Share

บทที่ 9

Author: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
ทุกคนไม่ต้อนรับการมาของเธอ และต่างพยายามไล่เธอออกไป

ฉือหว่านคิดว่ามันน่าขัน ดวงตาที่เย็นเยียบของเธอกวาดมองใบหน้าของหลี่หลัน ฉือเจียว และฉือไห่ผิงทีละคน ก่อนดึงแขนเรียวของตัวเองออกจากมือของฮั่วซือหานอย่างแรง พร้อมยิ้มบางๆ และพูดว่า “ได้ ฉันจะไป”

จำไว้ด้วยนะ ว่าพวกคุณเป็นคนไล่ฉันไปเอง!

ฉือหว่านหมุนตัวและเดินออกไป

แต่ไม่นานนัก ฉือหว่านก็หันกลับมาอีกครั้ง เธอยกมือเสยปอยผมข้างแก้มทัดไว้ที่หลังหู “ท่านประธานฮั่ว คุณรู้ไหมว่าฉันมาที่โรงพยาบาลแพทย์แผนจีนวันนี้เพื่ออะไร?”

ฮั่วซือหานมองใบหน้าขาวเนียนบางราวปีกจักจั่นของเธอ ขนเล็กๆ บนผิวหน้าเปล่งประกายแวววาวอย่างนุ่มนวล ทำให้เธอดูงดงามยิ่งขึ้น

ฮั่วซือหานพูดด้วยใบหน้าเย็นชา แสดงออกชัดว่าเขาไม่สนใจจะรู้ น้ำเสียงที่เปล่งออกมาช่างเย็นเยียบ “ฉือหว่าน เธอตามรังควานแบบนี้ มันน่ารำคาญจริงๆ”

ฉือหว่านก้าวไปข้างหน้าเล็กน้อย พร้อมรอยยิ้มที่งดงาม “ฉันมาหาหมอจีนให้คุณน่ะ”

พูดจบ ฉือหว่านก็หยิบการ์ดใบเล็กออกมายื่นให้ฮั่วซือหาน “นี่ให้คุณ”

ฮั่วซือหานก้มลงมอง การ์ดใบเล็กที่เป็นสีเหลืองหม่น ดูเหมือนการ์ดที่ถูกสอดเข้ามาตามรอยประตู

บนการ์ดเขียนว่า: "หมอจีนแผนโบราณรักษาสืบทอดเฉพาะทาง สำหรับรักษาหย่อนสมรรถภาพทางเพศ หลั่งเร็ว มีบุตรยาก ให้คุณกลับมาเป็นชายสมบูรณ์อีกครั้ง เบอร์ติดต่อ: 138XXXX8888"

ใบหน้าหล่อเหลาที่ปกติสงบนิ่งของฮั่วซือหานเกิดรอยร้าวขึ้น “……”

ฉือหว่านยัดการ์ดใบเล็กใส่กระเป๋าสูทของเขา “ฉือเจียวป่วย ประธานฮั่วจะไม่ป่วยได้เหรอ? รักษาให้ดีๆ ทั้งคู่เลยนะ”

พูดจบ ฉือหว่านก็หมุนตัวเดินจากไป

มือใหญ่ของฮั่วซือหานที่แนบอยู่ข้างตัวกำหมัดแน่นทันที เขารู้ว่าเธอคนนี้มีวิธีทำให้เขาโมโหได้ทุกครั้ง!

ฉือเจียวพูดขึ้นว่า “ซือหาน ช่างเถอะ อย่าเสียเวลากับฉือหว่านเลย เธอไม่คู่ควรที่เราจะเสียเวลาให้”

หลี่หลันพยักหน้า “ใช่ เทพ C ทำไมยังมาไม่ถึงอีกล่ะ?”

เมื่อพูดถึงเทพ C ทุกคนก็เริ่มรู้สึกตึงเครียด

เทพ C คือความหวังของฉือเจียว

ฮั่วซือหานก้มมองนาฬิกาเรือนหรูบนข้อมือ เวลาที่นัดไว้เลยมาแล้ว แต่เทพ C ยังไม่มา

ในตอนนั้นเจ้าหน้าที่พยาบาลเดินเข้ามา “ท่านประธานฮั่ว”

ฉือเจียว ฉือไห่ผิง และหลี่หลันต่างเบิกตาโตด้วยความดีใจ “เทพ C มาถึงแล้วใช่ไหม?”

เจ้าหน้าที่พยาบาลมองฮั่วซือหาน “ท่านประธานฮั่ว เทพ C มาถึงแล้วค่ะ”

อะไรนะ?

ฮั่วซือหานมองออกไปด้านนอก เขาไม่เห็นใครอื่นนอกจากร่างบางที่สะอาดหมดจดของฉือหว่าน

ฉือหว่านเดินเลี้ยวไปมุมหนึ่งและหายลับไป

ฮั่วซือหานขมวดคิ้ว “ฉันไม่เห็นเทพ C”

เจ้าหน้าที่พยาบาลตอบ “เทพ C มาแล้ว แต่กลับไปแล้วค่ะ”

“ทำไมล่ะ?” ฉือเจียว ฉือไห่ผิง และหลี่หลันต่างหน้าถอดสี “ทำไมเทพ C ถึงไปล่ะ? เธอยังไม่ได้รักษาเจียวเจียวเลยนะ”

เจ้าหน้าที่พยาบาลกล่าวด้วยความรู้สึกผิด “ขอโทษค่ะ เทพ C จะไม่รักษาคุณฉือเจียวอีกแล้ว”

ใบหน้าสวยสดใสของฉือเจียวซีดเผือดทันที เทพ C ไม่รักษาเธอ!

ทำไมล่ะ?

ความดีใจเมื่อครู่เหมือนถูกน้ำเย็นสาดดับ ทุกคนตกตะลึง

ฉือเจียวพูดด้วยเสียงที่ใกล้จะแตกเป็นเสี่ยงๆ “ทำไมเทพ C ถึงไม่รักษาฉัน? ทำไมกัน?”

ฉือไห่ผิงและหลี่หลันรีบโอบฉือเจียวไว้ และพูดปลอบเสียงนุ่มนวล “เจียวเจียว ไม่ต้องตกใจนะ พวกเราจะหาทางเชิญเทพ C มาอีกครั้ง ลูกต้องหายแน่ๆ”

ใบหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหานฉายแววเคร่งขรึมและเย็นชา เขามองไปยังทางเดินที่ว่างเปล่าด้วยสายตาที่เยือกเย็นและอันตราย

ฉือหว่านเดินออกจากโรงพยาบาล ในตอนนั้นเองมีเสียงเรียกเธอขึ้นว่า “หวานหว่าน”

ฉือหว่านหยุดเดินและค่อยๆ หันกลับไป

คนที่เรียกเธอคือหลี่หลัน

หลี่หลันวิ่งตามออกมา

หลี่หลันเดินมาหยุดตรงหน้าฉือหว่าน “หวานหว่าน นี่ให้แก”

ฉือหว่านก้มมองลงไป มันคือเช็คใบหนึ่ง จำนวนเงินหนึ่งแสนบาท

หลี่หลันพูดขึ้น “หวานหว่าน ท่านประธานฮั่วไม่ได้ชอบแก หยุดตามรังควานเขาได้แล้ว คืนท่านประธานฮั่วให้กับน้องสาวแกเถอะ ทำไมถึงไม่ยอมเสียสละให้น้องแกสักครั้ง? รีบหย่ากับท่านประธานฮั่วแล้วเอาเงินนี่กลับไปใช้ชีวิตที่ชนบทเถอะ”

ฉือหว่านรู้สึกว่ามันช่างน่าขัน หากเธอไม่ได้แอบทำการตรวจ DNA ระหว่างหลี่หลันและฉือเจียว เธออาจจะคิดไปแล้วว่าฉือเจียวคือลูกสาวแท้ๆ ของหลี่หลัน แต่ก็เปล่าเลย

หลี่หลันเป็นเพียงแม่เลี้ยงของฉือเจียว

แต่เธอกลับรักแค่ฉือเจียว ไม่รักลูกสาวแท้ๆ ของตัวเอง

ฉือหว่านรู้ดีว่าหลี่หลันหลงใหลในตัวฉือไห่ผิงจนรักทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขา

ฉือหว่านมองหลี่หลันด้วยดวงตาที่งดงามและเยือกเย็น พลางยิ้มบางๆ “ตำแหน่งคุณนายฮั่วมีค่าแค่นี้เองเหรอ หรือว่าในใจคุณ ฉันมีค่าแค่นี้?”

หลี่หลันอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนรีบแก้ตัว “หวานหว่าน แม่ก็แค่ทำเพื่อแก ที่นี่มันไม่เหมาะกับแก…”

แม่งั้นเหรอ?

คำเรียกที่แปลกใหม่นี้ทำให้ฉือหว่านมีรอยยิ้มในแววตา “คุณเคยส่งฉันไปชนบทครั้งหนึ่งแล้ว ตอนนี้ยังอยากส่งฉันไปอีกครั้ง คุณนี่เป็นแม่ที่ดีของฉันจริงๆ!”

ฉือหว่านไม่มองเธออีก ก่อนจะขึ้นแท็กซี่จากไป

...

บนแท็กซี่

ฉือหว่านนั่งอยู่ที่เบาะหลัง เธอหยิบลูกอมนมตรากระต่าย ออกจากกระเป๋า เบาๆ คลี่กระดาษห่อและใส่เข้าปาก

คนขับแท็กซี่มองหญิงสาวผ่านกระจกมองหลัง เธอสวมเดรสพร้อมบรรยากาศสงบนิ่งและสง่างามที่ทำให้เธอดูเหมือนคนที่แข็งแกร่ง

แต่เมื่อมองอย่างละเอียดพบว่าผิวของเธอขาวราวโปร่งแสง และร่างกายที่อยู่ภายใต้ชุดเดรสนั้นดูบอบบางจนเหมือนจะแตกหักได้ง่าย

คนขับซึ่งมีลูกสาวอายุประมาณเดียวกันยิ้มและพูดว่า “แม่หนูชอบกินลูกอมขนาดนั้นเลยเหรอ?”

ฉือหว่านเงยหน้าขึ้น ลมเย็นข้างนอกพัดเส้นผมมาปัดโดนใบหน้า เธอยิ้มบางๆ และพูดเบาๆ “ใช่ค่ะ กินลูกอมแล้วจะได้ไม่ขม”

หลี่หลันยืนนิ่งอยู่กับที่ มองดูฉือหว่านขึ้นรถและจากไป

ในตอนนั้นมีชายคนหนึ่งเดินเข้ามา “คุณนายฉือ”

หลี่หลันหันไปมอง ปรากฏว่าเป็นหัวหน้าแผนกหวังสือแห่งโรงพยาบาลแพทย์แผนจีน

หลี่หลันรีบเดินเข้าไปหา “หัวหน้าแผนกหวัง สวัสดีค่ะ คุณรู้จักคนเยอะมาก พอจะมีวิธีช่วยเชิญเทพ C มารักษาเจียวเจียวของฉันไหมคะ?”

หวังสือ “คุณนายฉือ ผมพอดีรู้จักเทพ C สามารถช่วยแนะนำให้ได้ครับ”

หลี่หลันดีใจจนล้น “จริงเหรอคะ ขอบคุณมากค่ะ หัวหน้าแผนกหวัง”

ในตอนนั้นหัวหน้าแผนกหวังมองไปยังทิศทางที่ฉือหว่านหายลับไป รอยยิ้มเจ้าเล่ห์เผยออกมาจากในเสื้อกาวน์สีขาวสะอาด “คุณนายฉือ นั่นคือลูกสาวคนโตที่กลับมาจากชนบทของคุณใช่ไหม? ไม่คิดเลยว่าลูกสาวคุณจะสวยขนาดนี้ เมื่อครู่ผมเกือบคิดว่าเห็นเทพธิดา”

รอยยิ้มบนใบหน้าของหลี่หลันหายไป เปลี่ยนเป็นความสงบนิ่งและเย็นชา
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (4)
goodnovel comment avatar
Jaa Ja
หลุดจากปุถุชนไปเป็นเทพดีกว่าาา ทั้ง2ครัวเลยยย
goodnovel comment avatar
Tom Destiny
แม่ไม่รักนี้เจ็บปวดกว่า ผัวไม่รักอีก
goodnovel comment avatar
Annxptt
หลี่หลัน ยังจะกล้าเรียกตัวเองว่าแม่อีกหรอ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 936

    ฟู่อวิ๋นเซินยังคงอยากจะลงมืออีกแต่เย่ฮวนเอ่อร์ก็โผเข้ากอดเขาทันที “พอแล้ว ฟู่อวิ๋นเซิน! พอเถอะ!”เมื่อถูกร่างนุ่มนิ่มของเย่ฮวนเอ่อร์กอดไว้ ฟู่อวิ๋นเซินถึงได้หยุดลง แต่แววตาที่แดงก่ำเต็มไปด้วยโทสะก็ยังไม่จางลง เขายกเท้าขึ้นเตะจ้าวอี้ที่นอนอยู่กับพื้นอีกครั้งตอนนั้นเอง ฉือหว่านก็รีบวิ่งเข้ามา “เกิดอะไรขึ้น?”เย่ฮวนเอ่อร์พูดขอโทษทันที “หวานหว่าน ขอโทษนะ ฉันทำให้เธอลำบากแล้ว”ฟู่อวิ๋นเซินมองจ้าวอี้บนพื้นแวบหนึ่ง จากนั้นก็จับมือเล็กของเย่ฮวนเอ่อร์แล้วพาเธอเดินออกไปทันทีเย่ฮวนเอ่อร์หันกลับไป “หวานหว่าน ลาก่อนนะ”ยังพูดไม่ทันขาดคำ ฟู่อวิ๋นเซินก็โอบหัวเธอไว้ ดึงเธอเข้าสู่อ้อมกอด ไม่ยอมให้เธอหันกลับไปมองอีกฟู่อวิ๋นเซินพาเย่ฮวนเอ่อร์ออกจากโรงพยาบาล เปิดประตูฝั่งผู้โดยสารแล้วดันเธอเข้าไป ก่อนจะปิดประตูแล้วเดินอ้อมกลับมานั่งประจำที่คนขับเย่ฮวนเอ่อร์สังเกตเห็นว่าข้อนิ้วของเขาเลือดไหล รีบคว้ามือเขาไว้ “มือคุณเลือดออก เดี๋ยวฉันทำแผลให้นะ!”แต่ฟู่อวิ๋นเซินยกมือหนี ไม่ยอมให้เธอแตะเย่ฮวนเอ่อร์ชะงักไป เห็นใบหน้าหล่อเหลาเยือกเย็นของเขาเต็มไปด้วยความตึงเครียด หน้าอกกว้างยังหอบแรง แสดงว่าเข

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 935

    จ้าวอี้เริ่มมีอารมณ์โมโห เขายื่นมือกดไหล่เย่ฮวนเอ่อร์ไว้ พูดด้วยความโกรธ “ทำไม! ทำไมเธอถึงต้องท้องลูกของฟู่อวิ๋นเซิน!”เย่ฮวนเอ่อร์มองเขาด้วยสายตาเย็นชา “คุณชายจ้าว ฉันจะพูดอีกครั้งนะ ฉันไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับนาย ฉันท้องลูกใครก็ไม่เกี่ยวกับนาย!”จ้าวอี้บีบไหล่เธอไว้แน่น “เย่ฮวนเอ่อร์ ทำไมเธอถึงไม่ให้โอกาสฉันอีกครั้ง ฉันก็แค่เคยทำผิดเหมือนผู้ชายทั่วไปตอนยังเด็ก ตอนนี้ฉันเลิกยุ่งกับฮั่วเสวียนกับผู้หญิงพวกนั้นหมดแล้ว ทำไมเธอไม่กลับมาอีกล่ะ? เธอก็เป็นคุณหนูจากตระกูลใหญ่ ฟู่อวิ๋นเซินต่อให้แต่งตัวดีแค่ไหน ก็เป็นแค่ไอ้จนคนหนึ่ง เขาไม่ใช่คนระดับเดียวกับพวกเรา เราสองคนน่ะถึงจะเหมาะกันโดยธรรมชาติ!”เย่ฮวนเอ่อร์อยากหัวเราะ และเธอก็หัวเราะออกมาจริงๆ“จ้าวอี้ นายยังกล้าพูดว่าแค่นายทำผิดแบบที่ผู้ชายมักจะทำกันงั้นเหรอ? จริงๆ แล้วนายก็แค่ห้ามใจตัวเองไม่อยู่ ลุ่มหลงกับโลกสวยงามภายนอก นายรักฉันจริงๆ เหรอ? ที่จริงนายก็แค่ไม่ยอมแพ้เท่านั้นเอง ทั้งหมดมันคือความอยากเอาชนะ ความทะเยอทะยานที่อยากควบคุม คนอย่างนาย ไม่เคยรักใครเลยจริงๆ นอกจากตัวเอง!”จ้าวอี้พยายามจะอธิบาย “ฉัน...”แต่เย่ฮวนเอ่อร์ก็พูดแ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 934

    เย่ฮวนเอ่อร์หน้าแดง “ฉันรู้แล้ว แต่... แต่ฟู่อวิ๋นเซินเขา... ฉันปฏิเสธเขาไม่ได้เลย”ฉือหว่านมองเย่ฮวนเอ่อร์แล้วยิ้มออกมา ความจริงแล้วเสี่ยวอู่เคยพูดว่าฟู่อวิ๋นเซินเป็นคนหลงรักแบบใสซื่อ ส่วนเย่ฮวนเอ่อร์ก็ไม่ต่างกัน พวกเขาทั้งคู่ต่างก็เป็นคนหลงรักแบบใสซื่อ เขาว่ากันว่า คนสองคนที่เป็นพวกหลงรักหัวปักหัวปำเมื่อใช้ชีวิตร่วมกันถึงจะมีความสุข ทั้งสองคนต่างก็ขาดกันไม่ได้ฉือหว่านยิ้มพูดว่า “ฮวนเอ่อร์ ตอนนี้เธอกับประธานฟู่คืนดีกันแล้ว ก็น่าจะถึงเวลาบอกเขาเรื่องลูกในท้องได้แล้วล่ะนะ”จะบอกเรื่องตั้งครรภ์กับเขาไหม?จริงๆ แล้วเย่ฮวนเอ่อร์ก็คิดจะบอกอยู่แล้ว“ฉันว่าประธานฟู่เป็นคนที่ชอบเด็กนะ แถมเขาก็มีความสามารถ มีความรับผิดชอบ บอกเขาเรื่องลูกน่าจะเป็นเรื่องดี ฉันเชื่อว่าเขาจะต้องเป็นพ่อที่ดีแน่ๆ”เย่ฮวนเอ่อร์ก็รู้ว่าฟู่อวิ๋นเซินชอบเด็ก แต่ก่อนเขาก็เคยพูดว่าอยากมีลูกเธอก็เชื่อว่าเขาจะเป็นพ่อที่ดีได้เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “อืม ฉันจะหาจังหวะบอกเขาเอง”ทันใดนั้น พยาบาลสาวคนหนึ่งก็เรียกขึ้นจากด้านหลัง “หมอฉือคะ”ฉือหว่าน “ฮวนเอ่อร์ งั้นฉันขอตัวก่อนนะ”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “หวานหว่าน เธอไปทำงา

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 933

    ฟู่อวิ๋นเซินเงยหน้ามองเธอแวบหนึ่ง คล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม “ทำไม พวกเธอสองคนมีความลับอะไรที่ฉันฟังไม่ได้หรือเปล่า?”เย่ฮวนเอ่อร์ไม่อยากให้เขาจับพิรุธได้ รีบตอบทันที “ก็แน่นอนสิ ผู้หญิงด้วยกันก็ต้องมีความลับเยอะแยะ จะบอกคุณได้ยังไง!”ฟู่อวิ๋นเซินยกมุมปากบางขึ้น “เข้าใจแล้ว กินข้าวก่อน กินเสร็จเดี๋ยวฉันขับรถไปส่งเธอแล้วจะกลับเลย โอเคไหม?”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “ขอบคุณค่ะ ประธานฟู่”...หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จ ฟู่อวิ๋นเซินก็ขับรถไปส่งเย่ฮวนเอ่อร์ที่โรงพยาบาล วันนี้ฉือหว่านอยู่ที่โรงพยาบาลพอดีรถหรูจอดหน้าทางเข้าโรงพยาบาล ฟู่อวิ๋นเซินพูดขึ้น “ฉันไปส่งเธอข้างบน”เย่ฮวนเอ่อร์ “ไม่ต้องหรอก คุณมาส่งแค่นี้ก็พอ ฉันนัดกับหวานหว่านไว้แล้ว เดี๋ยวขึ้นไปหาเธอเองได้ค่ะ”พูดจบ เย่ฮวนเอ่อร์ก็ไม่ให้เขามีโอกาสพูดต่อ รีบเปิดประตูฝั่งผู้โดยสารลงจากรถ “ประธานฟู่ ลาก่อนค่ะ”เธอโบกมือน้อยๆ ให้ฟู่อวิ๋นเซินฟู่อวิ๋นเซินยิ้มบาง “ลาก่อน”เย่ฮวนเอ่อร์หมุนตัวเดินเข้าไปในโรงพยาบาลไม่นาน เธอก็หาฉือหว่านเจอในห้องทำงาน วันนี้ฉือหว่านใส่เสื้อกาวน์สีขาวเพิ่งผ่าตัดเสร็จ“หวานหว่าน!”ฉือหว่านยิ้มดีใจ “ฮวนเอ่อร์ ม

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 932

    เธอจ้องเขาเขม็งฟู่อวิ๋นเซินเอื้อมมือมาบีบปลายจมูกเล็กของเธอเบาๆ “หิวหรือยัง?”เย่ฮวนเอ่อร์ปัดมือเขาออก ตอบอย่างตรงไปตรงมา “หิวแล้ว”ฟู่อวิ๋นเซิน “งั้นฉันไปทำอาหารให้เธอ”เขาเปิดผ้าห่มลุกจากเตียง เริ่มแต่งตัวเย่ฮวนเอ่อร์ไม่กล้ามองตรงๆ แต่ชายหนุ่มหน้าตาดีระดับท็อปมาแต่งตัวอยู่ต่อหน้า ไม่มองก็น่าเสียดาย มองไปก็ชุ่มชื่นตาเธอแอบมองเขา เห็นเขาสวมกางเกงแล้วกำลังใส่เสื้อเชิ้ต เขาเป็นคนประเภทที่ถอดเสื้อแล้วมีกล้าม ใส่เสื้อแล้วก็ดูเพรียว หุ่นสูงโปร่งดูดีแบบมีสไตล์ ตอนนี้เขาใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว กำลังติดกระดุมนิ้วยาวเรียวขาวสะอาดของเขากำลังทำงานอย่างเชี่ยวชาญ อาจเพราะเดี๋ยวจะไปทำอาหาร เขายังพับแขนเสื้อขึ้นสองทบ เผยให้เห็นแขนท่อนล่างที่แข็งแรงอาจเพราะรู้สึกถึงสายตา ฟู่อวิ๋นเซินหันมามองเธอทันทีเย่ฮวนเอ่อร์รีบปิดตา แกล้งหลับด้วยความรู้สึกผิดฟู่อวิ๋นเซินรู้ว่าเธอกำลังแอบดู ตัวเธอเป็นคนตรงและโรแมนติก ไม่ถนัดเรื่องโกหกหรือเสแสร้ง ขนาดแกล้งหลับ ขนตายาวๆ ยังสั่นไม่หยุด น่ารักสุดๆฟู่อวิ๋นเซินยื่นสองมือยันข้างตัวเธอ โน้มตัวลงมามอง “คุณหนูใหญ่เย่ เมื่อคืนยังดูไม่พอเหรอ ถึงต้องแอบดูตอนเช้าอีก

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 931

    ฟู่อวิ๋นเซินยกมุมปากขึ้น “ไม่รีบ”เย่ฮวนเอ่อร์ชะงักไป หมายความว่ายังไงว่าไม่รีบ?เธอมองถนนด้านนอก นี่ไม่ใช่ทางกลับบ้านของเธอเลย วันนี้เขาบังคับพาเธอออกมาด้วยตัวเอง ควบคุมพวงมาลัยมาตลอด ตอนนี้ก็มืดแล้วแต่เขายังไม่ยอมให้เธอกลับบ้านเย่ฮวนเอ่อร์ “ประธานฟู่ คุณจะพาฉันไปไหนอีก ฉันอยากกลับบ้าน”ฟู่อวิ๋นเซินหันมามองเธอ ยิ้มขำ “เธอรีบอะไรนัก กลัวว่าฉันจะกินเธอหรือไง?”เย่ฮวนเอ่อร์ “...ประธานฟู่ล้อเล่นแล้ว คนดีมีศีลธรรมอย่างคุณคงไม่ทำแบบนั้นกับฉันหรอก ใช่ไหมคะ!”ยังจะสวมเขาให้เขาอีกฟู่อวิ๋นเซินไม่ได้เล่นด้วย เขามองเธอ “ต้องดูว่าเธอเชื่อฟังไหมก่อน!”เย่ฮวนเอ่อร์ “...”ครึ่งชั่วโมงต่อมา รถหรูหยุดอยู่หน้าบ้านพักหลังหนึ่ง เป็นวิลล่าของฟู่อวิ๋นเซิน เขาอาศัยอยู่ที่นี่ฟู่อวิ๋นเซินเปิดประตู “คุณหนูใหญ่เย่ เชิญข้างใน”เย่ฮวนเอ่อร์ “ประธานฟู่ ฉันกลับก่อนดีกว่าค่ะ มันดึกแล้ว ฉันไม่รบกวนคุณแล้ว”เธอหันหลังจะวิ่งหนีแต่ฟู่อวิ๋นเซินคาดไว้แล้ว เขาขวางหน้าเธอไว้ทันที “คุณหนูใหญ่เย่ คุณนี่ไม่เคยเชื่อฟังเลยนะ”“ฉัน...”คำพูดของเย่ฮวนเอ่อร์ยังไม่ทันหลุดจากปาก ฟู่อวิ๋นเซินก็อุ้มเธอขึ้นในท่าขวางไว้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status