คู่หมั้น (125%)

“แสดงว่าฉันเป็นไม้ ส่วนคุณก็เป็นหมา” วาจายียวนย้อนเข้าให้

“ปากดีแบบนี้มันน่า ‘ตบ’ ด้วย ‘จูบ’ เสียให้เข็ด” เดเรคโฉบริมฝีปากเซ็กซี่ไปชิดใบหน้าเนียนใส แล้วแสร้งข่มขู่เสียงกระด้างติดจะดุดัน

“ถ้าอยากฟันร่วงก็เข้ามา” หลังจากที่แม่สาวแสบขยับเท้าก้าวถอยหลังไปตั้งหลัก เธอก็เชิดหน้าเอ่ยท้าทายด้วยท่าทางก๋ากั่นระคนอวดดี

“โหดๆ แบบนี้สิ เหมาะจะเป็นไม้กันหมาให้ผมมากที่สุด” น้ำเสียงครื้นเครงเย้าอย่างชอบใจ

“ฉันคงไม่ไหวถ้าต้องรับมือกับบรรดาผู้หญิงของคุณ แค่แม่พริสซี่ปากแดง กับแม่ฟีโอน่านมโตก็ปวดหัวจะแย่” อารดาทำหน้าขยาดเมื่อกล่าวถึงผู้หญิงของอีกฝ่าย

“ว้าว…จำแม่นแบบนี้ แสดงว่าใส่ใจในทุกรายละเอียดที่เกี่ยวกับผมน่ะสิ” เดเรคแซวอย่างยิ้มๆ

“ไม่ต้องมาทำท่ากะลิ้มกะเหลี่ยใส่ฉันหรอก ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้พิศวาสฉัน พอๆ กับที่ฉันไม่ได้พิศวาสคุณนั่นแหละ จริงไหม?” แม่คนฉลาดกล่าวออกมาอย่างจริงจัง

“ก็เข้าใจอะไรง่ายดีนี่” มุมปากยกสูงทำให้เธอรู้สึกฉุนขึ้นมาครามครัน

“ผู้หญิงหน้าบ้านๆ อย่างฉันก็มีสมองนะยะ”

“อือฮึ…งั้นผมไม่เกรงใจละนะ”

“ฉันก็ไม่ได้คาดหวังให้คุณทำตัวเป็นสุภาพบุรุษอยู่แล้ว เพราะการเจอกันในแต่ล