Share

บทที่ 7

Author: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
ฉือเจียวยิ้มมุมปาก หัวใจเต็มไปด้วยความหวาน เธอเอนตัวอ่อนนุ่มซบอกฮั่วซือหานก่อนเงยใบหน้าที่งดงามขึ้นมองเขา “ฉันรู้อยู่แล้วว่าคุณไม่ใจร้าย คุณไม่มีทางทิ้งฉัน”

ฮั่วซือหานในฐานะมหาเศรษฐีแห่งไห่เฉิง หล่อเหลาสง่างาม ทรงอำนาจจนสามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้ตามใจ เขาคือผู้ชายที่เติมเต็มทุกจินตนาการของเธอ

แต่เมื่อสามปีก่อน เขาประสบอุบัติเหตุและกลายเป็นเจ้าชายนิทรา หมอทุกคนบอกว่าเขาจะไม่มีวันฟื้นอีกในชาตินี้ แล้วเธอจะปล่อยให้ช่วงวัยอันงดงามของเธอสูญเปล่าอยู่กับเขาได้อย่างไร?

ดังนั้น เธอจึงหนีไป

ใครจะไปคิดว่าเมื่อฉือหว่านแต่งงานแทนเธอ ผ่านไปเพียงสามปี ฮั่วซือหานกลับฟื้นขึ้นมาได้

จนถึงตอนนี้ เธอก็ยังไม่รู้ว่าฮั่วซือหานฟื้นขึ้นมาได้อย่างไร หรือว่าโชคชะตาของฉือหว่านเหมาะสมที่จะนำโชคลาภมาให้?

หมอต่างก็พูดว่านี่คือปาฏิหาริย์ทางการแพทย์

ดังนั้น เธอจึงกลับมา

เธอรู้ว่าฮั่วซือหานรักเธอ และไม่มีทางทิ้งเธอ

ฮั่วซือหานมองใบหน้างดงามของฉือเจียว “ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องเมื่อก่อน…คุณคิดว่าผมจะตามใจคุณขนาดนี้เหรอ?”

เมื่อพูดถึง “เรื่องเมื่อก่อน” ฉือเจียวก็ชะงัก ดวงตาเผยความรู้สึกไม่สบายใจออกมา

ฉือเจียวเปลี่ยนเรื่อง “คุณเคยนอนกับฉือหว่านไหม?”

ฮั่วซือหานก้มตาลง “ถ้าไม่นอนกับเธอ จะให้นอนกับคุณแทนเหรอ?”

เธอรู้ว่าเขาไม่เคยนอนกับฉือหว่าน แต่ก็ยังถามไปแบบนั้น

เขารับคำถามของเธอและดึงเรื่องไปอย่างมีนัย

ฉือเจียวชอบท่าทางของเขาตอนนี้ ดูเป็นชายหนุ่มที่สุขุมและทรงเสน่ห์ แต่ก็มีความเจ้าเล่ห์ที่สามารถทำให้คนหน้าแดงได้เพียงคำเดียว

ผู้ชายที่ดูเย็นชาและสุขุมคนนี้ เธออยากถอดเสื้อผ้าเขาออกทั้งหมดเพื่อดูว่าเขาจะเร่าร้อนขนาดไหน

ฉือเจียวพลิกตัวและนั่งคร่อมบนเอวแข็งแรงของเขาอย่างกล้าหาญ ใช้สองแขนคล้องคอเขา ริมฝีปากแดงเข้ามาใกล้ริมฝีปากบางของเขาและกระซิบอย่างยั่วยวน “อยากนอนกับฉันไหม?”

จ้าวชิงที่ติดตามฮั่วซือหานมาหลายปี มีไหวพริบดีพอที่จะยกแผงกั้นตรงกลางขึ้น

ฮั่วซือหานมองฉือเจียว แต่ไม่ได้พูดอะไร

ฉือเจียวในชุดเดรสสายเดี่ยวสีแดง ด้วยท่านั่งคร่อมของเธอ ชายกระโปรงเลิกขึ้น เผยให้เห็นเรียวขาคู่สวยของเธอ

ตอนนี้ ขาคู่สวยที่ได้รับการยกย่องว่าเป็น "เรียวขาอันดับหนึ่งของไห่เฉิง" นั้น ขาวเนียนและงดงามพันเกี่ยวอยู่บนกางเกงสแลคสีดำของเขา ดูเย้ายวนและงดงาม

ฉือเจียวกระชับขาเข้าหากัน ใช้ขาคู่นั้นหนีบเอวบางและแข็งแกร่งของเขาแน่น “พูดสิ อยากนอนด้วยไหม?”

แค่เขาพูดว่า "อยาก" เธอก็พร้อมจะให้ในตอนนี้

ฮั่วซือหานเข้าใจความหมายของเธออย่างชัดเจน

แต่ในหัวของฮั่วซือหาน กลับมีภาพขาคู่สวยของฉือหว่านที่เขาเห็นในบาร์เมื่อครู่นี้

เรียวขาของฉือหว่านมีสัดส่วนสมบูรณ์แบบ ระหว่างกระดูกและเนื้อเนียนอย่างพอเหมาะ

ฉือหว่านถามเขาว่า ขาของเธอกับขาของฉือเจียว เขาชอบขาไหนมากกว่ากัน

ฮั่วซือหานไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองถึงคิดถึงฉือหว่านในตอนนี้

ในตอนนั้น ฉือหว่านยกขาขึ้น ส้นสูงประดับคริสตัลบนข้อเท้าขาวเนียนของเธอแกว่งไปมา ก่อนที่เธอจะใช้ปลายเท้าสวยสะอาดไล้ที่ขาของเขา พร้อมถามว่า ขาของฉือเจียวเคยพันรอบเอวเขาหรือเปล่า

ฮั่วซือหานยื่นมือจับมือของฉือเจียวที่คล้องคอเขาออก “ผมยังไม่ได้หย่า”

ฉือเจียว “...แล้วไง?”

ฮั่วซือหาน “ผมไม่มีความคิดที่จะนอกใจในระหว่างสมรส”

ฉือเจียว “……”

ทุกความเย้ายวนจางหายไป ฮั่วซือหานยุติทุกสิ่ง

ฉือเจียวลงจากตักของเขาด้วยความผิดหวัง เธอเองก็มีศักดิ์ศรี ถ้าฮั่วซือหานอยาก เธอถึงจะยอมให้

ฉือเจียว “ซือหาน แล้วคุณกับฉือหว่านจะหย่ากันเมื่อไหร่?”

ฮั่วซือหานเงยหน้าขึ้นมองออกไปนอกหน้าต่าง ที่จริงแล้วการที่ฉือหว่านเป็นฝ่ายขอหย่าก็ถือว่าดี เพราะเขาเองก็วางแผนที่จะหย่าเหมือนกัน

ฮั่วซือหานพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “อีกไม่นาน”

...

ฉือหว่านและซูเสี่ยวฝูกลับมาที่อพาร์ตเมนต์ ฉือหว่านล้มตัวลงบนเตียงนุ่มของเธอ

หลังจากการปลดปล่อยตัวเองในค่ำคืนนี้ ชีวิตของเธอจะกลับเข้าสู่เส้นทางปกติอีกครั้ง

ฉือหว่านหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเปิด WeChat

เธอมี WeChat สองบัญชี ตลอดสามปีที่ผ่านมาเธอใช้บัญชี "คุณนายฮั่ว ฉือหว่าน" และตอนนี้บัญชีนั้นก็ถึงเวลาปิดตัวลงอย่างเป็นทางการ

ฉือหว่านล็อกอินเข้าสู่อีกบัญชี

ทันทีที่เข้าสู่ระบบ เสียงแจ้งเตือน "ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง" ดังขึ้นมาจากกลุ่มแชต "ครอบครัวที่รักใคร่กลมเกลียว" ที่กำลังคึกคัก

ฉือหว่านเปิดดูข้อความ ศิษย์พี่ใหญ่ "ว้าว ว้าว ว้าว ศิษย์น้องคนเล็กของฉันออนไลน์ในที่สุด!"

ศิษย์พี่รอง "ยินดีต้อนรับศิษย์น้องคนเล็กกลับบ้าน"

ศิษย์พี่สาม "กอดศิษย์น้องคนเล็กสักที!"

ศิษย์พี่ใหญ่ ศิษย์พี่รอง และศิษย์พี่สามต่างพากันส่งข้อความฉลองการกลับมาของเธออย่างครึกครื้น

ศิษย์พี่ใหญ่ "สามปีก่อนศิษย์น้องคนเล็กของเราตกหลุมรักเป็นครั้งแรก บอกลาอาจารย์ปู่แล้วดั้นด้นลงจากเขาไปหาผู้ชายเล่นๆ ว่าไงศิษย์น้องคนเล็ก ผู้ชายนี่สนุกไหม?"

ฉือหว่านตอบกลับ "ไม่สนุก"

ศิษย์พี่รอง "ดูเหมือนศิษย์น้องคนเล็กจะอกหักนะ ฮ่าๆๆๆ"

ศิษย์พี่สาม "ที่แท้ก็มีคนที่ศิษย์น้องคนเล็กเอาไม่อยู่เหมือนกัน เอิ้กๆๆ"

ศิษย์พี่ใหญ่ "พวกนายอย่าแซวศิษย์น้องคนเล็กเลย สามปีนี้ก็ถือว่าเธอลงมาจากเขาเพื่อเจอบททดสอบของความรัก ขอโทษที มันตลกจริงๆ ขอฉันหัวเราะสักครู่ ฮ่าๆๆ เอิ้กๆๆ"

ฉือหว่าน "......"

เธออยากจะเตะพวกเขาสามคนออกจากกลุ่มเหลือเกิน

ฉือหว่านโบกมือเปลี่ยนชื่อกลุ่มแชตจาก "ครอบครัวที่รักใคร่กลมเกลียว" เป็น "ครอบครัวที่รบราฆ่าฟันกันเอง"

ในตอนนั้นเอง ศิษย์พี่สาม เซียวอี้ ก็กลับมาสู่ประเด็นหลัก “ศิษย์น้องคนเล็ก เธอควรออกจากเขาได้แล้ว ตอนนี้มีคนจองคิวผ่าตัดเต็มหมด ฉันรับเคสผ่าตัดหัวใจที่ซับซ้อนให้เธอแล้ว พรุ่งนี้ไปโรงพยาบาลแพทย์แผนจีน”

ฉือหว่านส่งสัญลักษณ์ "OK" ตอบกลับไป

หลังจากออกจากแชตกลุ่ม ฉือหว่านก็พบคำขอเพิ่มเพื่อนใหม่ใน WeChat เมื่อเปิดดู ปรากฏว่าเป็นฮั่วซือหาน

ฮั่วซือหานส่งคำขอเพิ่มเธอเป็นเพื่อน

มันช่างน่าขัน ในช่วงสามปีที่ผ่านมา เธอส่งข้อความหาเขาทุกวันผ่านบัญชี WeChat ของ "คุณนายฮั่ว ฉือหว่าน" แต่เขาไม่เคยตอบแม้แต่ครั้งเดียว แต่ตอนนี้เมื่อเธอใช้บัญชีใหม่ เขากลับเป็นฝ่ายขอเพิ่มเพื่อน

ครั้งหนึ่งคุณเคยดูถูกฉัน แต่ตอนนี้คุณจะต้องเอื้อมไม่ถึง!

ฉือหว่านใช้นิ้วเรียวขาวของเธอแตะลงบนปุ่ม...

...

ฮั่วซื่อกรุ๊ป

ฮั่วซื่อกรุ๊ปเป็นอาคารที่เป็นสัญลักษณ์ของไห่เฉิง ควบคุมเศรษฐกิจทั้งเมือง ตัวอาคารสูงเสียดฟ้า และในยามค่ำคืนยิ่งดูงดงามและสง่างาม

หลังจากส่งฉือเจียวกลับบ้าน ฮั่วซือหานก็ตรงไปยังห้องทำงานของประธาน เขานั่งบนเก้าอี้หนังสีดำพลางอ่านเอกสาร

ปลายปากกาหมึกซึมในมือเขาเซ็นชื่อ "ฮั่วซือหาน" ลงที่มุมล่างของเอกสาร เส้นหมึกดูแข็งแรงและทรงพลัง ด้านหลังเป็นกระจกบานใหญ่ที่สะท้อนแสงไฟจากทั้งเมืองที่ดูเหมือนเป็นฉากหลังสำหรับผู้ชายคนนี้

ติ๊ง

เสียงแจ้งเตือนที่ใสกังวานดังขึ้นจาก WeChat

ฮั่วซือหานหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูใน WeChat รุ่นน้องสาวอัจฉริยะของเขาตอบกลับมาแล้ว

เมื่อเห็นข้อความตอบกลับชัดเจน ฮั่วซือหานก็ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนที่มุมปากจะยกขึ้นและหัวเราะเยาะออกมา...

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (6)
goodnovel comment avatar
Jaa Ja
ก็สมควรโดนบ้างแล้ว
goodnovel comment avatar
Tom Destiny
แกล้งมันคืนเลยคร้าสาว
goodnovel comment avatar
Annabelle
สนุกขึ้นเรื่อยๆเลย
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1105

    เช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อแสงอาทิตย์ส่องลอดผ้าม่านเข้ามา ลู่หนานเฉิงขยับตัวเล็กน้อย ลืมตาตื่นขึ้นมาเขารู้สึกได้ทันทีว่ามีคนหนึ่งนอนอยู่ในอ้อมแขน ร่างนุ่มหอม เขาก้มลงมอง เห็นว่าเป็นหลินซีเหยาหลินซีเหยาซบอยู่ในอกเขา หลับสนิทความทรงจำเมื่อคืนไหลย้อนเข้ามาเหมือนคลื่นทะเล ลู่หนานเฉิงหลับตาลงอีกครั้งอย่างรู้สึกหมดแรงดูท่าว่ามันไม่ใช่ความฝัน เมื่อคืนเขากับหลินซีเหยาทำเรื่องนั้นจริงๆเขาแทบจำไม่ได้ว่าทั้งคู่คลั่งกันไปนานแค่ไหน เหมือนจะถึงตีหนึ่งตีสองถึงได้หลับไป ส่วนหลินซีเหยายังไม่ตื่นลู่หนานเฉิงถอนหายใจในใจ เขาเองก็ไม่รู้จะนิยามความสัมพันธ์ของการแต่งงานเพื่อผลประโยชน์นี้ยังไงดีอีกต่อไปขณะนั้น หลินซีเหยาที่อยู่ในอ้อมแขนขยับตัวเล็กน้อย ลืมตาขึ้น ดวงตายังพร่ามัวจากความง่วง เธอตื่นแล้วลู่หนานเฉิงก้มมองเธอ ทั้งคนดูงัวเงีย ดวงตาคู่นั้นไม่มีความเย็นชาเหมือนทุกวัน แต่กลับดูอ่อนโยนและน่ารักขึ้นมากลู่หนานเฉิง “ตื่นแล้วเหรอ”หลินซีเหยาเอามือขยี้ตาเบาๆ “อืม…มอนิ่ง”ลู่หนานเฉิง “มอนิ่ง”เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง “เราสองคน…”แต่หลินซีเหยากลับถอนตัวออกจากอ้อมแขนของเขา ลุกขึ้นนั่ง “ฉันจะลุก

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1104

    หลินซีเหยาพยักหน้าตามอย่างว่าง่าย “ได้ ฉันจะไปอาบน้ำเย็นหน่อย”เธอยกผ้าห่มขึ้น ก้าวลงจากเตียง เท้าเปล่าแตะพื้นตั้งใจจะเดินเข้าห้องน้ำแต่เพียงพริบตาเดียว ข้อเท้าก็พลิก พร้อมเสียง “อ๊ะ” หลุดออกมา ร่างทั้งร่างล้มโผเข้าหาลู่หนานเฉิงโดยตรงลู่หนานเฉิงรีบยื่นมือออกไปโอบรอบเอวบางของเธอไว้แน่น ดึงเข้ามาในอ้อมแขน “ระวังหน่อย!”ตอนนี้ร่างของทั้งสองแนบชิดกัน เพียงแค่ผ้าบางๆ กั้นไว้ ระหว่างความอ่อนนุ่มและความแข็งแรงลู่หนานเฉิงรู้สึกว่าไฟร้อนที่เพิ่งกดไว้เมื่อครู่ ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง แผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่างหลินซีเหยามองหน้าเขา “ลู่หนานเฉิง ฉันร้อนมากเลย~ ช่วยฉันหน่อยสิ~”พูดจบเธอก็เอื้อมแขนโอบคอเขาไว้ เขย่งปลายเท้าแล้วจุมพิตเขาลู่หนานเฉิงชะงักไป รู้สึกถึงริมฝีปากนุ่มหอมของหญิงสาวแนบเข้ามาอย่างแผ่วเบา กดบดเล็กน้อยจนประกายไฟแล่นพล่านไปทั่วเขารีบยกมือดันเธอออก “หลินซีเหยา ตั้งสตินะ!”แต่หลินซีเหยายังโอบคอเขาไว้ “ลู่หนานเฉิง ฉันร้อนจริงๆ ช่วยฉันเถอะ”เธอจูบเขาอีกครั้งคราวนี้ริมฝีปากเธอเปิดออกลำคอของลู่หนานเฉิงขยับขึ้นลง ความร้อนในร่างทั้งหมดไหลรวมลงที่หน้าท้องชั่วขณะนั้น ความมีสติที่

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1103

    ลู่หนานเฉิงอาบน้ำเย็นอยู่นานมาก คืนนี้มันช่างแปลกประหลาด ร่างกายของเขาเหมือนมีไฟร้อนรุ่มลุกวาบอยู่ข้างในเขาหลับตาลง ใช้พลังใจอย่างมากกว่าจะกดความร้อนนั้นให้สงบลงได้ แล้วปิดน้ำ สวมเสื้อผ้าออกมาทันทีที่ออกมาก็เห็นหลินซีเหยานั่งอยู่บนเตียง เธอตื่นแล้วลู่หนานเฉิงชะงัก “คุณตื่นแล้วเหรอ?”หลินซีเหยามองเขา ดวงตายังมีแววง่วงงุนจากการเพิ่งตื่น “ฉันได้ยินเสียงคุณลุกไปอาบน้ำ คุณไม่ได้อาบไปแล้วเหรอ ทำไมถึงอาบอีก?”คำถามนั้นทำให้ลู่หนานเฉิงตอบไม่ถูก เขาทำได้เพียงยิ้มแห้งๆ “ทำไม ผมอาบกี่ครั้งต้องรายงานคุณนายลู่ด้วยเหรอ”หลินซีเหยา “ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น”ลู่หนานเฉิง “ขอโทษนะ เห็นทีผมคงเป็นฝ่ายทำให้คุณตื่นสินะ”พูดจบลู่หนานเฉิงก็เหลือบมองไปที่โซฟา “คืนนี้ผมไปนอนโซฟาก็แล้วกัน คุณนอนได้แล้ว”เขาตั้งใจจะนอนโซฟาตอนแรกหลินซีเหยาแค่คิดจะมองเขาเป็นคู่แต่งงานเพื่อผลประโยชน์ คืนนี้ก็แค่อยากให้เขาเป็นเครื่องมือในการมีลูกเท่านั้น แต่ตอนนี้เมื่อเห็นท่าทีสุภาพมีมารยาทของเขา หลินซีเหยากลับอดมองเขาอีกสองครั้งไม่ได้ผู้ชายคนนี้น่าสนใจจริงๆหลินซีเหยาเติบโตมาในครอบครัวที่พ่อแม่แต่งงานกันอย่างไม่มีค

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1102

    หลินซีเหยามองไปทางลู่หนานเฉิง เขาไม่ได้มีท่าทีสงสัยอะไร ยกถ้วยชาขึ้นดื่มจนหมด “รบกวนน้าหรงด้วยนะ”น้าหรงยิ้มอย่างพอใจ “คุณชายคุณนายพักผ่อนเถอะค่ะ ฉันขอตัวออกไปก่อน”น้าหรงเดินออกจากห้องไป เหลือเพียงพวกเขาสองคนหลินซีเหยาวางดินสอในมือ “งั้น...ไปนอนกันเถอะ”ลู่หนานเฉิงเพิ่งจัดการเอกสารเสร็จพอดี “อืม ไปนอนกัน”ทั้งสองเดินมาถึงข้างเตียง ลู่หนานเฉิงถาม “นอนยังไงดี?”หลินซีเหยา “นายอยู่นอก ฉันอยู่ข้างใน”ลู่หนานเฉิงพยักหน้า “ได้”ทั้งคู่เปิดผ้าห่มแล้วล้มตัวลงนอนลู่หนานเฉิงถาม “จะปิดไฟไหม?”หลินซีเหยา “ปิดสิ”ลู่หนานเฉิงเอื้อมมือไปปิดไฟห้องตกอยู่ในความมืดสนิท ลู่หนานเฉิงกลับนอนไม่หลับ ทั้งที่นี่คือบ้านของเขา ห้องของเขา เตียงของเขา ปกติเขาควรจะหลับได้ง่าย แต่คืนนี้กลับมีผู้หญิงนอนอยู่ข้างกายเขาได้ยินเสียงลมหายใจเบาๆ ของเธอ ได้กลิ่นหอมหวานละมุนแบบกลิ่นนมอ่อนๆ ที่ลอยมาแตะจมูกลู่หนานเฉิงรู้สึกว่าร่างกายเริ่มร้อนขึ้น นอนไม่หลับเลยผ่านไปครู่หนึ่ง เขาเอ่ยเบาๆ “คุณนายลู่?”คนข้างๆ ไม่ตอบ คงหลับไปแล้ว?ลู่หนานเฉิงกำลังจะพูดอีกครั้ง ทันใดนั้น ร่างข้างๆ ก็ขยับ พลิกตัวเข้ามาซุกในอ้อ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1101

    ลู่หนานเฉิงกลับมาที่ห้อง เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ตรวจเอกสารต่อไม่นานประตูห้องน้ำก็เปิดออกดัง “ต๊ะ” หลินซีเหยาเดินออกมาลู่หนานเฉิงเงยหน้ามองหลินซีเหยา เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขา เสื้อเชิ้ตตัวโคร่งนั้นขับให้รูปร่างของเธอโค้งเว้าชัดเจน เส้นโค้งรูปตัว S อันเย้ายวนเผยให้เห็นเล็กน้อย ใต้ชายเสื้อที่คลุมถึงปลายสะโพกเผยเรียวขายาวเรียบเนียนดูสะดุดตาลู่หนานเฉิงที่เพิ่งถูกโจมตีด้วยภาพเร้าใจไปก่อนหน้านี้ รู้สึกเหมือนโดนซ้ำอีกครั้ง ชื่อเสียงที่เรียกเธอว่า หญิงงามอันดับหนึ่ง คงไม่ใช่ได้มาโดยบังเอิญหลินซีเหยาหันมามองเขา “มองฉันทำไม?”ลู่หนานเฉิงยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย “ก็แค่ชื่นชมความงามของคุณนายลู่หน่อย ไม่ได้หรือไง?”หลินซีเหยาคว้าผ้าขนหนูในมือขว้างใส่หน้าเขา “ไม่ได้! ฉันจะออกไปเอาน้ำดื่มสักแก้ว!”พูดจบเธอก็เดินออกไปลู่หนานเฉิงดึงผ้าขนหนูออกจากหน้า กลิ่นหอมหวานละมุนของเธออบอวลอยู่ที่ปลายจมูก กลิ่นนมอ่อนๆ ที่ยั่วยวนประสาทรับรู้ของผู้ชาย ทำให้เลือดในกายพลุ่งพล่านหลินซีเหยาเดินออกมาที่ห้องนั่งเล่น รินน้ำใส่แก้วให้ตัวเอง ขณะนั้นน้าหรงเดินออกมา “คุณนายเล็ก”หลินซีเหยาหันไป “น้าหรง”น้าหรงมอง

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1100

    ลู่หนานเฉิงเอื้อมมือจับลูกบิด แล้วผลักประตูเข้าไปข้างในเต็มไปด้วยไออุ่นและกลิ่นหอมของสบู่ น้ำจากฝักบัวไหลดัง “ฮวาลาลา” ลู่หนานเฉิงเงยหน้าขึ้น เห็นเงาร่างหนึ่งเลือนรางอยู่บนกระจกฝ้าของประตูห้องอาบน้ำแม้มองไม่ชัด แต่ส่วนเว้าส่วนโค้งของเรือนร่างก็ยังเห็นได้ลางๆลู่หนานเฉิงรีบสงบจิตใจ เขาไม่ใช่คนที่จะฉวยโอกาสจากผู้หญิง นั่นเป็นเรื่องที่ฝังรากอยู่ในมารยาทของเขาลู่หนานเฉิงพูดว่า “ชุดนอนได้แล้วนะ!”ประตูกระจกฝ้าเปิดแง้มออกเล็กน้อย แขนขาวเนียนเรียวราวกับต้นบัวโผล่ออกมา “ส่งมาให้ฉันสิ!”ลู่หนานเฉิงเดินเข้าไป แล้วยื่นชุดนอนในมือให้ “ฉันออกไปก่อนนะ”ลู่หนานเฉิงเดินจากไปเสียงของหลินซีเหยาก็ดังขึ้น “นี่มันชุดนอนอะไร? ลู่หนานเฉิง นายตั้งใจใช่ไหม?”ลู่หนานเฉิงชะงักแล้วหันกลับมา “อะไรนะ?”เขาเห็นหลินซีเหยา เธอยังอยู่ในห้องอาบน้ำ โผล่หน้าเล็กๆ ออกมา ผมยาวเปียกแนบแก้ม ใบหน้าสดไร้เครื่องสำอาง ผิวขาวละเอียดราวหยกจนเห็นขนอ่อนบนแก้มชัดเจน ใบหน้าสวยขณะอาบน้ำนั้นพุ่งเข้าตาเขาอย่างจังลู่หนานเฉิงนิ่งไปชั่วครู่หลินซีเหยาถือชุดนอนอยู่ในมือ มองเขา “ลู่หนานเฉิง ชุดนี้จะให้ฉันใส่ยังไง?”สายตาของลู

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status