บทที่ 1035

แต่ว่านางได้ให้องครักษ์เงาออกไปตามหาแล้ว ตอนนี้ยังไม่มีเบาะแสใด ๆ นางก็จนปัญญาเช่นกัน

ระหว่างทาง นางให้ระบบค้นหาร่องรอยของเนี่ยชิงหลานมาตลอด แต่ก็ไม่พบอะไรเลย

กู้หว่านเยว่ขมวดคิ้ว หยิบเครื่องปรุงออกมา ครุ่นคิดไปพลางย่างกระต่ายไปพลาง

ไม่นานนัก เหนือค่ายก็มีกลิ่นหอมของเนื้อย่างลอยฟุ้งไปทั่ว

กู้หว่านเยว่แบ่งกระต่ายย่างหนึ่งตัวให้พวกเฉิงเซวียน แบ่งสองตัวให้องครักษ์จันทรา ส่วนที่เหลืออีกหนึ่งตัวนางกับซูจิ่งสิงกินด้วยกัน

ทั้งสองคนไม่ได้กังวลว่ากระต่ายย่างหนึ่งตัวจะกินไม่อิ่ม เพราะถึงอย่างไรในมิติของนางยังมีของกินอีกมากมาย พอกินกระต่ายย่างหมดแล้ว ก็สามารถแอบหยิบอย่างอื่นออกมากินได้

“ไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้ต้องออกเดินทางแต่เช้า”

หลังจากที่กินกระต่ายย่างเสร็จแล้ว กู้หว่านเยว่ก็ตบมือ แล้วกลับไปพักผ่อนบนรถม้า

องครักษ์จันทราก็เข้าไปพักผ่อนในเต็นท์

เวลานี้ ณ หุบเขาอินเฟิงที่อยู่ไม่ไกลออกไป เวินทิงอวิ๋นมองดูหมู่บ้านทะเลทรายทมิฬที่ถูกไฟไหม้จนกลายเป็นเถ้าถ่าน เปลวไฟมอดดับลงแล้ว สีหน้าของเขาดูมืดมน

“หมู่บ้านอยู่ดี ๆ เหตุใดถึงเกิดไฟไหม้ได้?”

ยิ่งไปกว่านั้น ยังถูกเผาจนไม่เหลือซาก เห็นได้ชัดว่าม