LOGINShare
บทที่ 156
Latest chapter
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 157
สวีจือหรูเดินตามหลังอย่างว่าง่าย ระหว่างทางไม่พูดจาสักคำ ไม่นานก็ถึงบ้านแล้ว หลังจากลงรถ สวีจือหรูมองฟู่เฉินอย่างกลัว ๆ “อาเฉิน ฉันกับน้องชาย ยังไปทำงานได้จริงเหรอคะ?”“เรื่องที่ผมรับปากคุณ ผมต้องทำได้แน่นอน” ฟู่เฉินลูบศีรษะของสวีจือหรูเบา ๆ “เอาละ อย่าคิดฟุ้งซ่าน”เห็นฟู่เฉินขึ้นรถจากไป สวีจ้าวก็ดูไม่สบอารมณ์อย่างแรง เขามองพี่สาวตัวเองอย่างไม่เข้าใจ เปิดปากพูดทันที “ไม่ใช่สิ นี่พี่เป็นอะไรไปกันแน่?พี่ดูไม่ออกเหรอว่าท่าทีที่เขามีต่อหนิงหนานเสว่ในตอนนี้เปลี่ยนไปจากเดิมชัดเจน? ทำไมพี่ไม่ร้อนรนใจเลยล่ะ?”“เรื่องที่แม้แต่นายก็ยังดูออก แล้วทำไมฉันจะดูไม่ออก? ถ้าผู้ชายคนหนึ่งจะเปลี่ยนใจ ใครจะสามารถเหนี่ยวรั้งไว้ได้? นายคิดว่าฉันเป็นเทพเซียนเหรอ?” สวีจือหรูส่งเสียงฮึดฮัดเย็นเยียบอย่างดูถูก ขมวดคิ้วพลางมองสวีจ้าว “ถ้าไม่ใช่เพราะนายเป็นตัวถ่วงฉัน ฉันก็คงไม่มีวันนี้หรอก ไม่ใช่หรือไง?”หลังจากได้ยินประโยคนี้ สวีจ้าวเริ่มร้อนใจเล็กน้อย “เห็น ๆ อยู่ว่าพี่ไม่มีปัญญาเอง ทำไมถึงผลักความรับผิดชอบทั้งหมดมาให้ผมล่ะ? พี่ยังมียางอายบ้างไหม?” “นายพล่ามให้มันน้อย ๆ หน่อย ฉันจะบอกนายให้ สำหรับพวกเราแล้ว
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 156
“ฉันหมายความว่าฉันพาพนักงานแผนกฉันไปร้องเพลง”“ประธานฟู่ คุณอยู่เป็นเพื่อนเลขากับน้องชายภรรยาในอนาคตของคุณดีกว่านะ”หนิงหนานเสว่ปฏิเสธโดยไม่ต้องคิดด้วยซ้ำ เธอไม่เข้าใจเลยว่าทั้ง ๆ ที่ฟู่เฉินไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้ แต่ทำไมต้องดึงดันจะตามพวกเขาไปอย่างหน้าไม่อายให้ได้?หลังจากได้ฟังคำพูดนี้ สีหน้าของฟู่เฉินกลายเป็นย่ำแย่อย่างสุดขีด “เธอหมายความว่ายังไง?”“ฉันหมายความว่า ฉันไม่อยากพาคุณไปสนุกด้วย!”“ถ้าคุณอยากไปร้องเพลงเหมือนกัน งั้นคุณก็ไปเอง พวกเราไม่ไป!”หนิงหนานเสว่ลุกขึ้นพรวดแล้วแสดงความคิดในใจของตัวเองออกมาด้วยท่าทีแน่วแน่ในทันใดนี่ไม่ใช่ความคิดของเธอเพียงคนเดียว แต่เป็นความคิดของทุกคนที่นั่งอยู่ด้วย เพียงแค่ทุกคนไม่กล้าพูดออกมาก็เท่านั้น อย่างไรหนิงหนานเสว่ก็เป็นผู้ถือหุ้น เป็นภรรยาท่านประธาน พวกเขาเป็นเพียงลูกจ้างที่น่าสงสาร“คุณหนิง ต่อให้คุณเกลียดฉัน คุณก็ไม่ควรไม่ไว้หน้าอาเฉินขนาดนี้นะ”สวีจือหรูถอนหายใจหนึ่งทีอย่างจนปัญญาเล็กน้อย เธอมองหนิงหนานเสว่ น้ำเสียงอ่อนโยนและแผ่วเบา “ผู้ชายอยู่ข้างนอกรักหน้าตากันทั้งนั้น คุณ…”“คุณรู้ว่าผู้ชายอยู่ข้างนอกรักหน้าตากันทั้งนั้น แต่ท
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 155
นี่เป็นการท้าทายอย่างเห็นได้ชัด กระนั้นเจียงเหยียนเชินก็ไม่สนใจ เขาแค่มองนาฬิกาเล็กน้อย หัวเราะแล้วพูดว่า “ฉันยังต้องไปประชุมต่ออีก ไม่กินกับพวกนายแล้ว ไว้เจอกันคราวหน้านะ!”“เสว่เอ๋อร์ ฉันไปก่อนละ เธอก็ให้สนุกนะ เชื่อฟังนะ!” เจียงเหยียนเชินหัวเราะเบา ๆ เอื้อมมือผ่านหน้าฟู่เฉินไปลูบศีรษะของหนิงหนานเสว่เบา ๆ น้ำเสียงสนิทสนมเป็นอย่างยิ่งแม้ระหว่างคนทั้งสองไม่มีปฏิสัมพันธ์ที่เกินเลยแต่อย่างใด ทว่าความสนิทสนมเช่นนั้นไม่วายทำให้ฟู่เฉินลอบกำหมัดแน่นส่วนสวีจือหรูที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็ยิ่งทำตัวไม่ถูกเข้าไปใหญ่ เธอคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าฟู่เฉินจะผิดปกติได้ขนาดนี้ ถึงขั้นคิดจะงัดกับเจียงเหยียนเชินในเวลานี้จริง ๆ!ก่อนหน้านี้ ต่อให้สุยสุยตายอยู่ตรงหน้าเขา เขาก็ไม่หวั่นไหวแม้แต่นิดเดียว มันเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่เมื่อไรกัน ไม่นึกเลยว่าเขาจะใส่ใจเธอขนาดนี้แล้ว!ผู้หญิงคนนี้เป็นดาวมารชัด ๆ! มันสมควรตาย!สวีจ้าวกลับเอ่ยปากอย่างไม่พอใจว่า “พี่เขย! นี่พี่หมายความว่ายังไง?”“ตอนนี้พี่สาวนายก็เป็นพนักงานของบริษัทเหมือนกัน นายเองก็อยากมาทำงานที่บริษัทไม่ใช่เหรอ? ทำความรู้จักเพื่อนร่วมงานของตัวเองล่วงหน้าสัก
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 154
เธอไม่มีมาดของคนเป็นผู้อำนวยการฝ่ายเทคนิคเลยสักนิด ทั้งคนดูเป็นกันเองมาก กระทั่งไม่ต่างอะไรจากนักศึกษายากจนที่มาทานข้าวเลยแม้แต่นิดเดียว“เอ๊ะ! บังเอิญจังเลย รุ่นน้องหนิงก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?”เจียงเหยียนเชินราวกับเล่นกลได้ก็ไม่ปาน เดินเข้ามาจากด้านนอก ในมือยังถือดอกไฮยาซินท์ที่หนิงหนานเสว่ชอบที่สุดไว้ด้วย“ประธานหนิง ไม่ทราบว่าสะดวกให้กินข้าวฟรีสักหน่อยไหม?”เห็นท่าทางทะเล้นและอ่อนโยนนี้ของเขาแล้ว มุมปากของหนิงหนานเสว่ก็ยกขึ้นอย่างไม่รู้ตัว พยักหน้าเล็กน้อย เอ่ยเสียงแผ่วเบาว่า “กินฟรีได้ แต่เตรียมถ้วยกับตะเกียบเอง!”พูดพลางรับเอาดอกไฮยาซินท์มาวางไว้ข้างกายตัวเองทันที แต่ทว่า เธอไม่ได้มีทีท่าว่าจะแนะนำให้ทุกคนรู้จัก อย่างไรเสียตอนนี้พวกเขาก็นับว่าเป็นบริษัทคู่แข่งกัน กำลังช่วงชิงตลาดเดียวกันอยู่ ตอนที่ควรหลีกเลี่ยงความสงสัยก็หลีกเลี่ยงไว้ก่อนจะดีกว่า!ทุกคนต่างเป็นคนวัยหนุ่มสาว ซ้ำยังล้วนเป็นเจ้าหน้าที่เทคนิค ดังนั้นไม่นานก็เข้ากันได้แล้ว และบรรยากาศก็ครึกครื้นขึ้นมาอย่างรวดเร็วหนิงหนานเสว่ยกแก้วเหล้าขึ้นมาทันที “มา ห้ามเกรงใจเด็ดขาด ดื่มเลย! กินดื่มให้หนำใจ วันนี้ฉันเลี้ยงเอง!
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 153
เห็นรูปที่ส่งมาทางโทรศัพท์ สีหน้าของหนิงหนานเสว่ไม่เปลี่ยนเลยแม้แต่นิดเดียว ตอนนี้เธอไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองใด ๆ หรือหวั่นไหวเพราะความใกล้ชิดของชายโฉดหญิงชั่วคู่นี้แล้ว ก็แค่ผู้ชายเลวกับผู้หญิงชั้นต่ำเท่านั้น คู่กันมาแต่กำเนิดแม้รูปนี้อยู่ในมือเธอแล้วไม่มีผลกระทบแต่อย่างใด แต่ไม่ได้หมายความว่าอยู่ที่ไหน ๆ ก็ล้วนไม่มีผลกระทบ หากเผยแพร่ออกไปในช่วงเวลาสำคัญ เช่นนั้นก็ยังสามารถเรียกคะแนนสงสารได้ไม่น้อยหนิงหนานเสว่บันทึกรูปภาพไว้ทันที จากนั้นก็ทำงานต่อ ผ่านความโกลาหลเช่นนี้มาแล้ว บรรยากาศในทั้งแผนกเทคนิคล้วนดูผิดแผกเล็กน้อยคนทั้งบริษัทรู้กันหมดแล้วว่าหนิงหนานเสว่กับฟู่เฉินเป็นสามีภรรยากัน ต่อให้คนเหล่านี้ล้วนเป็นหนุ่มวิศวกรซื่อ ๆ แต่ก็ได้ยินเรื่องซุบซิบเช่นนี้มาบ้าง สรุปคือวันนี้ได้เห็นฟู่เฉินพาผู้หญิงอีกคนมาหาเรื่องหนิงหนานเสว่กับตาตัวเอง ทั้งยังเอาแต่ปกป้องผู้หญิงคนนั้น แล้วพุ่งเป้ามาที่หนิงหนานเสว่ในฐานะผู้หญิงเห็นสามีตัวเองเป็นเช่นนี้แล้วคงเสียใจมากสินะ?แต่ในขณะที่ทุกคนกำลังรอปลอบใจหนิงหนานเสว่ เธอก็เหมือนคนไม่เป็นอะไรเลย ทำงานต่อไป ซ้ำยังถึงขั้นลงแรงกับงานเต็มเปี่ยมกว่าเดิมเข้า
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 152
“ฟู่เฉิน คุณมีเวลามาโวยวายเป็นเพื่อนเลขาตัวเองตรงนี้ แต่ไม่มีเวลาเซ็นอนุมัติเงินโบนัส นี่ก็ไม่ใช่สิ่งที่คนเป็นผู้จัดการใหญ่ควรทำเหมือนกันมั้ง?”หนิงหนานเสว่จัดการสวีจือหรูเสร็จ สายตาก็ไปตกอยู่บนร่างฟู่เฉินอีกครั้ง“จะอนุมัติให้เดี๋ยวนี้ เงินโบนัสจะไม่ขาดไปแม้แต่แดงเดียว!”“หนิงหนานเสว่ เธอก็ไม่เห็นต้องบีบคั้นกันขนาดนั้นเลย โบนัสน่ะเรื่องเล็ก ถ้าเอาสัญญามาไม่ได้ละก็ ฉันดูสิว่าเธอยังจะอวดดียังไง”ฟู่เฉินส่งเสียงฮึดฮัดเย็นเยียบ ไม่แม้แต่จะเหลือบมองหนิงหนานเสว่อีก ลากสวีจือหรูหมุนตัวจากไปทันทีสวีจือหรูเดินตามหลังฟู่เฉินประหนึ่งนกน้อยพึ่งพิงมนุษย์ สะอึกสะอื้นตลอดทาง น้อยเนื้อต่ำใจอย่างสุดแสน“อาเฉิน ขอโทษนะ เป็นเพราะฉันไม่ดีเอง ทำให้คุณขายหน้าแล้ว แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ฉันแค่เป็นห่วงคุณเท่านั้น”“ตอนนี้ในใจคุณหนิงยังโกรธพวกเราอยู่ ในมือเธอกุมของมากมายไว้ขนาดนี้ ฉันกลัวเธอจะทำร้ายคุณ”สวีจือหรูพูดไปพูดมา น้ำตาก็ไหลลงมาอีกครั้ง สีหน้าเต็มไปด้วยความน้อยอกน้อยใจและตำหนิตัวเอง“ของที่อยู่ในมือเธอ ยังทำอะไรผมไม่ได้หรอก”ฟู่เฉินทำเสียงฮึดฮัดไม่แยแส ไม่เห็นของพวกนั้นอยู่ในสายตาเลยสักน
You may also like
พ่ายรักคุณสามี
ราชินีหิมะ121.2K viewsแรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์44.5K viewsคู่หมั้นสุดหวงของท่านอ๋องกระหายเลือด
ชาไทยเย็น38.3K viewsบอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ
เจียงซือซัน50.1K viewsอ้อมกอดพยัคฆิน
นงพะงา 292 viewsแค่คนที่คุณไม่มีวันจะรัก
ประตูฟ้ายั่งยืน392 viewsคุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ
หรงหรงจื่ออี2.2K viewsSiRen เงือกสาว ผจญภัย
จันตรา341 views
