บทที่ 9

เย่ชางเหยียนอยู่ห่างจากเตียงผ่าตัดออกไป เขาไม่สามารถมองเห็นหญิงสาวนอนอยู่บนเตียงได้อย่างชัดเจนเมื่อเขาได้ยินคำพูดของเฮ่อหย่วนเจ๋อ เขาก็พยักหน้าเล็กน้อย

ในฐานะผู้เชี่ยวชาญทางด้านไตที่เก่งที่สุดในโลก การผ่าตัดแบบนี้ ถือเป็นเรื่องง่าย ๆ ในสายตาของเขาเพียงเท่านั้น

เหตุผลที่เขากลับมาจากเมืองนอก ก็เพื่อรับช่วงต่อการผ่าตัดนี้ ทั้งหมดก็เพื่อเห็นแก่หน้าตาของเฮ่อเหยียนสือ

"ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ตรงนี้ให้เป็นหน้าที่ของคุณหมอ"

เฮ่อหย่วนเจ๋อพูดคุยกับเย่ชางเหยียนอีกครั้ง ถึงได้หันหลังจากไป

ขณะนี้

ด้านนอกที่ว่าการอำเภอ

ทันทีที่เฮ่อเหยียนสือหยุดรถ ก็ยิ่งเป็นที่ดึงดูดความสนใจของคนมากมาย

ถึงบนตัวของเขาจะไม่ได้ประดับด้วยแบรนด์ดัง ๆ อะไร รถก็เป็นรถธรรมดา แต่บุคลิกลักษณะของเขาช่างโดดเด่นจริง ๆ แล้วยิ่งเครื่องหน้าที่หล่อเหลาและร่างกายที่สมบูรณ์แบบ เป็นเรื่องยากที่จะทำให้คนไม่สนใจ

เมื่อเผชิญกับการเป็นที่สนใจของคนทั้งหมด เฮ่อเหยียนสือกลับยืนอยู่ด้านข้างทางเข้าที่ว่าการอำเภอที่ไม่ค่อยมีคน ยกข้อมือขึ้น เผยให้เห็นเส้นกล้ามเนื้อของแขนเรียบ

เก้าโมงสิบนาทีแล้ว อวิ๋นซูก็ยังไม่มาปรากฏตัว

เขาไม่ชอบคนมาสาย

หยิบโทรศัพท์ออกมา และโทรศัพท์หาอวิ๋นซู

ไม่มีคนรับโทรศัพท์

เขาขมวดคิ้วขึ้น

ในขณะที่กำลังจะต่อสาย กลับมองเห็นรถโรลส์-รอยซ์ขับเข้ามาจากระยะไม่ไกลนัก

เป่ยเฉิงถือว่าเป็นเมืองหลวงของประเทศจีน ทุกที่จะเต็มไปด้วยรถยนต์หรูหรา

ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของเฮ่อเหยียนสือจริง ๆ ก็คือป้ายทะเบียนรถ

A0XXXXXX

คนที่กล้าใช้ป้ายทะเบียนรถอันนี้ จะต้องเป็นคนของตระกูลเฮ่อ

เขาหรี่ตามองรถคันที่จอดอยู่หน้าที่ว่าการอำเภอ

วินาทีต่อมา ประตูรถก็ถูกเปิดออกโดยบอดี้การ์ด เฮ่อหย่วนเจ๋อในชุดสูทเรียบง่ายสีขาว ลงจากรถด้วยใบหน้าเบิกบาน

เมื่อผู้คนบริเวณรอบ ๆ เห็นว่าเป็นเฮ่อหย่วนเจ๋อ ก็ส่งเสียงกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งออกมา

"อร๊าย ๆ ๆ ๆ นั่นเฮ่อหย่วนเจ๋อ!"

"อื้อ ๆ ๆ ทายาทสกุลเฮ่อกรุ๊ปมาที่ที่ว่าการอำเภอจริง ๆ ด้วย!"

"จะแต่งงานกับคุณหนูคนโตของตระกูลอวิ๋นใช่ไหม"

“....”

เมื่อเจอกับคำถามของทุกคน เฮ่อหย่วนเจ๋อยิ้มโดยที่ไม่พูดอะไร เดินไปยังที่ว่าการอำเภออย่ารวดเร็ว ภายใต้การดูแลของบอดี้การ์ด

ทันใดนั้นเขาก็พบเข้ากับเฮ่อเหยียนสือที่ยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน เขาเดินไปหาเฮ่อเหยียนสืออย่างรวดเร็ว ด้วยความประหลาดใจทันที

"อา..." เมื่อนึกถึงคำเตือนของชายชรา เฮ่อหย่วนเจ๋อก็รีบเปลี่ยนคำพูด "เราเจอกันอีกแล้วนะครับ"

เฮ่อเหยียนสือพยักหน้าเล็กน้อย และเดินเข้าไปในที่ว่าการอำเภอพร้อมกันกับเฮ่อหย่วนเจ๋อ

มองดูความคึกคักของกลุ่มคนที่ถูกปิดกั้นอยู่ด้านนอก ในที่สุดเฮ่อหย่วนเจ๋อก็มีโอกาสได้เข้าไปใกล้เฮ่อเหยียนสือ จึงได้ถามขึ้นเบา ๆ "อารอง ทำไมอาถึงได้มาอยู่ที่นี่"

เฮ่อเหยียนสือไม่ได้ตอบแต่ถามกลับ "แล้วแกล่ะ"

เฮ่อหย่วนเจ๋อไม่ได้ปิดบังเฮ่อเหยียนสือ "มาจดทะเบียนสมรส"

เฮ่อเหยียนสือตกตะลึง "กับใคร"

เฮ่อหย่วนเจ๋อเอ่ย "ก็คนที่ผมเคยบอกกับอาไปก่อนหน้านี้ไง คู่หมั้นสมัยวัยเด็กที่คุณปู่เลือกให้ผม"

"แกไม่ชอบเธอไม่ใช่เหรอ"

เฮ่อเหยียนสือไม่ได้มีความรู้สึกลึกซึ้งกับหลานชายคนนี้มากนัก แต่ว่าเฮ่อหย่วนเจ๋อกลับชื่นชมเฮ่อเหยียนสือมาก เคยคุยเรื่องการหมั้นมาก็ไม่ใช่แค่เพียงหนึ่งครั้ง

ที่ออกมาจากปากของเฮ่อหย่วนเจ๋อ อวิ๋นซูดูเป็นผู้หญิงชั่วช้ามีแผนลึกซึ้งยากที่จะคาดเดา ที่ทำเรื่องชั่วร้ายไปทั่ว

เขาตั้งใจว่าจะไม่แต่งงานกับเธออย่างเด็ดขาด

"ตอนนั้นกับตอนนี้ไม่เหมือนกัน" เฮ่อหย่วนเจ๋อไม่อยากพูดอะไรมาก เขาเป็นเรื่องคุย "ว่าแต่ อารอง อามาทำอะไรที่นี่"

เฮ่อเหยียนสือจ้องเฮ่อหย่วนเจ๋อ "เธอล่ะ"

เฮ่อหย่วนเจ๋อไม่เข้าใจ "ใครครับ"

ทันใดนั้นเฮ่อเหยียนสือก็เข้ามาประชิดตัว แล้วคว้าคอเสื้อของเฮ่อหย่วนเจ๋อไว้แน่น สายตาเย็นชา "ฉันจะถามแกเป็นครั้งสุดท้าย เธออยู่ไหน"

คำพูดที่ทรงอำนาจกดดันจนทำให้เฮ่อหย่วนเจ๋อเกือบจะหายใจไม่ออก

ในที่สุดเขาก็เข้าใจ ในหัวพลันว่างเปล่า พูดโพล่งออกมา "อยู่ที่โรงพยาบาล กำลังทำการผ่าตัดเปลี่ยนไต"

รูม่านตาของเฮ่อเหยียนสือหดเล็กลง เส้นเลือดบนแขนจู่ ๆ ก็เด่นชัดขึ้นมา

เขากัดฟันกรามแน่น "แกพูดว่ายังไงนะ!"

เฮ่อหย่วนเจ๋อจับอวิ๋นซูมัดไว้บนเตียงผ่าตัดจริง ๆ!

เฮ่อเหยียนสือผลักเขาออก และไม่รอให้เฮ่อหย่วนเจ๋อตอบ สาวเท้าก้าวยาว ๆ เดินตรงไปที่หน้าประตู ในขณะที่กำลังเดินไปได้ไม่กี่ก้าว เขาก็หันกลับไป ดวงตาแดงฉานราวกับสัตว์ป่าที่กำลังปกป้องลูกของตัวเอง เขาจับเฮ่อหย่วนเจ๋อไว้แน่น "ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ แกได้โดนฝังไปกับหลุมศพแน่"

พูดจบ เขาหันหลังเดินกลับไป

เฮ่อหย่วนเจ๋อมองตามด้านหลังของเฮ่อเหยียนสือที่กำลังจากไปอย่างว่างเปล่า

เป็นเวลานานกว่าที่การตอบสนองจะกลับคืนมา

อารองเป็นอะไรไป

เขากับอวิ๋นซูไม่เคยเจอกันสักหน่อย ทำไมถึงได้โกรธขนาดนั้น

ราวกับว่า...เขาไปทำลายของของเขา

......

ภายในห้องผ่าตัด

เสียงของอวิ๋นซูที่ตะโกนจนแหบแห้ง ข้อมือก็บิดจนช้ำไปหมด ทว่าประตูห้องผ่าตัดก็ยังปิดสนิทอยู่ตลอด

ในขณะที่เธอกำลังหมดหวัง ประตูก็เปิดออก

หมอและพยาบาลนับไม่ถ้วน เรียงแถวยาวเหยียดเข้ามา

ดวงตาของอวิ๋นซูก็จุดประกายความหวังขึ้นมาอีกครั้ง "ปล่อย...ปล่อยฉัน..."

"พี่หยุดดิ้นได้แล้วค่ะ" เสียงน่ารักเสียงหนึ่งดังขึ้น "ความรู้สึกตื่นเต้นจะไม่ดีต่อการผ่าตัดนะคะ"

อวิ๋นซูเหลือบตามองแวบเดียว จากนั้นอวิ๋นซูก็ถูกพยาบาลผลักเข้ามา

เธอนอนลงบนเตียง ส่งยิ้มให้อวิ๋นซูเล็กน้อย ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

อวิ๋นซูกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ "อวิ๋นซือฉิง ฉันจะไม่ยกไตของฉันให้เธอหรอกนะ!"

อวิ๋นซือฉิงเอ่ยขึ้นอย่างเหยียดหยาม "อวิ๋นซู เธอคิดว่าคุณปู่เฮ่อโปรดปรานเธอ แล้วพวกเราจะไม่กล้าทำอะไรกับเธอจริง ๆ งั้นเหรอ อย่าลืมว่าพี่หย่วนเจ๋อคือผู้นำตระกูลเฮ่อในอนาคต"

เล็บของอวิ๋นซูเจาะลึกเข้าไปในเนื้อของเธอ

เงยหน้าขึ้นมองอวิ๋นซือฉิง แววตาเยือกเย็น "ถ้าฉันจำไม่ผิด ระหว่างเรายังไม่เคยทำการตรวจเลยว่าสามารถเข้ากันได้ไหม เธอไม่กลัวว่าไตของฉันจะเข้ากับเธอไม่ได้เหรอ"

อวิ๋นซือฉิงฟังจบ ก็หัวเราะ

เธอมองตรงไปที่ดวงตาของอวิ๋นซู และเอ่ยขึ้นทีละคำ "ไม่กลัว"

อวิ๋นซูชะงักไป

เธอรู้มาตลอดว่า ที่เฮ่อหย่วนเจ๋อเสนอการแต่งงานเพื่อเปลี่ยนไต เป็นเพราะว่าได้ตรวจความเข้ากันเป็นการส่วนตัวแล้ว

ดังนั้นเธอจึงใช้หัวข้อนี้เพื่อถ่วงเวลา

นึกไม่ถึงเลยว่าจะได้รู้ความลับอีกอย่าง

"ในเมื่อยังไม่เคยทำ แล้วทำไมเธอถึง..."

เสียงของอวิ๋นซูขาดหายไปและหยุดลงอย่างฉับพลัน ความคิดที่น่ากลัวก็พุ่งขึ้นมาในหัว เธอมองอวิ๋นซือฉิงด้วยความตกใจ "ที่จริงพวกเธอไม่ได้ต้องการที่แต่งงานแลกกับไต แต่ต้องการให้ฉันตายบนเตียงผ่าตัดนี้!"

เพียงแค่เธอตาย การหมั้นหมายก็จะถือว่าเป็นอันจบ

ระหว่างอวิ๋นซือฉิงและเฮ่อหย่วนเจ๋อก็จะไม่มีอุปสรรคอีกต่อไป

อวิ๋นซือฉิงยิ้มอย่างเหยียดหยาม "เธอก็ไม่ได้โง่สักเท่าไรนี่"

อวิ๋นซูขนลุกไปทั่วทั้งร่างตั้งแต่หัวจรดเท้า

เธอออกแรงกระตุกแขน "พวกเธอบ้าไปแล้วจริง ๆ!"

เพื่อต้องการที่จะอยู่ด้วยกัน จนถึงขั้นสามารถละเลยชีวิตหนึ่งชีวิตได้เลยเหรอ

อวิ๋นซือฉิงหัวเราะฮา ๆ เสียงหัวเราะที่ควบคุมไม่อยู่ "ไม่ผิด ก็ฉันเป็นบ้า บ้าเพราะอิจฉาเธอไง เธอมีสิทธิ์อะไรทำไมต้องเกิดมาแล้วได้เป็นคุณนายน้อยของตระกูลเฮ่อเลย ทำไมคนคนนั้นไม่ใช่ฉัน ฉันก็เป็นลูกสาวตระกูลอวิ๋นเหมือนกัน หรือเพียงเพราะว่าฉันเกิดทีหลังไม่กี่ปี ก็ยกทุกอย่างให้กับเธอหมดแล้ว!! "

อวิ๋นซูมองเครื่องหน้าที่บิดเบี้ยวด้วยความโกรธของอวิ๋นซือฉิงโดยไม่อยากจะเชื่อ

ไม่เคยคิดมาก่อนเลย ว่าอวิ๋นซือฉิงจะเกลียดเธอมากขนาดนี้

และทั้งหมดนี้ ก็เพราะเพียงแค่การหมั้นแค่เรื่องเดียว

ในขณะนี้ ประตูห้องผ่าตัดก็ถูกเปิดขึ้นอีกครั้ง

เย่ชางเหยียนที่มีคุณหมอหลายคนติดตามเดินเข้ามา

"เริ่มการผ่าตัด"

"เตรียมวางยาสลบ"

เมื่อได้ยินประโยคนี้ สติของอวิ๋นซูก็กลับคืนมาอีกครั้ง เธอตะโกนบอกเย่ชางเหยียนด้วยความตื่นตระหนก "ฉันไม่ได้สมัครใจ! ปล่อยฉัน! ปล่อยฉัน!"

เย่ชางเหยียนขมวดคิ้ว สายตาหยุดลงที่ร่างของอวิ๋นซู

เมื่อมองใบหน้าที่ซีดเผือดนั้น ทันใดนั้นก็รู้สึกคุณหน้าของเธอ