Share

บทที่ 448

Author: อวินจงมี่
สองสามวันต่อมา หรงฉือยังคงยุ่งกับงานเหมือนเช่นเคย

หลายวันมานี้ เป็นเพราะเธอต้องออกเช้ากลับดึกทุกวัน ส่วนเฟิงจิ่งซินนั้น แม้ว่าจะมาอยู่ที่บ้านตระกูลหรงแล้ว ทว่าระยะเวลาที่พวกเธอสองแม่ลูกได้ใช้ร่วมกันนั้นมีไม่มาก

ส่วนเฟิงถิงเซินที่แม้ว่าจะงานยุ่ง แต่ก็ได้ยินมาว่ามักจะโทรมาคุยกับเฟิงจิ่งซินทุกวัน

แต่ว่าตอนที่พวกเขาสองคนพ่อลูกคุยโทรศัพท์กันนั้นเธอล้วนไม่ได้อยู่ด้วย เธอเลยไม่รู้ว่าตอนที่พวกเขาสองคนพ่อลูกคุยโทรศัพท์กันนั้นคุยอะไรกันบ้าง

วันเกิดของเฟิงจิ่งซินตรงกับวันศุกร์

อาจจะเป็นเพราะปกติแล้วเฟิงถิงเซินมอบความรักความห่วงใยให้เธอเต็มที่ พอใกล้จะถึงวันเกิดของเฟิงจิ่งซินแล้ว ต้องรู้ว่าเฟิงถิงเซินแน่ใจแล้วว่ากลับมาไม่ทันฉลองวันเกิดเธอ เฟิงจิ่งซินกลับไม่ได้ผิดหวังอะไรมากนัก แต่กอดแขนของหรงฉือไว้พลางพูดว่า “ไม่เป็นไร มีแม่ฉลองวันเกิดกับหนูก็พอแล้ว”

ครั้นรู้ว่าหรงฉืองานยุ่ง วันเกิดของเฟิงจิ่งซินเลยมีเวลาฉลองกับเธอไม่มากเท่าไรนัก อาจจะทำได้เพียงต้มบะหมี่อายุยืนกับให้ของขวัญเธอเท่านั้น เฟิงจิ่งซินก็ออกจะผิดหวังไม่น้อย

เธอไม่ได้กินเค้กที่หรงฉือทำมานานแล้ว

เลยคิดถึงไม่น้อย

เธอคิดว่าอย่างน้อย
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 510

    ตอนบ่าย หรงฉือเพิ่งกลับมาจากเฟิงซื่อได้ไม่นาน จู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาเป็นแพทย์เจ้าของไข้ประจำแผนกจิตเวชของหรงอิ้งเซิ่งโทรมา บอกว่าตอนบ่ายหรงอิ้งเซิ่งเหมือนจะได้สติขึ้นมาอยู่ช่วงหนึ่ง แต่ไม่นาน สภาพจิตใจก็เข้าสู่สภาวะล่มสลาย ซึ่งแทบจะไม่เคยเกิดขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้หรงฉือสีหน้าเปลี่ยนไป รีบมุ่งไปที่โรงพยาบาล แล้วพูดขึ้นว่า “เป็นไปได้ยังไง? ตกลงเกิดอะไรขึ้นกันแน่คะ?”“พวกเราได้ตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว ตอนนี้ยังไม่พบความผิดปกติใด ๆ ครับ”หากไม่มีการกระตุ้นจากภายนอก หรงอิ้งเซิ่งจะแสดงอาการแบบนี้ออกมาได้อย่างไร?หรงฉือดูในกล้องวงจรปิด เห็นหรงอิ้งเซิ่งที่กำลังนอนหลับหลังจากทานยา จากนั้นเธอก็คุยกับหมออีกสักพัก ถึงจะเดินลงบันไดด้วยจิตใจที่หนักอึ้งตอนที่ลิฟต์มาถึงชั้นล่าง พอประตูลิฟต์เปิดออก หรงฉือเงยหน้าขึ้น ก็สบเข้ากับสายตาของซุนลี่เหยาและคุณยายซุนพอดีเมื่อซุนลี่เหยาเห็นหรงฉือ รีบจ้องมองเธอเขม็งทันที หลังจากนั้นก็ส่งเสียงฮึเสียงหนึ่ง เชิดหน้าขึ้นด้วยความหยิ่งผยอง แล้วพยุงคุณยายซุนเข้าไปในลิฟต์ภายในลิฟต์ยังมีคนอื่น ๆ อีก หลังเข้าไปในลิฟต์ ซุนลี่เหยามองใบหน้าด้านข้างของหรงฉื

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 509

    “ไม่ต้องหรอกค่ะคุณย่า” หรงฉือพูดว่า “หนูยังมีงานที่ต้องจัดการนิดหน่อย อาหารเย็นก็ไม่กินแล้ว”หรงฉือมีงานต้องไปจัดการเสียที่ไหน? เห็นได้ชัดว่าไม่อยาก และคิดว่าอยู่ที่นี่นาน ๆ ก็ไม่ดีตามหลักแล้ว เธอกับเฟิงถิงเซินยังไม่ได้หย่ากันอย่างเป็นทางการ หรงฉือยังคงเป็นคนของตระกูลเฟิง ไม่ถึงกับต้องเป็นแบบนี้ แต่หรงฉือคิดดูแล้ว บางทีตั้งแต่เธอกับเฟิงถิงเซินเริ่มเตรียมจะหย่ากัน เธอก็ได้ขีดเส้นแบ่งเขตภายในใจระหว่างตัวเองกับเฟิงถิงเซินไปแล้วเรื่องพวกนี้ จริง ๆ แล้ว คุณย่าเฟิงล้วนเข้าใจดีในเมื่อหรงฉือยืนกราน เธอก็ไม่ควรโน้มน้าวไปมากกว่านี้อีกเธอจ้องเฟิงถิงเซินอย่างดุร้ายเฟิงถิงเซินทำเป็นมองไม่เห็น มองหรงฉือแล้วพูดขึ้นว่า “ผมไปส่งคุณ”“ไม่ต้องหรอก” หรงฉือปฏิเสธ พูดว่า “คุณทำงานไปเถอะ ให้คนขับรถไปส่งฉันก็ได้” เฟิงถิงเซินก็ไม่ได้ยืนกรานอีกต่อไป ก่อนจะตอบกลับว่า “โอเค”หรงฉือกลับห้องไปหยิบกระเป๋า ก็เตรียมจะออกไปแล้วคุณย่าเฟิงและเฟิงถิงเซินต่างก็ลงมาชั้นล่างเพื่อไปส่งเธอเฟิงจิ่งซินเพิ่งรู้ว่าเธอจะไปแล้ว ก็อาลัยอาวรณ์มาก พูดว่า “คุณแม่ ทำไมคุณแม่กลับเร็วจังเลยละคะ?”“อืม” หรงฉือลูบศีรษะข

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 508

    หลังหรงฉือวัดอุณหภูมิเสร็จ ฝืนรออยู่นานมาก ยังไม่เห็นเฟิงถิงเซินกลับมา ไม่นานเธอก็เผลอหลับไปอย่างไร้เรี่ยวแรงพอเธอตื่นขึ้นมาอีกที ตอนลืมตาขึ้น เฟิงถิงเซินกลับยังนั่งอ่านหนังสืออยู่ตรงนั้นหลังเห็นเธอตื่น แล้วมองมาทางตัวเองอย่างเหม่อลอย แต่สายตาของเธอกลับไม่ได้จ้องมองมาที่ตัวเอง เฟิงถิงเซินจึงลุกขึ้น เดินเข้ามาแตะหน้าผากที่ชุ่มเหงื่อของเธอเล็กน้อย แล้วถามว่า “เป็นอะไรหรือเปล่า?”พวกเขาไม่ได้สัมผัสถึงเนื้อถึงตัวกันมานานมากแล้วจริง ๆ หรงฉือไม่คุ้นชินกับการสัมผัสของเขาสักเท่าไรแม้จะรู้ว่าเขากำลังช่วยวัดอุณหภูมิให้เธอ แต่หรงฉือยังคงปัดมือของเขาออก แล้วส่ายหน้าโดยไร้เสียงเบา ๆ เธอแค่แปลกใจที่เขายังอยู่ก็เท่านั้นเธอยังคิดว่า ก่อนหน้านี้พอเขารับโทรศัพท์ก็ออกจากบ้านเดิมไปแล้วเสียอีก เธอเริ่มเหงื่อออกไปทั้งตัวอีกครั้ง ตอนนี้จึงมีเค้าลางว่าไข้ลดลงอย่างเป็นทางการแล้วร่างกายเหนียวเหนอะหนะไม่สบายตัวมาก เธอจึงเปลี่ยนเสื้อผ้าที่สะอาดอีกหนึ่งรอบ หลังทานข้าว และนั่งพักครู่หนึ่งก็หลับไปอีกครั้งตอนที่เธอตื่นมาอีกครั้ง ก็เป็นตอนบ่ายแล้วจนถึงตอนนี้ ไข้ของเธอก็ลดลงอย่างสิ้นเชิงเวลานี้ เ

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 507

    พ่อบ้านเพิ่งจากหมุนตัวเดินออกไปจากห้อง เฟิงถิงเซินก็ช่วยเธอหยิบโทรศัพท์จากห้องเฟิงจิ่งซินกลับเข้ามาแล้วพอหยิบโทรศัพท์จากมือของเขา หรงฉือไม่ได้เงยหน้ามองเขา เพียงแค่เอ่ยปากว่า “ขอบคุณ”เฟิงถิงเซินไม่ได้พูดอะไรหรงฉือลงจากเตียง คิดจะไปล้างหน้าแปรงฟันที่ห้องของเฟิงจิ่งซินเฟิงถิงเซินราวกับจะดูออกถึงความคิดของเธอ เขายืนอยู่กับที่มองใบหน้าด้านข้างของเธอ แล้วเอ่ยขึ้นว่า “ที่นี่ก็มีแปรงสีฟันกับแก้วน้ำบ้วนปาก”หรงฉือหยุดฝีเท้าลงเล็กน้อยในเมื่อเธอกลับมาพักผ่อนที่นี่แล้ว การจะล้างหน้าแปรงฟันอยู่ที่นี่ดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหลังจากนั้นไม่นาน เธอก็หมุนตัวแล้วก้าวเข้าห้องน้ำในห้องของเฟิงถิงเซินเธอกำลังแปรงฟันอยู่ หมอจางก็มาถึงแล้วพอเธอล้างหน้าแปรงฟันเสร็จ หมอจางตรวจชีพจรให้เธอ ทั้งยังสอบถามอาการของเธออย่างละเอียด ขณะที่ให้น้ำเกลือเธอไปด้วย ก็สั่งกำชับเฟิงถิงเซินถึงข้อระวังต่าง ๆ ของหรงฉือในวันข้างหน้าไปด้วยหลังจากที่หมอจางออกไปจากห้อง เฟิงถิงเซินก็ยกโจ๊กที่พ่อบ้านช่วยยกขึ้นมาให้หรงฉือหรงฉือชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็ยื่นมือไปรับมาแล้วพูดว่า “ขอบคุณ”“ไม่เป็นไร”ตอนนี้ไข้ของหร

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 506

    กว่าหรงฉือจะทำงานเสร็จ ก็ปาไปห้าทุ่มกว่าแล้วตอนนี้เข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง ช่วงสองวันนี้ฝนตกทำให้อุณหภูมิลงลดไปไม่น้อย อาจเป็นเพราะเธอนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์นานเกินไปจนโดนลมเย็น ตอนเธอปิดคอมพิวเตอร์ และลุกขึ้นเตรียมจะไปอาบน้ำ จู่ ๆ ร่างกายก็หนาวสั่น และจามติดต่อกันอยู่หลายครั้งหลังเข้าไปอาบน้ำแล้วเดินออกมา ก็เริ่มมีน้ำมูกไหล คอก็เริ่มแห้งแบบแสบคอขึ้นมาแล้วเมื่อตระหนักได้ว่าตัวเองอาจจะเป็นหวัด เวลานี้คนรับใช้ในบ้านเดิมก็หลับกันหมดแล้ว หรงฉือจึงลงไปชั้นล่างคนเดียว และต้มน้ำขิงเพื่อคลายความหนาวให้ตัวเองเธอดื่มน้ำขิงเสร็จ และเพิ่งจะกลับมาถึงชั้นบน ก็ได้ยินเสียงของเฟิงถิงเซินแล้ว “ยังไม่นอนเหรอ?”หรงฉือหันหน้าไปแล้วพูดว่า “เตรียมจะนอนแล้ว”เธอเพิ่งดื่มน้ำขิง แล้วยังหายาแก้หวัดที่ชั้นล่างกินไป ร่างกายเลยรู้สึกอุ่นขึ้น และรู้สึกดีขึ้นมากแล้วแต่ตอนนี้เธอรู้สึกเหนื่อยมาก ไม่มีกะจิตกะใจจะคุยกับเขามากนัก เลยพูดว่า “ฉันกลับไปนอนก่อนนะ”พูดจบ ก็หมุนตัวกลับไปที่ห้องเฟิงจิ่งซิน ไม่นานก็หลับไปไม่รู้ว่าหลับไปนานแค่ไหน ในความเลื่อนลอย หรงฉือเหมือนจะได้ยินเสียงของเฟิงจิ่งซิน“คุณแม่ ตัวของคุ

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 505

    มีอวี้มั่วซวินคอยช่วยเหลือ ไม่มีคอมพิวเตอร์ ทุกอย่างก็ไม่ได้ล่าช้ามากนักเพียงแต่ว่า บ่ายวันนั้น ทางด้านเฟิงซื่อเกิดเรื่องฉุกเฉิน หรงฉือต้องรีบจัดการโดยเร็วที่สุด เวลานี้ไม่มีคอมพิวเตอร์ จึงลำบากมากขณะดูเอกสารที่ทางเฟิงซื่อส่งเข้ามาในโทรศัพท์ หรงฉือก็เริ่มรู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่ตอนเช้าปฏิเสธไม่รับคอมพิวเตอร์ที่เฟิงถิงเซินนำมาให้ถึงมือทว่า เป็นเรื่องเร่งด่วน...หรงฉือหมุนตัวขึ้นไปชั้นบน ยืนอยู่หน้าประตูห้องหนังสือของเฟิงถิงเซิน หลังจากลังเลอยู่สองวินาที ก็ยังเอื้อมมือไปเคาะประตู“เข้ามา”เฟิงถิงเซินกำลังนั่งยุ่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ตอนที่หรงฉือผลักประตูเข้าไป เขาก็เงยหน้ามองมาทางประตูพอดีพอเห็นเธอ เขาเหมือนจะตกใจโดยไม่รู้ตัว ถึงกับเอ่ยปากก่อนหรงฉือเสียอีกว่า “จะใช้คอมพิวเตอร์เหรอ?”หรงฉือยืนอยู่หน้าประตูแล้วตอบกลับว่า “...ใช่”เฟิงถิงเซินยิ้มเล็กน้อย แล้วดันกระเป๋าถือที่อยู่ข้าง ๆ ไปทางเธอ เป็นการสื่อให้เธอเดินเข้ามาหยิบเองหรงฉือจึงจะเดินเข้าไปเธอไม่ได้มองรอบ ๆ เดินเข้าไปหยิบคอมพิวเตอร์ที่อยู่บนโต๊ะทำงานของเขาขึ้นมา ก่อนจะพูดว่า “ขอบคุณ”เฟิงถิงเซินเพียงแค่ยิ้มแต่ไม่ได้พ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status