หลินเจี๋ยยอมรับอย่างเปิดเผย “คุณหนูใหญ่เย่ฉลาดจริงๆ ใช่แล้ว ฉันเป็นคนที่ซื้อดอกบัวหิมะไป ตอนนี้ดอกบัวหิมะที่พวกคุณต้องการอยู่ในมือของฉัน สนใจออกมาคุยกันหน่อยไหม?”เย่ฮวนเอ่อร์หัวเราะเย็น “งั้นก็รออยู่ตรงนั้น ฉันจะไปหาเดี๋ยวนี้แหละ”เธอวางสายแล้วหันไปมองห้องอาบน้ำ ฟู่อวิ๋นเซินยังคงอาบน้ำอยู่ข้างในเย่ฮวนเอ่อร์หยิบปากกาขึ้นมา เขียนโน้ตแผ่นหนึ่งว่า “อวิ๋นเซิน ฉันออกไปซื้อของกิน แป๊บเดียวจะกลับมา”เธอวางกระดาษไว้บนโต๊ะแล้วออกจากห้องไปไม่นานนัก เย่ฮวนเอ่อร์ก็พบกับหลินเจี๋ย หลินเจี๋ยยืนรออยู่ในระเบียงเย่ฮวนเอ่อร์เดินเข้าไปหา “คุณหลิน ดูเหมือนว่าคุณจะสะกดรอยตามเรามา รู้ทุกการเคลื่อนไหวของเราเลยสินะ”หลินเจี๋ยยิ้มมุมปาก “แน่นอนอยู่แล้ว ไม่งั้นฉันจะแย่งดอกบัวหิมะไปจากคุณหนูใหญ่เย่ได้ยังไงล่ะ?”“ดอกบัวหิมะอยู่ไหน?”หลินเจี๋ยหยิบกล่องใบหนึ่งออกมา ข้างในคือดอกบัวหิมะสีขาวบริสุทธิ์เย่ฮวนเอ่อร์รีบพุ่งเข้าไป “เอาดอกบัวหิมะมาให้ฉัน!”แต่หลินเจี๋ยกลับส่งกล่องให้บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลัง เขารับกล่องแล้วเดินจากไปทันทีหลินเจี๋ยหัวเราะ “คุณหนูใหญ่เย่เห็นดอกบัวหิมะแล้วนะ ฉันไม่ได้โกหกเธอใช่ไ
ฟู่อวิ๋นเซินพยักหน้า “ได้”เขาพาเย่ฮวนเอ่อร์ไปยังที่อยู่ของคุณยายคนนั้น แต่เมื่อไปถึงก็พบว่าประตูหน้าบ้านถูกล็อกไว้ ไม่มีใครอยู่เย่ฮวนเอ่อร์เคาะประตู “มีใครอยู่ไหมคะ? มีใครอยู่ไหม?”เพื่อนบ้านที่อยู่ข้างๆ เดินออกมา “พวกคุณมาหาคุณยายคนนั้นเหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “ใช่ค่ะ พวกเราตามหาท่าน ไม่ทราบว่ารู้ไหมว่าเขาไปไหนแล้ว?”เพื่อนบ้านตอบ “คุณยายย้ายบ้านไปแล้ว เขาออกจากทิเบตไปแล้ว”อะไรนะ?เย่ฮวนเอ่อร์รีบถามอย่างร้อนใจ “แล้วคุณรู้ไหมว่าเขาย้ายไปที่ไหน?”“ได้ยินว่าเขาได้เงินก้อนใหญ่ และคงจะไม่กลับมาอีกแล้ว”ได้เงินก้อนใหญ่?“พวกคุณมาซื้อดอกบัวหิมะจากเขาใช่ไหม? ดอกบัวหิมะของเขาถูกคนอื่นซื้อไปแล้วล่ะ อีกฝ่ายเสนอเงินก้อนโตให้ เขาก็เลยย้ายบ้านพร้อมกับเงินนั่นแหละ”หัวใจของเย่ฮวนเอ่อร์ดิ่งลงสู่ก้นเหว ดอกบัวหิมะในมือของคุณยายนั้นถูกคนอื่นซื้อไปแล้ว พวกเขามาช้าไปก้าวหนึ่งตอนแรกคิดว่ามาถึงทันจังหวะพอดี กำลังดีที่ดอกบัวหิมะเพิ่งบาน แต่กลับมีคนที่ลงมือเร็วกว่าพวกเขาทำไมถึงบังเอิญแบบนี้?เย่ฮวนเอ่อร์เริ่มสงสัย ว่าคนที่ซื้อดอกบัวหิมะไปคือใครกันแน่ฟู่อวิ๋นเซินถาม “ไม่ทราบว่าช่วงนี้ยั
เย่ฮวนเอ่อร์ “ลุงเจ้าของบ้าน เราไม่ได้มาเที่ยวหรอกค่ะ เรามาตามหาของอย่างหนึ่ง”“ของอะไรล่ะ? เผื่อฉันจะรู้จัก”“เรากำลังหาดอกบัวหิมะแห่งเทือกเขาหิมะค่ะ”“เธอหมายถึงดอกบัวหิมะที่ห้าสิบปีจะบานครั้งเดียวเหรอ? งั้นพวกเธอโชคดีมากเลยนะ เมื่อวานมีคุณยายคนหนึ่งขึ้นเขาไป แล้วก็เก็บดอกบัวหิมะมาได้พอดีเลย”เย่ฮวนเอ่อร์ดีใจจนแทบกระโดด “จริงเหรอคะ? ดีมากเลย! ลุงพอจะมีเบอร์ติดต่อของคุณยายคนนั้นไหมคะ? เราอยากขอซื้อต่อในราคาสูง!”เจ้าของบ้านยิ้ม “ฉันมีเบอร์นะ เดี๋ยวโทรติดต่อให้ตอนนี้เลย”เขาหยิบมือถือขึ้นมาแล้วโทรหาอีกฝ่ายเย่ฮวนเอ่อร์หันไปมองฟู่อวิ๋นเซินด้วยความดีใจ “อวิ๋นเซิน นายได้ยินไหม เรามาถึงถูกจังหวะมากเลย มีดอกบัวหิมะอยู่จริงๆ!”ฟู่อวิ๋นเซินยื่นมือมาหยิกแก้มนุ่มของเธอเบาๆ “ดูเธอดีใจสิ”“ก็แน่นอนอยู่แล้วล่ะ”หลังจากวางสาย เจ้าของบ้านพูดกับเย่ฮวนเอ่อร์ “ฉันติดต่อคุณยายคนนั้นให้แล้ว บอกว่าพวกเธออยากซื้อดอกบัวหิมะในราคาสูง เขาบอกว่าจะมาที่นี่ตอนบ่าย มาคุยกับพวกเธอ”ดีมาก!เย่ฮวนเอ่อร์พูดด้วยความดีใจ “ขอบคุณมากเลยลุง งั้นพวกเรารอเขาที่นี่เลยค่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์กับฟู่อวิ๋นเซินกลับเข้าห้อง
หัวใจของเย่ฮวนเอ่อร์สะดุดไปหนึ่งจังหวะ จะแต่งงานเหรอ?“แต่งกับใคร?”เย่ฮวนเอ่อร์เผลอถามออกไปแบบซื่อๆคำถามนี้แน่นอนว่ากลายเป็นเหตุให้เธอถูกลงโทษ ฟู่อวิ๋นเซินก้มลงกัดริมฝีปากแดงของเธอเบาๆอื้อเย่ฮวนเอ่อร์เจ็บ “นายทำฉันเจ็บนะ”ฟู่อวิ๋นเซินมองเธอด้วยสายตาร้อนแรง “เจ็บก็ดี! คุณหนูใหญ่เย่ เธออยากแต่งกับใครกันแน่?”เย่ฮวนเอ่อร์ “ฉัน...”“นอกจากฉัน ยังจะมีใครอีกเหรอ? ฉันถามว่าเคยคิดจะแต่งงานกับฉันไหม?”แต่งงานกับเขา...เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่ามันกะทันหันเกินไป สองคนเพิ่งกลับมาคืนดีกันไม่นาน แต่เมื่อคิดอีกมุม ถ้าไม่มีเหตุการณ์เมื่อสามปีก่อน ตอนนี้พวกเขาก็คงแต่งงานกันไปแล้ว“ฟู่อวิ๋นเซิน นายอยากแต่งงานกับฉันจริงๆ เหรอ?”ฟู่อวิ๋นเซินโอบรอบเอวบางของเธอ กอดเธอไว้แน่น “ใช่ ฉันอยากแต่งกับเธอ เธอจะแต่งกับฉันไหม?”จะแต่งกับเขาไหม?เย่ฮวนเอ่อร์ได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองเต้น “ตุบตับ ตุบตับ” รัวไม่หยุด หัวใจเธอเต้นเร็วมาก“คุณหนูใหญ่เย่ แต่งงานกับฉันเถอะ เมื่อก่อนฉันไม่มีอะไรเลย แต่ตอนนี้ฉันมีธุรกิจของตัวเองแล้ว ฉันสามารถให้ชีวิตที่ดีแก่เธอได้ แต่ก่อนฉันไม่กล้าหวังว่าเธอจะแต่งกับฉัน แต่ตอนนี้
เย่ฮวนเอ่อร์กับลั่วเป่าเอ่อร์เป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ดังนั้นหลังจากฟู่อวิ๋นเซินพาพวกเธอเข้าห้อง เขาก็รู้หน้าที่ดีและออกไปเองเย่ฮวนเอ่อร์จัดเสื้อผ้าให้ลั่วเป่าเอ่อร์เสร็จแล้วจึงพูดขึ้น “เข้ามาได้แล้ว”ฟู่อวิ๋นเซินเดินเข้ามาลั่วเป่าเอ่อร์พูดอย่างดีใจ “แม่ทูนหัว คืนนี้พ่อทูนหัวจะนอนกับเราด้วยไหม?”เย่ฮวนเอ่อร์ส่ายหน้า “แน่นอนว่าไม่”ลั่วเป่าเอ่อร์ “ทำไมล่ะ?”เย่ฮวนเอ่อร์จุ๊บลั่วเป่าเอ่อร์เบาๆ หนึ่งที “เพราะว่าเป่าเอ่อร์เป็นเด็กผู้หญิง เด็กผู้หญิงห้ามนอนกับผู้ชายคนอื่นนอกจากพ่อ นี่เป็นความลับเล็กๆ ของผู้หญิงเรา”ลั่วเป่าเอ่อร์พยักหน้าเหมือนเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง “หม่ามี้ก็สอนเป่าเอ่อร์แบบนี้เหมือนกัน”เย่ฮวนเอ่อร์หยิบหนังสือนิทานเล่มหนึ่งให้ฟู่อวิ๋นเซิน “ฉันจะไปอาบน้ำ นายอ่านนิทานให้เป่าเอ่อร์ก่อนนะ”ฟู่อวิ๋นเซินรับหนังสือ “โอเค ฝากฉันได้เลย”เย่ฮวนเอ่อร์เดินไปที่ห้องอาบน้ำ ก่อนเข้าไปก็หันกลับมามอง ลั่วเป่าเอ่อร์นอนอย่างว่าง่ายบนเตียง ส่วนฟู่อวิ๋นเซินพิงหัวเตียง อ่านนิทานให้เธอฟังน้ำเสียงของเขานุ่มลึกและมีเสน่ห์ อ่านนิทานออกมาน่าฟังมากเขาเป็นคนที่มีความอดทนกับเด็กมากจริงๆ
ลั่วเป่าเอ่อร์ดีใจมาก “ได้เหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์ “แน่นอนว่าได้อยู่แล้ว เป่าเอ่อร์ไม่อยากนอนกับแม่ทูนหัวเหรอ?”ลั่วเป่าเอ่อร์พยักหน้า “อยาก”ฉือหว่านยิ้ม “ฮวนเอ่อร์ เป่าเอ่อร์กลับไปกับเธอจะไม่ลำบากเหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์ “หวานหว่าน ไม่ลำบากเลย แต่ก่อนเป่าเอ่อร์ก็นอนกับฉันบ่อยนะ”“แต่ก่อนก็คือแต่ก่อน ตอนนี้ก็คือตอนนี้ ตอนนี้เธออยู่กับประธานฟู่แล้ว ไม่รู้ว่าประธานฟู่จะสะดวกไหม?” ฉือหว่านหันไปมองฟู่อวิ๋นเซินฟู่อวิ๋นเซินยิ้มบาง “ผมสะดวกมาก แล้วก็ชอบเป่าเอ่อร์มากเหมือนกัน”ลั่วเป่าเอ่อร์ปรบมือ “งั้นคืนนี้เป่าเอ่อร์ได้นอนกับแม่ทูนหัวแล้ว”ฉือหว่านไม่อยากขัดความดีใจของลูกสาว จึงยิ้ม “ฮวนเอ่อร์ งั้นฝากเป่าเอ่อร์ด้วยนะ ฉันขอตัวก่อน”“เป่าเอ่อร์ บอกลาหม่ามี้ก่อน”“หม่ามี้ บ๊ายบาย”ฉือหว่านจากไป เย่ฮวนเอ่อร์อุ้มลั่วเป่าเอ่อร์ขึ้นรถหรูของฟู่อวิ๋นเซินฟู่อวิ๋นเซินนั่งขับอยู่ด้านหน้า เย่ฮวนเอ่อร์กับลั่วเป่าเอ่อร์นั่งด้วยกันที่เบาะหลังลั่วเป่าเอ่อร์ถาม “แม่ทูนหัว คืนนี้เราจะนอนที่ไหนเหรอ?”“เป่าเอ่อร์ เราจะไปนอนที่บ้านพักตากอากาศของฉัน”แต่ตอนนั้นเอง ฟู่อวิ๋นเซินที่อยู่ด้านหน้าเอ่ยขึ้น “ไปบ้