้รู้แล้วว่า คนที่นอนกอดเธอมาทั้งคืนตอนนี้ไม่ได้กอดเธอไว้แล้ว ไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศกระทบลงมาบนใบหน้าเนียนเท่านั้นเพราะเรือนร่างถูกผ้าห่มหนาคลุมไว้ให้เป็นอย่างดี “ตื่นแล้วเหรอครับ” เสียงทักทายดังอยู่ข้างเตียงจนคนเพิ่งตื่นหันขวับ ตากลมเบิกโพลงก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะเลื่อนเข้ามาคลอเคลียใกล้ๆ ตามด้วยการกดจูบลงบนหน้าผากมนอย่างแผ่วเบา “เมื่อคืนหลับสบายไหมครับ” คนถูกถามกดใบหน้ารับเบาๆ “ตื่นนานแล้วเหรอคะ”“ครับ ตื่นขึ้นมาเตรียมมื้อเช้าไว้ให้คุณ วันนี้เมียผมมีงานตอนกี่โมงครับ” “ฟ่างต้องออกเช้าหน่อยนะคะ พอดีว่าต้องไปเอาของที่คอนโดด้วย”“วันนี้ผมไปส่งนะครับ ส่งคุณเสร็จผมต้องไปทำงานเหมือนกัน” “ก็ได้ค่ะ” “อยากอาบน้ำก่อนหรือทานข้าวก่อนดีครับ” นิ้วยาวเหยียดเลื่อนเข้ามาชิดแก้ม เกี่ยวเส้นผมสีน้ำตาลอ่อนไปทัดไว้กับใบหูขาว ปล่อยเพียงผมหน้าม
last updateLast Updated : 2025-10-22
Read more
บทที่ 9
@จุดรวมพล แกร๊ก~ เสียงเปิดประตูจากคนที่มาช้ามากที่สุดกระตุ้นให้หนุ่มหล่อทั้งสองคนที่นั่งอยู่ในห้องก่อนแล้วให้หันไปมองพร้อมกันไคเลอร์และไบรอันขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อยเมื่อมองเห็นการแต่งกายที่ผิดแผกไปจากเดิม สูทสีดำเท่ห์ๆ เข้ากับเบ้าหน้าราวกับฟ้าประทานมันเข้ากันดีอยู่แล้ว แล้วเพราะอะไรพ่อคนหล่อตลอดกาลวันนี้ถึงใส่เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ขายาวมา “ไบรท์ พี่มึงป่วยไหมวะ มันแดกยาลืมเขย่าขวดหรือเปล่า” ไคเลอร์ปรายตามองคนมาใหม่ตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า กำลังคิดอะไรเพลินๆ แต่ต้องมาสะดุดเพราะเริ่มมีคนกวนตีน“เฮียเลอร์ก็อีกคนนั่นแหละ จะมากินยาลืมเขย่าขวดได้ไง เฮียลันโตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้ว”“มึงว่าไงนะ”“เนี่ย~ แก่แล้วอ่ะป่าว หูตาก็เริ่มไม่ดีอ่ะดิ”“หูตาไม่ดีแต่หลังมือกูยังดีนะ สักทีไหม?”“น้องหยอก~ หู้ย กะรุนแรงกับไบรท์ตลอดอ่ะ” ไคเลอร์มองน้องเล็กสุดก่อนจะส่ายหน้า ดูไว้เถอะ ถ้าใครคิดจะเอาคนอย่างมันเป็นผัวอ่ะ ได้ปวดหัวเหมือนกูแน่นอน! “เฮีย วันนี้มีอะไรเปลี่ยนแปลงไหม” อลันเดินเข้าหย่อนตัวลงบนโซฟาตำแหน่งที่ว่าง ขายาวตวัดขึ้นไขว้ห้าง สบตากับคนที่มีอายุมากที่สุดโดยที่หัวคิ้วแทบจะชนกัน“มึงไ
last updateLast Updated : 2025-10-22
Read more
บทที่ 10
๑๐ดื้อรั้น“อ๊ะ!” ความเย็นจากแก้วน้ำดื่มเลื่อนมากระทบแก้มเนียนส่งผลให้คนที่นั่งเหม่อสะดุ้งออกมาก่อนที่ตากลมใสจะหันมองเจ้าของการกระทำ“ลัน แกล้งกันเหรอคะ” “ผมเรียกฟ่างหลายครั้งแล้วนะ แต่ฟ่างไม่สนใจผมเลย” “เหรอคะ…” กวาดสายตามองใบหน้าคมคายที่อยู่ในระยะประชิดก่อนจะยกมือขึ้นลูบใบหน้าของตัวเองเบาๆ “มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า ฟ่างบอกผม คุยกับผมได้นะ” จากแก้วเย็นๆ ที่ทำให้สะดุ้ง ถูกแทนที่ด้วยฝ่ามืออุ่นๆ ที่เลื่อนเข้ามาประคองแก้มแทน“เปล่าค่ะ คิดเรื่องงานนิดหน่อย”“งานมีปัญหาเหรอครับ” “เปล่าค่ะ เจองานยาก เลยกลัวว่าจะทำออกมาได้ไม่ดีมากกว่า”“มีอะไรให้ผมช่วยไหม”“ช่วยแบบไหนเหรอคะ?” ข้าวฟ่างเอียงคอมองขณะสบตา เธอกำลังใช้จังหวะนี้มองลึกเข้าไปในตาของเขา เผื่อจะเห็นตัวตนที่เขาไม่อยากให้เห็น เห็นมุมมองแย่ๆ ที่เขาเก็บซ่อนมันไว้ ไม่ใช่มุมอบอุ่น สุภาพแบบที่เขากำลังทำมันต่อหน้าเธอ “ผมช่วยเป็นคู่ซ้อมให้ฟ่างได้นะ เผื่อฟ่างอยากทำการบ้าน อยากลองซ้อมบท ผมไม่เก่งเท่าไหร่ แต่ดูแล้วคอมเมนต์ให้ได้นะครับ” ทั้งน้ำเสียงและคำพูดพลอยทำให้ยิ้มตาม“เกรงใจคุณค่ะ ฟ่างแค่ลองนึกภาพและเดาเล่นๆ ในหัวเฉยๆ” ตากลมโตกระพริบถี่
last updateLast Updated : 2025-10-22
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status