“แต่ผมไม่อยากมีลูก ผมเป็นผู้ชาย มันไร้สาระมาก ผมไม่อยากมีลูก หมาป่าตัวอื่นคงหัวเราะเยาะ!” โคลเทนอารมณ์รุนแรงเมินเฉย และแสดงท่าทีเจ็บปวดมากในฐานะอัลฟ่าและพ่อ ผมรู้ว่าต้องใช้เวลาสักพักกว่าที่เขาจะยอมรับความจริงได้“ฟังนะโคลเทนเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับว่าเธอต้องการหรือไม่ แต่เกี่ยวกับชีวิตของผู้คนนับพันจากทั่วทุกเผ่า พ่อของเธอได้เรียนรู้ผ่านการทำนายว่าอัลฟ่าคนต่อไปของเผ่าหมาป่าโลกกันตร์จะเป็นเด็กที่เกิดมา จากเธอและคู่ครองที่เธอกำหนด เด็กจะไม่เพียงแต่เป็นผู้นำในอนาคตของเผ่าแต่จะเป็นบุคคลสำคัญในการเปลี่ยนชะตากรรมของเผ่ามนุษย์หมาป่า หากเธอล้มเหลวในการหาคู่ และให้กำเนิดเจ้าชายของเผ่าหมาปาโลกกันต์ ไม่เพียงแต่สายเลือดราชวงศ์ของเราจะสิ้นสุดจากที่นี่ แต่เผ่าพันธุ์มนุษย์หมาป่าทั้งหมดจะตกอยู่ในความโกลาหล หมาป่าเผ่าน้ำแข็งจะใช้โอกาสนี้เป็นข้ออ้างในการเริ่มทำสงครามอย่างแน่นอน หากเราปล่อยให้พวกเขาดูแลพันธมิตรทั้งหมด จะเกิดยุคแห่งการนองเลือด ไม่เพียงแต่เผ่าพันธุ์มนุษย์หมาป่าเท่านั้น แต่เผ่าพันธุ์มนุษย์ก็จะติดอยู่ในสงครามด้วย!” สายตาของเขาจ้องมาที่ผม"ผลที่ตามมาจะหายนะ" ผมบอกเขาด้วยใบหน้าจริงจัง โดยหวัง
มุมมองของแพทริคเมื่อมองดูใบหน้าที่บริสุทธิ์และน่าสงสารของโคลเทนผมยื่นมือไปแตะศีรษะเขาเบาๆ และปลอบโยนเขาเด็กชายก็ถูกบอกว่าเขาเป็นลูกชายของชายสองคนและต้องแบกรับอนาคตของตระกูลอย่างไม่ทันตั้งตัว ซึ่งเขาตื่นตระหนกและพบว่ามันยากที่จะยอมรับผมกอดเขาไว้ในวงแขน“อัลฟ่า ผมต้องทำมันจริงๆ ใช่ไหม” เขาถามด้วยเสียงสั่นเครือผมคิดอยู่ครู่หนึ่งเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมรู้สึกเห็นแก่ตัวจนไม่อยากให้เขาไปเที่ยวหาคู่ครองภายใต้กฎของเผ่า ผมคิดว่าเอลวิสกับผมสามารถปกป้องเขาได้ตลอดชีวิต แต่ในฐานะอัลฟ่าและนักบวชของเผ่าหมาป่าโลกกันตร์เราทำไม่ได้"พ่อขอโทษโคลเทนในฐานะเจ้าชายแห่งเผ่าและในฐานะอัลฟ่าในอนาคต ลูกต้องรับผิดชอบในการหาคู่ครองและมีลูก"ผมจับหัวของเขาซุกไว้ที่หลังแขนของผมส่วนกลุ่มหมาป่าน้ำแข็งนั้น...ทันใดนั้นผมก็นึกถึงแอนดรูว์วัยรุ่นผู้หวาดระแวงอดีตอัลฟ่าของหมาผ่าเผ่าน้ำแข็งทุกคนบอกว่าเขาเลือดเย็น โหดเหี้ยม เผด็จการ และเป็นพิษ แม้ว่าเขาจะเป็นเจ้าชายแห่งอัลฟ่า แต่เขาอาจไม่ได้เป็นที่โปรดปรานเท่ากับลูกชายคนอื่น ๆ ของพ่อของเขา บางทีเขาอาจเป็นเจ้าชายแห่งเผ่าน้ำแข็งต์ที่เป็นที่โปรดปรานน้อยที่สุด และหลังจากที่พ
ไลอ้อนมีความสามารถในการมองเข้าไปในหัวใจของผู้คน และแน่นอนว่าเขาอ่านความตั้งใจของทุกคนที่จะมาหาเขาได้ แต่เขาก็ไม่ได้ทำให้คนที่เข้ามาเรียนกับเขารู้สึกอึดอัด ในชั้นเรียนเขายังคงปฏิบัติต่อพวกเราทุกคนอย่างเท่าเทียมกันเมื่อเด็กๆ มาถึงที่นี่ครั้งแรก พวกเขาจะรวมตัวกันและต่อสู้กับมนุษย์หมาป่าจากฝูงอื่น ๆ แต่ไลออนหยุดทั้งหมด ไม่มีใครกล้าที่จะต่อสู้ต่อหน้าเขา ทำให้หลังจากที่อยู่ด้วยกันไม่กี่เดือน เราทุกคนก็รวมตัวกันเป็นชนชั้นที่กลมกลืนและสงบสุขเป็นหนึ่งเดียวเมื่อแอนดรูว์มาถึงที่นี่ครั้งแรก บรรดาลูกศิษย์ที่รู้ว่าเขาเป็นเจ้าชายของเผ่าหมาป่าน้ำแข็ง หลายคนพยายามที่จะเข้ามาประจบประแจง ทำความรู้จัก แต่เมื่อพวกเขารู้ว่าแอนดรูว์ไม่ได้เป็นเจ้าชายคนโปรด และเป็นพวกนอกรีต บรรดาเพื่อนๆ จึงเริ่มตีตัวออกห่าง และที่แย่ที่สุดคือเริ่มรังแกแอนดรูว์ มีอยู่ครั้งหนึ่ง ตอนที่แอนดรูว์ถูกเพื่อนรังแก ผมกับเอลวิสเดินผ่านมาพอดีและเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเราไล่พวกอันธพาลออกไปแล้วพาเขากลับมาที่ห้องของเรา ตามตัวมีรอยฟกช้ำเต็มไปหมด แต่เขาก็เคยร้องโอดครวญให้ใครได้ยิน ตั้งแต่นั้นมาผมกับเอลวิสจึงไปเรียนกับเขา และเราสามคนก็ค่อยๆ
เขานิ่งอึ้งอยู่นานเมื่อได้ยินความลับดังกล่าว จู่ๆ เขาก็คว้าแขนผม แล้วถามว่า “ทำไมต้องเป็นเอลวิสถ้าสามารถเป็นอัลฟ่าได้ ทำไมจะเป็นผมไม่ได้ล่ะ! ผมชอบคุณมาหลายปีแล้ว ผมคิดว่าคุณจะแต่งงานกับโอเมกาหรือเบต้า จึงไม่อยากสร้างปัญหาให้ ผมเฝ้ามองคุณเงียบๆ มาหลายปีแล้ว เอลวิสเป็นเจ้าชายคนเดียวของเผ่าหมาป่าโลกันตร์ และจะสืบราชบัลลังก์ต่อไป เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะได้รับพรจากผู้ปกครอง ถึงจะมีลูกได้ แต่คนในเผ่าหมาป่าโลกันตร์จะรับไหมพวกเขาจะรับลูกของอัลฟ่าสองคนเป็นเจ้าชายหรือไม่มากับผม! แม้ว่าผมจะเป็นเจ้าชายแห่งหมาป่าเผ่าน้ำแข็ง แต่ผมยังมีพี่น้อง สามารถยอมแพ้การต่อสู้เพื่อบัลลังก์เพื่อคุณได้ ตราบใดที่คุณอยู่กับผม ผทจะทำอะไรก็ได้! "“แอนดรูว์ ผมขอโทษ ผมไม่รู้ว่าคุณรู้สึกอย่างไรกับผม ผมถือว่าคุณเป็นพี่ชาย… เอลวิสกับผมเรารักกันมาโดยตลอด เราได้รับพรจากครอบครัวของกันและกัน ผมขอโทษ เมื่อมองดูแอนดรูว์ หัวใจของผมเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด มันเป็นความผิดของผมเองที่ไม่ได้ค้นพบความรู้สึกของเขาก่อนหน้านี้“คุณคิดว่าผมเป็นคนขี้ขลาดหรือ คุณดูถูกผมมากเกินไปหรือเปล่า คุณคิดว่าผมไม่ดีเท่าเอลวิสใช่หรือไม่ ใช่ เขาเป็นอัลฟ่าในอน
แม้จะอยู่ในภาวะตกใจ เราก็เข้าร่วมสงคราม แต่ในคืนพระจันทร์เต็มดวง มนุษย์หมาป่าใช้พลังงานส่วนใหญ่เพื่อรักษารูปร่างของมนุษย์ และในช่วงเวลานั้น ผมยังเด็กอยู่ทำได้เพียงแค่การรักษาและการป้องกันเท่านั้น ผมไม่ได้มีเวทมนตร์ที่แกร่งกล้ามากนัก ในทุกเผ่ามีเพียงนักบวชเท่านั้นที่สามารถเรียนรู้เวทมนตร์ได้ และมีสมาชิกราชวงศ์เพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถควบคุมเวทมนตร์พื้นฐานง่ายๆ ได้ ดังนั้นการต่อสู้กับอสูรเหล่านี้ เผ่าของเราจึงได้รับบาดเจ็บสาหัสในที่สุดอดีตอัลฟ่าเห็นเราเข้าร่วมสงครามเขาจึงร้องบอกว่า "ต้องตัดหัวพวกมันเท่านั้นถึงจะฆ่าอสูรเหล่านี้ได้อย่างสมบูรณ์!" ทุกคนมีเป้าหมายร่วมกันเพื่อฆ่าสัตว์ประหลาดเหล่านี้ทั้งหมด ในตอนท้ายของสงคราม อดีตอัลฟ่าได้มอบร่างแอนดรูว์ให้กับเรา ซึ่งในตอนนั้นถูกวางยาพิษและหมดสติ เขาเหลือเวลาเพียงเล็กน้อยที่จะพูดคำสุดท้ายของเขา "ดูแลแอนดรูว์ให้ดี และระวังหมาป่าเผ่าน้ำแข็งด้วย"ผมกับเอลวิสพาอัลฟ่าที่บาดเจ็บสาหัสและแอนดรูว์ซึ่งถูกวางยาพิษและหมดสติกลับไปที่ปราสาทเพื่อรับการรักษาจากพ่อของเรา ส่วนคนอื่นๆ เก็บซากทหารจากทั้งสองเผ่า แต่น่าเศร้าก่อนที่เราจะไปถึง อดีตอัลฟ่าเสียชีวิ
แอนดรูว์สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วกล่าวว่า “คืนวันเฉลิมฉลองเป็นคืนวันเพ็ญ ในฐานะมนุษย์หมาป่า เราทุกคนรู้ดีว่าเมื่อพระจันทร์เต็มดวงแล้ว เราจะไม่สามารถคงร่างมนุษย์ของเราไว้ได้ แต่เพราะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับฝูง ในวันนั้น พ่อจึงพาเราออกไปข้างนอกในเวลาดึก”หลังจากหยุดไปพักหนึ่ง เขาก็มองมาที่ผมแล้วพูดต่อว่า “วันนั้นพ่อไม่ได้ตั้งใจจะพาฉัน แต่ฉันยังไม่เคยไปเผ่าหมาป่าโลกันตร์ตามคำขอของฉัน พ่อจึงฉันพาฉันออกไปกับพวกเขาด้วย เพื่อไปยังปราสาทก่อนค่ำ พ่อพาเราผ่านป่าแห่งขุมนรก ซึ่งเป็นชุมทางของสองเผ่าขณะที่ยังเป็นหมาป่า และขณะที่เรากำลังจะไปถึงเผ่าหมาป่าโลกันตร์…..”รูม่านตาของแอนดรูว์หดตัวเมื่อเขานึกถึงบางสิ่งที่เลวร้าย เขานั่งลงและพูดต่อ “ในขณะที่เรากำลังจะไปถึงดินแดนหมาป่าโลกันตร์ เราถูกสัตว์ประหลาดพวกนั้นซุ่มโจมตี พวกมันออกมาจากอากาศราวกับผี และจับพวกเรา บางคนตายด้วยกรงเล็บของอสูรก่อนที่พวกเขาจะทันได้โต้ตอบด้วยซ้ำและไม่ช้าเราก็พบว่าการโจมตีของเราไม่มีผลอะไรกับพวกมัน พวกมันเป็นเหมือนอาวุธของมนุษย์ ไม่รู้สึกเจ็บปวด ถ้าคุณไม่ตัดหัวจะไม่สามารถฆ่าพวกเขาได้อย่างสมบูรณ์ พวกมันเต็มไปด้วยพิษ หมาป่าบางตัวที่ต่อสู้
หลังงานศพ เจเรมี สก็อตต์ อดีตหัวหน้าครอบครัวสก็อตต์ ซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับการเมืองมาเป็นเวลานาน ได้พาคนไปที่เผ่าหมาป่าโลกันตร์เป็นการส่วนตัวเพื่อไปรับร่างของลุงเฮนรี่และทหารรักษาพระองค์ ในขณะที่เจ้าชายแห่งเผ่าหมาป่าน้ำแข็ง แอนดรูว์ก็กลับไปพร้อมต์กับเจเรมี สก็อตต์โชคชะตาเริ่มแปรเปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นมา ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไป ประการแรก มีการก่อกบฏภายในกลุ่ม จากนั้นเผ่าที่เป็นพันธมิตรกับกลุ่มของเรา ทำลายพันธสัญญาทีละส่วน และละเมิดพรมแดนของเราซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นเวลาสองสามปีแล้วที่เราพยายามรักษาเสถียรภาพไว้ ผทไม่รู้ว่าแอนดรูว์ต้องไปพบเจออะไรในช่วงหลายปีที่ผ่านมา และผมก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงไม่ติดต่อเรา แม้กระทั่งงานแต่งงานของเขา เขาก็ไม่ได้เชิญเราจนกระทั่งถึงพิธีสืบราชสันตติวงศ์ของเอลวิส หมาป่าเผ่าน้ำแข็งเข้ามาจู่โจมเรา และทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองกลุ่มเสื่อมลงอย่างรวดเร็วมุมมองของโคลเทนในช่วงแรก ผมรู้สึกเครียดมาก ที่ต้องแบกรับความรับผิดชอบต่ออนาคตของเผ่าหมาป่าโลกกันตร์ ในฐานะอัลฟ่า ในฐานะราชาในฐานะอนาคตของเผ่า นี่คือภารกิจและความรับผิดชอบของฉัน“ถ้านั่นคือสิ่งที่ฉันต้องทำ ฉันจะก
นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นร่างหมาป่าของอัลฟ่าและของพ่อ รูปร่างหมาป่าของพ่อเป็นหมาป่าสีเงินขาวเหมือนหิมะ เขาสง่างามมาก แม้ว่ารูปร่างหมาป่าของอัลฟ่าจะเป็นหมาป่าสีเงิน แต่ก็มีรอยไฟบนหน้าผากของเขา พ่อบอกว่านี่คือเครื่องหมายของราชวงศ์ของเผ่าหมาป่าโลกันตร์ สมาชิกราชวงศ์ของเผ่ามนุษย์หมาป่าแต่ละคนเกิดมาพร้อมกับเครื่องหมายที่เป็นเอกลักษณ์ซึ่งเป็นตัวแทนของเผ่า เป็นพรจากเทพเจ้าหมาป่า หมาป่าโลกันตร์จะเป็นเปลวไฟสีแดง และหมาป่าน้ำแข็งเป็นสายฟ้าสีฟ้าผมถามด้วยความสงสัย “พ่อ แล้วผมจะแปลงร่างเป็นหมาป่าได้เมื่อไหร่”พ่อเดินมาหาผมด้วยท่าทางที่สง่างาม เขาลูบผมเบา ๆ แล้วพูดว่า "พ่อและอัลฟ่า เราสามารถควบคุมการแปลงร่างระหว่างร่างมนุษย์กับร่างหมาป่าได้ แต่ลูกยังเด็กเกินไปที่จะฝึกฝนทักษะการแปลงร่าง ดังนั้นเมื่อลูกไปที่โลกมนุษย์ ลูกต้องระวังให้มากขึ้น นอกจากนี้ในคืนพระจันทร์เต็มดวงอย่าออกไปไหนเลย จำไว้อย่างหนึ่งว่าถ้าเจอคู่ที่โชคชะตากำหนด เมื่อลูกรู้สึกตื่นเต้น ลูกจะกลายร่างเป็นหมาป่า”“ถ้าคู่ครองของผมไม่ใช่มนุษย์หมาป่า ผมจะทำให้เขาตกใจตายไหมตอนที่ผมแปลงร่าง” ผมคิดว่าถ้าผมได้พบกับคู่ครอง ผมจะกลายเป็นหมาป่าในช่วงเ