Share
Chapter 82
Related chapter
ดวงใจอัลฟ่าศัตรูที่รัก Chapter83
ในไม่ช้าโคลเทนก็กลับมา แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไรกับผม แต่ผมก็เห็นว่าเขาลังเลและกังวลเฮลมองโคลเทนและมองมาที่ผมอีกครั้ง เขาไม่ซนอีกต่อไป เขากลับนอนอยู่ในอ้อมแขนของโคลเทนแทนวันนี้ผมกับโคลเท่นไม่ได้คุยกันมากนัก และบรรยากาศที่บ้านก็น่าเบื่อมาก แต่ผมไม่ได้คาดหวังว่าการหยุดชะงักจะถูกทำลายโดยเฮลเช้าวันรุ่งขึ้นระหว่างรับประทานอาหารเช้า เฮลก็พูดกับผมว่า "พ่อบอกว่าจะพาผมไปหาคุณปู่ทั้งสองในอีกสองวัน คุณไปกับเราไหม"เป็นช่วงเวลาแห่งความเงียบงันบนโต๊ะอาหารโคลเทนและผมมองหน้ากัน ไม่มีใครพูดก่อน ทันใดนั้นโคลเทน ดูเหมือนจะรู้อะไรบางอย่าง จู่ๆ เขาก็วางตะเกียบลงแล้วพูดกับผมว่า "อันที่จริง คุณรู้อยู่แล้วว่าผมฟื้นความทรงจำแล้วใช่ไหม"ผมมองเขาแล้วพยักหน้าเงียบๆ โคลเทนโกรธมากและผลักอาหารเช้าตรงหน้าลงกับพื้น ยืนขึ้นและดุผมว่า "คุณทำอะไรอยู่เนี่ยในเมื่อคุณรู้อยู่แล้วว่าผมฟื้นความทรงจำแล้ว ทำไมคุณถึงอยากร่วมแสดงไปกับผมด้วยคุณคิดว่าผมเป็นตัวตลกหรือไง คุณมีจุดประสงค์อะไรอีก”ผมถอนหายใจแล้วพูดว่า "ไม่ได้มีจุดประสงค์อะไรหรือถ้าหากมีเป้าหมายนั้นคือการที่ผมอยากอยู่กับคุณกับเฮล ผมแค่อยากให้เราสามคนอยู่ด้วยกัน ผมยอมทำ
ดวงใจอัลฟ่าศัตรูที่รัก Chapter84
โคลเทนจากไปแล้ว ผมไม่ได้คาดหวังให้เขาปล่อยวางทุกอย่างลงอย่างสงบ ผมอยากจะถูกเขาเกลียดมากกว่าที่จะให้เขาลืมผม อันที่จริง ผมเคยคาดหวังว่าวันนี้จะมาถึงไม่ช้าก็เร็ว แม้ว่าผมจะมีชีวิตที่มีความสุขในช่วงสองปีที่ผ่านมา แต่ผมก็เหนื่อยมากเช่นกัน ผมกังวลเสมอว่าความทรงจำของเขาจะกลับมาอยู่กับความกลัวที่จะสูญเสียเขาไปทุกวัน ผมรู้ว่าโคลเทนจะไม่ยกโทษให้ แต่ตอนนี้เมื่อเขาจำได้จริงๆ ผมกลับรู้สึกโล่งใจที่จะพูดมัน ตอนนี้ผมไม่มีความคิดอื่นใด โคลเทนจะไม่ยกโทษให้ผมอีกต่อไป เขาตัดสินใจที่จะลืมผม อเล็กซ์สามารถจัดการเผ่าหมาป่าน้ำแข็งได้เป็นอย่างดี สิ่งเดียวที่ผมกังวลตอนนี้คือเฮลจริงๆ หลังจากครั้งที่สาม เขาจะเติบโตขึ้นอย่างแข็งแรงและมีความสุขเหมือนเด็กมนุษย์หมาป่าคนอื่นๆ แต่ผมอาจจะไม่สามารถพาเขาไปเติบโตได้ผมกอดเฮลและปลอบเขา “อีกไม่กี่วันลูกจะไปหาพ่อได้ ไม่ต้องเสียใจไป”เฮลอาจสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง เขาเงยหน้าขึ้นแล้วถามผมว่า “ท่านพ่อ แล้วท่านพ่อล่ะ ผมจะไปหาพ่อและอาศัยอยู่กับพ่อ ส่วนท่านล่ะ ท่านจะไปกับพวกเราหรือไม่ผมไม่อยากแยกจากท่านพ่อไปเลย”ผมจับหัวเล็กๆของเขาและโกหกเขาว่า "พ่อจะไม่ไปตอนนี้ ลูกต้องเชื่อฟังพ่อขอ
ดวงใจอัลฟ่าศัตรูที่รัก Chapter85
ผมตัดสินใจทิ้งเฮลกับซามูเอล เมื่อเขาหายดีแล้วผมจะไปพาเขาไปอาศัยอยู่บนภูเขาหิมะกับพ่อและครอบครัวกลับมาที่ภูเขาหิมะ หลังจากที่เห็นพ่อเป็นเวลานาน น้ำตาก็ไหลลงมา ผมกอดตัวเองในอ้อมแขนของพ่อ ผมร้องไห้และขอโทษ "มันเป็นความผิดของผมเอง ถ้าเพียงแต่ผมไม่ไว้ใจใครง่ายๆพ่อของฉันจับหัวผมและพูดว่า "โคลเทน ลูกต้องเชื่อว่าทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้วและไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับลูก ราชาและพ่อไม่โทษลูก และประชาชนก็ไม่โทษลูกเช่นกัน"ผมมองขึ้นไปที่พระราชาและเขาก็พยักหน้าให้ผมในอ้อมแขนของพ่อ ผมค่อยๆ สงบลง เรานั่งคุยกันข้างกองไฟ ผมบอกพวกเขาทั้งหมดเกี่ยวกับประสบการณ์ในช่วงสองปีที่ผ่านมา พระบิดาและพระราชาทรงฟังอย่างเงียบๆ เมื่อได้ยินดังนั้น พ่อก็เงียบไปครู่หนึ่งแล้วบอกกับผมว่า “ยังไงก็ตาม ลูกควรเชื่อหัวใจของตัวเอง อย่าทำสิ่งที่ลูกจะเสียใจ แม้ว่าลูกจะทำผิด ส่วนหนึ่งก็เพราะเขารักลูกและ เขาไม่ได้ทำร้ายอะไรมาก แต่มันเป็นเรื่องระหว่างลูกสองคน มันเป็นหน้าที่ของลูกที่จะไม่ให้อภัยเขา ไม่ว่าลูกจะตัดสินใจอย่างไร พระราชาและพ่อจะสนับสนุนลูก ตอนนี้ที่ลูกเลือกที่จะวางมันลง อย่า อย่ากังวลกับอดีต ให้ทุกอย่างเริ่มต้นใหม่”ผมใช้เวลา
ดวงใจอัลฟ่าศัตรูที่รัก Chapter 86
ผมมาที่วัดของนักบวชพร้อมกับพ่อและพระราชามีชายคนหนึ่งยืนอยู่ที่ประตูของนักบวช ผมรู้จักเขา เขาเป็นน้องชายของซามูเอล อเล็กซ์ อเล็กซ์พูดกับผมด้วยตาแดงว่า "ผมขอให้นักบวชช่วยสื่สารถึงคุณ ผมคิดว่าพี่ชายของฉันคงดีใจมากที่รู้ว่าคุณมาหาเขา อย่าโทษเขาที่โหดร้าย ที่จริงเขารักคุณมาก แต่เขาไม่รู้จะแสดงออกยังไงดี ตอนเด็กพี่ใหญ่ของฉันอ่อนโยนมาก แต่การอยู่ในเผ่าหมาป่าน้ำแข็งได้นั้นมันโหดร้ายมาก ถึงเราจะเป็นราชวงศ์เราก็อาจเสียชีวิตเมื่อไหร่ก็ได้ พี่ชายของผมคอยปกป้องผมอยู่ เขา... อย่างไรก็ตาม ผมจะปล่อยให้เขาตายอย่างเงียบๆ ไม่ได้ อย่างน้อยผมก็อยากให้คุณรู้ว่าเขาทำอะไรให้คุณและลูกๆ ของคุณบ้าง”“หยุดพูดแล้วปล่อยพวกเขาเข้ามาข้างใน!” ข้างในประตูมีเสียงความผันผวนซึ่งผมจำได้ว่าเป็นเสียงของนักบวชเฒ่าเขาผลักประตูของนักบวช ผมเห็นซามูเอลนอนอยู่บนแท่นที่เย็นจัด ผมเดินเข้าไปเงียบๆ และสัมผัสใบหน้าของเขา ใบหน้าของเขาไม่มีเลือด ร่างกายของเขาเย็นชา และเขาไม่เหมือนคนที่มีชีวิตด้วยซ้ำผมตัวสั่นเมื่อสำรวจจมูกของเขา โชคดีที่เขายังมีชีวิตอยู่ ผมหันศีรษะและมองไปที่นักบวชเฒ่า เขาถอนหายใจและกล่าวว่า "ตอนนี้เขากำลังอยู่ในลมหายใ
ดวงใจอัลฟ่าศัตรูที่รัก Chapter 1
มุมมองของโคลเทนพระจันทร์กลายเป็นสีแดงเลือด และความหนาวเย็นเข้ากระดูกปกคลุมไปทั่วผมจ้องมองดวงจันทร์สีแดงเลือด ที่ทอแสงอยู่บนท้องฟ้ากว้าง และฟังเสียงหอนของหมาป่าที่สะท้อนก้องอยู่ในป่าลึกผมเอามือลูบพื้นอย่างโกรธเคือง ในฐานะเจ้าชายแห่งเผ่าหมาป่าโลกันตร์ผมไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก และก็ไม่สามารถทำเป็นไม่สนใจได้ พระจันทร์เต็มดวงและทั้งห้องกลายเป็นสีแดง ทุกเสียงคร่ำครวญของหมาป่าปลุกความปรารถนาที่ลึกที่สุดของผม หัวใจผมก้องกังวาน แต่ผมกลับถูกขังอยู่ในห้องบ้าๆ นี่ ของปราสาทผมอยากออกไปดูเหลือเกินว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อสังเกตเห็นช่องเล็กๆ ของประตูที่เปิดออก ตาของผมเป็นประกาย ผมเดินไปที่ประตู แต่กลับถูกแดเนียล บอดี้การ์ดสุดหล่อรูปร่างดีของผมหยุดไว้ในฐานะผู้ที่ดูแลปกป้องกันมาตั้งแต่เด็ก ผมกับแดเนียลมีความเหมือนกันหลายอย่าง และในช่วงที่ผ่านมาเราสองคนมีความสัมพันธ์กันแบบเจ้านายกับคนรับใช้ แต่สำหรับผมเขาคือที่ชายที่สนิทที่สุดของฉันมานานแล้ว “ฟังนะโคลเทนหลังจากคืนนี้คุณจะออกไปไหนก็ได้ทุกเมื่อที่คุณต้องการ แต่ไม่ใช่คืนนี้!” อัลฟ่าหนุ่มพูดเตือนด้วยน้ำเสียงจริงจัง ขณะที่แขนโอบกอดของเขาโอบผมไว้
ดวงใจอัลฟ่าศัตรูที่รัก Chapter 2
ทันใดนั้น ผมก็นึกขึ้นได้ว่าอัลฟ่าบอกผมซ้ำๆ เมื่อช่วงบ่ายนี้ว่าผมต้องไม่ออกจากปราสาทเป็นเวลาสองสามวัน และหากผมออกไปจะทำให้ไม่พอใจอย่างแน่นอน พ่อมาหาผม ซึ่งนั่นหมายความว่าอัลฟ่าต้องรู้เรื่องนี้ด้วยแน่ๆและเมื่อนึกถึงใบหน้าที่เย็นชาและจริงจังของเขา ผมก็รู้สึกกังวลและประหม่ามากขึ้นเรื่อยๆ แต่เมื่อนึกถึงความจริงที่ว่าคืนนี้ผมจะได้รู้ความจริงเกี่ยวกับแม่ ซึ่งเป็นสิ่งที่ต้องการรู้มาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ใจผมก็เต้นแรงด้วยความตื่นเต้นพ่อพาผมเข้าไปในห้องประชุม และทันทีที่เงยหน้าขึ้น ผมเห็นอัลฟ่านั่งอยู่หลังโต๊ะ ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาฉายแสงออกมา แต่ก็ยังทำให้รู้สึกเย็นยะเยือกจนกระดูกสันหลังของคุณสั่นสะเทือนได้“เอลวิส ฉันพาโคลเทนมาแล้ว” พ่อผมพูดกับอัลฟ่าด้วยรอยยิ้ม และน้ำเสียงอันอ่อนโยนเอลวิสป็นลอร์ดออฟเดอะสตาร์คาสเซิล เป็นอัลฟ่าของเผ่าหมาป่าโลกันตร์ซึ่งเป็นบุคคลในตำนาน เมื่อเอลวิสขึ้นครองบัลลังก์ครั้งแรก นักเคลื่อนไหวของเผ่าสองสามคนได้พยายามแตกกลุ่มออกเป็นหลายกลุ่ม ขณะเดียวกันยังเป็นช่วงเวลาที่เผ่าอื่นๆ จับตาติดตามสถานการณ์อย่างใกล้ชิด ก่อให้เกิดการจลาจลในพื้นที่แบ่งเขตแดนอย่างต่อเนื่องในฐานะ
ดวงใจอัลฟ่าศัตรูที่รัก Chapter 3
มุมมองของเอลวิสเมื่อผมเห็นใบหน้าที่ช็อคของโคลเทน หัวใจผมเจ็บปวดมาก แม้ว่าผมจะไม่เต็มใจที่จะบอกเขา เพราะรู้ว่าความจริงจะทำเขาเจ็บปวด แต่ผมจำเป็นต้องบอก เพราะความลับนี้เกี่ยวข้องกับชีวิตและความตายของเผ่าหมาป่าโลกันตร์รวมถึงเผ่าฟันธุ์มหนุษย์หมาป่าทั้งหมด และภัยร้ายใกล้จะมาถึงเผ่าหมาป่าโลกันตร์มากแล้ว เกิดวิกฤตการณ์ต่างๆ รอบตัวมากมาย จนผมกังวลว่าหากเขายังคงไร้เดียงสาอยู่อย่างนั้นโดยไม่รู้อะไรเลย มันจะเพิ่มอันตรายให้กับเขามากขึ้น ท้ายที่สุดผมไม่สามารถปกป้องเขาได้ตลอดชีวิตของเขาหลังจากที่โคลเทนเกิด แพทริคได้เรียนรู้ผ่านการทำนายว่าโคลเทนลูกชายของเราจะเป็นกุญแจสำคัญในการเปลี่ยนชะตากรรมของเผ่ามนุษย์หมาป่า ถ้าเป็นไปได้ผมยินดีทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกชายของผมมีชีวิตที่สงบสุขและมีความสุข แต่เขาถูกกำหนดให้เป็นอัลฟ่า เจ้าชายแห่งฝูงหมาป่าและเขาจะต้องแบกรับความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ไว้บนบ่า เพื่อปกป้องและคุ้มครองฝูงผมมองดูแพทริกประคองโคลเทนขึ้นและนั่งลงบนโซฟา ตบหลังเบาๆหลายปีที่ผ่านมา ผมและแพทริคทำได้เพียงปกป้องลูกชายของเรา ปล่อยให้เขาเติบโตอย่างสงบสุขก่อนที่เขาจะโตเป็นผู้ใหญ่ ตอนนี้เขาโตขึ้นแล้ว เขาต้
ดวงใจอัลฟ่าศัตรูที่รัก Chapter 4
“แต่ผมไม่อยากมีลูก ผมเป็นผู้ชาย มันไร้สาระมาก ผมไม่อยากมีลูก หมาป่าตัวอื่นคงหัวเราะเยาะ!” โคลเทนอารมณ์รุนแรงเมินเฉย และแสดงท่าทีเจ็บปวดมากในฐานะอัลฟ่าและพ่อ ผมรู้ว่าต้องใช้เวลาสักพักกว่าที่เขาจะยอมรับความจริงได้“ฟังนะโคลเทนเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับว่าเธอต้องการหรือไม่ แต่เกี่ยวกับชีวิตของผู้คนนับพันจากทั่วทุกเผ่า พ่อของเธอได้เรียนรู้ผ่านการทำนายว่าอัลฟ่าคนต่อไปของเผ่าหมาป่าโลกกันตร์จะเป็นเด็กที่เกิดมา จากเธอและคู่ครองที่เธอกำหนด เด็กจะไม่เพียงแต่เป็นผู้นำในอนาคตของเผ่าแต่จะเป็นบุคคลสำคัญในการเปลี่ยนชะตากรรมของเผ่ามนุษย์หมาป่า หากเธอล้มเหลวในการหาคู่ และให้กำเนิดเจ้าชายของเผ่าหมาปาโลกกันต์ ไม่เพียงแต่สายเลือดราชวงศ์ของเราจะสิ้นสุดจากที่นี่ แต่เผ่าพันธุ์มนุษย์หมาป่าทั้งหมดจะตกอยู่ในความโกลาหล หมาป่าเผ่าน้ำแข็งจะใช้โอกาสนี้เป็นข้ออ้างในการเริ่มทำสงครามอย่างแน่นอน หากเราปล่อยให้พวกเขาดูแลพันธมิตรทั้งหมด จะเกิดยุคแห่งการนองเลือด ไม่เพียงแต่เผ่าพันธุ์มนุษย์หมาป่าเท่านั้น แต่เผ่าพันธุ์มนุษย์ก็จะติดอยู่ในสงครามด้วย!” สายตาของเขาจ้องมาที่ผม"ผลที่ตามมาจะหายนะ" ผมบอกเขาด้วยใบหน้าจริงจัง โดยหวัง
Latest chapter
