Share

ตอนที่ 9.

last update Last Updated: 2025-04-25 21:21:50

ตอนที่ 9.

อิ่มใจถามอย่างรู้งาน เพราะวิธีที่ดารารัศมีใช้จัดการกับผู้หญิงที่สะเออะมาทอดสะพานให้กับธาราเขตนั้นหล่อนเป็นคนคิดให้เอง และมันก็ใช้ได้ผลทุกราย

“เหมือนเดิมไม่ได้หรอก นังนี่ท่าทางมันไพร่จะตายไป หนู แมลงสาบ อะไรพวกนี้มันคงไม่กลัวหรอก...” ดารารัศมีประเมินสถานการณ์ ก่อนจะเอ่ยขึ้นเมื่อคิดแผนใหม่ที่หนักกว่าเดิมออก

“เอามันไปขังไว้ในห้องบนหอคอย ขังลืมมันสักสองสามวัน แค่นี้มันก็น่าจะกลัวจนหัวหดแล้ว”

อิ่มใจทำหน้าสงสัย “มันจะยอมให้เราขังง่าย ๆ หรือคะ อิ่มว่า...”

“ก็หลอกมันขึ้นไปสินังอิ่มใจหน้าโง่ อยู่รับใช้ฉันมาก็ต้องนมนาน ทำไมสมองไม่พัฒนาขึ้นเลยยะ หรือว่าต้องถูกตัดเงินเดือนซะก่อนถึงจะพัฒนา...”

อิ่มใจรีบส่ายหน้าทันควัน “ไม่ค่ะ อิ่มไม่อยากถูกตัดเงิน”

“งั้นก็ทำตามที่ฉันสั่ง ใช้สมองคิดเอาเองแล้วกันว่าควรจะหลอกมันยังไง มันถึงจะยอมขึ้นไปบนนั้น และหากแกทำไม่สำเร็จ... เดือนนี้ฉันไม่จ่ายเงินเดือนแกแน่” คำพูดของดารารัศมีทำให้อิ่มใจหน้าซีดเผือด

“อิ่มทำได้แน่ค่ะ คุณรัศมีไม่ต้องกังวล”

ดารารัศมีแสยะยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อได้ยินดังนั้น แต่ช่างต
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 10.

    ตอนที่ 10.“อยู่เป็นผีเฝ้าห้องนั้นเถอะนะ ฉันไปล่ะ”“เปิดนะ เปิดประตูนะอิ่มใจ ฉันบอกให้เปิดไง...”ร้องตะโกนแค่นั้นก็หยุดร้อง เพราะรู้ดีกว่าอิ่มใจไม่มีทางเปิดประตูให้อย่างแน่นอน หญิงสาวนึกโกรธตัวเองที่ตามเล่ห์เหลี่ยมของคนพาลพวกนี้ไม่ทัน“ทำไมโง่นักวะไอ้พลอย...”ยกมือขึ้นตบศีรษะตัวเองแรง ๆ อย่างไม่สบอารมณ์ ขณะกวาดสายตามองสำรวจห้องที่รกไม่ต่างจากรังหนูเบื้องหน้าด้วยสายตาขยาด ไม่กล้าขยับเขยื้อน ได้แต่ยืนพิงประตูอยู่กับที่ ก็จะให้ขยับได้ยังไงล่ะ เดี๋ยวหนู เดี๋ยวงู โผล่ออกมา หล่อนมิถูกแทะเนื้อตายหรือ แค่คิดก็ขนลุกซู่แล้ว คอยดูเถอะ ออกไปได้เมื่อไหร่ แม่จะเอาคืนให้หนักเลย“เป็นยังไงบ้าง สำเร็จไหมนังอิ่ม” เมื่อเห็นต้นห้องคนสนิทเปิดประตูเข้ามา ดารารัศมีก็รีบถามออกไปด้วยความอย่างรู้อิ่มใจรีบปิดประตูเดินเข้ามานั่งที่พื้นตรงหน้าเจ้านาย ก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้มสะใจ“สำเร็จสิคะ นังนั่นอยู่ในห้องใต้หอหลังคาแล้วค่ะ เสียดายที่คุณรัศมีไม่ได้ยินเสียงมันร้องตอนรู้ตัวว่าถูกหลอก แม้... ฟังแล้วเหมือนเสียงสุนัขเห่าหอนไม่มีผิดเลยค่ะ”ดารารัศมีหัวเราะออกมาอย่างสะใจ ก่อนจะหยิบธนบัตรสีม่วงออกมาจากกระเป๋าสตางค์สองใบ แ

    Last Updated : 2025-04-25
  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 11.

    ตอนที่ 11.พูดจบร่างสูงใหญ่ก็ก้าวยาว ๆ เดินขึ้นห้องนอนไปพร้อม ๆ กับความเดือดดาลที่ตนเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมมันถึงเกิดขึ้นมากมายนัก ก็แค่... แม่นั่นหนีกลับบ้านไปกับชู้รักดีซะอีก... อิสรภาพของเขาจะได้ไม่สั่นคลอนเพราะผู้หญิงอย่างหล่อนอีกดารารัศมีมองตามร่างสูง ๆ ของธาราเขตไปด้วยความสายตาไม่พอใจ ใบหน้างามบูดบึ้ง จนอิ่มใจต้องถามด้วยความสงสัย“คุณรัศมีทำไมหน้าบูดล่ะคะ ในเมื่อคุณธาราก็ไม่ได้สงสัยเรื่องนังนั่นเลย...”ผู้เป็นเจ้านายหันมาจ้องสาวใช้คนสนิทตาขวาง “ก็แกไม่เห็นหรือไง แค่เราบอกว่านังนั่นหนีกลับบ้านไปกับผู้ชาย พี่ธาราถึงกับโมโหหน้าเขียวหน้าเหลืองเลย สงสัยจะหลงเสน่ห์มันเข้าให้แล้วมั้ง”อิ่มใจทำตาโต พยายามนึกตาม แล้วก็รีบเออออห่อหมกออกมา “จริงสิคะ แค่บอกว่ามันอาจจะไปมีอะไรกันต่อ คุณธารายังทนฟังไม่ได้เลย นี่สงสัยจะชอบแม่นั่นเข้าจริง ๆ แล้วละค่ะ”“นังอิ่ม...!”“ขา... คุณรัศมี”“ใครใช้ให้แกมาสะเออะออกความคิดเห็นยะ ไปเลยนะ ไปให้พ้นหน้าฉัน ไปสิ!” ดารารัศมีเงื้อมือขึ้นสูง อิ่มใจเห็นท่าไม่ดีจึงรีบเผ่นหนีออกไปอย่างรวดเร็ว“ถึงพี่ธาราจะถูกใจแก แต่ยังไงแกก็ไม่มีทางได้สมหวัง” หญิงสาวหัวเราะร่

    Last Updated : 2025-04-26
  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 12.

    ตอนที่ 12.ธาราเขตหรี่ตาแคบ มองเขม็ง “แน่ใจนะว่าเธอไม่มีแผนร้าย ๆ อะไรซ่อนไว้ในใจ”พลอยไพลินรีบส่ายหน้าปฏิเสธ “ไม่มีนี่คะ เอาอย่างนี้ถ้าคุณกลัวว่าฉันจะลักหลับคุณ ฉันนอนที่โซฟานี่เอง คุณนอนบนเตียง โอเคหรือเปล่า” หญิงสาวออกความคิดเห็น แต่ธาราเขตกลับส่ายหน้ามีเลศนัย ขณะเดินตรงเข้ามาหา“ไม่โอเค หากเธอจะนอนในห้องนี้กับฉัน ก็ต้องนอนด้วยกันบนเตียงนั้น”เขาชี้ไปที่เตียงกว้างที่แทบจะนอนเรียงหน้ากระดานได้สิบกว่าคน ก่อนจะหันมาหลิ่วตาเจ้าเล่ห์ให้หล่อนหญิงสาวส่ายหน้าไม่เห็นด้วย “อย่าเลย... ฉันอยู่ตรงนี้ดีกว่า กลางคืนฉันนอนดิ้นนะ เดี๋ยวถีบคุณตกเตียงเอาจะว่ายังไง”คนตัวโตก้มตัวลงมาในระดับเดียวกับที่หล่อนนั่งอยู่ ก่อนจะใช้สองแขนเท้ากับพนักโซฟาเอาไว้ หญิงสาวไม่มีทางหนี จำต้องนั่งตัวลีบอยู่ในกรงแขนกำยำนั้น“ฉันคิดว่าเหตุการณ์นั้นคงไม่เกิดขึ้นแน่ เพราะฉันคิดว่าคงไม่ได้นอนกันสักเท่าไหร่หรอก เวลาที่เธออยู่บนเตียงของฉันน่ะ” เขาพูดยิ้ม ก้มลงมาจูบกระหม่อมหล่อนอย่างหยอกเย้าหญิงสาวขนลุกซู่ซ่า ทั้งคำพูดและการกระทำของพ่อคนตัวโต ช่างเรียกความอึดอัด รุ่มร้อนในตัวของหล่อนให้ระเบิดออกมาอีกแล้ว“ไม่เอานะ อย่าขู่ฉัน

    Last Updated : 2025-04-26
  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 13.

    ตอนที่ 13.ร่างสูงตระหง่านแสนสง่างามที่เดินไปถึงประตูแล้วชะงัก และหันกลับมามอง ก่อนจะพูดเสียงทุ้มกังวาน แต่ฟังยังไงก็ฟังไม่ออกว่าเจ้าตัวรู้สึกยังไง“สำหรับฉัน ไม่มีอะไรนานเกินไปกว่า... การรอคอยคืนแต่งงานหรอก”พลอยไพลินถึงกับยืนอึ้ง รู้สึกว่าสมองช่างตีความหมายคำพูดนั้นช้าเหลือเกิน สาวน้อยได้แต่ยืนอายม้วน จนร่างสูงใหญ่ก้าวพ้นประตูไปนั่นแหละถึงรีบวิ่งตาม และก็ไปทันที่หน้าห้องพอดี“รอด้วยสิ...”มือบางสอดคล้องกับแขนกำยำของธาราเขตทันที เมื่อเห็นดารารัศมีเดินสวนขึ้นมา พร้อม ๆ กับมอบรอยยิ้มสะใจส่งไปให้ และนั่นก็ทำให้อริสาวถึงกับเบิกตากว้างอ้าปากค้างเติ่ง“เอ่อ...พี่ธารา... นังนี่มัน...” พูดกับพี่ชายบุญธรรม แต่สายตากับมองพลอยไพลินด้วยความตื่นตกใจก็ไหนนังอิ่มมันบอกว่า ตัวเองทำงานเรียบร้อยแล้วไง ทำไมนังนี่มันถึงได้มายืนเสนอหน้าอยู่ข้าง ๆ ธาราเขตแบบนี้ และถ้าเดาไม่ผิด จากสภาพที่เห็น ก็คงจะพึ่งออกมาจากห้องนอนของพี่ชายตนเองแน่นอนดารารัศมีอยากจะกรี๊ดแต่ก็ทำได้แค่ยืนฝืนยิ้ม และพูดเสียงเรียบ “นึกว่าหนีกลับบ้านไปแล้วซะอีก”พลอยไพลินซบหน้าลงกับต้นแขนกำยำแสดงความสนิทสนมออกนอกหน้า พร้อม ๆ กับความรอยยิ้ม

    Last Updated : 2025-04-26
  • ดวงใจอสูร   ตอนที่14

    ตอนที่14ดารารัศมีและอิ่มใจเงยหน้าขึ้นมองตาม และก็ต้องกะพริบตาอย่างเหลือ เพราะสิ่งที่เห็นมันก็เศษผ้าที่นำมาผูกกันจนยาวไม่ต่างจากเชือกห้อยลงมาจากห้องใต้หลังคา“เป็นไปได้ยังไง...” ทั้งนายทั้งบ่าวพึมพำออกมาพร้อมกันพลอยไพลินยิ้มหวาน “แต่ก็ขอบใจนะกับสิ่งชั่ว ๆ ที่พวกคุณมอบให้ฉัน เพราะถ้าไม่งั้นฉันคงไม่มีโอกาสได้นอนเตียงเดียวกับคุณธาราเขต เพียงแค่คืนที่สองของการมาเยือนวังอัคราดลหรอก... แม้โชคดีจังเลย สงสัยตำแหน่งนายหญิงของบ้านนี้คงไม่รอดเงื้อมมือฉันแน่ ๆ”หัวเราะออกมาอย่างสะใจ ก่อนจะเดินจากไป ทิ้งให้ดารารัศมียืนกระทืบเท้าเร่า ๆ และกรีดร้องคล้ายกับคนบ้าเข้าไปทุกขณะอิ่มใจลุกขึ้นกำลังจะเดินหนี แต่ก็ต้องชะงัก เพราะเสียงแหลมราวแม่มดของเจ้านายเรียกไว้เสียก่อน“นังอิ่มแกไปคิดมานะว่าจะจัดการกับนังไพร่นี่ยังไง...”“อิ่ม... มองไม่เห็นทางเลยค่ะ...”“นังโง่! นี่สมองของแกมีอย่างอื่นอีกไหมนอกจากขี้เลื่อยกับฟองน้ำนะ” ดารารัศมีตวาดออกมาอย่างขัดใจ อิ่มใจหน้าเจือนไม่กล้าเถียง“อิ่มยังคิดไม่ออกเลยค่ะ แต่อิ่มมีเรื่องจะรายงานคุณรัศมีค่ะ”อิ่มใจนึกถึงเมื่อตอนที่ดารารัศมีใช้หล่อนให้เข้าไปจัดการกับข้าวของของพลอย

    Last Updated : 2025-04-26
  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 15.

    ตอนที่ 15.“อะไรนะ! พรุ่งนี้เลยเหรอ เอ่อ... ฉันว่ารอไปก่อนดีกว่า อีกอย่างพรุ่งนี้คุณไม่ทำงานหรือไง”ธาราเขตส่ายหน้า “พรุ่งนี้วันเสาร์ฉันว่าง และฉันก็จะไม่เปลี่ยนใจ ออกไปได้แล้ว”พูดเอง เออเองแถมยังไล่กันซึ่ง ๆ หน้าอีก พลอยไพลินได้แต่มึน นึกหาทางออกไม่เจอ จึงต้องจำใจเดินออกไปจากห้องหนังสือนั้นเงียบ ๆ“เป็นไงเป็นกันน่า... พอไปถึงค่อยวิ่งไปเก็บรูปพี่แพรวซ่อนก็ยังทัน...” เมื่อเดินออกมานอกห้องแล้ว หญิงสาวก็พูดปลอบใจตัวเอง ก่อนจะยกมือขึ้นท่วมหัว“เจ้าประคุณขอให้ลูกช้างผ่านอุปสรรคนี้ไปให้ได้ทีเถอะ...”ยังไม่ทันจะเอามือลง เสียงหัวเราะเยาะหยันของแม่นางมารร้ายประจำชีวิตอย่างดารารัศมีและอิ่มใจก็ดังขึ้นซะก่อน“พระองค์ไหนก็ช่วยแกไม่ได้หรอกนังไพร่ ฉันจะนั่งคอยดูแกถูกพี่ธาราเขี่ยทิ้ง...”พลอยไพลินไม่ตอบ ทำหน้าเรียบเฉย แม้จะแปลกใจกับคำพูดของผู้หญิงตรงหน้าไม่น้อย กำลังจะเดินผ่านไป แต่ก็ถูกคำพูดของดารารัศมีฉุดไว้อีก“พี่ธารานะเกลียดคนโกหกเป็นที่สุด นี่เตือนด้วยความหวังดีนะเนี่ย... ไปกันเถอะนังอิ่ม ไปเข้าคอร์สเรียนหัวเราะกันดีกว่า ถึงเวลาจะได้หัวเราะได้ดัง ๆ...”“ค่ะ คุณรัศมี” อิ่มใจรีบเดินตามนายสาวไปทั

    Last Updated : 2025-04-26
  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 16.

    ตอนที่ 16.ธาราเขตไม่ตอบ ขับรถต่อไป เพียงไม่นานนักก็เข้าเขตบ้านของหล่อน หัวใจเต้นแรงแปลก ๆ ความหวาดหวั่นเริ่มก่อกวนให้หน้าเครียดอีกแล้ว‘ขอให้เจ้าต้นตาลทำทุกอย่างเรียบร้อยด้วยเถอะ สาธุ’ พลอยไพลินบนบานศาลกล่าวอยู่ภายในใจ แต่กระนั้นอดถอนหายใจออกมาอย่างเป็นกังวลไม่ได้เพียงไม่นานรถยุโรปคันหรูก็เคลื่อนเข้ามาจอดอยู่หน้าบ้านไม้สองชั้นของหล่อน หญิงสาวอดทึ่งในความเฉลียวฉลาดของธาราเขตไม่น้อย เพราะเขาถามหล่อนไม่กี่ครั้งเอง ก็สามารถพาหล่อนมาถึงบ้านได้โดยไม่หลงแม้แต่กิโลเมตรเดียวพอรถจอดสนิทหญิงสาวกำลังจะเปิดประตูลงจากรถ เท้ายังไม่ทันได้แตะพื้นดี เสียงเจื้อยแจ้วของเจ้าต้นตาล เด็กสาววัยสิบหกย่างสิบเจ็ดก็ดังขึ้นเสียก่อน และมันก็ทำให้หล่อนอยากจะกระโดดตบปากสีแดง ๆ นั่นแรง ๆ นักอุตส่าห์สั่งนักสั่งหนา แต่ดันมาตกม้าตายตั้งแต่เจอหน้าครั้งแรกเลยหรือนี่ แล้วยังนี้จะรอดถึงวันไหมนะ เจ้าต้นตาลเอ๋ย“สวัสดีค่ะพี่พลอย...”“พี่แพรวจ๊ะ...เรียกให้มันถูก ๆ สิต้นตาล... พี่พลอยนะเพื่อนพี่...”พลอยไพลินกัดฟันแก้ให้ ต้นตาลเหมือนจะคิดได้ รีบแก้ตาม แต่กระนั้นก็ไม่ได้ทำให้ความเคลือบแคลงในสายตาคมกล้าของธาราเขตจางลงเลย เหมื

    Last Updated : 2025-04-26
  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 17.

    ตอนที่ 17.คำพูดของผู้ชายตรงหน้าทำให้พลอยไพลินถึงกับอึ้ง เพราะอุตส่าห์คิดคำแก้ตัวไว้เป็นร้อย ๆ พัน ๆ แต่ไม่ถามซะงั้น สงสัยจะเชื่อหล่อนสนิทใจ แต่ก็ดีจะได้รีบ ๆ แต่งงาน ไร่สับปะรดและคนงานจะได้พ้นวิกฤติสักที“แล้วคุณไม่คิดจะถามอะไรบ้างหรือคะ อย่างเช่น...”“ไม่... ฉันอยากพักผ่อน”พลอยไพลินมองหน้าเย็นชาแกมกระด้างนั้นด้วยความเคลือบแคลง ก่อนจะตัดสินใจพาพ่อคนตัวโตขึ้นไปยังห้องพักที่ให้ต้นตาลจัดเตรียมไว้ให้ตั้งแต่เมื่อคืน และเมื่อเสร็จสิ้นภารกิจ หญิงสาวก็มานั่งคุยกับต้นตาลที่ห้องโถงชั้นล่าง“นี่ต้นตาล ตอนพี่ไม่อยู่มีใครมาหาบ้างหรือเปล่า”เด็กสาวส่ายหน้า “ไม่มีใครนะคะ แต่เอ๋... มีคนเดิมค่ะ พี่คิมหันต์...”ต้นตาลเอ่ยถึงชายหนุ่มลูกชายเจ้าของเจ้าของรีสอร์ตยักษ์ใหญ่ในปราณบุรี เขามาสานสัมพันธ์กับหล่อนได้เกือบสองปีแล้ว แต่ตลอดเวลาหล่อนก็ให้เขาได้แค่คำว่าเพื่อนเท่านั้น ซึ่งคิมหันต์เองก็เข้าใจและยอมรับมัน แต่ก็ยังติดต่อและแวะเวียนมาเยี่ยมเยียนไม่เคยขาดพลอยไพลินพยักหน้ารับ แต่ไม่ได้พูดอะไร ต้นตาลจึงพูดขึ้นอีก “แล้วพี่พลอยจะแต่งงานกับคุณรูปหล่อจริง ๆ หรือจ๊ะ”คำพูดของต้นตาลทำเอาพลอยไพลินต้องยกมือขึ้นปิด

    Last Updated : 2025-04-26

Latest chapter

  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 35. ตอนอวสาน

    ตอนที่ 35. ตอนอวสานพูดพลางเอียงหน้าหลบปลายจมูกโด่งพัลวัน เมื่อคนตัวโตเริ่มรุกรานอีกครั้ง และทำท่าจะไม่หยุดแค่กอด ๆ จูบ ๆ เสียด้วย“เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า อายเขาตายเลย ปล่อยพลอยก่อนค่ะ” พ้อไม่จริงจังนัก เพราะตอนนี้เลือดสาวก็เริ่มระอุขึ้นมาจนเจ้าตัวถึงกับตกใจ“งั้นเราขึ้นห้องกันเถอะ ผมอยากกินของหวานอีกแล้ว...”พูดไม่พูดเปล่า รีบช้อนร่างอรชรขึ้นมาไว้ในอก ก่อนจะก้าวยาว ๆ ขึ้นบันได แต่ระหว่างทางก็สวนกับจำปาที่เดินลงมาพอดีพลอยไพลินหน้าแดงรีบซุกหน้ากับอกกว้างอย่างเขินอาย แต่พ่อเจ้าประคุณน่ะสิดันเล่นป่าวประกาศให้คนอื่นรู้ไปทั่ว จนน่าหยิกให้เนื้อเขียวนัก“จำปา วันนี้ฉันกับคุณพลอยจะอยู่ในห้องนอนทั้งวัน ถ้ามีใครมาหา แล้วเรื่องไม่ใหญ่ขนาดสึนามึขึ้นอ่าวไทยล่ะก็ ไม่ต้องขึ้นมาเรียกนะ เพราะฉันอาจจะกำลังยุ่งอยู่...”จำปาอมยิ้มกว้าง เข้าใจความหมาย แต่ก็ยังแกล้งถามออกไป “แล้วถ้าสึนามึไม่ได้ขึ้นอ่าวไทย แต่ย้ายมาขึ้นที่อันดามันแทนล่ะคะ ให้จำปาทำยังไง ให้ขึ้นไปเรียกได้หรือเปล่า”“จำปาน่ะ แกล้งพลอยอยู่ได้...” พลอยไพลินพ้อหน้าแดงก่ำ อย่างเคอะเขิน จำปาหัวเราะคิกคัก “ขอให้มีความสุขนะคะ” พูดจบก็รีบวิ่งลงไปอย่างร

  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 34.

    ตอนที่ 34.“พี่ธารา...”เสียงแหลมที่พลอยไพลินจำได้ดีว่าคือใครดังอยู่ไม่ไกล และพอหันไปมองก็เห็นดารารัศมีเดินหน้าบอกบุญไม่รับเข้ามาหา โดยข้างกายมีอิ่มใจอยู่ใกล้ ๆ“รัศมี...”ธาราเขตยิ้มให้กับน้องสาวบุญธรรม ก่อนจะก้มมองใบหน้าของภรรยาที่เจื่อนลงอย่างเห็นได้ชัด ชายหนุ่มกระชับอ้อมแขนอย่างให้กำลังใจ ราวกับกำลังสัญญาว่าเขาจะไม่ยอมปล่อยให้ใครหน้าไหน หรือแม้แต่ดารารัศมีทำร้ายหล่อนได้อีกแล้ว“พี่ธาราไปซะนานรัศมีคิดถึงจังเลย” พูดกับพี่ชายแต่สายตาจ้องมองพลอยไพลินเขม็ง ก่อนจะเอ่ยเสียงห้วนไม่พอใจ“รู้ไหมว่าพี่ชายฉันแทบเป็นคนติดเหล้าก็เพราะหล่อนคนเดียว...”“คือฉัน...” พลอยไพลินพูดไม่ออก ได้แต่กลืนน้ำลาย“ไม่เอาน่า รัศมี เรื่องมันจบลงด้วยดีแล้ว”ธาราเขตปราบ ขณะรั้งร่างอรชรให้นั่งลงบนโซฟานุ่มข้าง ๆ ดารารัศมีทรุดนั่งตาม โดยมีอิ่มใจนั่งที่พื้นข้าง ๆ“แต่รัศมียังไม่ยอมจบหรอกค่ะ รัศมีไม่อยากเห็นพี่ธาราเมาไม่รู้เรื่องแบบนั้นอีกแล้ว รัศมีเห็นแล้วเจ็บหัวใจไปหมด พี่ธาราไปรักผู้หญิงหลอกลวงพรรค์นี้ได้ยังไงนะ รัศมีล่ะงงจริง ๆ”“ฉันขอโทษค่ะ สำหรับทุกเรื่องที่เกิดขึ้น ฉันรู้ตัวดีว่าเลวมากที่โกหกแบบนั้น แต่ขอให้เชื่

  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 33.

    ตอนที่ 33.“ถ้าพลอยทำแบบนี้ ผมอาจจะขายหน้าตรงนี้ก็ได้...”ธาราเขตรีบขยับตัวให้ตรงกับตำแหน่งรัก ก่อนจะเดินหน้าเข้าไปอย่างพรวดเดียวจนหมดความยาว สาวน้อยเบ้หน้าเล็กน้อยเพราะมันยังคับแน่นไม่เสื่อมคลาย แต่พอเขาขยับตัวเป็นจังหวะ สวรรค์ครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ก็ต่ำเตี้ยเรี่ยดินลงมาหาอีกแล้ว“โอ้...คุณธารา... พลอย... โอ๊ย...”ร้องครางไม่หยุด ขณะขยับสะโพกขึ้นตอบสนองเขาเป็นจังหวะ ยิ่งตอนคนตัวโตกระแทกลึกล้ำเข้าไปและถอนออกมาจนหมดตัว ทำใหม่แบบนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า หล่อนก็ยิ่งคลั่ง ไฟพิศวาสแทบจะระเบิดออกมา“พลอยจ๋า...ร้อนเหลือเกิน ตอบสนองผมดีเหลือเกิน โอ้...แบบนั้นแหละ ผมใจจะขาดอยู่แล้ว...”ชายหนุ่มร้องออกมาฟังไม่ได้ศัพท์เมื่อหญิงสาวใต้ร่างหยัดสะโพกขึ้นหารับจังหวะรุกที่หนักหน่วงของตนด้วยความร้อนแรงเกินห้ามใจชายหนุ่มรู้สึกได้ถึงความคับแคบของเนื้อสาวที่บีบรัดรอบลำกายกำยำของตนเองเต็มความรู้สึก และมันก็ทำให้เขาแทบจะทานทนต่อไปไม่ได้ เขาเพิ่มแรงกระแทกกระทั้นลงไปไม่หยุด โจนจ้วงใส่ร่างบางที่แอ่นรับอย่างสู้ตายอย่างดุเดือด“พลอยจ๋า... ผมจะไม่ไหวแล้ว...”ร่างหนาใหญ่กระแทกใส่ไม่หยุด ครั้งแล้วครั้งเล่าที่โยกย้ายส

  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 32.

    ตอนที่ 32.“นะ ยกโทษให้ผมนะครับ พลอยจ๋า แล้วคืนนี้ผมจะทำให้คุณมีความสุขที่สุด... ทูนหัว...”ชายหนุ่มก้มลงงับกลีบปากล่างอิ่มย้อยแสนหวานของหล่อนเบา ๆ อย่างหยอกเย้า ขณะที่มือหนาลูบไล้ขึ้นมากอบกุมเต้าสาวไว้เต็มมือ สาวน้อยร้อนผ่าวไปทั้งตัว ซอกขาอุ่นวาบ ต้องการอะไรบางอย่าง ที่ธาราเขตเคยมอบให้แล้วอย่างมหาศาล“ไม่... พลอยไม่ให้คุณทำอะไรพลอยทั้งนั้นแหละ... จนกว่าคุณจะบอกว่ารักพลอยเสียก่อน” แก้มสาวแดงก่ำขณะพูดออกไปธาราเขตฉีกยิ้มกว้าง เขานี่โง่หรือบ้ากันแน่นะ ทำไมถึงลืมพูดคำสำคัญคำนี้ไปได้ ใช่ เขารักหล่อน รักตั้งแต่แรกเจอ รักจนหัวใจปวดร้าวไปหมด“ผมรักพลอย...ผมรักพลอย ผมรักพลอย...”ชายหนุ่มกระซิบนุ่มนวลข้างหู ก่อนจะฉวยโอกาสซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่น ขบเม้มเนื้อนวลแผ่วเบา แต่มันก็ทำให้เกิดรอยแดงขึ้นมา“พอใจหรือยังจ๊ะที่รัก คราวนี้ให้ผม...”ดวงตาคมกล้าวาววับ สาวน้อยหลบตาพัลวัน รู้ดีว่าผู้ชายที่กำลังคร่อมร่างของหล่อนอยู่นี้ต้องการอะไร เพราะมันก็คือสิ่งที่หล่อนต้องการเหมือนกัน“รักพลอย... ได้หรือยัง... คิดถึงใจจะขาดแล้วนะ”พลอยไพลินยิ้มอย่างเอียงอาย ก่อนจะค่อย ๆ พยักหน้าช้า ๆ และนั่นก็ทำให้ธาราเขตยิ้มกว้าง

  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 31.

    ตอนที่ 31.ชายหนุ่มรูปร่างหล่อเหลาที่อยู่ในชุดไทยราชปะแตนสีครีมทองเดินกลับไปกลับมาอย่างใช้ความคิด ก่อนจะพูดออกมาคล้ายหมดทางเลือก“ก็ได้ครับ... แต่ผมจะไม่เข้าหอกับต้นตาลเด็ดขาด จะแยกห้องนอน พอครบอาทิตย์ต้นตาลจะต้องกลับไปอยู่บ้าน และไม่มีสิทธิ์มาวุ่นวายกับผมอีก ตกลงไหมครับคุณพ่อ คุณแม่...”คำพูดของคิมหันต์ทำร้ายหัวใจของหล่อนเสียทุกคำทุกพยางค์ เจ็บลึก แผลกว้างจนเลือดไหลทะลัก เขารังเกียจ ขยะแขยง แถมยังชิงชัง แต่หล่อนก็ปฏิเสธสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นไม่ได้“เรื่องเข้าหอพอผู้ใหญ่อวยพรเสร็จ คิมก็กลับห้องเดิมของตัวเองได้ทันที พ่อกับแม่ไม่ว่าหรอก เพราะพ่อก็ไม่คิดจะให้แกนอนกับเจ้าสาวที่ยังไม่ถึงสิบเจ็ดดีอย่างต้นตาลเหมือนกัน เดี๋ยวจะโดนข้อหาพรากผู้เยาว์”“งั้นทุกอย่างก็ตามนี้นะ ยายเอิงพาต้นตาลไปแต่งหน้าแต่งตัวนะ เรียกช่างแต่งหน้าทำผมที่ทำให้คิมหันต์นั่นแหละมาทำให้ ส่วนชุดก็ไปดูในห้องของแม่นะ มีชุดแต่งงานของแม่อยู่ เก็บอยู่ในตู้ซ้ายมือในสุด ไม่รู้ว่าจะใส่ได้หรือเปล่า แต่ก็ต้องลองดู เพราะหาตอนนี้ไม่ทันแล้ว... เร็วเข้าไป” คุณนายเพลินพิศเร่งลูกสาว หยาดพิรุณพยุงร่างที่เหมือนไร้วิญญาณของต้นตาลให้เดินเคีย

  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 30.

    ตอนที่ 30.ขณะที่ธาราเขตพาพลอยไพลินขับรถเข้ากรุงเทพฯ ไปแล้วนั้น ต้นตาลก็กำลังนั่งหน้าซีดเผือดอยู่ตรงหน้าของคิมหันต์และวงศ์ตระกูลที่กำลังเดือดดาลเหลือกำลัง“แขกเหรื่อมากันพร้อมหมดแล้ว แต่เจ้าสาวไม่มี นี่พ่อจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน...” นิพล วงศารัตนาพร บิดาของคิมหันต์อาละวาดใหญ่ เดินพล่านเป็นเสือติดจั่น“แม่บอกแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นก็ไม่เชื่อ ดูสิ หนีตามผู้ชายไปซะงั้น โอ๊ย... แม่จะเป็นลมสงสัยได้ขึ้นหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์แน่ ๆ เลย”คุณนายเพลินพิศ มารดาของคิมหันต์ทำท่าจะเป็นลม ต้นตาลจะวิ่งเข้าไปรับ แต่ก็ถูกเสียงกระด้างของคิมหันต์ตวาดขึ้นซะก่อน ร่างอรชรในเสื้อยืดตัวใหญ่กับกางเกงขายาวแบบที่คิมหันต์เคยเห็นเป็นประจำชะงักงัน“อย่ามายุ่งกับแม่ของฉัน! เธอมันตัวซวย...”คิมหันต์มองเด็กสาวตรงหน้าอย่างชิงชัง ก่อนจะก้าวยาว ๆ รับไปร่างของมารดาเอาไว้แนบอก ต้นตาลหน้าจ๋อยน้ำตาซึม“อย่าไปดุต้นตาลนักสิคะพี่คิม ต้นตาลยังเด็กจะรู้เรื่องอะไร” นี่แหละคือคนเดียวที่เห็นใจและมองหล่อนด้วยความสงสาร หยาดพิรุณ น้องสาวคนเล็กของคิมหันต์“อย่ายุ่งเรื่องผู้ใหญ่ได้ไหมยายเอิง อยู่เงียบ ๆ ไปเลย” คิมหันต์หันไปดุน้องสาว

  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 29.

    ตอนที่ 29.ไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าจะได้พบกับผู้ชายใจร้ายใจดำคนนี้อีก น้ำตาไหลออกมา จนมือบางต้องรีบป้ายทิ้งอย่างอับอาย ก่อนจะเชิดหน้า ข่มความเจ็บปวดไว้ กัดฟันโต้ตอบคนไร้หัวใจออกไปมาให้เห็นทำไม...! จะมาทำให้หล่อนเจ็บปวดอีกทำไมกัน...!“อะไรที่เป็นของของฉัน... ฉันไม่มีวันยกให้คนอื่นง่าย ๆ” น้ำเสียงเย็นจัด ขณะกวาดมองใบหน้างดงามไร้ที่ติด้วยสายตากระด้าง ดุดัน“รวมทั้งเธอด้วย...”หญิงสาวกัดปากแน่น น้ำตาไหลพรากจนมือบางเช็ดไม่ทัน เขามีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้ มาพูดแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของในตัวหล่อนแบบนี้ ทั้ง ๆ ที่เขาเองไม่ใช่หรือ เป็นคนสลัดหล่อนทิ้งอย่างไม่ไยดี แล้วตอนนี้จะมาอ้างสิทธิ์ที่มันหมดอายุไปแล้วทำไม“พลอยไม่ใช่ของคุณ... และพลอยก็กำลังจะแต่งงาน ช่วยพาพลอยกลับบ้านด้วย เดี๋ยวจะเลยฤกษ์...”แทนที่เขาจะเจ็บหรือจุกกับคำพูดของหล่อนบ้าง แต่เปล่าเลย พ่อคนตัวโตกลับหัวเราะร่วน แถมก้มหน้าเข้ามาหาราวกับตัวเองกุมชะตาชีวิตของหล่อนเอาไว้อย่างนั้น“อีกเดี๋ยวฉันจะทวนความจำให้... ว่าเธอเป็นของฉันทั้งตัวและจิตวิญญาณ และขอบอกไว้ตรงหน้าเลยว่า งานแต่งงานของไอ้แมวขโมยนั้นจะไร้เจ้าสาวอย่างแน่นอน”“คุณทำอย่างนี้

  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 28.

    ตอนที่ 28.“แต่ตาลว่าคุณธารารัก...”ต้นตาลขยับปากจะกล่อมอีก แต่ก็ต้องหยุดฉับ เพราะพลอยไพลินตัดบทด้วยเสียงเด็ดขาด จนหล่อนขยาดที่จะโน้มน้าวใจต่อไป“เลิกพูดถึงเรื่องนี้เถอะต้นตาล เพราะพี่ไม่มีทางเปลี่ยนใจเด็ดขาด และรถก็คงจะมารับพี่ไปหาคุณคิมในอีกไม่กี่นาทีต่อจากนี้แล้ว...”ทุกอย่างเงียบลงไปโดยปริยาย ต้นตาลเลือกที่จะเดินออกจากห้องนอนที่พลอยไพลินใช้แต่งหน้าทำผมเงียบ ๆ ด้วยใบหน้าเศร้าหมอง ขณะที่พลอยไพลินเองก็เลือกที่เหม่อมองออกไปยังท้องฟ้ากว้าง และยิ้มกับมันทั้ง ๆ ที่หัวใจเจ็บสิ้นดียี่สิบนาทีต่อมา... รถคันหรูสีดำสนิทคันที่ต้นตาลไม่คุ้นตาแม้แต่นิดเดียว แล่นเข้ามาจอดที่ลานหน้าบ้าน คนขับร่างสูงใหญ่ในชุดสูทสีน้ำตาลไหม้ก้าวเดินเข้ามาหาหล่อน“คุณมารับพี่พลอยหรือคะ”ถามออกไปอย่างแปลกใจแกมไม่ไว้ใจ ขณะพยายามเพ่งมองใบหน้าของบุรุษคนนั้น แต่ก็มองไม่ถนัดนัก เพราะสวมทั้งหมวก ใส่ทั้งแว่นตากันแดดอันใหญ่ชายคนนั้นไม่ตอบ มือใหญ่สีขาวสุขภาพดียกขึ้นถอดแว่นกันแดดออกช้า ๆ และต้นตาลก็ต้องอุทานออกมาเสียงดัง ตอนนี้แยกไม่ออกเลยว่าจะดีใจหรือว่าตกใจดี“คุณธารา! คุณธาราจริง ๆ ด้วย ตาลคิดว่าคุณธาราจะใจดำไม่มาซะแล้ว...”

  • ดวงใจอสูร   ตอนที่ 27.

    ตอนที่ 27.กรามแกร่งของธาราเขตขบกันแน่น ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “ไม่คิดจะหลอก แต่ก็หลอกไปแล้วนี่ และอย่าบอกนะว่าที่มาหาฉันถึงกรุงเทพฯ นี่เพราะเรื่องนี้”ต้นตาลส่ายหน้า “ไม่ใช่ค่ะ นี่ไม่ใช่เรื่องที่ทำให้ตาลดั้นด้นมาถึงที่นี่หรอกค่ะ...”“แล้วเรื่องอะไรล่ะ ต้นตาลถึงได้พยายามถึงขนาดนี้ ถึงขนาดนอนรอหน้ารั้วเป็นครึ่งค่อนวัน” ดวงตาคมกล้าจ้องมองราวกับจะผ่าหัวใจเด็กสาวประสานสายตากับธาราเขตนิ่งนาน ก่อนจะพูดเสียงเรียบ “พี่พลอยกำลังจะแต่งงานค่ะ...”“อะไรนะ?!”“พี่พลอยจะแต่งงานกับพี่คิมหันต์ เพื่อรักษาไร่เอาไว้ค่ะ”ต้นตาลเอ่ยซ้ำอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่มีเสียงใดหลุดรอดออกมาจากริมฝีปากหยักสวยของธาราเขตแม้แต่นิดเดียว ใบหน้าหล่อเหลานั้นเย็นชาจนจับอารมณ์ไม่ได้ว่าตอนนี้เขารู้สึกยังไงเด็กสาวเห็นแล้วก็รู้สึกผิดหวังอย่างแรง “ตาลทำได้แค่นี้แหละค่ะ หากคุณธารารักพี่พลอย หรือว่าเห็นพี่พลอยมีค่าบ้างก็ควรจะไปช่วยพี่พลอยให้พ้นจากบ่วงจองจำนี้”ธาราเขตยังนิ่งไม่ตอบโต้ ต้นตาลจึงพูดต่อ “แต่หากต้นตาลเข้าใจผิด ต้นตาลก็ต้องขอโทษด้วยที่มารบกวนเวลาอันมีค่าของคุณธารา” จะเปิดประตูก้าวลงไป แต่เสียงเข้มห้วนก็หยุดหล่อนเอ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status