แชร์

อ๋องนักรบ22

ผู้เขียน: LiHong
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-15 14:23:14

ชายผู้นี้มีดวงตาคู่คมที่มักจะจ้องมองแน่วนิ่งอย่างลึกล้ำ เรียวคิ้วดกดำเปี่ยมเสน่ห์มากล้น ยังมีจมูกโด่งสันคมคาย ริมฝีปากบางเฉียบ สันกรามทรงพลัง และตรงนี้...

ปลายนิ้วเรียวเล็กไล้แผ่วทิ้งสัมผัสร้อนผ่าวไปเรื่อยๆ พลางคิดการณ์อย่างลึกซึ้ง ลำคอแกร่งหนา แผงอกหนั่นแน่น เลื่อนลงมายังมีมัดกล้ามเรียงตัวงดงามตรงหน้าท้อง และ...

บางสิ่งบนร่างกายเฉินเหอไท่ที่ทำให้นางชื่นชอบเขามากกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า เรียกว่าเอาทุกข์ออกจากอก ยกนรกขึ้นสูงเลยทีเดียว ความซ่านเสียวคืออันใด ความรู้สึกแปลกประหลาดที่ทำให้ก้อนเนื้อในอกด้านซ้ายเต้นระส่ำผิดจังหวะเป็นสิ่งที่นางไม่ค่อยเข้าใจ แต่กลับถวิลหาเหลือเกิน ใบหน้าร้อนผ่าวทุกครั้งที่ได้เข้าใกล้ อารมณ์ก็ร้อนรุ่มป่วนปั่นไม่เบา ยามเมื่อสองเราได้แนบชิดกัน กิจกรรมบางอย่างที่เขาได้สอนสั่งทำนางติดใจมิอาจถอน

“ท่านกำลังล่อลวงข้า อาเหอ...”

เสียงแผ่วหวานของเซียนเซียนเอ่ยขึ้นตรงใบหูของเฉินเหอไท่ นางกำลังนั่งอยู่บนเอวสอบของเขายามไล้ปลายนิ้วและสายตาสำรวจร่างหนาอันแข็งแรงอย่างพึงพอใจในท่วงท่าสนิทสนมมากกว่าใครอื่น

“เกรงว่าคงเป็นข้าที่กำลังต้องมนต์มารของเจ้า”

ชายแกร่งใต้ร่างนุ่มเอ่ยเสียงทุ้ม
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • จอมนางพญามาร   อ๋องนักรบ23

    แนวทอดตัวของภูเขาที่ล้อมรอบด้วยพื้นที่ต่ำ ปรากฏกลุ่มควันพวยพุ่งไม่ขาดสาย ศึกใหญ่ระเบิดขึ้นอย่างมโหฬาร ทหารทั้งสองฝ่ายล้วนเป็นคนแคว้นเดียวกันขบวนพลทหารม้านับหมื่นครอบคลุมหุบเขาจนสีดำกลืนกินสีเขียวนำทัพโดยเฉินเหอไท่ บุรุษร่างใหญ่ในชุดนักรบนั่งบนหลังอาชาศึกสีดำสนิท เขายืนหยัดโดดเด่นเหนือผู้คน แผ่นหลังเหยียดตรง เนตรมังกรสีรัตติกาลสาดประกายแก่กล้าเหี้ยมเกรียม กวาดตามองรอบด้านอย่างเย็นชา แฝงรอยโทสะและรำคาญหลายส่วน ทั้งกลุ่มของเขาฝ่าแนวแม่น้ำมายืนตระหง่านประจันหน้ากับขบวนพลทหารม้าแห่งราชสำนักของอีกฝ่ายหนึ่ง ซึ่งทัพหน้าคือหลานชายแห่งเขา เฉินหลวนเล่อ กลางพายุโลหิตที่ใกล้ปะทุคือภูเขาแต่ละลูกที่อยู่ในเทือกเขาเดียวกันมีพลธนูอำพรางตัววูบไหวพร้อมยิงตลอดเวลา“บุกเข้าไป ฆ่าให้หมด!”สุ้มเสียงบุรุษประดุจเสือคำราม แม่ทัพผู้นี้นับเป็นผู้เปิดสงครามนองเลือดโดยแท้ เขาคือขุนพลฝ่ายราชสำนัก“พลธนู ยิง!”ดวงตาของเฉินเหอไท่ทอประกายข่มขวัญ เส้นเสียงเย็นเยียบออกคำสั่งเฉียบขาดธนูดอกหนึ่งถูกยิงส่งสัญญาณโดยลูกน้องคู่ใจเจี้ยนอ๋อง ลูกธนูนับร้อยยิงกราดแหวกอากาศจากซอกหลืบหุบเขาออกไป พร้อมกับเสียงเกือกม้าของอีกฝ่ายห้อ

  • จอมนางพญามาร   อ๋องนักรบ22

    ชายผู้นี้มีดวงตาคู่คมที่มักจะจ้องมองแน่วนิ่งอย่างลึกล้ำ เรียวคิ้วดกดำเปี่ยมเสน่ห์มากล้น ยังมีจมูกโด่งสันคมคาย ริมฝีปากบางเฉียบ สันกรามทรงพลัง และตรงนี้...ปลายนิ้วเรียวเล็กไล้แผ่วทิ้งสัมผัสร้อนผ่าวไปเรื่อยๆ พลางคิดการณ์อย่างลึกซึ้ง ลำคอแกร่งหนา แผงอกหนั่นแน่น เลื่อนลงมายังมีมัดกล้ามเรียงตัวงดงามตรงหน้าท้อง และ...บางสิ่งบนร่างกายเฉินเหอไท่ที่ทำให้นางชื่นชอบเขามากกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า เรียกว่าเอาทุกข์ออกจากอก ยกนรกขึ้นสูงเลยทีเดียว ความซ่านเสียวคืออันใด ความรู้สึกแปลกประหลาดที่ทำให้ก้อนเนื้อในอกด้านซ้ายเต้นระส่ำผิดจังหวะเป็นสิ่งที่นางไม่ค่อยเข้าใจ แต่กลับถวิลหาเหลือเกิน ใบหน้าร้อนผ่าวทุกครั้งที่ได้เข้าใกล้ อารมณ์ก็ร้อนรุ่มป่วนปั่นไม่เบา ยามเมื่อสองเราได้แนบชิดกัน กิจกรรมบางอย่างที่เขาได้สอนสั่งทำนางติดใจมิอาจถอน“ท่านกำลังล่อลวงข้า อาเหอ...”เสียงแผ่วหวานของเซียนเซียนเอ่ยขึ้นตรงใบหูของเฉินเหอไท่ นางกำลังนั่งอยู่บนเอวสอบของเขายามไล้ปลายนิ้วและสายตาสำรวจร่างหนาอันแข็งแรงอย่างพึงพอใจในท่วงท่าสนิทสนมมากกว่าใครอื่น“เกรงว่าคงเป็นข้าที่กำลังต้องมนต์มารของเจ้า”ชายแกร่งใต้ร่างนุ่มเอ่ยเสียงทุ้ม

  • จอมนางพญามาร   อ๋องนักรบ21

    เป็นความจริงที่ว่า หากเราไม่ฆ่าเขา เขาก็ฆ่าเราไม่มีสันติหากไม่เกิดสงคราม และหากกบฏทรราชยังดำรงอยู่ความสงบสุขที่แท้จริงย่อมไม่บังเกิดหลักการเหล่านี้ล้วนถูกจารึกเอาไว้ชัดเจนจากรุ่นสู่รุ่น ถึงแม้เฉินเหอไท่มิใคร่ครอบครองบัลลังก์มังกรแล้ว หากแต่เฉินหย่งจื้อฮ่องเต้กลับยังคงไม่วางมือในการจัดการกับเฉินเหอไท่ ซึ่งเปรียบเสมือนหนามแหลมคมทั้งยังยิ่งใหญ่คอยตอกตรึงอยู่กลางใจฮ่องเต้ต้าซ่งผู้นี้รู้ดีกว่าใคร ว่าพระองค์ได้กระตุกหนวดราชสีห์ ย้อนเกล็ดมังกรเข้าให้แล้ว จึงไม่อาจปล่อยเสือเข้าป่า ปล่อยมังกรให้ผงาดฟ้า แล้วกลับมาขย้ำพระองค์จนจมเขี้ยวและแน่นอนว่า พระองค์ทรงรู้ดีถึงความสามารถไร้ขีดจำกัดของพี่ชายแห่งตนตลอดระยะเวลาหลายเดือนจึงมีการส่งคนมารุกรานอาณาเขตของเจี้ยนอ๋องอยู่เสมอ สายลับ มือสังหาร ล้วนส่งมาถึงมือของเฉินเหอไท่ไม่ขาดสาย การรุกรานอันน่ารำคาญมีมาไม่หยุดหย่อน และล่าสุดยังรวบรวมกองกำลังทหารนับแสนเพื่อก่อสงครามปราบกบฏผู้เป็นพี่ชายให้ตายตกจนสิ้นซากเฉินหย่งจื้อคิดเพียงไม่ต้องทนทรมาน ยามนอนยังผวา ยามตื่นยังระแวงเช่นนี้อีกต่อไปกำลังพลเรือนแสนจึงเคลื่อนขบวนอย่างยิ่งใหญ่ ประกาศศักดาอย่างหน้าไ

  • จอมนางพญามาร   อ๋องนักรบ20

    ความรักเป็นเช่นใด นางผู้นี้ย่อมไม่รู้จัก หากแต่หลังจากรักแล้วควรปฏิบัติต่อกันเช่นไร ควรให้นางได้รู้ก่อนและแล้วการข้ามขั้นตอนจึงบังเกิด ให้คนรักกลายเป็นภรรยาในทันที เว้นเอาไว้แค่พิธีให้เกิดขึ้นภายหลังวงแขนข้างหนึ่งยังโอบกระชับนางอยู่ ชายหนุ่มเอื้อมมืออีกข้างขึ้นมาลูบไล้ที่เนินอกหยุ่นนุ่มเต่งตึง ใช้ปลายนิ้วคลึงเคล้นที่ยอดถันสีหวาน ก้มหน้าลงต่ำดูดเม้มตรงยอดชูชัน ได้ยินเสียงครางสายหนึ่งก็ให้รู้สึกพึงใจ“รู้สึกเช่นไร?”เขาเงยหน้าขึ้นถามนางในระยะประชิด ร่างเขาแนบสนิทกับร่างนาง พร้อมหลอมละลายไปด้วยกัน“อืม...ไม่รู้”เซียนเซียนตอบเสียงเบาหวิว ได้ยินเสียงหัวใจเต้นตุบๆเฉินเหอไท่หัวเราะเสียงแผ่วต่ำสายหนึ่ง ก้มหน้าซุกซบซอกคอหอมกรุ่น ไล้เลียดูดดื่ม ขบเม้มอย่างหลงใหลนางไม่รู้เรื่องเหล่านี้ไม่เป็นไร เพราะเขาเองก็ไม่รู้จักคำว่าห้ามใจเช่นกันชั่วพริบตาเดียว อาภรณ์บนร่างใหญ่ก็เลื่อนหลุดออกไป ผิวเนื้อผะผ่าว ทั้งแข็งแกร่งทรงพลัง ทาบทับร่างนุ่มอย่างอ่อนโยน กดนางลงกับผิวโต๊ะที่เย็นเยียบ เรียวขายาวเสลาถูกจับให้เกี่ยวเอาไว้ที่เอวเขาเซียนเซียนให้รู้สึกแผ่นหลังเย็นจัด ทว่าด้านหน้าตลอดแนวกลับร้อนรุ่มไปทั้ง

  • จอมนางพญามาร   อ๋องนักรบ19

    เฉินเหอไท่ประทับริมฝีปากแนบสนิทกับสตรีช่างเจรจา และใคร่รู้ที่สุดในใต้หล้า กลืนทุกคำถามของนาง ด้วยคำตอบอันรุ่มร้อนจากเขากลีบปากเล็กนิ่มถูกชายหนุ่มขบเม้มด้วยความนุ่มนวล สัมผัสนางด้วยกลีบปากและปลายลิ้นอุ่นของเขาอย่างใจเย็น ละเลียดชิมความหวานล้ำอย่างอ่อนโยน เซียนเซียนกะพริบตาฝ่าความมืดสลัว เห็นเพียงขนตาของอีกฝ่ายกับดวงเนตรดำจัดที่ล้ำลึกเกินจะหยั่งนางจับจ้องอยู่เช่นนั้นนานเท่าใดมิอาจทราบ รู้สึกตัวอีกที ลำตัวก็เย็นวาบ เสื้อผ้ากระทั่งเอี๊ยมถูกปลดออกไปแล้ว“อ๊ะ!”เสียงอุทานสายหนึ่งของเซียนเซียนดังขึ้น เมื่อริมฝีปากได้รับอิสระ ทว่าต่อมาใบหน้านวลกลับร้อนวูบวาบ เพราะถูกปลายจมูกและกลีบปากของบุรุษแตะแต้มไปทั่ว คนงามยังไม่ทันตั้งตัว ริมฝีปากก็ถูกดูดกลืนอีกรอบ ครานี้กลีบปากบนกับล่างถูกกลีบปากของอีกฝ่ายกดแยก แล้วส่งปลายลิ้นร้อนชื้นรุกล้ำเข้ามาในโพรงปาก สร้างความรู้สึกยากอธิบายระลอกใหม่เซียนเซียนไม่อาจบรรยายได้ว่าคือความรู้สึกใด คิดได้เพียงว่ารู้สึกดีเกินพรรณนา คล้ายกำลังตกอยู่ในภาวะเสมือนเคลิ้มฝัน มือเล็กยังไม่รู้ว่าควรวางทางใด จึงกำเอาไว้ที่ข้างลำตัว ระงับอาการสั่น เส้นเสียงยังถูกกลืนหาย ยากเอ

  • จอมนางพญามาร   อ๋องนักรบ18

    “นี่!” มือเล็กสะกิดคนตัวโต รั้งชายผ้าเขาแค่เพียงเบาๆ ทว่ากลับสะกิดหัวใจไม่เบา แล้วถามอีกว่า “ข้าต้องการเป็นคนรักของท่านบ้าง ต้องทำเช่นไร?”ขณะเอ่ยยังมองอย่างแน่วแน่จริงจัง ไม่เว้นให้อีกฝ่ายตอบเป็นอื่น มีแต่ต้องบอกวิธีการให้กลายเป็นคนรักของเขาเท่านั้นเรียวคิ้วคมเข้มเลิกขึ้นน้อยๆ หาได้ขมวดมุ่นเป็นปมไม่ รอยหยักลึกสายหนึ่งยังเกิดขึ้นตรงมุมปากยากระงับ เฉินเหอไท่ ตอบเสียงทุ้มต่ำเนิบช้าว่า “เจ้าไม่ต้องทำอันใด แค่อยู่กับข้า”ครานี้เป็นฝ่ายสตรีที่ขมวดคิ้วมุ่น “ข้าก็อยู่กับท่านแล้วอย่างไรเล่า นี่มิใช่คำตอบเกี่ยวกับคนรักเสียหน่อย ตอบมาดีๆ”ร่างสูงหยุดเดินพาร่างเล็กหยุดตาม ปลายเท้าของทั้งสองเรียงขนาน ใบหน้าบุรุษหันมาทางสตรี สายตาพวกเขาสบประสาน แม้เพียงเลือนรางเพราะราตรีมืดสลัว แต่กลับแจ่มชัดเพราะใกล้กันมากเฉินเหอไท่จ้องนิ่งตรึงเซียนเซียนด้วยสายตาเข้มลึก“คำตอบของข้าคือแค่เจ้าอยู่กับข้า” เสียงทุ้มนุ่มกว่าเดิมทั้งหนักแน่นยิ่งหญิงสาวยังมุ่นคิ้วครุ่นคิด ชั่วครู่ก็คลายหัวคิ้วเข้าใจได้ “แค่อยู่กับท่านก็คือคนรักของท่านแล้ว”ชายหนุ่มพยักหน้าพึงพอใจ แล้วผินหน้าไปก้าวเดินต่อพลางเอ่ย “ย่อมเป็นเช่นนั้น”

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status