หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นแก่นกายของเขาชี้ตั้งขึ้นตรงหน้า แต่เมื่อถูกหยามมีหรือนางจะยอมให้เขาดูถูกได้ สตรีตัวน้อยใช้มือเล็ก ๆ รูดขึ้นรูดลงก่อนที่จะใช้ลิ้นเล็กเลียส่วนบนไล่วนไปทั่วหัวหยักบานใหญ่ และส่งลิ้นเข้าไปตรงรูเล็ก ๆ ที่ส่วนปลาย
สตรีชุดนอนบางตวัดปลายลิ้นไล้เลียจากบนลงล่างโดยไม่เว้นแม้กระทั่งตามขอบโคนหัวเห็ดบาน ก่อนจะค่อย ๆ กลืนกินหัวเห็ดและเคลื่อนต่ำลงไป แต่ปากเล็กก็ไม่สามารถครอบแก่นกายไปจนถึงสุดโคนได้ นางขยับปากอย่างเงอะงะงุ่มง่ามด้วยความไม่คุ้นเคย
ท่าทางของหญิงสาวอยู่ในสายตาของบุรุษตรงหน้าตลอดเวลา เพียงบุรุษได้เห็นท่าทางของนางยามดูดชิมแก่นกายของเขา ก็ทำให้เขานั้นไม่อาจรักษาสีหน้าเอาไว้ได้ เพียงลิ้นร้อนไล่บรรเลงเลียแก่นกายของเขา ร่างกายของเขาก็ราวกับมีเพลิงไฟลุกไหม้ขึ้น
หลังจากหญิงสาวใช้ลิ้นและริมฝีปากหยอกเล่นกับมังกรตัวใหญ่อยู่ไม่นาน ก็มีเส้นใยใส ๆจากรูเล็ก ๆ ตรงหัวเห็ดหยักไหลออกมาจนทำให้เจ้าของลิ้นรับรู้ได้
สตรีชุดนอนบางคิดว่าที่นางทำไปนั้นไม่เสียเปล่า จึงมีแรงฮึกเหิมขึ้นมา นางใช้มือรูดส่วนที่เหลือขึ้นลงพร้อมกับใช้ปาก และออกแรงดูดหนักเบาสลับกั
หญิงสาวตรงหน้าทั้งจุกทั้งเจ็บจนน้ำตาไหลออกมา แต่ก็ไม่ได้คิดห้ามบุรุษตรงหน้า เพราะความเจ็บนั้นมาพร้อมกับความเสียวซ่านที่นางนั้นปรารถนา“อ้า...ท่าน...ท่านพี่จื้อซาน ข้าจะไม่ไหวแล้ว” เสียงหญิงสาวขาดห้วงและสั่นไปตามแรงกระแทกเพียงได้ยินเสียงหวานเอ่ยเรียกชื่อ บุรุษหนุ่มก็เหมือนกับราวถูกปลุกเร้าให้ไฟราคะในตัวพุ่งสูงขึ้น เขาจับหญิงสาวพลิกตัวให้นอนคว่ำหน้าแล้วใช้หมอนสอดรองเอาไว้ใต้ท้องเพื่อยกสะโพกให้ลอยขึ้นบุรุษวัยกำหนัดทาบทับกักตัวหญิงสาวไว้ใต้ร่างโดยใช้แขนทั้งสองข้างยันตัวเอาไว้ไม่ทิ้งน้ำหนักลงไปทับนาง ก่อนจะตอกอัดแท่งเอ็นร้อนที่ยังประสานกันอยู่กับช่องทางแคบอย่างถึงใจการเสียบแทงในมุมนี้พอเหมาะจนบุรุษบนร่างมิอาจหยุดกระเด้าบั้นเอวลงได้ สตรีใต้ร่างที่ถูกกระแทกร้องครางเสียงสั่นกระเส่า มือทั้งสองข้างจิกกำผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อระบายความเสียวกระสันที่ได้รับจากบุรุษด้านบนจิตใต้สำนึกขององครักษ์หนุ่มล้วนจางหาย มีเพียงความหื่นกระหายในกามารมณ์อันร้อนแรง เขาขบกัดซอกคอบ่าไหล่และแผ่นหลังของหญิงสาวทิ้งหลักฐานที่บ่งบอกถึงอารมณ์ของเขาเอาไว้สตรีใต้ร่าง
บุรุษหนุ่มเห็นรอยยิ้มของหญิงสาวใต้ร่างก็ไม่รอช้า เขาเริ่มดึงผ้าคาดเอวของหญิงใต้ร่างและแหวกอกเสื้อที่ปกปิดส่วนเย้ายวนของนางออกจนเผยให้เห็นทรวงอกขนาดพอดีตัว ถึงนี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเห็นแต่มันก็สามารถยั่วยวนอารมณ์ของบุรุษตรงหน้าให้พลุ่งพล่านขึ้นได้ไม่ต่างจากครั้งแรกที่ได้มองบุรุษหนุ่มไม่รั้งรอกดริมฝีปากแลกจูบกันอย่างดูดดื่ม แต่ครั้งนี้มิใช่เพื่อลงโทษ แต่เป็นการปลุกเร้าให้สตรีใต้ร่างของเขามีอารมณ์ร่วมก่อนที่จะเริ่มขั้นตอนต่อไปเรียวลิ้นเล็กถูกต้อนจนมุมพร้อมกับจังหวะการหายใจที่เริ่มกระชั้นถี่ขึ้นเรื่อยๆ บุรุษหนุ่มปล่อยริมฝีปากงามให้เป็นอิสระเป็นครั้งคราวเพื่อให้นางได้หายใจ เขาใช้นิ้วลูบไล้ไปตามเรือนกายของหญิงสาวทำเอาร่างของนางสั่นระริก“อืม” เสียงครางหวานในลำคอดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงของนางกระตุ้นอารมณ์ที่อยากจะรวบกลืนอีกฝ่ายเสียเดี๋ยวนี้ให้สูงขึ้นบุรุษหนุ่มใช้นิ้วลูบไล้ไปตามต้นขาของหญิงสาวก่อนที่จะไล่ไล้ไปทั่วจนถึงกลีบบุปผางามที่อยู่ตรงระหว่างขาทั้งสองข้าง เพียงสัมผัสกลีบบุปผาเขาก็รับรู้ได้ถึงน้ำหวานที่ชื้นแฉะ เขาค่อย ๆ ใช้นิ้วบรรเลงไปตามร่องกลีบ
หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นแก่นกายของเขาชี้ตั้งขึ้นตรงหน้า แต่เมื่อถูกหยามมีหรือนางจะยอมให้เขาดูถูกได้ สตรีตัวน้อยใช้มือเล็ก ๆ รูดขึ้นรูดลงก่อนที่จะใช้ลิ้นเล็กเลียส่วนบนไล่วนไปทั่วหัวหยักบานใหญ่ และส่งลิ้นเข้าไปตรงรูเล็ก ๆ ที่ส่วนปลายสตรีชุดนอนบางตวัดปลายลิ้นไล้เลียจากบนลงล่างโดยไม่เว้นแม้กระทั่งตามขอบโคนหัวเห็ดบาน ก่อนจะค่อย ๆ กลืนกินหัวเห็ดและเคลื่อนต่ำลงไป แต่ปากเล็กก็ไม่สามารถครอบแก่นกายไปจนถึงสุดโคนได้ นางขยับปากอย่างเงอะงะงุ่มง่ามด้วยความไม่คุ้นเคยท่าทางของหญิงสาวอยู่ในสายตาของบุรุษตรงหน้าตลอดเวลา เพียงบุรุษได้เห็นท่าทางของนางยามดูดชิมแก่นกายของเขา ก็ทำให้เขานั้นไม่อาจรักษาสีหน้าเอาไว้ได้ เพียงลิ้นร้อนไล่บรรเลงเลียแก่นกายของเขา ร่างกายของเขาก็ราวกับมีเพลิงไฟลุกไหม้ขึ้นหลังจากหญิงสาวใช้ลิ้นและริมฝีปากหยอกเล่นกับมังกรตัวใหญ่อยู่ไม่นาน ก็มีเส้นใยใส ๆจากรูเล็ก ๆ ตรงหัวเห็ดหยักไหลออกมาจนทำให้เจ้าของลิ้นรับรู้ได้สตรีชุดนอนบางคิดว่าที่นางทำไปนั้นไม่เสียเปล่า จึงมีแรงฮึกเหิมขึ้นมา นางใช้มือรูดส่วนที่เหลือขึ้นลงพร้อมกับใช้ปาก และออกแรงดูดหนักเบาสลับกั
เมื่อมือทั้งสองหลุดจากพันธนาการ หญิงสาวก็ทั้งทุบทั้งผลักอกแกร่งของบุรุษบนร่างเพื่อให้เขายอมถอนริมฝีปากร้อน ๆ ออกจากกลีบปากที่กำลังเห่อบวมด้วยฤทธิ์จูบที่ดุดันของเขา เพราะยามนี้นางนั้นแทบจะขาดลมหายใจตายอยู่แล้วสวีจื้อซานปล่อยปากของสตรีใต้ร่างเป็นอิสระพร้อมลุกขึ้นนั่งยกยิ้มที่มุมปาก ก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน“เป็นเช่นไร แค่เพียงจูบเจ้าก็จะตายเสียแล้วหรือ ยังมีหน้ามาท้าทายข้าอีก”หญิงสาวลุกขึ้นนั่งตามทันทีด้วยท่าทางเหนื่อยหอบ นางรู้สึกราวกับคนที่ถูกกดให้จมน้ำและเพิ่งโผล่พ้นน้ำมาก็ไม่ปาน นางจึงมิได้สนใจจะโต้ตอบบุรุษตรงหน้า นางเพียงแต่กอบโกยอากาศเข้าสู่ปอดให้มากที่สุดที่จะทำได้เท่านั้นเสียงลมหายใจหอบถี่ของสตรีทำให้บุรุษแอบยิ้มอยู่ในใจ ท่าทางของนางในยามนี้ราวจิ้งจอกน้อยไร้คมเล็บที่น่าเอ็นดู แต่เพียงพริบตาเดียวที่นางนั้นปรับลมหายใจได้ท่าทีของนางก็เปลี่ยนไป แววตาเจ้าเล่ห์ผสมความโกรธฉายขึ้นในดวงตา แต่ถึงอย่างนั้นก็มิทำให้สวีจื้อซานรู้สึกกลัวเลยแม้แต่น้อย“การยั่วยวนของเจ้าข้าให้แปด แต่การตอบสนองและปรนนิบัติบุรุษให้พึงพอใจนั้น...”
เจียงเจียวซินรู้สึกชาวูบไปทั่วร่างเมื่อได้ยินคำพูดทำร้ายจิตใจจากบุรุษตรงหน้า หัวใจของนางถูกกรีดด้วยคำพูดแรง ๆ ของเขา ทั้งที่สตรีเจ้าของเรือนคิดว่านางกับเขาจะจากลากันได้ดีแล้วเสียอีก“ท่านหัวหน้าองครักษ์มองว่าข้าน้อยเป็นเช่นนั้นมาตลอดจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เปลี่ยนสินะเจ้าคะ ในเมื่อเป็นเช่นนี้พวกเราก็ไม่มีอันใดต้องพูดกันอีก เช่นนั้นก็กลับไปเถอะเจ้าค่ะ พรุ่งนี้ข้าน้อยยังต้องเดินทางไกลอีก” น้ำเสียงของนางเต็มไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจผสมกับความผิดหวังเจียงเจียวซินไม่รอให้บุรุษชุดดำจากไป นางเอนกายลงบนเตียงนอนพร้อมหันหลังให้กับบุรุษที่นั่งอยู่ตรงขอบเตียง แต่เพียงพริบตาเดียวร่างของสตรีตัวน้อยก็ถูกมือหนาของบุรุษชุดดำจับให้นอนหงาย ก่อนที่สตรีเจ้าของเรือนจะตั้งสติได้ นางก็ตกอยู่ภายใต้ร่างกายของบุรุษที่สูงกว่าเสียแล้ว“จะทำอะไรเจ้าคะ” น้ำเสียงหวาดหวั่น“ในเมื่อเจ้าไม่อยากตกแต่งเป็นฮูหยิน แต่ชอบที่จะเป็นของเล่นของเหล่าบุรุษ เช่นนั้นมิสู้คืนนี้ข้าสอนเจ้าเพิ่มอีกหน่อย เจ้าจะได้เอาไปใช้กับคุณชายต้วนผู้นั้น หากทำดีก็มิแน่ว่าเขาอาจจะถนอมเจ้าเอาไว้อ
เขานั่งลงที่ขอบเตียงมองสตรีตัวนอนหลับตา แต่เพียงแค่ครู่เดียวมือหนาของบุรุษตัวโตก็เผลอเอื้อมไปลูบแก้มใสของสตรีที่นอนอยู่เสียแล้วบุรุษตัวโตลูบแก้มเนียนอยู่ครู่เดียว สตรีเจ้าของแก้มนิ่มก็สะดุ้งตื่นอย่างฉับพลัน คนตัวเล็กดวงตาเบิกกว้างเมื่อเห็นบุรุษชุดดำนั่งอยู่ขอบเตียงนอนของตนบุรุษชุดดำยกมือที่ลูบแก้มเนียนปิดปากของนางในทันที เพียงเพื่อไม่ให้นางส่งเสียงเอะอะโวยวายออกไปทำให้คนทั้งจวนต้องแตกตื่น พร้อมกับยกมืออีกข้างดึงผ้าที่ปิดหน้าของเขาออก เพื่อแสดงตัวตนให้สตรีเจ้าของเรือนได้รู้และเลิกตื่นกลัวจนตัวสั่นเช่นตอนนี้เพียงดวงตาคู่สวยมองเห็นใบหน้าหล่อเหลาของบุรุษตรงหน้าอย่างชัดเจนก็มิได้ขัดขืน นางเพียงระบายลมหายใจออกมาเบา ๆ หลังจากตื่นตระหนกบุรุษชุดดำเอามือออกจากปากของนาง พร้อมล้วงมือเข้าไปในอกเสื้อหยิบเอายาทาแผลของท่านตาออกมาให้สตรีเจ้าของเรือน“รับไว้สิ” ‘นี้คือของแทนคำขอโทษของข้า’ ประโยคหลังเขาไม่กล้าเอ่ยออกมาได้แต่คิดอยู่ในใจ“ข้าน้อยดีขึ้นมากแล้ว ของมีค่าเช่นนี้ท่านหัวหน้าองครักษ์เก็บเอาไว้ใช้เองเถอะเจ้าค่ะ” เ