LOGINShare
หวนคืน
Last Updated:
2025-05-05 20:29:14“เธอส่งไปงั้นสินะ”
ฉันมองกำไลข้อมือของตัวเองอย่างจดจ่อหลังจากที่ส่งคนของโทเมไปกองไว้ยังหุบเขาของมังกรเวทย์แล้วด้วยความเร็วสูงและทำให้พวกเขาสลบเหมือดลงไปอย่างง่ายดาย
“เจ้าทำได้ยังไง เจ้าไม่น่าจะเก่งขนาดนั้นนี่! แถมยังสะกดข้าได้ดั่งใจอีก!”
“ตอบคำถามมา อย่าเปลี่ยนเรื่อง”
“เจ้า...เจ้ากลืนพลังของข้าคืนไปด้วยสินะ เจ้าคนร้ายกาจ!”
“แล้วคิดว่าทำไมเธอถึงหลุดจากการควบคุมของฉันได้ล่ะ”
“เจ้า...เจ้ายอมปล่อยให้ข้าทำ? ”
“เริ่มฉลาดแล้วนี่”
“งั้นตอนนั้น...เจ้าก็...”
“รู้ทุกอย่างแต่ต้องปล่อยให้เธอทำ เพราะฉันต้องดูดกลืนความทรงจำและความสามารถของเธอ และสุดท้ายก็เป็นฉันซะเองที่ทนไม่ได้ ก็เลยต้องรอให้เธอออกไปจากร่าง พอคิดถึงเรื่องนี้ทีไรก็อยากจะฆ่าเธอทิ้งซะเดี๋ยวนี้เลย”
Related chapters
จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า บทนำ+ตอนที่ 1
I suddenly became a representative of Godจู่ๆ ฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้าไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหนดี เรื่องมันเกิดขึ้นตรงที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัวเลยเรื่องราวที่เหมือนกับความฝันกับความจริงที่ว่าฉันไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้วทุกอย่างถูกรีเซ็ตใหม่ตั้งแต่ต้น ความรัก อำนาจ การแก่งแย่งและก็การชิงดีจะยอมแพ้เพราะว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้นน่ะหรอ?โลกแห่งการมีชีวิตใหม่ที่ต้องพยายามมากขึ้นเป็นเท่าตัวเพื่อที่จะได้เป็นพระเจ้าในแบบที่ไม่ต้องทำให้ใครผิดหวัง ความรักที่ฉันไม่ต้องการกับความหวังที่ถูกฝากเอาไว้ ชื่อของฉันก็คือ....' ยูโร ชิยูอิน 'ป.ล น้องนางเอกของเรื่องนี้ไปโพล่อยู่ในเรื่องอื่นๆ ของไรท์ด้วยนะถ้าสนใจก็ไปตามอ่านกันได้ ขอบคุณที่สนับสนุนกันจ้าถ้านิยายเรื่องนี้จบสำหรับคนที่ซื้อนิยายเรื่องนี้ไรท์มีของแถมให้นะแบบว่ารอเซอร์ไพรส์ได้เลย คิคิ ตอนที่ 1 แด่แกะน้อยผู้หลงทางชอบอ่านมังงะแนวไลท์โนเวลไปต่างโลกกันไหมคะ ฉันเองก็ชอบมันเช่นเดียวกัน ยิ่งช่วงที่มีแต่เนื้อเรื่องแบบนี้เนี่ย คงจะพลาดไม่ได้เลยล่ะค่ะ ถึงแม้จะคิดว่าดีจังน้า ที่ได้ไปอยู่ต่างโลกและมีพลังสุดแสนจะเวอร์วังขนาดนั้น แต่พอเอาเข้าจริงๆ แล
Last Updated : 2025-04-03จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า ตอนที่2 Godwell
Godwell โรงเรียนแห่งการศึกษาของระบบพระเจ้าผู้ครองโลก เป็นสถานที่ของผู้ท้าชิงทั้งหลายจากทั่วทุกมุมโลกซึ่งจะต้องมาลงทะเบียนกันที่นี่ เพื่อที่จะได้รับการฝึกอบรมจากพระเจ้าผู้ซึ่งสร้างสรรค์ผลงานเอาไว้มากมายในโลกต่างๆ ศาสตร์ของการเป็นพระเจ้านั้นถูกแบ่งออกเป็น 4 สายด้วยกัน นั่นก็คือ สายของทำลาย สายของการสร้าง สายของรักษา และสายของควบคุม โดยนักเรียนส่วนใหญ่ของที่นี่จะถูกแบ่งออกเป็น 2 ประเภท นั่นก็คือ ฝ่ายสนับสนุนและฝ่ายโจมตี โดยทุกๆ ปี Godwell จะคัดเลือกตัวแทนฝ่ายพระเจ้าออกไป 3คน เพื่อทำสงครามกับโลกปีศาจ และรักษาอำนาจการปกครองในโลกมนุษย์เอาไว้ สรุปง่ายๆ ก็คือหากปีไหนแพ้ เท่ากับว่าปีนั้นโลกมนุษย์ก็จะตกอยู่ในการปกครองของพวกปีศาจต่อไป เพราะเหตุนี้จึงเป็นสาเหตุให้โลกมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา“แล้วเธอคือคนสุดท้ายของปีนี้สินะ”น้ำเสียงขี้รำคาญออกมาจากปากของผู้ชายผมสีน้ำเงินเข้มซึ่งกำลังจดบันทึกรายชื่อผู้มีสิทธิลงทะเบียนเรียนที่นี่ ชุดสีขาวผูกไทสีดำของเขาค่อยๆ พลิ้วไหวไปตามแรงลมท่ามกลางดอกซากุระบานสะพรั่ง หล่อชะมัด.....จริงสิ เมื่อกี้ไอริสบอกว่าจะพาไปโรงเรียนของพระเจ้า ถ้าอย่างนั้นที่นี่ ก็คือ G
Last Updated : 2025-04-03จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า ระบบชนชั้น
เผลอหลับไปนานน่าดูเลยสินะ พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็มืดซะแล้ว แถมยังมีเจ้าเด็กผมทองท่าทางประหลาดนั่งจ้องหน้าอยู่ด้วยสิ....“นี่-”“ตื่นแล้วหรอ ผมอีเดน!”ไอ้ท่าทีกระตื้อรื้อร้นของเขามันชวนให้ฉันปวดหัวแหะ ตกลงว่าที่นี่มีคนอยู่กี่คนกันแน่ ดวงตาสีทองจับจ้องมาที่ฉันไม่วางตา ผมสีทองงั้นหรอหรือว่าเขาจะเป็นชาวต่างชาติกันนะ?“ไอริสไปไหนแล้วล่ะ แล้วนายคือใคร?”“ผมก็เป็นสัตว์เลี้ยงของยูโรไง ยังไม่ได้อ่านกฎมาเลยใช่ไหม ผู้ท้าชิงทุกคนจะมีสัตว์เลี้ยงประจำตัว”“สัตว์เลี้ยง? แต่เท่าที่เห็น นายก็เป็นคนธรรมดานี่น่า ดะ เดี๋ยวสิ! คิดจะทำอะไรของนายน่ะ น่ะ นกฮูกงั้นหรอ!?”คนร่างบางมองเด็กผู้ชายร่างเล็กเรือนผมสีทองอร่ามค่อยๆเปลี่ยนร่างกายตัวเองให้กลายเป็นนกฮูกสีขาวบริสุทธิ์แล้วก็โบยบินมาเกาะที่แขนเธออย่างตกตะลึง“ก็ใช่น่ะสิ ผมเป็นนกฮูก”จู่ๆเส
Last Updated : 2025-04-04จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า มันจะยากอะไรก็แค่ตามหา
ถ้าถามว่าทำไมถึงได้เลือกจำแลงเป็นผู้หญิงร่างสวยนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนคนนี้ด้วย นั่นสินะ พอดีมันเดินผ่านหุ่นลองชุดพวกนี้พอดีน่ะสิ ไม่ได้มีความหมายอะไรมากไปกว่าการที่ต้องนั่งจับคู่รอเวลาให้พวกคนคลั่งรักทั้งหลายมาเจอกันหรอก จะว่าไปแล้วตอนที่ฉันยังเป็นมนุษย์ก็ไม่เคยได้รับความรักอะไรพวกนี้เลยนี่นะ นั่งดูดน้ำส้มไปประมาณครึ่งแก้วได้ ฉันถึงเริ่มมองเห็นเป้าหมายของภารกิจนี้เสียที คนร่างสวยสวมกระเป๋าสะพายสีดำสนิทแบรนด์ชาแนลงั้นหรอ อืม รสนิยมดีนี่ ริมฝีปากเคลือบลิปสติกสีแดงสดกำลังเดินมาทางนี้แล้ว ส่วนอีกฝ่ายนึงก็นั่นไง คนร่างสูงสวมรองเท้าผ้าใบสีขาวสะอาด เรือนผมสีบรอนด์ทองสะบัดไปมาเล็กน้อย สัญลักษณ์แห่งด้ายแดงที่ผูกโยงกันไว้ไม่ว่าจะใกล้หรือจะไกลแค่ไหนฉันก็สามารถสังเกตเห็นมันได้อยู่ดีหรือว่าฉันคนนี้จะลองใช้แผนเดินชนกันแล้วแกล้งทำน้ำหกใส่พวกเขาเลยดี ทั้งสองคนจะได้รู้จักกันในแบบนิยายรักอะไรพวกนั้น เฮ้อ แต่แบบนั้นมันออกจะเป็นละครน้ำเน่าไปหน่อยรึเปล่านะ แต่ยังไม่ทันจะได้ทำอะไรมากกว่านี้อยู่ๆ ตัวฉันก็เปียกแทนซะแล้ว“ขอโทษค
Last Updated : 2025-04-05จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า ยินดีที่ได้รู้จักคุณข้างห้อง
รู้สึกเหมือนกับว่ากำลังถลุงเงินเล่นอยู่เลยแฮะ ตั้งแต่มายังโลกมนุษย์ฉันก็เอาแต่ซื้อทุกอย่างที่ขวางหน้า ประหนึ่งว่าเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปหลายต่อหลายครั้งในขณะที่ฉันยังคิดไม่ออกเลยว่าจะให้อะไรกับเขาดี หรือบางทีอาจเป็นพวกไวน์องุ่นไม่ก็แซนวิช อืม ฉันเลือกไวน์องุ่นก็แล้วกัน คิดว่ามันคงจะสร้างความประทับใจแรกให้กับฉันมากพอดู“ครับ คุณมีธุระอะไรรึเปล่าครับ”คนร่างสูงโปร่งเปิดประตูออกมาต้อนรับฉันอย่างสับสน เนื่องจากเขาไม่ได้รู้จักคนตรงหน้านี้เลย สีหน้าของเขาจึงบ่งบอกทุกอย่างออกมาหมด“คือฉันเพิ่งย้ายเข้ามาน่ะค่ะ อยู่ห้องถัดจากคุณ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฉันยูโร ชิยูอิน และนี่ก็ของฝากค่ะ คิดซะว่าเป็นของขวัญจากเพื่อนข้างห้องนะคะ”อทินมีสีหน้าลำบากใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไรนอกเสียจากยอมรับขวดไวน์ราคาแพงมาถือเอาไว้เองพลางหลบเลี่ยงสายตาฉันนิดๆ“ขอบคุณครับ”“แค่นี้เองเหรอคะ นึกว่าคุณจะยอมบอกชื่อกับเพื่อนข้างห้องของค
Last Updated : 2025-04-06จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า เรื่องที่ไม่อยากยุ่งเกี่ยว
“ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งนะครับ คุณผู้หญิง”รอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความชั่วร้ายแบบนั้นน่ะเป็นเขาไม่ผิดแน่ รันเวย์...เดี๋ยวนี้เจ้าจิ้งจอกเก้าหางแบบเขาหันมาคบค้าสมาคมกับพวกมนุษย์ไร้กำลังแทนแล้วสินะ“รู้จักกันด้วยเหรอครับ”คนร่างสูงโปร่งเอ่ยถามคนร่างบางด้วยความสงสัย แต่ในทางกลับกันฉันกลับเมินคำถามพวกนั้นออกไปโดยสิ้นเชิง“ฉันนึกว่าคุณจะนัดฉันมาคุยเรื่องธุรกิจคนเดียวซะอีก”“อย่าใจร้ายกับผมนักสิครับ อย่างน้อยๆเราก็รู้จักกันแล้วนะ ยูโร และผมก็สนิทกับอทินมากๆเลยล่ะ”รันเวย์ส่งรอยยิ้มอย่างสดใสมาให้กับฉันซึ่งมองข้ามเขาไปอีกครั้ง ปีศาจนิสัยเสีย คิดจะปั่นประสาทฉันงั้นเหรอ มันไม่ง่ายแบบนั้นหรอก“นายก็พูดเกินไป อันที่จริงผมแค่ติดสัญญาจ้างกับเขานิดหน่อยเท่านั้นเอง ถ้ามันทำให้คุณลำบากใจ ผมจะไล่เขากลับไปให้”“เดี๋ยวสิอทิน! นี่นายจะไม่คิดหน่อยรึไง!?&rdquo
Last Updated : 2025-04-07จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า ใจอ่อน
ความตายแค่ทำตามหน้าที่ เหมือนที่ฉันควรจะเมินความน่าสงสารของเธอทิ้งไป แต่ถึงอย่างนั้นทำไมฉันถึงไม่ยอมขยับออกไปล่ะ ความตายจะไม่สามารถไล่ตามดวงวิญญาณซึ่งอยู่ใกล้กับพระเจ้าได้ในกรณีของฉันที่เป็นตัวแทนของพระเจ้า ก็ได้รับสิ่งเหล่านั้นมาด้วยเช่นกัน“มีอะไรค้างคาอยู่รึเปล่า”“ฮึก..คะ..”“คุณน่ะมีอะไรค้างคาอยู่รึเปล่า ถ้ามีอะไรที่อยากทำก็บอกฉันมา”คนร่างบางค่อยๆ เช็คน้ำตาลวกๆ ในขณะที่ฉันเองก็ปลายตามองเธอด้วยความรู้สึกที่ไม่เข้าใจมากขึ้นเรื่อยๆ“ฉันอยากแต่งงานค่ะ”“แต่งงาน...งั้นใครล่ะที่อยากแต่งงานด้วย”“ไม่รู้ค่ะ”ขอถอนคำพูดที่ว่าจะช่วยมันจะทันรึเปล่านะ...“คุณหนู! ในที่สุดก็เจอตัวซักที หนีออกจากโรงพยาบาลทำไมครับคุณหนู รีบกลับกันเถอะครับ เดี๋ยวคุณหนูจะป่วยซะเปล่าๆนะครับ ”ในขณะที่ฉันกำลัง
Last Updated : 2025-04-08จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า ผลักไส
หลังจากนั้นประมาณหนึ่งอาทิตย์ พวกยมทูตก็มารับสัญญาการต่ออายุจากฉันไป ใครบอกว่ายมทูตต้องใส่ผ้าคลุมสีดำถือเคียวมาค๊อกประตูเอาวิญญาณไปกันนะ ที่ฉันเจอมีแต่หนุ่มหล่อมาดธุรกิจมารับสัญญาจากฉันไปโดยที่ไม่ลืมจะแจกนามบัตรยมทูตให้กับฉันอีกด้วย‘สนใจทำสัญญากับยมทูตเขต1 ติดต่อได้ที่เบอร์ xxx และปรโลกสาขา 1 แถมฟรีไก่ทอด 1 ถัง’“ทำงานกันเป็นทีมดีนะ ยมทูตพวกนี้”“ใครมาหรอคะ”จีราญาเอ่ยถามฉันในขณะที่ตัวเธอก็กำลังจัดเตรียมโต๊ะอาหารเช้าต้อนรับอทินซึ่งกำลังจะไปจัดงานโฆษณารถยนต์ของฉันด้วย ทั้งที่บอกว่าไม่ต้องทำ เธอก็ไม่ยอมฟัง ยัยเด็กเอาแต่ใจเอ้ย“พวกยมทูตน่ะ แต่เธอไม่เห็นพวกเขาหรอก ถ้าตายไปแล้วก็อีกเรื่อง”“นี่ยูโรตายไปแล้วหรอคะเนี่ย”“เธออยากโดนฉันลบความทรงจำมากใช่ไหมล่ะ เดี๋ยวจัดให้เลย ชักเอาใหญ่แล้วนะ”“อย่านะคะ ความทรงจำที่ไม่มีคุณ ฉันไม่เอาหรอ
Last Updated : 2025-04-09
Latest chapter
จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า หวนคืน
“เธอส่งไปงั้นสินะ”ฉันมองกำไลข้อมือของตัวเองอย่างจดจ่อหลังจากที่ส่งคนของโทเมไปกองไว้ยังหุบเขาของมังกรเวทย์แล้วด้วยความเร็วสูงและทำให้พวกเขาสลบเหมือดลงไปอย่างง่ายดาย“เจ้าทำได้ยังไง เจ้าไม่น่าจะเก่งขนาดนั้นนี่! แถมยังสะกดข้าได้ดั่งใจอีก!”“ตอบคำถามมา อย่าเปลี่ยนเรื่อง”“เจ้า...เจ้ากลืนพลังของข้าคืนไปด้วยสินะ เจ้าคนร้ายกาจ!”“แล้วคิดว่าทำไมเธอถึงหลุดจากการควบคุมของฉันได้ล่ะ”“เจ้า...เจ้ายอมปล่อยให้ข้าทำ? ”“เริ่มฉลาดแล้วนี่”“งั้นตอนนั้น...เจ้าก็...”“รู้ทุกอย่างแต่ต้องปล่อยให้เธอทำ เพราะฉันต้องดูดกลืนความทรงจำและความสามารถของเธอ และสุดท้ายก็เป็นฉันซะเองที่ทนไม่ได้ ก็เลยต้องรอให้เธอออกไปจากร่าง พอคิดถึงเรื่องนี้ทีไรก็อยากจะฆ่าเธอทิ้งซะเดี๋ยวนี้เลย”
จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า การรักษา
“มาช้าจังเลยนะ มีเรื่องอะไรกันรึเปล่า ข้ารอเจ้าจนรากจะงอกแล้วเนี่ย”ชาเทียบ่นอุบอิบก่อนจะพาคนร่างบางไปยังห้องรับแขกซึ่งมีบรรดาคนรับใช้ยืนเรียงรายกันหน้าสะล่อนพลางเบนสายตาไปยังเก้าอี้น่วมขนาดใหญ่ซึ่งมีเอริคนั่งอยู่ด้วยสีหน้าลำบากใจไม่แพ้กัน“นั่งลงก่อนสิ ส่วนคนที่เหลือออกไปได้แล้วถ้าเราไม่ได้เรียกก็ไม่ต้องเข้ามา”ทันทีที่ฉันก้าวไปถึงน้ำเสียงเย็นเฉียบของผู้เป็นดั่งเจ้าของปราสาทหลังนี้ก็ดังขึ้นพร้อมกับเก้าอี้นวมซึ่งขยับไปมาเล็กน้อยตามแรงอารมณ์ของคนตรงหน้าซึ่งไม่ต้องบอกฉันก็พอเดาได้ว่าเธอคงกำลังรู้สึกหงุดหงิดอยู่ไม่น้อยที่ฉันจงใจปล่อยให้เธอรอนานมากขนาดนี้“เจ้าคงเป็นคนที่ถูกสาปมาอย่างนั้นสินะ ก็ไม่แปลกใจ ว่าแต่อะไรทำให้เทพเจ้าอย่างเจ้าลวงหลอกเพื่อนรักของข้าได้กันล่ะ ยัยคนหน้าหวาน”“ท่านเลวี่!”ชาเทียชักสีหน้าใส่คนร่างบางซึ่งยังคงทำเมินเฉยใส่เธอเหมือนเดิมก่อนจะพาลมาจับจ้องใบหน้าของคนหน้าหวานแทนอย่างไม่ล
จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า พ่อของลูก
อีกแล้ว อีกแล้ว อีกแล้ว ทำไมทุกๆ ครั้งที่ฉันตื่นขึ้นมาถึงต้องเจออะไรแบบนี้อยู่เรื่อยเลยนะ ฉันไล่สายตามองไปตัวเล็กที่ยังคงเล่นกับใบหน้าของฉันต่อไปอย่างนึกสนุกและไม่ยอมเลิกรา“พอได้แล้วน่า มิว”“แต่หนูชอบจับแก้มคุณนุ่มนิ่มเค้านี่น่า ทำไมท่านแม่ต้องห้ามด้วยล่ะคะ หนูไม่เข้าใจเลย”เด็กสาวตัวเล็กยังคงนั่งจิ้มแก้มของฉันเล่นต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเธอเอ่ยร้องออกมา หึ สมน้ำหน้า“อะ โอ๊ย!!! ท่านแม่ คุณนุ่มนิ่มกัดนิ้วหนู แง! ท่านแม่ช่วยหนู ฮือ ฮือ”คนตัวเล็กดิ้นพล่านก่อนจะถูกแม่สาวร่างบางสาวเท้าเข้ามาใกล้กันด้วยรอยยิ้มเย็นระรื่นในขณะเดียวกันแววตาของเธอก็ยังคงจับจ้องไปยังใบหน้าสวยหวานของคนร่างบางอย่างไม่วางตา“นี่ปล่อยได้แล้ว ไม่งั้นฉันจะสาปเธอให้กลายเป็นอย่างอื่นแทน”อย่างอื่น? หมายความว่าไง ฉันยังไม่ได้กัดนิ้วของพวกเธอเลยนะ ไม่สิ ฉันอาจจะกัดก็ได้ แต่ว่ามันไม่ใช่ความผิดของฉันสักหน่อย มันเป็
จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า ลูกแมวน้อยที่หลงทาง
พาร์ทยูโรนี่ตัวฉันเป็นอะไรไปนะ...พักนี้ควบคุมร่างกายไม่ได้เลยสักอย่าง แถมอาเทมิสเองก็เอาแต่หลับยาวท่าเดียว เหมือนกับว่าเรากำลังถูกควบคุมอยู่เลย...“คุณยูโร”แต่ว่าไม่สิ ฉันกดมันไว้แล้วนี่น่า ถ้าไม่โกรธหรือมีอารมณ์ร่วมไปกับมันก็ไม่น่าจะมาควบคุมฉันได้นี่ หรือว่าฉันจะคิดมากไปนะ...“คุณยูโรคะ”ดูเหมือนฉันจะคิดมากไปจริงๆ นั่นล่ะ ดันเผลอลืมคนร่างบางซึ่งนั่งรวมโต๊ะกันซะได้ ไม่ไหวเลยนะเรา...“เอ๊ะ ขอโทษนะคะ เมื่อกี้เมลว่าอะไรนะ”“ฉันบอกว่าคุณโอเคบ้างแล้วใช่ไหมคะ”“ก็...พอไหวอยู่ค่ะ ว่าแต่คุณล่ะ ไม่เป็นอะไรแล้วแน่หรอ ฉันขอโทษนะคะ เพราะฉันแท้ๆ เลยเมลถึงต้องเป็นแบบนี้ ฉันสัญญาว่าถ้าจบเรื่องนี้เมื่อไรฉันจะเป็นคนทำให้คุณกล
จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า ทวงคืนความสามารถของอีเมล
ตึกๆๆ“ท่านอาโซครับ!! ทะ ที่ด้านนอกของเต็นท์เกิดการปะทะกันขึ้นอีกแล้วครับ!! เราจะทำยังไงกันดี!”เสียงเด็กชายเอ่ยถามขึ้นอย่างกล้าๆ กลัวๆ เขาจับตามองผู้มาใหม่อย่างกระตือรือร้นในขณะเดียวกันอาจารย์หนุ่มของเขากลับทำแค่เพียงส่งรอยยิ้มจางๆ ออกมา“อย่าห่วงเลยพวกเขาก็แค่ร้อนใจมากเกินไปเท่านั้น”“ตะ แต่ท่านอาจารย์พวกเขาจะพังแนวรั้วของพวกเราเข้ามาทางนี้ได้แล้วนะขอรับ!!”เด็กชายจับศีรษะพลางใช้พลังควบคุมทิศทางของพวกเขาเอาไว้อย่างขะมักขะเม่นในขณะเดียวกันคนตรงหน้ากลับมีท่าทีที่แตกต่างออกไป“งั้นก็ปล่อยให้พวกเขาเข้ามา”“แต่ท่านอาจารย์!!”“ข้าบอกอะไรเจ้าก็ต้องทำ หรือว่าเจ้าอยากจะขัดคำสั่งของข้าล่ะ ”“หามิได้ขอรับ ถ้าเช่นนั้นข้าก็ขอปลดผนึกประตูแห่งพฤกษา ”ทันทีที่เด็กผู้ชายคนนั้นพูดจบประตูและ
จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า การกลืนกิน
ทั้งที่ฉันตัดสินใจจะทิ้งทุกอย่างเอาไว้เบื้องหลังแล้วแท้ๆ แต่ทำไมพอเธอปรากฏตัวขึ้นมาฉันถึงยังตัดใจไปจากเธอไม่ได้กันนะ....นั่นมันเป็นความรู้สึกที่ฉันไม่อยากลบเลือนมันเลยจริงๆ“ยูโร ฟื้นสิ! ยูโร!”เสียงร้องเรียกของใครบางคนทำให้ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาช้าๆ แต่ทว่าดวงตามันก็หนักอึ้งไปหมดไหนจะเสียงกรีดร้องของผู้คนรอบๆ อีกล่ะ..น่าหนวกหูจังเลยนะ ทั้งที่ฉันแค่อยากจะพักผ่อนแท้ๆ ...“ฉันบอกให้เธอลืมตาขึ้นมาไงยูโร นี่...พูดกับฉันสิ...อย่าเอาแต่เงียบใส่ฉันแบบนี้ ก็ฉัน! บอกให้เธอ...พูดกับฉันยังไงล่ะ..ยัยเด็กอวดดี...”นั่นใครน่ะ...สวยจังนะ...ฉันเองก็อยากจะสวยแบบเธอเหมือนกัน...แต่ว่ามันคงจะยากเกินไปสำหรับฉันสินะ...“นี่ยูโร”และยังไม่ทันที่หญิงสาวจะพูดอะไรต่อฝ่ายทีมรักษาก็พากันกรูเข้ามายังบริเวณที่ซึ่งมีผู้ได้รับบาดเจ็บสาหัสนอนอยู่กับที่รวมไปถึงยูโรซึ่งนอนแน่นิ่งอยู่ด้วยเช่นกัน“เธอคงกำลังตก
จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า ประกาศสงคราม
“จี...”คนร่างบางพึมพำออกมาเบาๆ ในขณะที่รอบๆ ตัวของเธอก็กำลังกลายเป็นสมรภูมิรบขนาดย่อมไปแล้วไม่ปาน ภายนอกถูกแต่งแต้มไปด้วยสถานที่ซึ่งง่ายต่อการทดสอบในทุกรูปแบบด้วยฝีมือของเทพร่างสูงอย่างคาเซอุสเปรี้ยง!“มัวยืนทำอะไรของเธอ! หลบเร็ว!”ยังไม่ทันที่ยูโรจะได้ก้าวขาเข้าไปยังคนร่างบางซึ่งถูกสะกดจิตเอาไว้โดยเทพแห่งปัญญา สายฟ้าฟาดก็พุ่งตรงลงมายังเธอทันที ถ้าไม่ติดว่าเพื่อนร่วมทีมของคนตรงหน้ารีบวิ่งเข้ามาขวางเธอเอาไว้จนกระเด็นออกไปอีกทางผลั่ก!“ยัยบ้า! ยืนเหม่ออะไร! เดี๋ยวก็ตายหรอก! ถ้าไม่คิดจะสู้ ก็ไปปกป้องตัวประกันแทนซะ! อย่าทำให้พวกเราต้องลำบากไปมากกว่านี้เลยน่า!”“มือ..ของนาย”“ช่างมันเถอะ! รีบลุกขึ้นเร็วเข้า!”เปรี้ยง!!
จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า การทดสอบของสองเรา
พาร์ทยูโรฉันกำลังสับสนกับตัวเองจริงๆ ....แบบว่ามันดันมีความรู้สึกของคนอื่นเข้ามาปนอยู่ด้วยจนฉันแทบจะแยกไม่ออกแล้วว่าอันไหนมันคือเรื่องจริงกันแน่ แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ควรจะก้าวเดินต่อไป เพราะไม่ว่าฉันจะเลือกทางเดินแบบไหนมันก็คงรู้สึกไม่ต่างกัน ...และนั่นมันก็เป็น...ความรู้สึกแรกที่ฉันได้พบกับเธอ...“ ในที่สุดก็มากันครบแล้วสินะ เหล่าตัวแทนทั้งหลายของเทพเจ้า”เสียงเป่าประกาศของชายวัยกลางคนดังขึ้นกึกก้องไปทั่วบริเวณ ทันทีที่พวกเราก้าวเดินไปถึงสนามลานประลองขนาดใหญ่ซึ่งรายล้อมไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตาแต่ทว่าหนึ่งในนั้นสายตาของฉันก็ดันกลับกลายไปสบเข้ากับเรือนร่างอันแสนบอบบางซึ่งฉันคุ้นหน้าคุ้นตาเธอเป็นอย่างดี...ผู้หญิงคนนั้นคืออีเมลไม่ผิดแน่ แต่ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ในเวลาแบบนี้ได้ล่ะ…ดวงตาสีแดงเข้มแบบนั้น....มันก็เหมือนกับว่าเธอกำลังกลายเป็นคนพวกนั้นไปแล้วไม่ใช่รึไง...มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ...“คุณยูโร...”ร่างผอมบางเอ่ยทักชื่อฉันทันทีที่ได้เห็นคน
จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า คำเชื้อเชิญ
หลังจากวันนั้นผ่านไปอีกหนึ่งสัปดาห์ของที่นี่ฉันก็ได้รับจดหมายจากอีเดน เจ้านกฮูกตัวสีขาวขนปุยที่ฉันไม่ได้เห็นหน้าของเขามานานมากแล้วจนเกือบลืมไปว่ายังมีเขาที่รอคอยฉันอยู่....“ยูโร !!!!”ทันทีที่เจ้านกฮูกขนปุยสีขาวปรายตาเห็นฉันเข้าเขาก็รีบบินโฉบเข้ามาหาฉันด้วยท่าทีตื่นเต้นจนถูกผู้หญิงร่างสูงจับปีกของเขาไว้ด้วยความหวาดระแวงหมับ!“ยูโรเธอไม่เป็นอะไรนะ ? ย้า ปล่อยฉันเซ่ ยัยผู้หญิงป่าเถื่อน! ปล่อยปีกฉันเดี๋ยวนี้! อะ ยูโรรอเดี๋ยวนะ ฉันจะจัดการผู้หญิงคนนี้แล้วไปช่วยเธอเอง จิ้ก จิ้ก! บอกให้ปล่อยฉันไง ยัยเบือก!”“ปากเก่งแบบนี้ถ้าฉันจับไปทอดกินก็คงได้สินะ”“O [] O ยะ...ยูโร”เจ้านกฮูกตัวอ้วนกลมหน้าถอดสีพลางมองหญิงสาวร่างสวยที่จับเขาเหวี่ยงไปมาอย่างกับของเล่นจนกระทั่งเจ้านายร่างบางของเขาถือวิสาสะเข้ามาแย่งร่างอันสั่นเทาไปกอดเอาไว้เอง“อีเดน นายโอเครึเปล่า ยูแอลค
