บทที่ 1769

“องค์หญิงน้อย ข้าอยากจะพาท่านอาจารย์เดินทางไปด้วย” เผยหยวนเดินมาอยู่ตรงหน้ากู้หว่านเยว่ และอธิบายเรื่องราวความเป็นมาทั้งหมดให้นางฟังคร่าว ๆ

“ไปด้วยกันเถิด”

ในกองทัพไม่รังเกียจที่จะมีหมอทหารเพิ่ม ยิ่งไปกว่านั้น ชายชราคนหนึ่งก็คงกินไม่มากเท่าไร

ส่วนทั้งสามคนที่ขอพบหมอเทวดานั้น ติดตามไปได้ไม่นานนัก ก็คงจะจากไป

“ขอบพระทัยองค์หญิงน้อยเป็นอย่างยิ่ง”

เผยหยวนวิ่งกลับไปอีกครั้ง แล้วพาคนเหล่านั้นกลับมา

“ฝ่าบาท นั่นคือองค์หญิงน้อยแห่งตงโจวพ่ะย่ะค่ะ” ถังซือโน้มตัวลงกระซิบข้างหูเป่ยหมิงโยวหลาน

เป่ยหมิงโยวหลานขมวดคิ้ว “ข้ารู้แล้ว เหตุใดเจ้าจึงสนใจนางนัก?”

ถึงแม้จะพูดเช่นนี้ แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะมองตามสายตาของถังซือไป มิใช่เพราะทั้งสองคนเป็นตัวเอกชายหญิงในเรื่องเล่าของชายผู้นั้นในโรงน้ำชา แต่เป็นเพราะช่วงนี้กู้หว่านเยว่มีชื่อเสียงโด่งดังในที่ราบแห่งความโกลาหลเป็นอย่างยิ่ง

แคว้นเป่ยตี้อย่างไรเสียก็เป็นแคว้นใหญ่ แต่กลับถูกนางตีจนพ่ายแพ้ยับเยิน

เขาก็อยากรู้เช่นกัน

แต่แล้วก็เหลือบไปเห็นสตรีผู้หนึ่งสวมอาภรณ์สีเขียว นั่งอยู่บนหลังม้าอย่างมั่นคง ท่วงท่าตั้งตรงสง่างาม สองมือกุมบังเหียนไว้แน่น ท่า