เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1958
บทล่าสุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1958
“ไป เราเข้าไปดูกันเถอะ”ซูจิ่งสิงจูงมือของกู้หว่านเยว่พาเดินลึกเข้าไปในถ้ำ ซึ่งในส่วนลึกของถ้ำมีร่องรอยของการใช้ชีวิตอยู่ไม่น้อยนางพอจะมองออกว่าสตรีผู้นั้นเคยอยู่ที่นี่มาก่อน นางเป็นคนที่หลงใหลในการใช้ชีวิตมากคนหนึ่ง ถึงขั้นปลูกต้นไม้เอาไว้หลายกระถาง“ท่านพี่ ช้าก่อน” สายตาที่เฉียบแหลมของกู้หว่านเยว่สังเกตเห็นบางอย่างที่มีสีเขียวนางรีบวิ่งเข้าไป กระถางต้นไม้ด้านในสุด พบว่ามีดอกบัวห้ากลีบที่อุดมสมบูรณ์มากดอกหนึ่ง“นี่คือดอกฮั่นเหลียน แถมยังมีชีวิตอยู่อีกด้วย!”กู้หว่านเยว่เคยอ่านบันทึกของดอกฮั่นเหลียนในตำราโบราณ ดอกฮั่นเหลียนดอกนี้เติบโตในดินที่มีลักษณะคล้ายกับดอกบัว แต่มันกลับไม่ได้ต้องการน้ำเหมือนกับดอกบัว มันสามารถเติบโตในดินทั่วไปได้ ต่อให้จะไม่เคยรดน้ำเลยเป็นพันปีมันก็ยังมีชีวิตรอดเพราะใบของมันค่อนข้างพิเศษ สามารถดูดซับน้ำในอากาศได้ ขอแค่อากาศโดยรอบไม่ได้แห้งแล้ง มันก็จะไม่ขาดแคลนน้ำ“นี่คือสมุนไพรที่มีมูลค่าที่สุด คาดไม่ถึงว่าจะเจอมันที่นี่”กู้หว่านเยว่ไม่อยากได้ไข่มุกเงือกที่เจอเมื่อครู่ แต่เวลานี้นางจะพลาดดอกฮั่นเหลียนตรงหน้าของนางไม่ได้เด็ดขาด“ดูท่าทางเจ้าของถ้ำพ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1957
ซูจิ่งสิงก้มหน้าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง กู้หว่านเยว่จึงเอ่ยถาม “เป็นอย่างไรบ้าง พอจะเปิดได้หรือไม่?”“ได้ แต่ต้องรอหน่อย”ซูจิ่งสิงถอนหายใจเบา ๆ กลไกนี้ค่อนข้างซับซ้อนมาก แต่สำหรับเขาแล้วไม่ใช่อุปสรรค แค่ต้องใช้เวลามากหน่อยถึงจะเปิดได้เหลืออีกไม่กี่ขั้นตอนเท่านั้นไม่นาน กู้หว่านเยว่ก็ได้ยินเสียง “แกร็ก”เสียงที่ดังออกมาจากด้านในกลไกดูคล้ายกับเสียงของกุญแจ จากนั้นประตูหินตรงหน้าก็เริ่มเคลื่อนไหว ทำให้ฝุ่นและเศษหินที่อยู่ด้านบนตกกระจายลงมาเป็นจำนวนมาก“ประตูหินเปิดแล้ว”กู้หว่านเยว่ตื่นตกใจอย่างมาก นางรู้ว่าการพาสามีของตัวเองมาเป็นเรื่องที่ถูกต้อง“ไป เรารีบเข้าไปดูกันเถอะ”เวลาไม่เคยคอยท่า นางกลัวว่าประตูหินจะปิดอีกครั้ง กู้หว่านเยว่จึงรีบจูงมือของซูจิ่งสิงเข้าไป ทั้งสองคนเดินทะลุประตูหินเข้าไปหลังจากผ่านประตูหินมาแล้ว ภายในกลับไม่มีจิตรกรรมฝาผนังอะไรนั้นอีกแล้วจู่ ๆ กู้หว่านเยว่ก็อยากรู้อยากเห็นขึ้นมา “ท่านพี่ ท่านว่าที่แห่งนี้ดูคุ้นตาหรือไม่เจ้าคะ?”ซูจิ่งสิงเองก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้“ดูคุ้นตาจริง ๆ ด้วย จำถ้ำสมบัติที่เราพบโดยบังเอิญที่ก้นทะเลสาบเจดีย์หนิงกู่ได้หรือ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1956
ในช่วงก่อนรุ่งสาง กู้หว่านเยว่ถูกระบบปลุกให้ตื่นขึ้นอย่างฉับพลัน“นายท่าน ตื่นได้แล้ว เจอถ้ำสมบัติแล้ว!”กู้หว่านเยว่สะดุ้งตื่นทันที “เอาแผนที่มาให้ข้าเดี๋ยวนี้”ไม่นานนัก แผนที่ฉบับหนึ่งก็ถูกถ่ายทอดเข้ามาในหัวของกู้หว่านเยว่ ท้องฟ้าข้างนอกยังมืดสนิท แต่กู้หว่านเยว่รอต่อไปไม่ไหวแล้ว นางอยากจะพุ่งตรงไปยังถ้ำสมบัตินั้นเสียตอนนี้“ท่านพี่ เจอถ้ำสมบัติแล้วเจ้าค่ะ เราออกเดินทางกันเลยดีหรือไม่?” กู้หว่านเยว่ถามความคิดเห็นของซูจิ่งสิงซูจิ่งสิงค่อนข้างไวต่อความรู้สึกมาก เมื่อคนข้างกายเริ่มขยับ เขาก็ตื่นทันที“ได้สิ”เขาพยักหน้าเห็นด้วย รู้ว่ากู้หว่านเยว่อยากค้นหาสมบัติแล้วทั้งสองคนรีบแต่งกายให้เรียบร้อย ช่วงเวลานี้ยังคงมืดสนิท อุณหภูมินอกกระโจมแทบจะติดลบยี่สิบองศา กู้หว่านเยว่หยิบถุงร้อนจำนวนหนึ่งออกมาจากห้วงมิติ ก่อนจะแปะติดตามตัวของตัวเองและซูจิ่งสิง แล้วทิ้งข้อความให้ลั่วหรงหนึ่งแผ่น จากนั้นก็พาซูจิ่งสิงพุ่งไปยังถ้ำนั้นทันที“ปากถ้ำสมบัติแห่งนี้ตั้งอยู่บนหน้าผาสูง มิน่าล่ะเราถึงหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอเสียที”กู้หว่านเยว่เห็นหิมะกองโตขวางอยู่ไม่ไกลนัก เผยให้เห็นปากถ้ำอยู่เลือนราง ก่อน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1955
ยิ่งเดินเข้าไปใกล้ทางนั้น กลิ่นหอมของเนื้อหมีย่างก็ยิ่งชัดเจน กู้หว่านเยว่เร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น มองเห็นคนนั่งล้อมวงอยู่ข้างกองไฟอย่างรวดเร็ว บนกองไฟมีเนื้อหมีย่างอยู่หลายชิ้นห่างออกไปไม่ไกล ยังมีทหารรับจ้างอีกสองคนกำลังจัดการหมีอยู่ข้างธารน้ำแข็ง“ทุกส่วนของร่างกายหมีตัวนี้ล้วนล้ำค่า หนังหมีถลกออกมาได้ อุ้งเท้าหมีสามารถทำยาได้ เนื้อหมีตากลมกลายเป็นเนื้อแดดเดียว เพียงพอให้พวกเรากินระหว่างเดินทางได้อีกนานมากนัก”ลั่วหรงยิ้มพลางเดินเข้ามา ส่งแผ่นรองกันน้ำให้พวกเขาคนละแผ่น เรียกพวกเขามานั่งหากไม่ใช่เพราะหมีตัวนี้ทำร้ายสหายของเขา เขาก็คร้านจะยุ่งด้วยกู้หว่านเยว่นั่งลงมองพวกเขาย่างเนื้อ หยิบเครื่องปรุงออกจากมิติอย่างใจกว้าง“เนื้อย่างนี้ไม่มีรสชาติ ข้าที่นี่มีเครื่องปรุง ลองโรยดูเถอะ”ลั่วหรงเห็นนางหยิบออกจากห่อสัมภาระก็ไม่คิดมากนัก เดินเข้าไปรับ เปิดออกดมดูก็ได้กลิ่นหอมอบอวล“ภายในนี้ใส่สิ่งใดเอาไว้ หอมเพียงนี้?”กลิ่นหอมนี้ตลบอบอวล ลั่วหรงสาบานว่าไม่เคยได้กลิ่นหอมชวนให้คนน้ำลายสอเพียงนี้มาก่อน“ยี่หร่า ผงพริก ผงพะโล้ เมล็ดงา...”กู้หว่านเยว่เอ่ยชื่อเครื่องเทศออกมา ลั่วหรงฟังเ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1954
องค์หญิงน้อย นี่...”“ต่อกระดูกเจ็บอยู่บ้าง กลัวเขาจะร้องไห้คร่ำครวญกัดลิ้นตนเองขาด ไม่สู้ตีเขาให้หมดสติไปก่อน เจ้าออกไปเถอะ”กู้หว่านเยว่ออกคำสั่งอย่างใจเย็น หลันเตี๋ยพยักหน้า กลัวรบกวนกู้หว่านเยว่จึงรีบหันหลังเดินจากไป ก่อนจากไปยังตั้งใจมัดกระโจมให้แน่น ป้องกันมีคนไปรบกวนกู้หว่านเยว่เห็นนางเชื่อฟังเพียงนี้ พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ รีบนำเครื่องมือออกจากระบบเพื่อช่วยรักษาอาการให้เหล่าคังภายนอกกระโจม หลันเตี๋ยรายงานสถานการณ์ให้ลั่วหรงรับรู้ “องค์หญิงน้อยกำลังช่วยรักษาอาการบาดเจ็บให้เหล่าคัง ก่อนออกมาได้สั่งไว้ ห้ามไม่ให้ผู้ใดเข้าไปรบกวน”ลั่วหรงพยักหน้า“ก็ได้ เช่นนั้นข้าจะอยู่เฝ้านอกกระโจม”เห็นใต้ตาดำคล้ำอยู่จางๆ ของหลันเตี๋ย เขาโบกมือพลางพูดว่า “เจ้าเองก็เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว รีบไปพักผ่อนเถอะ”หลันเตี๋ยมีวิชาแพทย์อยู่บ้าง ก่อนกู้หว่านเยว่มา นางเป็นผู้รักษาผู้ได้รับบาดเจ็บคนอื่น เพียงแต่อาการของเหล่าคังร้ายแรงมาก ยารักษาในมือนางไม่เพียงพอ ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าสมควรทำเช่นไร“ก็ดี เช่นนั้นข้าไปพักผ่อนก่อนสักครู่ มีเรื่องใดก็รีบแจ้งข้า”หลันเตี๋ยพยักหน้า กลับไม่ฝืนร่างกายทนไม่ไ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1953
คิดไม่ถึงเลยว่าบัดนี้ความคิดที่มีต่อนางจะเปลี่ยนไปใหญ่หลวงเพียงนี้ นับว่าหาได้ยากยิ่งกู้หว่านเยว่ยิ้มอ่อนโยน “มาหาของกับสามีข้า”“สามี?”หลันเตี๋ยหันมองชายข้างกายกู้หว่านเยว่ในทันใด นี่ถึงพบว่าทางด้านข้างมีชายหล่อเหลาไม่ธรรมดาท่านหนึ่ง คนทั้งกลุ่มทหารรับจ้างสู้คนผู้นี้ไม่ได้กลับไม่ได้พูดเกินจริงนางปิดปากพูดด้วยความตกตะลึง “ก่อนหน้านี้หัวหน้าหน่วยเกี้ยวพาท่าน ท่านบอกพวกเราว่าท่านมีสามีแล้ว ทีแรกคิดว่าท่านบ่ายเบี่ยง คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นความจริง ยิ่งไปกว่านั้นยังหล่อเหลาเพียงนี้!”ซูจิ่งสิงเลิกคิ้วขึ้น สีหน้าแปลกใจไม่มากนักนับตั้งแต่ได้เห็นสายตาลั่วหรงยามสบมองกู้หว่านเยว่ครั้งแรก เขาก็รับรู้ได้ว่านี่คือแอบรัก ทว่าเขาไว้ใจภรรยาของตนลั่วหรงกระแอมทีหนึ่ง “เอาล่ะ หลันเตี๋ย ตอนนี้ไม่ใช่เวลารำลึกความหลัง พาองค์หญิงน้อยไปดูเหล่าคังก่อนเถอะ”“อ้อ”หลันเตี๋ยแลบลิ้น รีบพากู้หว่านเยว่เข้าไปภายใน“องค์หญิงน้อย ท่านตามข้ามาดูอาการของเหล่าคังในกระโจมเถอะ อีกสองคนที่ได้รับบาดเจ็บข้าพันแผลไว้ดีแล้ว มีเพียงเหล่าคังอาการร้ายแรงที่สุด ข้าไม่สามารถรักษาได้”กู้หว่านเยว่หันไปบอกซูจิ่งสิง จากนั
บางทีคุณอาจจะชอบ
ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง
ป่าดอกท้อ31.7K viewsมเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน
เย่ว์เหมี่ยว198.5K viewsชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!
ซีไซต์25.8K viewsทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ
ฤดูหนาวที่เงียบเหงา12.1K viewsกลับมาครั้งนี้ข้าขอทวงคืน
Lovedee1.3K viewsตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2
จันทร์ส่องแสง404 viewsทวงแค้นข้ามกาลเวลา
ชาไทยเย็น29.9K viewsดอกมู่ตานขี้เซา ผ่ามิติข้ามภพมาเพื่อนิทรา
moonlight -mini1.6K views
