Share

บทที่ 314

Author: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
กู้หว่านเยว่เอ่ยเตือนว่า “ข้าพวกเจ้าสารภาพออกมาตอนนี้ ถึงตอนนั้นก็ไม่ต้องลำบากมากนัก”

“พวกเราสารภาพๆ หัวหน้าหมู่บ้านเฉินสั่งให้พวกเราลงมือเมื่อคืนนี้”

“หัวหน้าหมู่บ้านเฉินและใต้เท้าสวีสมรู้ร่วมคิดกัน”

“พวกเราเองก็เคยจัดการกับคนที่ไม่เชื่อฟังในหมู่บ้านก่อนหน้านี้ด้วย”

“สวรรค์เอ๋ย ที่แท้ก็เป็นพวกเจ้าที่ฆ่าลูกชายของข้า!”

หญิงชราคนหนึ่งกระโดดออกมา จับโจรไปทุบตีอย่างแรง กัดทึ้งเขาไม่ปล่อย

ในอดีต ลูกชายของนางไม่ชอบท่าทางของหัวหน้าหมู่บ้านเฉิน มักจะต่อต้านเขาอยู่เสมอ

ต่อมา ครอบครัวนี้ก็ถูกโจรโจมตีอย่างไร้เหตุผล ลูกชายของนางที่ยังไม่ถึงยี่สิบหนาวถูกทำร้ายจนเสียชีวิต

หญิงชราคิดเสมอว่านี่เป็นฟ้าดินลงโทษ ที่ไหนได้ เป็นฝีมือมนุษย์

นางร้องไห้หัวใจแตกสลาย ดวงตาแดงก่ำด้วยความเกลียดชัง

“ไปหาหัวหน้าหมู่บ้านเฉิน ต้องให้เขาอธิบายให้พวกเราฟัง!”

ทุกคนจับกลุ่มกัน มัดสมาชิกตระกูลเฉินทุกคนที่ต้องการหลบหนี ล้อมรอบทั้งตระกูลเฉินด้วยท่าทางดุดัน

หัวหน้าหมู่บ้านเฉินเพิ่งได้ยินข่าว กำลังเตรียมตัวหนี

ชาวบ้านจึงบุกเข้ามาตรึงเขาไว้กับพื้น

“ปล่อยข้า ข้าเป็นหัวหน้าหมู่บ้านนะ!”

“ถ้าพวกเจ้ากล้าทำเช่นนี้ ระว
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2124

    “เจ้าออกมาได้อย่างไร?” เมื่อมีคนมาแล้ว กู้หว่านเยว่จึงหยุดบังเหียนม้าชิงเยี่ยนย่อกายคารวะ แล้วเอ่ยขึ้น “เมื่อครู่ตอนที่องค์หญิงอยู่ที่ตีนเขา องครักษ์ลับก็ขึ้นมารายงานแล้ว องค์ชายใหญ่ทรงทราบว่าท่านมาถึงแล้ว จึงเชิญท่านเข้าไปด้านใน”“เช่นนั้นก็ได้”ในเมื่อทำให้คนรู้ตัวแล้ว ก็เข้าไปดูเสียหน่อยกู้หว่านเยว่เดินตามชิงเยี่ยนเข้าไปด้านใน ชิงเยี่ยนพยักหน้าให้ซูจิ่งสิง ซูจิ่งสิงก็พยักหน้าตอบกลับท่านเขยไม่ชอบพูดจา เอาแต่ติดตามอยู่ข้างกายองค์หญิง พวกเขาต่างคุ้นเคยแล้วหมู่บ้านฉยงหวามีทั้งบ่อน้ำพุร้อนและบ่อน้ำพุเย็น จงหลี่อยู่ที่ฝั่งบ่อน้ำพุเย็น ชิงเยี่ยนจึงนำทางทุกคนไปที่นั่นโดยตรง“หนาวจริง ๆ !”ทันทีที่เข้าไปในตำหนัก ก็สัมผัสได้ถึงไอเย็นที่แทรกซึมขึ้นมาจากฝ่าเท้ากู้หว่านเยว่กลัวว่าจะเข้าไปเห็นภาพที่ไม่ควรเห็น จึงเอ่ยถามขึ้นก่อน “แล้วแม่นางเฟิงเล่า?”ชิงเยี่ยนอธิบาย “แม่นางเฟิงอยู่ที่ฝั่งบ่อน้ำพุร้อน ร่างกายของนางอ่อนแอ ท่านหมอหลวงบอกว่าไม่เหมาะจะอยู่ในบริเวณบ่อน้ำพุเย็นนาน ๆ ”ขณะที่พูดคุยกันก็เข้ามาในตำหนักแล้ว ตรงกลางมีฉากกั้นยาวตั้งอยู่ ด้านนอกของฉากกั้นมีผลไม้และน้ำชาจัดวางไว้

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2123

    จี้เยว่ไม่เข้าใจความหมาย นางยื่นถุงผ้าใบเล็กที่บรรจุลูกกวาดไว้ข้างในออกมา สายตาเป็นประกาย “กินลูกกวาดสิ ท่านพี่องค์ชาย”ตั้งแต่เล็กจนโตจ้านจ้านไม่เคยชอบทานของหวานเลย เขาขมวดคิ้วแล้วดุว่า “กินของหวานให้น้อยลงหน่อย เจ้าไม่ชอบแปรงฟันไม่ใช่หรือไร กินมากไปฟันจะผุเอาง่าย ๆ ”จี้เยว่กะพริบตาปริบ ๆ มือที่ถือลูกกวาดอยู่ก็ลดต่ำลงเล็กน้อยจ้านจ้านยื่นมือไปคว้าลูกกวาดทั้งหมดมา “ช่างเถอะ กินสักหน่อยก็ได้”จี้เยว่เห็นดังนั้น ใบหน้าก็พลันเปลี่ยนจากมืดมนเป็นสดใส ยิ้มออกมาอย่างเบิกบานใจนางขยับเข้าไปใกล้จ้านจ้าน “พิษในร่างกายของท่านพี่องค์ชายดีขึ้นบ้างแล้วหรือยัง?”จ้านจ้านพยักหน้า “พิษแค่นี้ทำอะไรข้าไม่ได้หรอก”อันที่จริงเป็นเพราะท่านแม่ช่วยถอนพิษให้เขาอย่างรวดเร็ว แต่คำพูดนี้จ้านจ้านย่อมไม่พูดออกมา เมื่ออยู่ต่อหน้าจี้เยว่ เขาก็อยากจะวางท่าเก่งกาจเป็นธรรมดาจี้เยว่ก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี นางพยักหน้าหงึก ๆ “ท่านพี่องค์ชายมีพรสวรรค์เป็นเลิศอยู่แล้ว”กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสบตากัน ทั้งสองหัวเราะออกมาอย่างรู้กันในใจทุกคนกลับไปทานอาหารเย็นที่วัง วันรุ่งขึ้น พวกลั่วหรงก็เข้ามาในวังเพื่อกล่าว

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2122

    แต่จงเอ้ากลับคิดว่า หากวันนั้นเขาไม่พาจ้านจ้านไปเล่นที่อุทยานหลวง คนเลี้ยงม้าผู้นั้นก็คงไม่มีโอกาสวางยาพิษจ้านจ้าน และจ้านจ้านก็คงจะไม่หมดสติไปดังนั้น ช่วงเวลาที่จ้านจ้านหมดสติไป ในใจของจงเอ้าจึงราวกับมีหินก้อนใหญ่ทับอยู่ รู้สึกทุกข์ใจอยู่ตลอดเวลา“อยากได้อะไรก็บอกตานะ ตาจะพยายามหามาให้เจ้าให้ได้” จงเอ้าเอ่ยขึ้นเพื่อชดเชยในแบบของตน“ท่านตา ข้ามีของที่อยากได้จริง ๆ ”จ้านจ้านโอบรอบคอของจงเอ้า แล้วกล่าวอย่างจริงจัง“ข้าได้ยินมาว่าช่วงนี้ท่านตาไม่ยอมกินข้าวดี ๆ ไม่ยอมนอนหลับดี ๆ ท่านต้องสัญญากับจ้านจ้านว่า จะดูแลร่างกายของตนเองให้ดี และห้ามรู้สึกผิดอีกต่อไปแล้ว”ทีแรกจงเอ้าคิดว่าเด็กน้อยคงอยากได้ของอะไรสักอย่าง เขายังรู้สึกกังวลเล็กน้อยว่า ตนเองจะหามาให้ไม่ได้คาดไม่ถึงว่าสิ่งที่จ้านจ้านร้องขอจะเป็นเรื่องเช่นนี้ ขอบตาของเขาก็พลันแดงก่ำขึ้นมา“ตารับปากเจ้า” เด็กคนนี้ช่างรู้ความและน่าเอ็นดูเสียจริง“เช่นนั้นข้าก็วางใจแล้ว” จ้านจ้านพยักหน้าอย่างพึงพอใจเหยาเสวี่ยที่อยู่ด้านข้างเอ่ยขึ้น “เอาละ เด็ก ๆ เดินทางมาเหนื่อยแล้ว อย่ามัวแต่ยืนอยู่หน้าประตูวังเลย ไปกินข้าวกันเถอะ ข้าเตรียมงา

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2121

    ในรถม้า นอกจากซูจิ่งสิงที่กำลังนั่งจิบชาอยู่แล้ว ก็ไม่เห็นผู้ใดอีก“ไปที่รถม้าของหลันเตี๋ยแล้ว”ซูจิ่งสิงวางถ้วยชาลง กล่าวอธิบายด้วยใบหน้าเรียบเฉยกู้หว่านเยว่ยกมือขึ้นกุมหน้าผากอย่างจนใจ “ช่างเถอะ ตามใจเขาก็แล้วกัน”กลุ่มทหารรับจ้างเดินทางมาพร้อมกับพวกเขา ทุกคนล้วนเป็นยอดฝีมือ มีพวกเขาอยู่ด้วยจึงไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยของจ้านจ้านเขาชอบไปวอแวหลันเตี๋ย ก็ทำให้พวกเขาได้อยู่กันอย่างสงบพอดี“พักผ่อนสักหน่อยเถอะ” ซูจิ่งสิงตบเบาะนุ่มข้างกายเบา ๆ สิ่งที่เขาคิดคือ สองวันนี้กู้หว่านเยว่เหนื่อยล้ามามากแล้ว การที่จ้านจ้านไปอยู่กับหลันเตี๋ย ก็เท่ากับมีคนช่วยดูแลลูกชายพอดี จะได้ให้นางพักผ่อนบนรถม้าอย่างเต็มที่ในรถม้าคันข้างหน้า จ้านจ้านกำลังแกว่งขาเล็ก ๆ ของเขาไปมา พลางสำรวจมองไปรอบ ๆ ภายในรถม้าของหลันเตี๋ยแขวนอาวุธลับไว้นานาชนิด เขามองดูด้วยความแปลกใหม่อย่างยิ่ง“พี่หญิง ของกลม ๆ ที่มีหนามแหลมอยู่รอบ ๆ นี่คืออะไรหรือ?”จ้านจ้านหยิบลูกกลมเล็ก ๆ ขึ้นมาลูกหนึ่ง แล้วหมุนเล่นในมือหลันเตี๋ยเหลือบมอง แล้วเอ่ยอธิบายอย่างเกียจคร้าน “เจ้านี่น่ะหรือ เรียกว่าระเบิดดาวตก ข้าดัดแปลงมาจากด

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2120

    ลั่วหรงยกจอกสุราขึ้นมาดื่มหมดในรวดเดียวกู้หว่านเยว่นึกถึงเรื่องเมื่อครู่ จึงกล่าวถาม “ยังโกรธลั่วซิงอยู่หรือ?”ลั่วหรงกล่าวอย่างหมดหนทาง “ข้าเคยบอกเขาหลายครั้งแล้ว ไม่ต้องมาเป็นทหารรับจ้าง แต่เขาไม่เพียงไม่ฟังข้า อีกทั้งยังแอบรับภารกิจ และพาคนออกมา”ลั่วหรงก็ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรกับน้องชายคนนี้แล้วกู้หว่านเยว่คิดแล้วคิดอีก ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “แล้วท่านเคยลองฟังความเห็นของลั่วซิงบ้างหรือเปล่า? ข้าว่าเขาอยากเป็นทหารรับจ้างจริงๆ นะอีกทั้งตอนอยู่ป่าซิงโต้ว เขาจัดการปัญหาเฉพาะหน้าได้ดีมาก”แววตาลั่วหรงเผยให้เห็นความภาคภูมิใจเสี้ยวหนึ่ง “เสี่ยวซิงเป็นคนฉลาดและรักพวกพ้องตั้งแต่เด็ก พื้นฐานวรยุทธ์ก็ไม่แย่ เหมาะที่จะเป็นทหารรับจ้างจริงๆ นั่นแหละ”“ครั้งนี้เขาสามารถทำภารกิจได้สำเร็จ ที่จริงข้าไม่ได้รู้สึกประหลาดใจเลย”“เช่นนั้นเพราะอะไร ท่านถึง……” “เพราะการเป็นทหารรับจ้างอันตรายมาก”ลั่วหรงนวดหน้าผาก สีหน้าดูเจ็บปวดเล็กน้อย“ข้าเคยมีพี่น้องที่สนิทกันมากคนหนึ่ง แม้ไม่ได้เกี่ยวข้องกันทางสายเลือด แต่สำหรับพวกเราไม่มีอะไรต้องพูด และข้าก็เห็นเขาเป็นเหมือนน้องชายแท้ๆ”“เมื่อ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2119

    ซูจิ่งสิงได้แต่กุมหน้าผาก เขาก็ทำอะไรกับความแก่แดดของลูกชายไม่ได้เช่นกันไม่นานนัก กลุ่มทหารับจ้างก็หลงจ้านจ้านจนหัวปักหัวปำแต่ละคนรุมล้อมเขาไว้ จะมอบของสะสมที่หามาได้ระหว่างการเป็นทหารรับจ้างให้เขา“หากข้ามีลูกชายที่น่ารักอย่างเจ้าก็คงดี”“เด็กคนนี้ฉลาดจัง แค่เห็นก็รู้สึกชอบแล้ว”หลันเตี๋ยยืดอก “เมื่อครู่เขาเรียกข้าว่าพี่หญิงคนสวยด้วย”ผู้หญิงคนไหนบ้างที่ไม่ชอบการถูกชม โดยเฉพาะคนที่หยิ่งทะนงตนอย่างหลันเตี๋ยคำชมของเด็กทำให้นางรู้สึกมีความสุขมากกว่าคำพูดประจบสอพลอเหล่านั้น “จ้านจ้าน ต่อไปเจ้ามีปัญหาอะไร มาหากลุ่มทหารรับจ้างของพวกเราได้เลยขอแค่ข้ายังอยู่ในกลุ่มทหารรับจ้าง ก็จะต้องช่วยเจ้าแน่นอน”หลันเตี๋ยอยู่กลุ่มทหารรับจ้างมานานหลายปี เป็นบุคคลระดับผู้อาวุโสแล้ว สิ่งที่พูดออกมาจึงมีน้ำหนักในระดับหนึ่งต้าเจี่ยก็เดินเข้ามาใกล้ “ข้าคือลุงต้าเจี่ย ต่อไปเจ้ามีปัญหาอะไร มาขอให้ข้าช่วยก็ได้เช่นกัน”จ้านจ้านพยักหน้าอย่างยิ้มแย้ม “ขอบคุณพี่หญิงหลันเตี๋ย ขอบคุณท่านลุงต้าเจี่ย”หลันเตี๋ยถูกเด็กที่น่ารักคนนี้ทำให้ยิ้มจนหน้าบานอีกครั้ง หากไม่ติดว่าตอนนี้นางยังโสด หาคนที่ถูกใจไม่ได้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status