LOGINShare
บทที่ 319
Latest chapter
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 325
“อาเฉิน คุณยังกลุ้มใจเรื่องบริษัทอยู่อีกหรือเปล่า?” สวีจือหรูเอนตัวซบอยู่ในอ้อมกอดของฟู่เฉิน เอ่ยถามเบา ๆ บนใบหน้าเต็มไปด้วยความห่วงใย“อืม” ฟู่เฉินตอบรับอย่างเหม่อลอย สายตากลับจดจ้องอยู่ที่เอกสารในมือ อ่านไม่เข้าหัวเลยสักตัว“ทั้งหมดเป็นเพราะฉันไม่ดีฉันเอง” น้ำเสียงของสวีจือหรูแฝงไปด้วยความรู้สึกผิด “ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน คุณก็คงไม่ต้องกลุ้มใจในตอนนี้ ขอโทษนะ ทั้งหมดเป็นเพราะฉันที่ทำให้คุณนายสวีผิดหวัง”“อย่าคิดมากไปเลย เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ” ฟู่เฉินขัดขึ้น น้ำเสียงแข็งกระด้างเล็กน้อยเขาไม่อยากให้สวีจือหรู้รู้ถึงสถานการณ์ลำบากของเขาตอนนี้ ยิ่งไม่อยากให้เธอรู้ว่าเขากำลังกลุ้มใจเรื่องของหนิงหนานเสว่“แต่ฉันได้ยินมาว่า ตอนนี้หนิงหนานเสว่สนิทกับเจียงเหยียนเชินมาก” สวีจือหรูพูดขึ้นอย่างระมัดระวัง พลางแอบสังเกตสีหน้าของฟู่เฉินอยู่เงียบ ๆ“พวกเขาสองคนคงไม่ได้จะร่วมมือกันเล่นงานคุณหรอกนะ?”สีหน้าของฟู่เฉินมืดลงทันที เขาวางเอกสารในมือลง แล้วเอ่ยเสียงเย็น “เธอกล้า!”“อาเฉิน อย่าโกรธเลยนะ” สวีจือหรูรีบเอ่ยขึ้น “ฉันก็แค่เป็นห่วงคุณเท่านั้นเอง อย่างไรเสีย อิทธิพลของตระกูลเจียงในวงการธุรกิจ
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 324
เขานั่งอยู่บนโซฟา กวาดตามองไปรอบ ๆในใจของเจียงเหยียนเชินเอ่อท้นด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบายได้ เขาปรารถนาเหลือเกิน ที่ตัวเองจะได้เป็นเจ้าของบ้านหลังนี้แต่เขาก็รู้ดีว่า ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาในใจของหนิงหนานเสว่ยังมีบาดแผล เขากดดันเธอมากเกินไปไม่ได้เขาต้องค่อย ๆ เดินเข้าไปในหัวใจของเธอทีละก้าว ๆไม่นานนัก หนิงหนานเสว่เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จและออกมาแล้วเธอสวมชุดอยู่บ้านหลวมสบาย ผมยาวคลุมบ่า ลดความคล่องแคล่วแบบในที่ทำงานไปบ้าง แต่กลับมีความขี้เกียจสบาย ๆ แบบอยู่บ้านมากขึ้นเจียงเหยียนเชินมองหนิงหนานเสว่ในลักษณะเช่นนี้ แล้วก็เหม่อไปชั่วขณะ“รุ่นพี่ เป็นอะไรไปหรือเปล่า?” หนิงหนานเสว่เห็นเจียงเหยียนเชินมองเธออยู่ตลอด ก็ถามขึ้นอย่างเขิน ๆ“อ้อ ไม่มีอะไร” เจียงเหยียนเชินได้สติกลับมาก็รีบกลบเกลื่อนท่าทีเสียอาการของตัวเอง “เธอ...เธอแบบนี้ดูสวยมาก”“จริงเหรอ?” หนิงหนานเสว่ายิ้มบาง ๆ“ขอบคุณค่ะ” ทั้งสองคนนั่งลงบนโซฟา ทันใดนั้น บรรยากาศก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยพูดคุยกันต่ออีกสักพัก เจียงเหยียนเชินก็ดูเวลา ตอนนี้ดึกมากแล้ว“เสว่เอ๋อร์ ดึกมากแล้ว ฉันคงต้องกลับแล้วล่ะ”“อืม” หนิงหนานเสว่พยักหน้
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 323
“เจียงเหยียนเชินงั้นเหรอ?” คุณสวีถามขึ้น “ใช่เด็กหนุ่มตระกูลเจียงคนนั้นหรือเปล่า?”“ใช่ค่ะ” คุณนายสวีตอบ “ดูเหมือนพวกเขาสองคนจะสนิทกันมากทีเดียว”“เด็กหนุ่มคนนี้สายตาไม่เลวเลย” คุณสวีหัวเราะเบา ๆ “ผู้หญิงอย่างหนิงหนานเสว่ คู่ควรทะนุถนอมจริง ๆ”“ใช่แล้ว” คุณนายสวีกล่าว “แต่ฉันมองว่า ถึงแม่หนูหนานเสว่จะฉลาดหลักแหลมในทางธุรกิจ แต่ก็ดูจะซื่อไปหน่อย ยังไม่รู้ตัวเลยว่าเจียงเหยียนเฉินมีใจให้”“ฮ่า ๆ เรื่องนี้คุณไม่เข้าใจหรอก” คุณสวีพูดขึ้น “นี่เรียกว่าคนในมักมองไม่เห็น คนข้างนอกสิถึงจะชัด’”“คุณนี่นะ เลิกอ้อมค้อมได้แล้ว” คุณนายสวีเอ่ยอย่างหยอกล้อ “ฉันว่าคุณก็แค่อยากดูเรื่องสนุกเท่านั้นแหละ”“ผมไม่ได้เป็นแบบนั้นสักหน่อย” คุณสวีตอบ “ผมแค่คิดว่า เด็กสองคนนี้ดูเหมาะสมกันดี”ใช่น่ะสิ ฉันก็รู้สึกว่าพวกเขาเหมาะสมกัน” คุณนายสวีพูดขึ้น “ถ้าพวกเขาลงเอยกันจริง ๆ ก็คงจะดีไม่น้อยเลย”“เรื่องแบบนี้ รีบร้อนไม่ได้หรอก” คุณสวีกล่าวขึ้น “ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติเถอะ”หลังจากหนิงหนานเสว่กับเจียงเหยียนเชินกินอาหารเสร็จ ก็กลับขึ้นรถด้วยกันภายในรถ แสงไฟอ่อน ๆ สาดลงบนใบหน้าด้านข้างของหนิงหนานเสว่ แต่งเต
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 322
“ใช่น่ะสิ ฉันก็รู้สึกแปลกเหมือนกัน” สวีจือหรูกล่าว “คุณว่าไหม เธออาจวางแผนทุกอย่างไว้ตั้งแต่แรก จงใจเข้าหาคุณนายสวี แล้วก็ใช้คุณนายสวีมาเล่นงานเรา”“เป็นไปได้” ฟู่เฉินเอ่ยขึ้น เขายิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าหนิงหนานเสว่มีเล่ห์เหลี่ยมลึกมาก “เราประเมินเธอต่ำไปแล้ว”“อาเฉิน แล้วตอนนี้เราจะทำยังไงดีคะ?” สวีจือหรูถามขึ้น “ตอนนี้หนิงหนานเสว่มีคุณนายสวีหนุนหลัง เราไม่ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบเหรอ?”“ไม่ต้องห่วง” ฟู่เฉินเอ่ยขึ้น “ผมมีวิธีจะจัดการกับเธอ”หลังจากเดินซื้อของเสร็จแล้ว เจียงถิงเชินก็มารับหนิงหนานเสว่ตามนัดเขามาถึงหน้าประตูห้างตั้งแต่เนิ่น ๆ ยืนอยู่ข้างรถ รอคอยอย่างกระสับกระส่ายเมื่อเขาเห็นร่างของหนิงหนานเสว่ปรากฏในสายตา รอยยิ้มก็ผุดขึ้นบนใบหน้าของเขาทันที“เสว่เอ๋อร์!” เจียงเหยียนเชินรีบก้าวเข้าไปหา ถามด้วยความห่วงใย “เป็นยังไงบ้าง? เหนื่อยหรือเปล่า?”“พอไหวอยู่ค่ะ” หนิงหนานเสว่ายิ้มบาง ๆ “รุ่นพี่รอนานหรือยังคะ?”“ไม่หรอก ฉันก็เพิ่งมาถึง” เจียงเหยียนเชินกล่าว “ไปเถอะ เรากลับบ้านกัน”“อืม” หนิงหนานเสว่พยักหน้ารับ ก่อนจะตามเจียงเหยียนเชินขึ้นรถไปรถค่อย ๆ เคลื่อนออกจากห้างสรรพสินค
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 321
หนิงหนานเสว่ฟังออกถึงความหมายแฝงในคำพูดของคุณนายสวี เธอรู้ คุณนายสวีกำลังบอกเธอว่า การไปจากฟู่เฉินเป็นเรื่องที่ดี เธอไม่ได้พูดตรง ๆ เพียงกล่าวขอบคุณอย่างจริงใจ “ขอบคุณค่ะคุณนายสวี คุณช่างดีเหลือเกิน”“หนานเสว่ คุณไม่ต้องเกรงใจขนาดนี้ก็ได้” คุณนายสวียิ้มพลางพูดขึ้น “ต่อไปเราก็เป็นเป็นพาร์ตเนอร์กันแล้ว ควรจะไปมาหาสู่กันบ่อย ๆ ”“ค่ะ คุณพูดถูกแล้ว” หนิงหนานเสว่พยักหน้า ในใจเต็มไปด้วยความซาบซึ้งทั้งสองยังเดินต่อกันอีกพักหนึ่ง คุณนายสวีเห็นว่าได้เวลาแล้ว จึงเอ่ยขึ้นว่า “หนานเสว่ วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะ ฉันยังมีเรื่องต้องไปจัดการ”“ได้ค่ะ คุณนายสวี” หนิงหนานเสว่กล่าว “งั้นฉันจะไม่รบกวนคุณแล้วค่ะ”“อืม” คุณนายสวีพยักหน้ า“จริงสิ เรื่องความร่วมมือ หลังจากฉันกลับไปจะให้คนร่างสัญญาแบบละเอียดไว้ ถึงตอนนั้นคุณก็ลองดู ถ้ามีปัญหาอะไรเราค่อยมาคุยกันใหม่อีกที”“ได้ค่ะ คุณนายสวี” หนิงหนานเสว่กล่าว “ฉันเฝ้ารอที่จะได้ร่วมงานกับคุณนะคะ”“ฉันเองก็รอคอยเหมือนกัน” คุณนายสวียิ้มพลางพูดขึ้น “หนานเสว่ คุณเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถ ฉันเชื่อว่าเราจะร่วมงานกันได้อย่างราบรื่นแน่นอน”“ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ คุณนา
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 320
“จือหรูนี่เอง” คุณนายสวีกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง แฝงด้วยความห่างเหินประมาณหนึ่ง“เสี่ยวเฉินก็มาด้วยเหรอ”“สวัสดีครับคุณนายสวี” ฟู่เฉินที่อยู่ด้านหลังสวีจือหรู ก็กล่าวทักทายคุณนายสวีเช่นกัน“จือหรู ร่างกายคุณเป็นยังไงบ้าง? ดีขึ้นหรือยัง?” คุณนายสวีถามตามมารยาท“ขอบคุณคุณนายสวีที่เป็นห่วงนะคะ ตอนนี้ฉันดีขึ้นมากแล้ว” สวีหรูจือกล่าวด้วยรอยยิ้ม ใบหน้าแฝงด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่องเธออยากจะใช้โอกาสนี้กอบกู้ความน่าเชื่อถือกลับมา ดังนั้นจึงกล่าวชมกระเป๋าในมือของคุณนายสวียกใหญ่“คุณนายสวี คุณนี่ตาถึงจริง ๆ นะคะ กระเป๋าใบนี้เป็นรุ่นใหม่ล่าสุดของปีนี้เลยนะคะ ฉันเองก็เพิ่งจะดูรีวิวของกระเป๋าใบนี้มาเหมือนกันค่ะ”สวีจือหรูพูดสื่อเป็นนัยว่าเธอก็ชอบกระเป๋ารุ่นนี้เช่นกันทว่า คุณนายกลับทำเป็นเหมือนไม่เข้าใจความนัยของสวีจือหรู เธอหันหน้าไปพูดกับหนิงหนานเสว่ “ หนานเสว่ กระเป๋าที่คุณช่วยฉันเลือกใบนี้ คุณว่าเป็นยังไงบ้าง?”“ฉันคิดว่าเหมาะกับคุณมากเลยค่ะ” หนิงหนานเสว่กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง“นั้นสิ ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน” คุณนายสวีกล่าว“งั้นเอาใบนี้ค่ะ” เธอหันไปพูดกับพนักงานขาย “ช่วยเอากระเ
You may also like
ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที
ผลิกา(เลอบัว)40.9K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี60.2K viewsยั่ว
มังกรเล่นน้ำ99.4K viewsท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ34.4K viewsเลขาบนเตียง
baiboau-เนื้อนวล17.1K viewsอย่ายุ่งกับลุงภารโรง
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ933 viewsกลร้ายเล่ห์รัก
เตชิตา81 viewsเจ้าสาวมัจจุราช
อัญญาณี611 views
