Share

36

last update Last Updated: 2025-09-22 15:46:29

“ด้วยความยินดีจ้ะ มาฝากทุกเช้าก็ยังได้ กินพร้อมกันหลาย ๆ คนสนุกดี”

“จริงด้วย นายน่าจะมากินข้าวร่วมกับพวกเรา” วูซองอาเห็นด้วยกับภรรยา

“ถ้าวันไหนผมตื่นทัน ผมจะมาก็แล้วกัน” เขาก็อยากมาร่วมรับประทานอาหารเช้ากับครอบครัวของพี่ชายทุกวันเหมือนกัน แต่คงเป็นไปได้ยาก เพราะงานของเขามันเอาแน่นอนไม่ได้

“นายก็รับงานให้มันน้อยลงหน่อยก็ได้ มันคงไม่ทำให้นายจนลงหรอก” วูซองอาประชดลูกพี่ลูกน้องด้วยความหมั่นไส้ “รวยขึ้นแต่โรคกระเพาะถามหา มันก็ไม่เป็นผลดีต่อนายเลยนะ”

“ผมก็ไม่ได้อดอาหารสักหน่อย เพียงแต่ว่าตื่นตอนไหนก็กินตอนนั้น”

“อาหารที่นายกินคืออะไรล่ะ ขนมปัง นม กาแฟเท่านั้น แค่ไข่ดาวหรือไข่ต้มสักฟองนายเคยกินบ้างไหม”

“ผมไปกินทดแทนกับมื้ออื่นไง”

“แต่มื้อเช้าสำคัญที่สุดสำหรับร่างกายนะ” ซองอาอยากเดินอ้อมโต๊ะไปตบศีรษะของเจสันสักทีที่เถียงไม่ลดละ

ดาวลดามองหน้าพี่สาวแล้วยักไหล่เล็กน้อย ไม่รู้จะพูดยังไงกับเจสันเหมือนกัน เพราะเห็นด้วยกับคำพูดของพี่เขย

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ซ่อนรัก   59

    นนทิยามองหน้าอดีตเพื่อนร่วมงานคนสนิทด้วยแววตาสำนึกผิด อยากขอโทษ อยากถามอะไรหลาย ๆ เรื่อง แต่คำพูดกลับจุกอยู่ที่คอหอย“แกสบายดีไหมก้อย” หลังจากต่างฝ่ายต่างเงียบจนน่าอึดอัด ในที่สุดดาวลดาก็เป็นฝ่ายเอ่ยปากถามขึ้นก่อน“ไม่เลยแยม ฉันคิดถึงแต่แก ฉันอยากปรับความเข้าใจกับแกนะแยม อยากขอโทษกับเรื่องที่เกิดขึ้น ฉันไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้เลยจริง ๆ นะ” เมื่อได้พูดนนทิยาก็พูดจนแทบไม่เว้นวรรคหายใจ“เลิกพูดถึงเรื่องที่ผ่านมาแล้วเถอะก้อย ถ้าฉันบอกว่าลืมมันไปหมดแล้วก็เหมือนจะโกหก แต่ฉันไม่อยากจะนึกถึงมันอีกแล้ว ที่ฉันนัดแกมาเจอเพราะฉันอยากเจอแกในฐานะของเพื่อนเท่านั้น”“ไม่ได้หรอกแยม ถึงแกไม่อยากฟังฉันก็ต้องพูด ฉันอยากให้แกยกโทษให้คุณเต้เขา เรื่องที่เกิดขึ้นฉันเป็นคนผิดเอง ไม่เกี่ยวกับคุณเต้สักนิด แกอย่าโกรธคุณเต้เขาเลยนะ”“ก้อย!” ดาวลดาตวาดใส่เพื่อนด้วยเสียงที่เบาพอได้ยินกันสองคน “เขาบอกให้แกมาพูดกับฉันแบบนี้ใช่ไหม.. ใช่ไหม?” เธอถามย้ำอีกครั้งเมื่อเพื่อนสาวเอาแต่นิ่งเงียบ ทำท่าเหมือนจะร้องไ

  • ซ่อนรัก   58

    “จะไปไหนลูกแยม หายไข้แล้วเหรอ” อาทิตย์เห็นลูกสาวเดินลงบันได แต่งตัวพร้อมจะออกไปข้างนอก ก็รีบวางหนังสือพิมพ์และถามด้วยความเป็นห่วง“หายแล้วค่ะป๋า หนูจะออกไปทำธุระหน่อยค่ะ เพราะต้องรีบกลับไปที่โน่นอีก มีงานรออยู่ค่ะ” หญิงสาวตัดสินใจพูดกับบิดาแบบไม่เป็นทางการนักอาทิตย์หน้านิ่วคิ้วขมวดทันทีที่ได้ยิน “งานอะไร ป๋าบอกให้ไปพักผ่อนสมองนะ ไม่ใช่ให้ไปทำงาน”“ก็งานที่บริษัทของพี่เขยนั่นแหละค่ะ หนูไม่ได้ไปทำงานที่อื่นนะคะ แต่ช่วยงานพี่เยลกับพี่เขยต่างหาก จะไม่ช่วยก็ไม่ได้” หนูไม่ได้โกหกนะคะป๋า เพียงแต่บอกไม่หมดเท่านั้นเอง เธอสำนึกผิดอยู่ในใจ“ป๋าก็เข้าใจหนูนะ แต่ป๋าก็อยากมีลูกสาวคอยอยู่ใกล้ ๆ บ้าง นี่อะไรกัน มีลูกสาวกับเขาอยู่สองคนแต่ไปอยู่ต่างถิ่นกันทั้งคู่ ที่บ้านเราก็ไม่ได้ลำบากอะไรสักหน่อย หนูมาช่วยป๋าทำงานอยู่ที่บ้านก็ได้ ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ป๋าจ่ายให้เอง”“ในอนาคตหนูก็ต้องกลับมาอยู่บ้านเราอยู่ดีแหละค่ะป๋า แต่ตอนนี้หนูขอไปหาประสบการณ์ก่อนนะคะ อีกอย่างหนูรับปากพี่เขยไปแล้วหนูก็ไม่อยากผิดคำพูด&r

  • ซ่อนรัก   57

    “ผมพูดจากใจ ไม่ได้เสแสร้งนี่ ทำไม?.. คุณอยากให้ผมโกหกว่าไม่เป็นไร คุณไม่ให้ผมก็จะรองั้นเหรอ นั่นไม่ใช่นิสัยผมนะแยม คนเรารักกันต้องคุยกันได้ทุกเรื่อง พอใจไม่พอใจ ความรู้สึกเป็นยังไงเราต้องบอกตามความจริง อย่าใช้คำว่าเกรงใจหรือทำเรื่องงี่เง่ามาลองใจกัน เพราะความรักของเราอาจจะพังไม่เป็นท่า คุณรู้สึกยังไงก็พูดออกมาอย่าเก็บเอาไว้ในใจ เพราะผมอ่านใจคุณไม่ออก จะตบ จะเตะ จะด่าผมยังไงก็ได้ ถ้าผมผิดผมจะขอโทษและปรับปรุงตัว แต่ถ้าผมไม่ผิดผมจะอธิบายพร้อมเหตุผล และคุณก็ต้องขอโทษผมด้วย ตกลงไหม”“ตกลงค่ะ” เขากับพิษนุต่างกันมาก ฝ่ายนั้นมักจะพูดจาสุภาพ อ่อนโยน วางตัวเป็นผู้ใหญ่ เอาใจเก่ง และชอบบอกให้เชื่อใจเขาเสมอ แต่ผู้ชายคนนี้เปิดเผยตรงไปตรงมา เธอชอบตรงที่เขาบอกว่าอย่าเก็บความรู้สึกไว้ในใจ เพราะเขาอ่านใจเธอไม่ออกนี่แหละ อยากจะตบ จะเตะ จะด่าก็ได้ แต่ต้องบอกสาเหตุว่าเพราะอะไร คิก ๆ ๆ ทำไมเขาถึงน่ารักอย่างนี้นะ“มีอีกเรื่องที่ผมอยากบอกคุณ”“บอกมาสิคะ”“ตอนนี้ผมยอมรับว่ารักคุณ แต่ผมไม่สัญญาว่าจะรักคุณไปตลอดชีวิต เพราะอนาคตเ

  • ซ่อนรัก   56

    “อ๋อ แล้วคุณจะไปวันไหน จะกลับมาทันวันคริสต์มาสไหม” ได้ยินคำตอบแล้วเขาก็สบายใจขึ้นมาก“ฉันจะรอเซ็นสัญญากับบริษัทโฆษณาให้คุณก่อนแล้วค่อยไป แต่ไม่รับปากว่าจะกลับมาทันคริสต์มาสหรือเปล่านะ” เธอตอบแบ่งรับแบ่งสู้เพราะไม่แน่ใจเรื่องตั๋วเดินทางว่าจะได้วันไหน เนื่องจากเป็นช่วงใกล้เทศกาล“พรุ่งนี้ผมจะให้คุณชุนจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินให้ ได้วันไหนก็ไปวันนั้นเลย แต่ต้องกลับมาก่อนวันที่ยี่สิบสี่ ส่วนเรื่องเซ็นสัญญาผมจัดการเองคุณไม่ต้องห่วง” ถ้ารอเซ็นสัญญาเสร็จก็ต้องเสียเวลาไปอีกสี่วัน เขายอมให้เธอกลับไปก่อนและกลับมาให้ทันคริสต์มาสดีกว่า“ก็ดีเหมือนกันค่ะ ฉันจะได้มีเวลาอยู่กับครอบครัวนานขึ้นอีกหน่อย” อีกแปดวันจะถึงคริสต์มาส ถ้าเธอได้กลับพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้ก็จะดีมาก “ถ้าพ่อฉันตกลงฉันจะอาจจะไปทำเรื่องที่กระทรวงแรงงานให้เรียบร้อยเลยทีเดียว คุณช่วยเตรียมเอกสารการทำงานให้ฉันด้วยนะคะ”“ผมจะแจ้งฝ่ายบุคคลไว้ให้ คุณไปจัดการในส่วนของคุณให้เรียบร้อยก็แล้วกัน” แล้วโทรศัพท์หาผู้จัดการฝ่ายบุคคลทันที คุยรู้เรื่

  • ซ่อนรัก   55

    “แค่กินข้าวไม่เสียเวลาเท่าไหร่หรอก ให้แยมเขาไปช่วยอีกแรงก็น่าจะไวขึ้น” เดือนนภาแนะนำอย่างห่วงใย“ไม่เป็นไรจริง ๆ ครับพี่สะใภ้ เชิญทานข้าวกันตามสบายนะครับ นาน ๆ จะได้ทานมื้อเย็นพร้อมหน้ากัน ผมขอตัวก่อนนะครับ” เขาโค้งศีรษะให้ผู้ใหญ่ทั้งสองคนแล้วรีบหมุนตัวเดินจากไป ไม่บอกลาหญิงสาวที่นั่งข้าง ๆ กัน ไม่แม้แต่จะมองหน้าเธอ“งานด่วนอะไรเหรอแยมมี่” วูซองอาถามน้องเมียขณะมองตามหลังญาติหนุ่มที่รีบร้อนเดินจากไป“ไม่ทราบค่ะ แต่ได้ยินเจสันเขาพูดตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วว่ามีงานสำคัญให้แยมช่วยทำคืนนี้”“ถ้าอย่างนั้นก็รีบกินเถอะแยม จะได้ไปช่วยเจสันเขา” เดือนนภาเตือนน้องสาว“ค่ะพี่เยล คุณแม่บ้านคะ ช่วยจัดอาหารใส่ปิ่นโตให้คุณเจสันด้วยนะคะ”“ได้ค่ะคุณแยมมี่”เจสันหันไปมองหญิงสาวที่เดินเข้ามาเพียงเล็กน้อย แล้วหันไปสนใจกับแก้วบรั่นดีเช่นเดิม ทำเหมือนเธอไม่มีตัวตนอยู่ที่นี่“ไหนบอกว่ามีงานสำคัญ”เขาทำเป็นหูทวนลม ไม่สนใจกับคำพูดของหญิงสาว หย

  • ซ่อนรัก   54

    วันนี้ เธอได้ยินคำที่เคยอยากได้ยินจากปากของเขาแล้ว แต่ทำไมเธอกลับรู้สึกแย่เอามาก ๆ ไม่อยากฟัง ไม่อยากได้ยิน อยากจะย้อนเวลากลับไปเปลี่ยนคำพูดนี้ของเขาพิษนุอาศัยจังหวะที่เธอกำลังตกใจ หยิบแหวนเพชรเม็ดโตที่เตรียมมา สวมลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของเธอ“พี่เต้” ดาวลดาหายจากตกตะลึง รีบชักมือหนีและจะถอดแหวนออก แต่ถูกเขารวบมือเอาไว้ก่อน“อย่าตัดรอนพี่แบบนี้สิคะ อย่างน้อยแยมก็น่าจะทบทวนเรื่องของเราอย่างละเอียดอีกสักครั้ง เพราะตอนนี้แยมอาจจะโกรธพี่อยู่” เขาเกลี้ยกล่อมเธอด้วยเหตุผล“แยมคิดดีแล้วค่ะพี่เต้ เราจบกันด้วยดีเถอะค่ะ อย่าทำให้มองหน้ากันไม่ติดเลย” เธอยืนยันเสียงแข็งพร้อมกับกระชากมือออกอย่างไม่พอใจ“นะครับน้องแยม ทบทวนอีกครั้งนะครับ พี่ขอแค่เจ็ดวันเท่านั้น” เขายังดันทุรัง เพราะมั่นใจว่าเธอต้องใจอ่อนจนได้ “ระหว่างนี้พี่สัญญาว่าจะไม่มากวนใจน้องแยมอีก ขอแค่น้องแยมคิดทบทวนเรื่องของเรา และอย่าถอดแหวนออกจากนิ้วเท่านั้น เมื่อครบเจ็ดวันแล้วน้องแยมยังยืนยันคำเดิม พี่ยินดีจะรับแหวนวงนี้คืนอย่างเต็มใจ” ระหว่างน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status