แชร์

บทที่ 2110

ผู้เขียน: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
“ขอรับ” ทุกคนรีบหยิบคบเพลิงออกมาแล้วใช้กระดาษจุดไฟจุดไฟให้ลุกโชน ก่อนจะโบกสะบัดไปในอากาศ และก็เป็นไปตามคาด หลังจากที่ดอกไม้กินคนสัมผัสได้ถึงความร้อนจากคบเพลิง พวกมันก็พากันถอยหนีไป

เมื่อเห็นฉากนี้ ลั่วซิงก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก แสดงว่าคบเพลิงใช้ได้ผลกับดอกไม้กินคนจริง ๆ

“คบเพลิงพวกนี้อยู่ได้ไม่นาน ทุกคนรีบออกจากที่นี่เร็ว”

กู้หว่านเยว่ชี้ไปทางหนึ่ง “ไปทางนี้ ทางนี้คือทางออก”

“ทุกคนไปทางนี้!” ลั่วซิงตะโกนบอกเสียงดัง สมาชิกในกลุ่มทหารรับจ้างรีบเข้ามารวมกลุ่มกันรอบตัวลั่วซิงอย่างระมัดระวัง

ระหว่างทางก็มีดอกไม้กินคนบางต้นที่ไม่ดูตาม้าตาเรือพุ่งเข้ามาโจมตี แต่จำนวนก็น้อยลงไปมาก กำลังของทุกคนรวมกันจึงรับมือได้อย่างสบาย ๆ

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด ในที่สุดกลุ่มคนก็เดินออกมาจากที่นั่นได้สำเร็จ แต่ละคนอยู่ในสภาพทุลักทุเล เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง

“ขอบคุณสวรรค์ ในที่สุดก็หนีออกมาได้”

“ใช่แล้ว ไม่คิดเลยว่าที่นี่จะมีดอกไม้กินคนที่น่ากลัวขนาดนี้อยู่ด้วย”

ทุกคนทิ้งตัวลงกับพื้นอย่างหมดแรง พลางสงบสติอารมณ์

“ดูท่าแล้ว ในป่าซิงโต้วอันกว้างใหญ่นี่จะมีทุกสิ่งทุกอย่างจริง ๆ ”

“ต่อไปพวกเราต้องระวังใ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2110

    “ขอรับ” ทุกคนรีบหยิบคบเพลิงออกมาแล้วใช้กระดาษจุดไฟจุดไฟให้ลุกโชน ก่อนจะโบกสะบัดไปในอากาศ และก็เป็นไปตามคาด หลังจากที่ดอกไม้กินคนสัมผัสได้ถึงความร้อนจากคบเพลิง พวกมันก็พากันถอยหนีไปเมื่อเห็นฉากนี้ ลั่วซิงก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก แสดงว่าคบเพลิงใช้ได้ผลกับดอกไม้กินคนจริง ๆ “คบเพลิงพวกนี้อยู่ได้ไม่นาน ทุกคนรีบออกจากที่นี่เร็ว”กู้หว่านเยว่ชี้ไปทางหนึ่ง “ไปทางนี้ ทางนี้คือทางออก”“ทุกคนไปทางนี้!” ลั่วซิงตะโกนบอกเสียงดัง สมาชิกในกลุ่มทหารรับจ้างรีบเข้ามารวมกลุ่มกันรอบตัวลั่วซิงอย่างระมัดระวังระหว่างทางก็มีดอกไม้กินคนบางต้นที่ไม่ดูตาม้าตาเรือพุ่งเข้ามาโจมตี แต่จำนวนก็น้อยลงไปมาก กำลังของทุกคนรวมกันจึงรับมือได้อย่างสบาย ๆ ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด ในที่สุดกลุ่มคนก็เดินออกมาจากที่นั่นได้สำเร็จ แต่ละคนอยู่ในสภาพทุลักทุเล เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง“ขอบคุณสวรรค์ ในที่สุดก็หนีออกมาได้”“ใช่แล้ว ไม่คิดเลยว่าที่นี่จะมีดอกไม้กินคนที่น่ากลัวขนาดนี้อยู่ด้วย”ทุกคนทิ้งตัวลงกับพื้นอย่างหมดแรง พลางสงบสติอารมณ์“ดูท่าแล้ว ในป่าซิงโต้วอันกว้างใหญ่นี่จะมีทุกสิ่งทุกอย่างจริง ๆ ”“ต่อไปพวกเราต้องระวังใ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2109

    ตรงกลางของกลีบดอกไม้ กลีบเลี้ยงขนาดใหญ่มีลักษณะคล้ายซี่ฟัน ตรงกลางมีเมือกเหนียว ๆ ที่น่าขยะแขยงไหลออกมาไม่หยุดทุกคนตกตะลึงไปชั่วขณะ ลั่วซิงรีบตะโกนลั่น “แย่แล้ว นี่มันดอกไม้กินคน รีบวิ่งเร็ว!”ดอกไม้กินคนมีชีวิตและอาศัยอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม เมื่อเจอหนึ่งต้น ก็หมายความว่าในบริเวณโดยรอบมีดอกไม้กินคนซ่อนอยู่อย่างน้อยสิบกว่าต้นแม้ว่าดอกไม้กินคนพวกนี้จะไม่ได้กินคนจริง ๆ แต่หากส่วนที่เป็นกลีบดอกของมันถูกรบกวน มันก็จะเริ่มโจมตีสิ่งมีชีวิตที่อยู่รอบ ๆ ทันทีทันทีที่ได้ยินว่ามีดอกไม้กินคน เหล่าทหารรับจ้างก็ตื่นตระหนกตกใจ รีบวิ่งหนีกระจัดกระจายไปคนละทิศคนละทางลั่วซิงพยายามควบคุมสถานการณ์ “อย่าวิ่งมั่วซั่ว ทุกคนเกาะกลุ่มกันไว้แล้วค่อย ๆ ถอยออกมาพร้อมกัน เพื่อหลีกเลี่ยงการรบกวนดอกไม้กินคนต้นอื่น!”“อ๊าก!”เสียงร้องโหยหวนดังมาจากด้านหลังของกลุ่ม ที่แท้คือสมาชิกกลุ่มทหารรับจ้างคนหนึ่งที่หวาดกลัวจนเกินไปและไม่ได้คิดอะไรมาก เขาหันหลังแล้ววิ่งหนีในทันทีผลคือเขาเหยียบเข้ากับดอกไม้กินคนที่ถูกรบกวนในพุ่มไม้พอดี ขาข้างหนึ่งของเขาถูกดอกไม้กินคนกลืนเข้าไปทั้งข้างทั้งร่างของเขาห้อยต่องแต่งอยู่กลาง

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2108

    ไม่นานนักทุกคนก็กางกระโจมอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยบางคนนำหมูป่าที่ล่าได้เมื่อตอนบ่ายมาจัดการ แล้วเริ่มย่างเนื้อต่อในไม่ช้า กลิ่นหอมของเนื้อย่างก็ลอยฟุ้งไปทั่วบริเวณที่ตั้งค่ายกู้หว่านเยว่กังวลว่าคบเพลิงเพียงอย่างเดียวอาจไม่สามารถป้องกันสัตว์ป่าได้ทั้งหมด จึงนำผงยาสำหรับขับไล่สัตว์ป่ามาโปรยไว้รอบ ๆ และแอบปล่อยจูเชวี่ยและเสี่ยวไป๋ออกมาจากมิติ ให้พวกมันคอยคุ้มกันอยู่ในความมืด“เท่านี้สัตว์ป่าก็คงไม่กล้ามารบกวนพวกเราอีก อย่างน้อยคืนนี้ก็คงได้นอนหลับสบายเสียที”กู้หว่านเยว่ตบมือเบา ๆ แล้วมุดเข้าไปในกระโจมแม้ว่าจะมีพลังพิเศษคอยช่วยทำให้ไม่เจ็บเท้า แต่การเดินทางมาทั้งวัน ก็ทำให้คนเหนื่อยล้ามากอยู่ดีหลังจากทานอาหารเสร็จ กู้หว่านเยว่ก็เข้าไปในกระโจม ตั้งใจจะพักผ่อนตั้งแต่หัวค่ำก่อนจะนอน นางเข้าไปในมิติเพื่อดูจ้านจ้านอีกครั้ง เด็กคนนี้ยังคงไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง กู้หว่านเยว่ตักน้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาเล็กน้อย แล้วป้อนยาพร้อมกับน้ำให้จ้านจ้าน หลังจากสังเกตอยู่ครู่หนึ่ง จึงออกมาจากมิติภายในกระโจม ซูจิ่งสิงกำลังทำเครื่องหมายลงบนแผนที่เขาทำเครื่องหมายเส้นทางทั้งหมดที่พวกเขาเดินผ่าน

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2107

    กู้หว่านเยว่ถึงกับกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่ บรรดาลูกผู้ชายในกลุ่มทหารรับจ้างช่างน่ารักกันจริง ๆ เป็นความน่ารักที่แตกต่างจากรูปลักษณ์ภายนอกอย่างสิ้นเชิงเอ้อร์เจี่ยเสนอตัว พร้อมกับหยิบมีดขนาดใหญ่ที่ใช้ชำแหละหมูขึ้นมา “เยว่ฮูหยิน ต้องการให้ข้าช่วยหรือไม่?”“ไม่ต้องหรอก”กู้หว่านเยว่หยิบกริชเล่มเล็กออกมา การเก็บเกี่ยวสมุนไพรนั้นมีเคล็ดลับเฉพาะตัว นางชอบลงมือเองมากกว่ากริชกรีดลงบนตัวงูยักษ์จนเกิดเป็นรอยแผล จากนั้นนางก็ลอกหนังงูออกมาอย่างคล่องแคล่ว ต่อด้วยการควักดีงูออกมาอย่างรวดเร็วทุกคนในกลุ่มทหารรับจ้างต่างจ้องมองอย่างตกตะลึงจนอ้าปากค้าง“งูยักษ์ตัวนี้ไม่มีพิษ เนื้อของมันสามารถนำมาตุ๋นน้ำแกงได้ น่าเสียดายที่ตอนออกมาไม่ได้แบกหม้อใบใหญ่มาด้วย”กู้หว่านเยว่ส่ายหน้าอย่างเสียดาย ทำเอาคนในกลุ่มทหารรับจ้างตกใจจนต้องถอยหลังไปอีกสามก้าวโหด โหดมาก!เยว่ฮูหยินผู้นี้ดูภายนอกเป็นเพียงสตรีบอบบางคนหนึ่ง ไม่คิดว่าฝีมือการชำแหละงูจะคล่องแคล่วยิ่งกว่าการเชือดไก่เสียอีก ดูท่าแล้วคงเป็นผู้มีวรยุทธ์สูงส่งคนหนึ่ง ไม่น่าแปลกใจเลยว่าเหตุใดพี่ซูถึงได้เป็นคนเงียบขรึมและกลัวภรรยา!กู้หว่านเยว่หยิบถุงออกม

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2106

    ลั่วซิงกุมหอกยาวในมือแน่นดูเหมือนว่างูยักษ์ตัวนี้จะไม่ได้สนใจหมูป่า แต่ตั้งใจจะโจมตีพวกเขาต่างหากวินาทีต่อมา งูยักษ์ก็อ้าปากกว้าง และฉกใส่อย่างรุนแรงหางอันใหญ่โตของมัน ก็ฟาดเข้าใส่กลุ่มทหารรับจ้างในเวลาเดียวกันกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงที่มองอยู่ด้านบน ถึงกับใจหายใจคว่ำแทนพวกเขา แต่ถึงแม้สถานการณ์จะอันตราย ทั้งสองก็ยังไม่มีความคิดที่จะยื่นมือเข้าช่วยกู้หว่านเยว่คิดว่า ครั้งนี้ลั่วซิงออกมาเพื่อสั่งสมประสบการณ์โดยเฉพาะ และนี่ก็เป็นโอกาสฝึกฝนที่ยอดเยี่ยมหากนางลงมือในตอนนี้ แม้จะสามารถปราบงูยักษ์ได้ แต่ความหมายของการออกมาฝึกฝนของลั่วซิงก็จะหมดไป“รอดูไปก่อน รอให้ถึงเวลาที่มีอันตรายถึงชีวิต แล้วค่อยลงมือ”กู้หว่านเยว่หยิบขลุ่ยควบคุมสัตว์ร้ายออกมาจากมิติของนาง นางสังเกตอย่างละเอียดแล้ว งูยักษ์ตัวนี้ไม่มีพิษซูจิ่งสิงพยักหน้า เขาก็คิดเช่นเดียวกับกู้หว่านเยว่“เดี๋ยวค่อยควักดีงูออกมา แล้วก็ลอกหนังของมัน งูยักษ์ใหญ่ขนาดนี้ เอาไปทำยาได้ดีนัก” สองสามีภรรยาพูดคุยกันราวกับไม่มีใครอยู่รอบข้าง หลังจากลั่วซิงสงบสติอารมณ์ลงได้ เขาก็วางแผนรับมือในหัวอย่างรวดเร็ว“ส่งคนไปสามคนเป็นแนวหน้า

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2105

    ลั่วซิงตะโกนเสียงดัง ล้วนเป็นทหารรับจ้างที่ถูกฝึกมาอย่างดี หมูป่าตัวหนึ่งจึงไม่ใช่ปัญหาสำหรับพวกเขาเมื่อได้ยินคำสั่งของหัวหน้า ทุกคนหลบไปอยู่ข้างทางอย่างเป็นระเบียบส่วนซูจิ่งสิงโอบเอวของกู้หว่านเยว่ พานางกระโดดขึ้นไปบนต้นไม้ที่อยู่ข้างๆตำแหน่งตรงนี้ดีมาก ไม่เพียงไม่มีอันตราย แถมยังสะดวกต่อสังเกตการณ์เบื้องล่างหลังจากกลุ่มทหารรับจ้างหลบไปอยู่ตามข้างทาง ก็มีคนดึงคันธนูขึ้นมายิงใส่หมูป่าอย่างรวดเร็วหมูป่าตัวนี้หนักราวสามสี่ร้อยชั่ง หนังหนาเนื้อแน่น ธนูทั่วไปยิงใส่ตัวมัน ไม่ต่างอะไรกับกันสะกิดกลุ่มทหารรับจ้างที่อยู่ซ้ายขวาเล็งไปที่ดวงตาของหมู่ป่า ยิงให้มันตาบอดก่อนหลังจากนั้นใช้หอกยาวแทงไปที่หมูป่าด้วยความร่วมมือของทุกคน หมูป่าตัวนี้ถูกสยบลงไปหมอบกับพื้นในพริบตา“หัวหน้า พวกเรามีอาหารมื้อเย็นแล้ว” สมาชิกของกลุ่มทหารรับจ้างกล่าวด้วยความดีใจเมื่อลั่วซิงเห็นหมูป่าถูกสยบ ก็ไม่ได้ลดความระมัดระวังลง แต่มองไปรอบๆ และเตือนทุกคน“ทุกคนระวังหน่อย จู่ๆ หมูป่าจะไม่คลั่งเอง มันต้องถูกบางอย่างกระตุ้นแน่นอน”สิ่งที่ลั่วซิงพูดนั้นถูกต้องโดยธรรมชาติหมูป่าชอบวิ่งชนโดยตรง แต่พวกมันไม่ช

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status