Chapter84

โคลเทนจากไปแล้ว ผมไม่ได้คาดหวังให้เขาปล่อยวางทุกอย่างลงอย่างสงบ ผมอยากจะถูกเขาเกลียดมากกว่าที่จะให้เขาลืมผม อันที่จริง ผมเคยคาดหวังว่าวันนี้จะมาถึงไม่ช้าก็เร็ว แม้ว่าผมจะมีชีวิตที่มีความสุขในช่วงสองปีที่ผ่านมา แต่ผมก็เหนื่อยมากเช่นกัน ผมกังวลเสมอว่าความทรงจำของเขาจะกลับมา

อยู่กับความกลัวที่จะสูญเสียเขาไปทุกวัน ผมรู้ว่าโคลเทนจะไม่ยกโทษให้ แต่ตอนนี้เมื่อเขาจำได้จริงๆ ผมกลับรู้สึกโล่งใจที่จะพูดมัน ตอนนี้ผมไม่มีความคิดอื่นใด โคลเทนจะไม่ยกโทษให้ผมอีกต่อไป เขาตัดสินใจที่จะลืมผม อเล็กซ์สามารถจัดการเผ่าหมาป่าน้ำแข็งได้เป็นอย่างดี สิ่งเดียวที่ผมกังวลตอนนี้คือเฮลจริงๆ หลังจากครั้งที่สาม เขาจะเติบโตขึ้นอย่างแข็งแรงและมีความสุขเหมือนเด็กมนุษย์หมาป่าคนอื่นๆ แต่ผมอาจจะไม่สามารถพาเขาไปเติบโตได้

ผมกอดเฮลและปลอบเขา “อีกไม่กี่วันลูกจะไปหาพ่อได้ ไม่ต้องเสียใจไป”

เฮลอาจสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง เขาเงยหน้าขึ้นแล้วถามผมว่า “ท่านพ่อ แล้วท่านพ่อล่ะ ผมจะไปหาพ่อและอาศัยอยู่กับพ่อ ส่วนท่านล่ะ ท่านจะไปกับพวกเราหรือไม่ผมไม่อยากแยกจากท่านพ่อไปเลย”

ผมจับหัวเล็กๆของเขาและโกหกเขาว่า "พ่อจะไม่ไปตอนนี้ ลูกต้องเชื่อฟังพ่อขอ