บทที่ 3 มีเวลาเพียง 5 วัน
จ้าวเว่ยเว่ยนั้นวางกระจกแตกลงในกล่องและรีบเดินไปที่คอมพิวเตอร์ของเธอทันที เพราะว่าเธอมีเวลาที่จะสะสางเรื่องต่างๆ เพียงแค่ 5 วันเท่านั้น เธอจำเป็นต้องรีบ อย่างแรกที่เธอทำคือ หาข้อมูลของราชวงค์หมิง เพราะว่าถึงแม้พวกเธอจะเรียนมาแต่ว่ามันก็นานละข้อมูลบางอย่างก็ไม่ได้นำมาใช้ด้วย ทางที่ดีคือ ดูอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ ข้อมูลที่เธอได้นั้นคือ
ราชวงศ์ต้าหมิงเป็นหนึ่งในราชวงศ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์จีน เป็นช่วงเวลาแห่งความก้าวหน้าทางวัฒนธรรม เศรษฐกิจ และเทคโนโลยี ราชวงศ์หมิงยังมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาโลกใหม่ราชวงศ์หมิงก่อตั้งขึ้น โดยจักรพรรดิหงหวู่ ซึ่งเป็นผู้นำที่เข้มแข็งและมีประสิทธิภาพ เขาสร้างระบบการปกครองที่มั่นคงซึ่งช่วยให้มั่นใจได้ถึงความเจริญรุ่งเรืองและเสถียรภาพของราชวงศ์
ความสำเร็จทางเศรษฐกิจ: ราชวงศ์หมิงเป็นยุคแห่งความเจริญรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจ การเกษตร การค้า และอุตสาหกรรมทั้งหมดเฟื่องฟู สิ่งนี้ทำให้เกิดการเติบโตของประชากรและมาตรฐานการครองชีพที่สูงขึ้น
ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี: ราชวงศ์หมิงเป็นผู้รับผิดชอบต่อความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีที่สำคัญหลายประการ รวมถึงการพิมพ์ เข็มทิศ และดินปืน การประดิษฐ์เหล่านี้มีอิทธิพลอย่างมากต่อโลกและช่วยให้ราชวงศ์หมิงเข้ายึดครองตำแหน่งผู้นำระดับโลก
การสำรวจ: ราชวงศ์หมิงเป็นยุคแห่งการสำรวจ นักเดินเรือชาวจีนเช่น เจิ้งเหอ เดินทางไปยังดินแดนที่ห่างไกลและสร้างความสัมพันธ์กับวัฒนธรรมอื่น ๆ การสำรวจเหล่านี้ช่วยขยายขอบเขตของความรู้ของโลกและนำไปสู่การแลกเปลี่ยนสินค้าและความคิดใหม่ ๆ
วัฒนธรรม: ราชวงศ์หมิงเป็นยุคแห่งความเจริญรุ่งเรืองทางวัฒนธรรม วรรณกรรม ศิลปะ และดนตรีทั้งหมดเฟื่องฟู ช่วงเวลานี้ยังเห็นการพัฒนาของโรงละครจีน ศิลปะการประดิษฐ์ตัวอักษร และภาพวาดภูมิทัศน์
ปรัชญา:ราชวงศ์หมิงเป็นช่วงเวลาแห่งการฟื้นฟูทางปรัชญา ลัทธิขงจื๊อและลัทธิเต๋าได้รับความนิยมอย่างกว้างขวาง และมีการพัฒนาวิทยานิพนธ์ทางปรัชญาใหม่ ๆ มากมาย
และที่สำคัญที่จ้าวเว่ยเว่ยรู้นั้นก็คือการสร้างกำแพงเมืองจีนเป็นหนึ่งในสิ่งมหัศจรรย์ของโลก เริ่มสร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์ฉิน แต่ได้รับการขยายและเสริมสร้างโดยราชวงศ์หมิง กำแพงเมืองจีนยาวกว่า 13,000 ไมล์ และสร้างขึ้นเพื่อปกป้องจักรวรรดิจากผู้รุกราน
ข้อมูลที่เธอได้มานั้นสำคัญเพราะว่าการที่เธอจะไปอยู่ที่นั่นแน่นอนว่าจะต้องปรับตัวเป็นอย่างมาก ที่นั่นไม่มีไฟฟ้า ไม่สามารถที่จะใช้เครื่องอำนวยความสะดวกใดๆ ได้เลย เธอจำเป็นต้องคิดว่าจะทำอย่างไรให้ตัวเองไม่ลำบากมาก และที่สำคัญก็คือ พวกเครื่องไม้เครื่องมือทางการแพทย์ของเธอที่อยู่ในจี้กระจก ไม่รู้ว่าจะยังใช้ได้หรือเปล่าเพราะบางอย่างนั้นต้องใช้ไฟฟ้านะสิ เมื่อคิดถึงตรงนี้จ้าวเว่ยเว่ยก็เสิร์ชอุปกรณ์ที่ผลิตกระแสไฟฟ้า และหาแหล่งผลิตไฟฟ้า และวิธีการผลิตไฟฟ้าไปด้วยเลยก็แล้วกันเพื่อได้ใช้ และสำหรับข้อมูลที่หามาเดี๋ยวเธอค่อยไปดูให้ละเอียดอีกครั้งก็แล้วกัน ตอนนี้จะต้องรีบดูว่าของที่จะนำไปด้วยนั้นจะต้องเอาอะไรไปบ้างนะสิ
เพราะว่าเจ้ากระจกวิเศษบอกว่า เอาไปเพียงชิ้นเดียวก็พอเพราะเธอสามารถที่จะเพิ่มจำนวนมันได้ตามที่เธอต้องการ เมื่อคิดถึงตรงนี้จ้าวเว่ยเว่ยก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก และหาข้อมูลข้าวของที่จะนำไปด้วยต่ออย่างรวดเร็ว และอันไหนที่เธอสั่งออนไลน์ได้เธอก็รีบสั่งทันที เพราะระยะเวลา 5 วันเธอน่าจะสามารถนำพวกมันไปด้วยได้อยู่ และไม่เพียงแค่เครื่องไม้เครื่องมือทางการแพทย์เท่านั้นที่หาไปด้วย ยังมีพวกเครื่องมือการเกษตร เครื่องจักร เครื่องยนต์ อุปกรณ์เครื่องไม้เครืองการก่อสร้างต่างๆ หลายสิบชนิดที่เธอสั่ง ส่วนวิธีการใช้นั้นเธอโหลดออกมาเรียบร้อยทุกอย่างแล้ว เอาไว้ศึกษาไปด้วย ใช้งานไปด้วยก็แล้วกัน เพราะถ้าอยู่ที่นั่นเธอน่าจะมีเวลาว่างมาก และเมื่อว่างก็สามารถที่จะเรียนรู้ได้อยู่แล้ว ยิ่งยุคที่เธอจะไปนั้น เท่าที่อ่านมา จักรพรรดินั้นส่งเสริมพวกนักประดิษย์ด้วยไม่แน่ ว่าถ้าเธอประดิษย์อะไรออกมาได้เธออาจจะได้รับรางวัลก็เป็นได้
เพราะว่าเจ้ากระจกไม่สามารถที่จะเสกเงินให้เธอได้ ดังนั้นเธอจำเป็นต้องหามันมา แต่ว่า...ถ้าเธอเอาทองคำไปด้วยล่ะ มันสามารถที่จะเพิ่มจำนวนได้หรือเปล่านะ???? โอยยย อยากรู้จังเลย!!!
เป็นเวลา ตี 2 ของวันใหม่แล้วแต่จ้าวเว่ยเว่ย (และไรท์) ยังไม่นอน เธอยังคงสั่งของออนไลน์และหาข้อมูลทุกอย่างที่ทำได้ เพราะอะไรนะหรือการไปที่นั่น ก็คือการเริ่มต้นใหม่ของชีวิตเลยนะ จะทำเป็นเล่นไม่ได้และอีกอย่างเธอก็ต้องรับผิดชอบที่ทำให้เจ้ากระจกวิเศษนั้นหมดพลังด้วย เธอต้องคิดหาทางที่จะทำให้มันกลับมาเหมือนเดิน เพราะถือว่ามันช่วยเธอแล้วต่อไปเธอก็ต้องดูแลมันจนกว่ามันจะกลับมามีพลังเหมือนเดิม เธอถือคติบุญคุณต้องทดแทน ส่วนความแค้น....ถ้ายังพอมีเวลาก็ยังไม่ต้องรีบชำระก็ได้ อีก 10 ปีก็ยังทัน (กระจกวิเศษนะ 5555) ดังเธอจะต้องเตรียมการให้พร้อม ทั้งอาหารการกิน เครื่องนุ่งห่ม อาวุธ ส่วนยานั้นเธอไม่ห่วงเธอมีเยอะมาก เพราะในตอนที่เธอดูว่าจะเอาอุปกรณ์อะไรไปด้วยนั้น เธอได้ใช้จิต ‘มอง’ เข้าไปในจี้กระจกเก็บของที่ได้มา ปรากฏว่า....
ปรากฏว่าภายในเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่มาก แต่ทุกอย่างถูกจัดเรียงเอาไว้อย่างเป็นระเบียบมาก แสดงให้เห็นถึงความเป็นระเบียบเรียบร้อยของเจ้ากระจกโบราณ ภายในนั้นเต็มไปด้วยอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่เธอเคยใช้มาตั้งแต่เริ่มแรกของการเป็นแพทย์ที่จัดเอาไว้ใน โกดังขนาดใหญ่ และด้านข้างนั้นก็มีพวกสมุนไพรที่ปลูกเอาไว้จำนวนมาก เธอเห็นแปลงปลูกต้นโสมอยู่แว๊บๆ ด้วย พลางคิดว่า มิน่าล่ะ กระจกถึงได้แตกขนาดนั้นเพราะว่าเจ้ากระจกนั้นได้ของมาเยอะจริงๆ เมื่อเห็นแบบนั้นจ้าวเว่ยเว่ยก็ไม่ห่วงเรื่องยาและสมุนไพร แต่ว่าเรื่องอาหารการกินนั้นก็สำคัญมาก...
...เอะเธอลืมอะไรหรือเปล่านะ...
จ้าวเว่ยเว่ยนิ่งอยู่พักนึ่งจึงนึกขึ้นมาได้ว่า เธอไม่รู้ว่าครอบครัวของเธอเป็นใครและมีอยู่กี่คนนะสิ และเธอก็ลืมถามเจ้ากระจกด้วย จะถามตอนนี้ก็ไม่ได้แล้วเพราะมันกลายเป็นเพียงเศษกระจกแล้วเฮ้อ เอาอย่างไรดีล่ะ จ้าวเว่ยเว่ยคิด ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจว่า เธอจะเตรียมข้าวของเอาไปด้วยสำหรับทุกเพศ ทุกวัยก็แล้วกัน เพราะไม่รู้ว่าไปถึงที่นั่นเธอจะเจออะไรบ้าง แต่ที่สังเกตได้ทันทีนั้นคือ เด็กน้อยคนที่เธอต้องย้ายวิญญาณไปอยู่นั้นไม่ได้มีชีวิตที่สุขสบายแน่นอน ดังนั้นเธอคิดว่าเธอเตรียมการเอาไว้ก่อนดีกว่า เพราะอาจจะเจอพวกที่ครอบครัวรังแก พี่น้องใจร้าย อะไรพวกนั้น เมื่อคิดได้เช่นนั้นจ้าวเว่ยเว่ยก็ยิ่งกระหน่ำหาสิ่งของไปด้วยเอาให้ครบถือคติเหลือดีกว่าขาดก็แล้วกันนะ ..
**** อยากรู้จังเลยว่าถ้าเอาทองคำใส่เข้าไปแล้วจะสามารถเพิ่มจำนวนได้หรือเปล่า *****
รีดที่รัก
ถ้าชื่นชอบอย่าลืม กดติดตาม กดหัวใจ หรือคอมเมนต์มาเพื่อเป็นกำลังใจได้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
ตอนพิเศษ บทส่งท้าย ท่านราชครูหวังหย่งเล่อหลังพิธีแต่งงานของคุณชายหวังหย่งเล่อและเฟิงมิ่งจู่ผ่านมา 6 เดือน ตอนนี้อีกไม่กี่วันก็จะเป็นวันปีใหม่เช้าวันที่หนาวเหน็บหิมะตกโปรยปรายบรรยากาศเหมาะสมกับการเฉลิมฉลองเป็นอย่างยิ่งและอีก 2 วันก็จะถึงวันปีใหม่แล้ว จวนเฟิงตอนนี้ถือได้ว่าคึกคักขึ้นมาไม่น้อย เพราะตั้งแต่ที่เฟิงฮองเฮาแต่งออกไปที่แคว้นต้าเจียง บรรดาคนไข้ต่างๆ ก็ลดลงมากทำให้จวนเฟิงไม่ค่อยได้รับแขกที่เป็นคนไข้อีกแล้ว แต่ทว่าบ้านพักฟื้นนั้นกลับไม่เคยว่างเลยก็ว่าได้ มันถูกจองเต็มกันข้ามปีกันเลยทีเดียว จนเฟิงฮองเฮานั้นชักจะสงสัยแล้วว่าที่นางทำนั้นคือ บ้านพักตากอากาศหรือสถานพักฟื้นสำหรับคนป่วยกันแน่ ส่วนเรื่องความวุ่นวายที่เริ่มกลับมาที่จวนเฟิงอีกครั้งนั้นมาจากสาเหตุนี้เรื่องแรกคือท่านหวังหย่งเล่อที่มีศักดิ์เป็นพ่อต่อขององค์ฮ่องเต้แคว้นต้าเจียง ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นราชครูของไท่จื่อของแคว้นต้าหมิงนั้นเอง เขาได้กลายเป็นขุนนางใหญ่ของต้าหมิงมีหน้าที่ประสิทธิ์ประสาทวิชาความรู้ที่เขามีให้กับองค์ไท่จื่อ โดยเฉพาะด้านวรยุทธ์ที่สูงส่งของเขาและกาพย์กลอน แต่ในด้านการเข้าสังคมนั้นองค์ฮ่องเต้หยางเฟยหล
บทที่ 116 ตอนพิเศษ...คืนเข้าหอมีค่าดั่งทองพันชั่ง (ท่านพ่อท่านแม่)ภายในห้องหอที่ประดับประดาด้วยดอกไม้สีชมพูอ่อนระเรื่อ แสงเทียนระยิบระยับส่องกระทบกับผนังสีทองอร่าม กลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้และน้ำมันหอมระเหยอบอวลไปทั่วห้องเฟิงมิ่งจู่นั่งก้มอยู่บนเตียงที่ประดับตกแต่งเอาไว้อย่างประณีตสวยงามสมกับเป็นเตียงของบ่าวสาว สีแดงที่ตัดเย็บอย่างประณีตและสวยงามอลังการสมกับเป็นชุดแต่งงานของคู่รักคู่ครองที่เคยอยู่ร่วมกันมานานปี นางกำลังรอให้เจ้าบ่าว หวังหย่งเล่อของนางที่ตอนนี้กำลังยกดื่มสุราอยู่กับเหล่าขุนนาง ญาติพี่น้องและเพื่อนฝูงเดินเข้ามา ในขณะนั้นข้างกายของเฟิงมิ่งจู่นั้นมีบ่าวรับใช่ขั้นหนึ่งที่หวังฮูหยินส่งมาเพื่อดูแลและแนะนำพิธีการต่างๆ อยู่ต้องทราบว่าก่อนหน้านี้ที่ทั้งสองแต่งงานกันนั้นพวกเขาทำด้วยความรีบร้อนและไม่ได้มีพิธีการใดๆ เลยนอกจากกราบไหว้ฟ้าดินกันสองคน เพราะครอบครัวจ้าวนั้นไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานของพวกเขา มาตอนนี้หวังหย่งเล่อนั้นต้องการที่จะทำทุกอย่างให้ถูกต้องตามประเพณีทั้งหมดไม่ให้ขาดแม้แต่ขั้นตอนเดียว เขาบอกกับทุกคนว่านี่เป็นวิธีการบอกรักและให้เกียรติฮูหยินของเขาอย่างหนึ่ง ซึ่งทุก
บทที่ 114 ตอนพิเศษ 3 คิดถึงเหลือเกิน..ที่รักของข้าหลังพิธีแต่งงานอันยิ่งใหญ่ของทั้งสองแคว้นผ่านไปชีวิตผู้คนทั้งสองแคว้นต่างก็อยู่กันอย่างปรกติสุข เพราะทั้งสองแคว้นนั้นต่างก็ช่วยเหลือและพึ่งพาอาศัยกัน ตอนนี้ราคาของเกลือและน้ำตาลนั้นลดลงมาเป็นอย่างมากแล้ว เพราะการผลิตที่เข้มงวดและเพิ่มกำลังออกมาเต็มที่ เพื่อให้ประชาชนของทั้งสองแคว้นได้มีสินค้าที่ดีและมีคุณภาพและราคายุติธรรมออกมาขาย ประชาชนจึงพออกพอใจการบริหารและดูแลพวกเขามาก ตอนนี้ไม่ว่าจะไปทางไหนก็มีแต่คนยกย่องสรรเสริญฮ่องเต้และราชวงค์ ไม่ว่าพวกเขาเดินทางไปทางไหนผู้คนก็จะทรงพระเจริญไปทั่ว เหล่าราชวงค์ พระสนมนางในต่างก็มีความสุขกันทั่วหน้าด้วยเช่นกัน เพราะว่าตอนนี้การเงิน การทอง และเบี้ยหวัดของพวกนางนั้นฮ่องเต็ได้เพิ่มให้มาขึ้นแล้ว ตอนนี้พวกนางสามารถซื้อครีม ซื้อกระเป๋ารองเท้าตามแบบเว่ยฮองเฮาได้แล้วไม่ว่านางจะออกแบบสิ่งที่เว่ยฮองเฮาเรียกว่า คอลเลกชั่น ออกมากี่คอลเลกชั่นพวกนางก็สามารถสั่งซื้อได้ทันที ความสุขจึงได้เกิดขึ้นภายในวังมังกรของฮ่องเต้หยางเฟยหลงแล้วแต่ทว่าสิ่งเหล่านั้นหาได้เกิดขึ้นกับวังหลงหว่างฝู่ ของชินอ๋องอย่างสิ้นเชิง เวล
ตอนที่ 113 ตอนพิเศษ2 ฮันนีมูนที่ปารีสดึกดื่นคืนหนึ่งภายใต้แสงจันทร์นวลฉายแสงระยิบระยับลงบนผิวน้ำใสของทะเลสาบหูซีอันเลื่องชื่อบรรยากาศเงียบสงบ ไร้เสียงรบกวนเหลือเพียงเสียงคลื่นกระทบฝั่งแผ่วเบาฮ่องเต้ฉู่อี้เทียนที่ทรงว่างจากภาระงานราชการพระองค์เอ่ยชวนเฟิงฮองเฮาอันเป็นที่รักกลับมาที่แคว้นต้าหมิง โดยทิ้งเหล่าองค์ชายและองค์หญิงให้กับทางแม่ยายและพ่อตาดูแล ฮ่องเต้ฉู่อี้เทียนทรงจับมือเฟิงฮองเฮาสุดที่รัก พาท่านล่องเรือไม้ลำน้อยออกสู่กลางทะเลสาบ สายลมเย็นพัดโชยมาแตะใบหน้า กลิ่นหอมของดอกไม้ป่าโชยมาตามสายลม บรรยากาศโรแมนติกโอบล้อม ฉู่อี้เทียนที่มีเฟิงฮองเฮาอิงแอบอยู่ในอ้อมแขน เขาก้มลงมองนางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก ทรงเอ่ยขึ้นว่า"คืนนี้น้องหญิงช่างงดงามเหลือเกิน" ก่อนจะจุมพิตลงบนผมที่มีกลิ่นหอมของดอกกุหลาบอ่อนๆ ของนางเฟิงฮองเฮาเงยหน้าขึ้นมา นางยื่นหน้าขึ้นมาจูบที่คางของเขาเบาๆ และยิ้มอย่างอ่อนหวาน ก่อนจะเอ่ยตอบว่า“ท่านพี่ก็เช่นกัน คืนนี้ท่านดูหล่อเหลาเป็นพิเศษข้าชอบ”พูดเสร็จก็ยื่นหน้าไปจุมพิตเขาอีก 2 ทีฉู่อี้เทียนยิ้มทรงโอบไหล่เฟิงฮองเฮาเข้าไว้เขาค่อยๆ ถอนหายใจออกมาอย่างมีความสุข และ
บทที่ 113 ตอนพิเศษ 1 CPR มิใช่การจุมพิตแต่เป็นการช่วยชีวิต“เพี๊ยะ!”ใบหน้าอันหล่อเหลาของคุณชายถงเจี้ยนหลานหันไปตาแรงตบของฝ่ามือเล็กๆ นั้น เขาค่อยๆ หันหน้ากลับมาและมองมือเล็กที่ยังคงเปียกชื้นอยู่ ซึ่งตอนนี้มันแดงก่ำเพราะการใช้กำลัง และแน่นอนบนใบหน้าของเขาก็ปรากฎรอยแดงขึ้นมาทันทีเช่นกัน“เจ้า..เจ้าคนสารเลว เจ้าเป็นโจรเด็ดบุปผาหรืออย่างไรกัน ทำไมถึงได้ทำกับข้ากลางวันแสกๆเช่นนี้” เสียงเล็กหวาน แว๊ดขึ้นมาใส่เขาอีกครั้งหนึ่ง นางน่าจะตกใจจนลืมไปว่าตัวเองเพิ่งจะตกน้ำจนหมดสติไป ตอนนี้ถงเจี้ยนหลานยังคงหาเสียงของตัวเองไม่เจอและเขาก็ค่อนข้างตกใจเหมือนกันที่อยู่ๆ ก็โดนตบเช่นนี้ เขาที่เป็นถึงเจ้ากระทรวงสาธารณสุขที่ยิ่งใหญ่แห่งแคว้นต้าหมิง ช่วยชีวิตคนแล้วโดนตบ รู้ถึงไหนอายถึงนั้นจริงๆ แล้ว!!!!ย้อนไปเมื่อ หนึ่งเคอก่อนหน้านี้ ถงเจี้ยนหลานที่ปีนี้อายุอานามเข้า35ปีแล้ว แต่ว่าเขายังไม่แต่งงาน ตอนนี้เขากำลังอ่านหนังสือแพทย์ที่ท่านอาจารย์ซึ่งก็คือฮองเฮาแห่งแคว้นตาเจียงให้มา ในหนังสือแพทย์เล่มนั้นสอนเรื่องการผ่าตัดที่ซับซ้อนทำให้เขาสนใจมาก ตอนนี้คุณชายถงเจี้ยนหลานนั้นมีตำแหน่งใหญ่โตเป็นถึงเจ้ากระทรวงสาธา
บทที่ 112 การจากลา (จบ)พิธีแต่งงานระหว่างสองแคว้น ต้าเจียงและต้าหมิง จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่สมเกียรติ ด้วยการเฉลิมฉลองที่ยาวนานถึง 7 วัน 7 คืน ประชาชนต่างมาร่วมแสดงความยินดีอย่างล้นหลาม สร้างความชื่นมื่นทั่วทั้งแคว้นต้าเจียง นับเป็นงานสมรสที่ยิ่งใหญ่และทรงเกียรติที่สุดในยุคสมัยสามเดือนผ่านไป ภายในพระตำหนัก ฮ่องเต้ฉู่อี้เทียนในเวลานี้กำลังนอนเอนอยู่บนแท่นบรรทมอันหนานุ่มที่ฮองเฮาทรงเตรียมไว้เป็นพิเศษ ข้างกายของพระองค์มีจานมะนาวฝานบางๆ วางอยู่ ถัดจากนั้นเป็นถาดผลไม้รสเปรี้ยวหลากหลายชนิด ตั้งเรียงไว้เพื่อช่วยบรรเทาอาการอยากอาเจียนที่ฮ่องเต้กำลังประสบ ฮ่องเต้ฉู่อี้เทียนหลับตาแน่น คิ้วขมวดเป็นปม พร้อมกับอมมะนาวไว้ในปากเพื่อบรรเทาความรู้สึกคลื่นไส้ที่ไม่หายไปง่ายๆขันทีประจำพระองค์ยืนอยู่ใกล้ๆ คอยมองด้วยความเป็นห่วง แม้ว่าฮองเฮา ซึ่งเป็นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ จะตรวจและบอกไปแล้วว่านี่เป็นอาการปรกติของผู้ชายที่ "แพ้ท้องแทนเมีย" ซึ่งไม่ร้ายแรงและจะหายไปเองเมื่อเวลาผ่านไป แต่ความทุกข์ทรมานที่ฮ่องเต้ต้องเผชิญทุกครั้งที่มีอาการอยากอาเจียน ทำให้ขันทีอดที่จะรู้สึกไม่สบายใจตามไปด้วยไม่ได้ฮ่องเต้ฉู่อี้เทีย