Chapter 46

Chapter 46

“ทรายบอกพี่พีทแล้วไงคะว่า ไม่ต้องซื้อของเล่นให้น้องตรัยแล้ว เท่าที่มีอยู่ก็เยอะมากแล้วนะคะ” พราวฟ้าอดพูดไม่ได้ “พี่พีทตามใจตรัยจนเคยตัว ไม่ตามใจสักเรื่องสองเรื่องก็ได้ค่ะ”

“พี่เป็นคนหล่อที่จิตใจอ่อนแอ แพ้ทางตรัยตลอด ก็เลยทำยากนิดนึง” พราวฟ้าหมดคำพูด เพราะพูดไปก็เท่านั้น พันลภรักและตามใจไตรภูมิหนักมาก พูดอย่างไรก็คงไม่ฟังและไม่ทำตาม

“ของเล่นน้องตรัยแทบจะถมที่ได้แล้วนะคะ หยุดซื้อเถอะค่ะ เสียดายเงิน ของเล่นบางชิ้นไม่ถูกแกะออกจากกล่องด้วยซ้ำ ให้น้องตรัยเล่นเท่าที่มีไปก่อน ให้พังไปครึ่งหนึ่งค่อยซื้อใหม่ก็ได้ค่ะ”

คนเสียดายเงินพูดขึ้น เนื่องจากของเล่นแต่ละชิ้นที่พันลภซื้อให้ไตรภูมิ ราคาหลักพันแทบทั้งสิ้น

“น้องตรัยครับ เราไปกินข้าวกันดีกว่าเนอะ ลุงหิวแล้ว”

พันลภทำเป็นไม่ได้ยินเสียงพราวฟ้า อุ้มไตรภูมิไปยังห้องกินข้าว คนเป็นหลานก็ร้าย หอมแก้มลุงสุดหล่อ กอดคอไว้แน่น ซบหน้ากับบ่าพันลภ

“พูดทีไรเดินหนีทุกที” พราวฟ้าอดบ่นไม่ได้

“แม่เคยบอกแล้วไงว่า อย่าพูด อย่าห้าม เพราะพีทจะทำหูทวนลม” ประไพเข้าใจทั้งสองฝ่าย “ปล่อยพีทไ