บทที่ 901

“ข้าน้อยหาในละแวกนี้นานมากแล้ว แต่กลับไม่พบร่องรอยขององค์กรเลยขอรับ”

“รู้แล้ว”

กู้หว่านเยว่โบกมือ

“เจ้าหาต่อไปเถอะ”

รอจนกระทั่งฉู่เฟิงจากไปแล้ว นางนึกคิดแล้วเข้ามิติ เปิดระบบระบุตำแหน่ง

ซูจิ่งสิงเคยเข้ามิติมาก่อน ดังนั้นระบบสามารถอิงตามลมหายใจของเขา เพื่อหาร่องรอยของเขาได้

ระบบระบุตำแหน่งอย่างว่องไว

“นายหญิง อยู่ที่ใจกลางป่าเล็ก เดินเข้าไปข้างใน”

“ขอบคุณมาก”

ได้ยินถ้อยคำนี้ กู้หว่านเยว่ขี่ม้าเร็วเข้าไปในป่า

มาถึงหน้าถ้ำแห่งหนึ่งอย่างว่องไว

“ท่านพี่ ท่านอย่าเป็นอะไรไปเป็นอันขาด”

กู้หว่านเยว่ภาวนาภายในใจ สรุปคือนางเพิ่งเดินเข้าถ้ำ ก็ได้เห็นภาพบาดตา

เห็นเพียงสตรีชุดขาวคนหนึ่งกำลังหันหลังให้นาง ซูจิ่งสิงที่ได้รับบาดเจ็บกำลังพิงร่างนาง

สตรีชุดขาวคล้ายได้ยินเสียงที่ปากถ้ำ หันหน้ามา

“เจ้าเป็นใคร?”

นางกอดซูจิ่งสิงไว้ สีหน้าท่าทางปกป้องเข้าข้างอย่างเต็มที่

กู้หว่านเยว่เร่งเดินทางเข้ามา คิดไม่ถึงจะได้เห็นภาพซูจิ่งสิงพิงบ่าสตรีคนอื่นเช่นนี้ เดิมทีก็โมโหมากอยู่แล้ว ยังถูกสตรีชุดขาวคนนี้ถามไล่เรียงอีก

โทสะพลุ่งพล่าน เดินเข้าไป ดึงซูจิ่งสิงขึ้น

“ข้าคือพระชายาเจิ้นเป่ยอ๋อง เจ้าพูดเ