ปีเตอร์ก็ไม่รอช้าสอดนิ้วมือเข้าไปหาสิ่งที่เขารอคอยจากทางด้านหลังโดยที่ยังคงเก็บปราการชิ้นน้อยไว้ เขาสัมผัสได้ถึงความชื่นแฉะที่ดอกกุหลาบงามที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่จะได้ครอบครอง เขาค่อยๆ สอดใส่นิ้วเข้า หนูนาสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรับรู้ถึงการเข้าไปในตัวเธอ
“ต่อสิที่รัก” ปีเตอร์กล่าวเตือนด้วยเสียงที่สั่นพร่า
หนูนาเข้าครอบครองยอดหน้าอกแกร่งนั้นอีกครั้ง และเพิ่มหน้าที่ให้กับตัวเองต่อคือเข้าไปปลดเข็มขัดของชายตรงหน้า ในขณะที่เธอต้องรับกับอารมณ์ที่ปีเตอร์ได้กระทำขึ้น เพราะเขาไม่ได้เพียงแค่สอดใส่นิ้วร้ายเข้าไปในตัวเธอ เขายังขยับเป็นจังหวะสร้างความเสียวซ่านให้เธอยิ่งนักจนเธอกำลังจะไม่สามารถยืนด้วยขาของตัวเองได้
“พีท” หนูนาร้องเรียกเขาทันที
“ล้างตัวกันดีกว่า” ปีเตอร์ถอดนิ
“ขยับ...” ปีเตอร์กระซิบแผ่วเบาที่ริมฝีปากอิ่ม หนูนาทำตามเสียงเซ็กส์ซี่นั้นทันที เกิดเสียงกังวาลจากการสัมผัสและการขยับผ่านสายน้ำที่ไหลผ่านพวกเขาทั้งสอง ปีเตอร์ครอบครองดอกไม้ตูมตรงหน้าด้วยปากหนาสลับกับการบีบขย้ำตามอารมณ์เสียวซ่านที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตามการขยับและเสียดสีระหว่างดอกกุหลาบงามของหนูนาและแก่นกายที่ขยายตัวเรื่อยๆ “ที่รักเร็วอีก” หนูนาเร่งตามเสียงนั้นทันที ตัวเธอเองก็ย่างก้าวเข้าสู่ดินแดนสวรรค์และกำลังจะพุ่งสู่จุดสูงสุด โดยการนำพาของชายตรงหน้าไปพร้อมๆ กับเธอ ความร้อนภายในร่างกายของพวกเขาปลดปล่อยพร้อมกันทันที เมื่อหนูนาขยับต่อได้อีกเพียงไม่กี่ครั้ง เสียงหอบหายใจเข้าแทนที่เสียงการสัมผัสนั้นทันที หนูนาซบอกแกร่งนั้นทันทีและหลับตาลงเหมือนกำลังเข้าสู่นิทราได้แม้จะมีสายน้ำไหลผ่าน ปีเตอร์โอบรับตัวหนูนาไว้ และค่อยๆ ถอดแก่นกายออกสู่อากาศภายนอก ฝ่ามือลูบแผ่นหลัง “หนูนา...” ร้องเรียกหนูนาเพราะเธอกำลังจะเข้าส
ปีเตอร์ก็ไม่รอช้าสอดนิ้วมือเข้าไปหาสิ่งที่เขารอคอยจากทางด้านหลังโดยที่ยังคงเก็บปราการชิ้นน้อยไว้ เขาสัมผัสได้ถึงความชื่นแฉะที่ดอกกุหลาบงามที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่จะได้ครอบครอง เขาค่อยๆ สอดใส่นิ้วเข้า หนูนาสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรับรู้ถึงการเข้าไปในตัวเธอ “ต่อสิที่รัก” ปีเตอร์กล่าวเตือนด้วยเสียงที่สั่นพร่า หนูนาเข้าครอบครองยอดหน้าอกแกร่งนั้นอีกครั้ง และเพิ่มหน้าที่ให้กับตัวเองต่อคือเข้าไปปลดเข็มขัดของชายตรงหน้า ในขณะที่เธอต้องรับกับอารมณ์ที่ปีเตอร์ได้กระทำขึ้น เพราะเขาไม่ได้เพียงแค่สอดใส่นิ้วร้ายเข้าไปในตัวเธอ เขายังขยับเป็นจังหวะสร้างความเสียวซ่านให้เธอยิ่งนักจนเธอกำลังจะไม่สามารถยืนด้วยขาของตัวเองได้ “พีท” หนูนาร้องเรียกเขาทันที “ล้างตัวกันดีกว่า” ปีเตอร์ถอดนิ
เพราะจริงอย่างที่มาเซลพูดถ้าปีเตอร์รู้เข้า เขาต้องโกรธมากเพราะอารมณ์แบบนั้นเธอเองก็เคยสัมผัสกับตัวมาบ้างแต่นั้นมันก็แค่น้อยนิด ตัวเธอยังไม่เคยเห็นเวลาที่ปีเตอร์โกรธจริงๆ สักครั้ง เพราะเขามักจะอ่อนโยนกับเธอตลอดเวลาและเมื่อเวลาที่เธออยู่ด้วย เขามักจะไม่แสดงอารมณ์หรือพฤติกรรมที่น่ากลัวใส่คนรอบข้างเลยสักครั้ง ปีเตอร์ได้แต่ส่ายหน้า เพราะตัวเขาเองก็ยังไม่แน่ใจว่าเป็นใครหลังจากที่เขาตัดสินใจแล้วว่าจะสืบทอดสิ่งที่พ่อของเขาสร้างมา ต้องมีทั้งคนที่สนับสนุนและไม่เห็นด้วย “ไปอาบน้ำกัน” หนูนาตาโตใส่ปีเตอร์ทันทีกับการเปลี่ยนเรื่องแบบไม่ตั้งตัวของสามีที่รักตรงหน้า “ว้าย!!!!....พีท” หนูนาร้องออกมาอย่างตกใจ เพราะกำลังอึ้งกับการเปลี่ยนเรื่องแบบฉับพลันทันด่วนของเขา แต่จู่ๆเขาก็เข้ามาช้อนตัวเธอและอุ้มเดินตรงไปที่ห้องน้ำทันที หนูนายกแขนโอบรอบคอเขาอั
“พีท...ทานด้วยสิค่ะ” หนูนาจับมือเขาไว้และส่งกลับแซนวิสชิ้นที่สองไปที่ปากของปีเตอร์ “ผมยังไม่หิว” “ไม่จริง!” หนูนารู้และเข้าใจว่าปีเตอร์ต้องให้เธอกินให้อิ่มก่อนแน่นอน “พีททานสิ...หนูนาไม่ชินและคิดถึงพีท มาก...เราสองคนไม่ได้นั่งทานอาหารกันแบบนี้หลายวันแล้วนะคะ” หนูนาพูดพร้อมรอยยิ้ม ใช่!เธอกับปีเตอร์โดยปกติถ้ามีเวลาปีเตอร์จะทำอาหารทานเองที่คอนโดและทั้งเขาและเธอจะมานั่งทานอาหารด้วยกันจากจานเดียวกันสลับกันป้อน ตั้งแต่กลับมาจากบ้านของเขาที่ ซอลท เลค ซิตี้ ที่เกิดเรื่องวุ่นวายมากมายที่นั่น ทำให้ปีเตอร์มีอะไรหลายอย่างที่ต้องทำทั้งหน้าที่ของนักร้องดัง,เตรียมตัวสำหรับการเป็นสามีของเธอ,และเคลียปัญหาของการเป็นทายาทของพ่อของเขา ภาระที่มากมายและหนักหนาสาหัส แต่เขาก็พยายามที่จะจัดเวลาให้กับเธอจนหนูนาไม่รู้สึกเลยว่ามีช่วงเวลาที่ห่างจากเขา จะมากสุดที่ไม่ได้เห็นหน้ากันเลยคือช่วงเวลาก่อนวันแต่งงานห้าวัน
“ค่ะ” ปีเตอร์เลิกคิ้วกับคำตอบของหนูนา เพราะหนูนาสงบนิ่งเกินกว่าที่เขาคาดไว้ แต่ตอนนี้เขายังไม่มีเวลาหาคำตอบต่อข้อสงสัยนี้ เพราะต้องรีบออกจากทีนี่ เมื่อปีเตอร์ช่วยพยุงให้หนูนายืนขึ้น เขาถอดเสื้อนอกออกสวมให้หนูนาทันทีและคุกเข่าลงฉีกชายกระโปรงของหนูนาส่วนที่ยาวให้สั้นเพื่อสะดวกในการขยับตัว หนูนาได้แต่ยืนมองคิดอย่างปลงๆ ชุดแต่งงานสวยๆ ของเธอและวันแต่งงานของเธอ และต้องขอบคุณปีเตอร์กับรองเท้าสั่งตัดและออกแบบพิเศษที่ทำให้เธอไม่มีปัญหาในการวิ่ง เพราะรองเท้าที่ปีเตอร์ช่วยเลือกเป็นแบบกึ่งบู๊ทมีส้นและตกแต่งด้วยคริสตัลอย่างลงตัว อย่างกับมาเพื่อรองรับสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดอย่างตอนนี้ “ไปกันเถอะ” ปีเตอร์เอาเศษผ้าทิ้งลงถังปิดฝาเรียบร้อยเข้ามาจูงมือให้หนูนาเดินไปตามทิศทางที่เขาจะนำพาไป ปีเตอร์พาเดินลัดเลาะตามซอกทางเดินเล็กเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาจนมาถึงโฮเต
“ขออนุญาตเตือนนะครับคุณภรรยา...จงเป็นผู้ดูอย่างเดียวนะ” “เจ้าคะ...คุณสามีที่รัก” “และถ้าเวลานั้นมาถึงจริงๆ...ผมจะไปกับหนูนาด้วย” “จริงหรือคะ...พีทไปได้จริงๆหรือคะ...” หนูนาดีใจอย่างมาก และหันไปขอคำยืนยันอีกครั้งจากปีเตอร์ ปีเตอร์พยักหน้ายืนยันเป็นคำตอบ ใช่เขาต้องไปด้วยแน่นอน สาเหตุหลักคือตัวเขาคงไม่สามารถห่างเธอคนนี้ได้อีกแล้ว “ปึก..ปึก..ปึก../ว้าย!.....” เสียงบางอย่างปะทะกับรถพร้อมกับเสียงร้องด้วยความตกใจของหนูนา หนูนาซุกตัวเข้าหาอ้อมกอดของปีเตอร์อัตโนมัติ “นาย...เราถูกลอบยิง!” มาเซลรายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทันที&