ตอนที่ 47.

ตอนที่ 47.

ปฐวินออดอ้อนเว้าวอนทั้งน้ำเสียงและแววตา ยิ่งได้กลิ่นหอมอ่อนๆ และสัมผัสถึงความนุ่มนิ่มของร่างสาวอวบอิ่มเขาก็รู้สึกถึงความร้อนรุ่มที่เดือดพล่านไปทั้งร่างแกร่ง จนมันปวดหนึบไปทั้งกายด้วยความต้องการที่เขาพยายามเก็บซ่อนมันไว้มาตลอดเวลาหลายเดือน และเมื่อมาเจอเธอความรู้สึกที่พยายามระงับไว้ก็คอยแต่จะเผยออกมา ทั้งที่บอกตัวเองว่าเธอกำลังท้องและเขาก็ยังมีความผิดติดตัว หากจะคิดเอาแต่ใจเขาก็กลัวว่าแจ็กเกอร์รีนกับโรบินจะพาอังศณาหนีเขาไปอีก เขารู้ดีว่าสองคนนั้นสามารถทำได้ และโรบินเองก็มีอำนาจพอที่จะทำเช่นนั้นซึ่งเขาไม่อยากจะเสี่ยงเสียเธอไปอีกครั้งแน่นอน...

“ไม่ได้ค่ะ ปล่อยนางเลยคนบ้า” หญิงสาวหลุดปากพูดกับเขาด้วยสรรพนามที่คุ้นเคย เพียงเท่านั้นปฐวินก็เห็นความหวังว่าเธอจะอ่อนข้อให้เขาอยู่รำไร

“นิดเดียวนะครับคนดี กอดนิดหนึ่งนะ”

โดยไม่รอคำตอบของเธอปฐวินก็โอบรัดกายอวบอิ่มเข้าวงแขนทั้งยังฉกจมูกโด่งคมลงบนแก้มนุ่มที่เขาถวิลหาอยากดอมดมมาตลอดเสียฟอดใหญ่ซึ่งอังศณาก็ได้แต่อ้าปากค้างมองเขาอย่างฉุนๆ แต่ก็ไม่สามารถต่อว่าเขาได้เมื่อริมฝีปากอุ่นประทับลงมาบนเรียวปากของตนอย่างรวดเร็ว...

“อุ๊ย อื้ม ปละ...” คำว