จู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า

I suddenly became a representative of God

จู่ๆ ฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า

ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหนดี เรื่องมันเกิดขึ้นตรงที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัวเลย

เรื่องราวที่เหมือนกับความฝันกับความจริงที่ว่าฉันไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว

ทุกอย่างถูกรีเซ็ตใหม่ตั้งแต่ต้น ความรัก อำนาจ การแก่งแย่งและก็การชิงดี

จะยอมแพ้เพราะว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้นน่ะหรอ?

โลกแห่งการมีชีวิตใหม่ที่ต้องพยายามมากขึ้นเป็นเท่าตัวเพื่อที่จะได้เป็นพระเจ้าในแบบที่ไม่ต้องทำให้ใครผิดหวัง ความรักที่ฉันไม่ต้องการกับความหวังที่ถูกฝากเอาไว้ ชื่อของฉันก็คือ....

' ยูโร ชิยูอิน '

ป.ล น้องนางเอกของเรื่องนี้ไปโพล่อยู่ในเรื่องอื่นๆ ของไรท์ด้วยนะถ้าสนใจก็ไปตามอ่านกันได้ ขอบคุณที่สนับสนุนกันจ้าถ้านิยายเรื่องนี้จบสำหรับคนที่ซื้อนิยายเรื่องนี้ไรท์มีของแถมให้นะแบบว่ารอเซอร์ไพรส์ได้เลย คิคิ 

ตอนที่ 1 แด่แกะน้อยผู้หลงทาง

ชอบอ่านมังงะแนวไลท์โนเวลไปต่างโลกกันไหมคะ ฉันเองก็ชอบมันเช่นเดียวกัน ยิ่งช่วงที่มีแต่เนื้อเรื่องแบบนี้เนี่ย คงจะพลาดไม่ได้เลยล่ะค่ะ ถึงแม้จะคิดว่าดีจังน้า ที่ได้ไปอยู่ต่างโลกและมีพลังสุดแสนจะเวอร์วังขนาดนั้น แต่พอเอาเข้าจริงๆ แล้ว มันก็กลับไม่เป็นแบบที่คิดไว้ซักทีเดียว ฉันโครตจะเหนื่อยเลย หลังจากถูกส่งมาที่นี่ฉันก็ต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่ตั้งแต่ต้นทั้งหมด ถ้าเปรียบเป็นเลเวลแล้วล่ะก็ ฉันมันก็แค่เลเวลซีโร่เท่านั้นเอง เรื่องมันเกิดขึ้นตอนที่ฉันกำลังจะไปซื้อไลท์โนเวลเล่มออกใหม่ล่าสุดของอาจารย์ชื่อดังคนหนึ่งซึ่งฉันไม่ขอเอ่ยนามก็แล้วกัน แต่ทว่าระหว่างทางที่ฉันกำลังจะกลับบ้านก็ดันได้ยินน้ำเสียงนุ่มลึกของใครบางคนมาเอ่ยกระซิบข้างๆ หูของฉันจนต้องเผลอหันหลังกลับไปมอง

‘ผู้ถูกเลือก ยูโร ชิยูอิน’

“ถูกเลือก? นี่คุณพูดเรื่องอะไรอยู่ล่ะเนี่ย!?”

และพอฉันหันหลังไปมองก็ไม่มีใครอยู่ด้านหลังของฉันเลยสักคนทำเอาหลอนอยู่พักใหญ่เลยล่ะ แต่พอฉันกำลังจะก้าวขาต่อไปก็ดันได้พบกับเด็กผู้ชายตัวเล็กกำลังวิ่งโล่ข้ามถนนต่อหน้าต่อตาฉันซึ่งแม่ของเขาก็ได้แต่ร้องตะโกนให้หยุดจนสุดเสียงแต่ทว่ามันก็ช้าเกินไปซะแล้ว ในวินาทีนั้นเองฉันก็ได้รู้ว่า เสี้ยววินาทีของคนเรามันสั้นแค่ไหน....

เอี้ยด!!!!!

ทุกสิ่งทุกอย่างถูกหยุดลงราวกับว่ามันถูกสต๊าฟเวลาเอาไว้ โดยที่มีเพียงแค่ฉันเท่านั้นที่สามารถขยับตัวไปได้ และถึงแม้ว่าฉันจะไม่เข้าใจว่าสิ่งนี้มันคือเรื่องอะไร... แต่มันก็ไม่ใช่เวลามาสนเรื่องพรรคนั้นแล้ว! เรื่องที่มีแค่ฉันที่ทำได้ แล้วทำไมจะไม่ทำล่ะ!

รู้สึกตัวอีกทีฉันก็รีบวิ่งเข้าไปดึงร่างของเด็กผู้ชายตัวเล็กเอาไว้แน่นพลางผละเขาให้ออกห่างจากรถบรรทุกที่กำลังแล่นตรงมาทางนี้ด้วยความเร็วสูงสุดและมันก็เป็นเพียงแค่เสี้ยววินาทีเท่านั้น..ที่เหตุการณ์เหล่านี้....มันจะกลับมาเป็นปกติ...แบบที่มันเคยเป็นมาตลอด

โครม!!!

“ยูกิ!!!!”

“แม่ครับบบบ!!!! ฮือๆ!!!!”

เด็กผู้ชายคนนั้นรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดแม่ของเขาแน่นท่ามกลางความตื่นตกใจของผู้คนในละแวกนั้น ซึ่งตัวฉัน...ก็ทำได้เพียงแค่...ฝืนยิ้มให้กับเด็กผู้ชายคนนั้นต่อไป...จนกระทั่ง

“ดีจังนะ ที่อย่างน้อยก็ช่วยเอาไว้ได้...”

หลังจากนั้นโซนสมองของฉันก็สิ้นสุดลงการรับรู้อะไรนั่น รู้เพียงแค่ว่า...ในตอนนั้น...ฉันหนาวมากซะจนไม่อยากขยับเขยื้อนไปไหนอีกแล้ว พอฟื้นขึ้นมาอีกทีก็กลายเป็นว่าฉันมาโพล่อยู่ในเมืองที่มีแต่สงครามเต็มไปหมด และก็ไม่อยากยอมรับหรอกนะ...แต่ว่านี่มัน...เรื่องบ้าอะไรกัน!

ตู้ม!!!!!

ปัง ปัง ปัง!!!!!

“มานอนเล่นอะไรตรงนี้คะ คุณหมายเลข 197184”

หมายเลข? หมายเลขอะไรล่ะนั่น? จะว่าไปแล้วทำไมฉันถึงรู้สึกว่า ตัวเองเตี้ยลงกันล่ะห๊ะ? อ๊ะ แล้วนี่ชุดบ้ามันอะไร ขาวเหมือนกล้วยบวชชียังไงก็ไม่รู้สิ!

เด็กสาวหยุดสำรวจร่างกายตัวเองทั้งๆ ที่คนร่างสวยยังคงจ้องเธอตาเป็นมันเพราะกำลังสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้าอย่างชัดเจน

“ให้ตายสิคะ เพราะการขนส่งวิญญาณผิดพลาด คุณถึงต้องมาโพล่ในโลกแห่งสงครามตรงนี้จนได้”

โลกแห่งสงคราม? นี่เธอพูดเรื่องอะไรของเธออยู่เนี่ย ฉันไม่ได้อยู่ในมังงะ อนิเมะ หรือซีรีย์หนังไซฟายของเธอซะหน่อยนะ ของแบบนั้นมันจะไปมีจริง-

ตู้มมมมม!!!

ได้ยังไง... อ่ะ เอ๋ น่ะ น่ะ...นั่นน่ะ ใช่ระเบิดของจริงแน่หรอ! แล้วนั่นมันคนจริงๆ ใช่รึเปล่า….ไม่นะ! นี่ฉันหลุดมาเป็นผู้กล้าต่างโลกแบบที่อนิเมะญี่ปุ่นเค้าชอบทำกันรึไง ไม่สิๆๆๆ ตะ แต่ว่า สงครามมันควรจะจบไปนานแล้วนี่! ถึงฉันจะเป็นคนติดโนเวลไม่สนโลกยังไงก็เรียนประวัติศาสตร์มานะเฮ้ย แล้วทำไมมันถึงยังมีอยู่อีกล่ะห๊ะ....ไม่เมคเซนต์เอาซะเลย ไม่อิงประวัติศาสตร์อะไรเลยด้วย! พอลองหันไปมองรอบๆ ก็พบกับซากไร้วิญญาณจำนวนมาก และไม่นะ ฉันยังไม่อยากตายสักหน่อย แฟนก็ยังไม่มี! ไลฟ์โนเวลเล่มใหม่ก็ยังไม่ได้อ่าน! แถมเงินเดือนก็ยังไม่ได้ออกเลยด้วย! ถ้าจะเอาชีวิตฉันจริงๆ ล่ะก็ ได้โปรดเอายัยหัวขาวนี่ไปก่อนเลยฉันขอยอมแพ้

“สนใจกันก่อนสิคะ ยูโร ชิยูอิน”

น้ำเสียงเรียบนิ่งไม่สนใจโลกของเด็กผู้หญิงคนนั้นเอ่ยขึ้นกับฉันที่ยังช๊อกกับภาพตรงหน้าไม่หาย

“ธะ เธอรู้จักชื่อของฉันด้วยงั้นหรอ?!! ไม่สิ ฉันไม่ใช่คนดังอะไรเลยนี่...อ่า...นี่เธอเป็นคนอัญเชิญฉันมาเป็นผู้กล้าต่างโลกสินะ ขอปฏิเสธ ช่วยส่งฉันกลับไปที”

“เอ๋ ปกติเค้าต้องทักทายกันก่อนไม่ใช่หรอคะ”

ฉันจ้องเธอกลับอย่างเหลืออดพลางกัดฟันตอบคำถามของอีกคน

“เธอเป็นใครกันแน่”

เด็กผู้หญิงที่ฉันไม่รู้จัก ยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะชี้นิ้วไปที่ตัวเองในขณะที่สงครามก็ยังดำเนินต่อไป และเธอก็ไม่ได้หวาดกลัวมันเลยซักนิด

“ฉันหรอคะ ฉันก็เป็นผู้ช่วยของคุณไงล่ะค่ะ คุณหมายเลข197184 ไม่สิ หรือฉันต้องเรียกคุณว่า ผู้ท้าชิงตำแหน่งพระเจ้ากันล่ะคะ คุณยูโร ชิยูอิน”

ตู้ม!!!!!!!!!!!!!!!

ทั้งน้ำเสียง คำพูดและท่าทางจริงจังของเธอถูกส่งมาในหัวของฉันแทบจะทั้งหมดราวกับเสียงแฟลชเครื่องถ่ายเอกสารซึ่งส่งถึงกันได้ภายในเสี้ยววินาที

‘ตัวแทนของฉัน ขอเลือกเป็นเด็กคนนั้นก็แล้วกัน เด็กที่ต่อให้ไม่รู้ว่าตัวเองมีพลังพิเศษอะไร ก็ยังเลือกจะช่วยคนอื่นอยู่ดี เพราะงั้นฝากด้วยนะ ไอริส ช่วยทำให้เด็กคนนั้นได้กลายเป็นผู้ท้าชิงพระเจ้าต่อจากฉันที’

‘รับทราบแล้วค่ะ ถ้านั่นเป็นความประสงค์ของท่านยูมะแล้วล่ะก็ วิญญาณของเด็กคนนี้จะได้รับสิทธิ์เป็นผู้ท้าชิงตำแหน่งพระเจ้าสืบต่อจากท่าน หมายเลขดวงวิญญาณของเธอก็คือ 197184’

เฮือก!!!!

“ส่งไปถึงแล้วสินะคะ”

คนที่แทนตัวเองว่าเป็นผู้ช่วยของฉันค่อยๆ ดึงฉันขึ้นมาจากพื้นเนื่องจากฉันทรุดลงไปนั่งกองกับพื้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“นี่ฉันตายไปแล้วงั้นหรอ แถมยังไม่ใช่ผู้กล้าจากต่างโลกอีก...”

คนตรงหน้าปัดฝุ่นให้ฉันไปมาก่อนจะพยักหน้าตามที่ฉันพูดในขณะที่ฉันเองกลับดูผิดหวังสุดขีด

“ถ้าจะพูดตามทฤษฎีล่ะก็ ใช่ค่ะ ตัวคุณน่ะได้ถูกลบตัวตนไปโดยสมบูรณ์จากโลกใบนั้นแล้ว นั่นก็เพราะคุณคือผู้ถูกเลือก อันดับที่ 5 ของผู้มีสิทธิส่งต่อตำแหน่งผู้ท้าชิงพระเจ้าคนถัดไปไงล่ะคะ”

“มะ ไม่เห็นเข้าใจเลย!”

“นั่นสินะคะ อธิบายตอนนี้ทีเดียวคุณก็คงไม่เข้าใจหรอก เอ้าๆ งั้นก็ไปจากที่นี่ก่อนเถอะค่ะ ขืนอยู่แถวนี้ต่อไปเดี๋ยวก็ได้ตายเข้าจริงๆ นะคะ”

“ตายจริงๆ งั้นหรอ ก็ไหนเธอบอกว่า -”

“กรณีพิเศษสำหรับผู้ได้รับสิทธิท้าชิงพระเจ้าน่ะค่ะ ส่วนอายุของคุณตอนนี้ก็คือ 14 ปี”

คนผมขาวหัวเราะคิกคักก่อนจะลูบศีรษะฉันไปมาอย่างอารมณ์ดี

“แล้วทำไมฉันต้องเด็กกว่าอายุจริงด้วยล่ะ”

“นั่นก็เพราะระหว่างที่ฉันอัญเชิญคุณออกมา มันดันเกิดความผิดพลาดเรื่องเวลา ซึ่งอาจเป็นเพราะคุณบังเอิญใช้พลังพิเศษออกมาตอนที่ฉันกำลังอัญเชิญคุณมาน่ะสิคะ”

แบบนี้นี่เอง......

“นี่พวกเธอสองคน เด็กผู้หญิงนี่ มาทำอะไรในที่แบบนี้กัน!?”

ทหารชุดสีฟ้าครามถือปืนจ่อหลังคนร่างสวยที่ยกยิ้มอย่างอารมณ์ดี ก็จะโบกมือข้างนึง ร่างของผู้ชายคนนั้นก็กระเด็นออกไปไกล

ตึงงงงง!!!!

“อั่ก!!!”

เสียงผู้ชายคนนั้นกระทบกับตึกดังจนฉันต้องขยับถอยห่างเด็กผู้หญิงที่อ้างตัวว่าเป็นผู้ช่วยฉันดื้อๆ

“อ้าวๆ ฉันทำให้กลัวอย่างนั้นหรอคะ ไม่ต้องกลัวไปหรอกค่ะ ฉันไม่ฆ่าคุณหรอกนะ แต่ถ้าผู้ท้าชิงคนอื่นก็ไม่แน่”

“ผู้ท้าชิงคนอื่น...หมายความว่ายังไง”

“จริงสิ ฉันลืมบอกเรื่องสำคัญกับคุณไปได้ยังไงกันนะ ผู้ท้าชิงพระเจ้าน่ะ นอกจากคุณแล้วก็ยังมีอีกกว่าพันคนเลยล่ะค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงไปหรอกนะคะ คนพวกนั้นทนแรงกดดันของพวกตัวแทนหลักอย่างคุณไม่ไหวหรอกค่ะ”

“ตัวแทนหลัก?”

“มีทั้งหมด 8 คนค่ะ ถ้าไม่นับรวมคุณด้วย ถ้ายังไม่ยอมเตรียมใจดีๆ ล่ะก็ อาจตายจริงๆ ก็ได้นะคะ”

ถะ ถึงตายเลยหรอ....! ขอถอนตัวได้ไหม๊ เดิมที่พระเจ้าอะไรนั่นฉันก็ไม่ได้อยากเป็นนี่น่า!

“ถอนตัวไม่ได้หรอกค่ะ ผู้ที่ถูกเลือกไปแล้ว ก็ถูกกำหนดชะตาเอาไว้แล้วเช่นกัน อนาคตของโลกทั้งหมดอยู่ในมือของพวกคุณแล้วนะคะ”

“.......”

ความหนักอึ้งนี่มันอะไรกัน ความคาดหวังของไอริสที่จ้องฉันมาแบบนั้น ปะ ปวดท้อง! เครียดที่ไรปวดท้องทุกทีเลยให้ตายสิ

“เอาล่ะคะ ไปกันเลยไหมคะ”

“ปะ ไปไหน?”

“แน่นอนว่าก็ต้องเป็นโรงเรียนฝึกสอนผู้ท้าชิงตำแหน่งพระเจ้าน่ะสิคะ ขืนไม่เรียนรู้อะไรเลยล่ะก็ โตขึ้นมายูโรต้องได้กลายเป็นพระเจ้าป่าเถื่อนแน่ๆ เลยค่ะ ในฐานะผู้ดูแลอย่างฉันแล้วคงยอมรับไม่ได้หรอกนะคะ”

“นี่เธอ! อะ โอ๊ย ปวดท้อง”

“งั้นก็ไปกันเถอะค่ะ สู่โลกของพระเจ้า โรงเรียน Godwell!”