เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 38 อาหารชนิดใหม่
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-26 17:30:27
บทล่าสุด
ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ ตอนที่ 41 ดีเกินคาด
“ข้าเอามะพร้าวของเจ้าเพิ่มอีกสิบลูกก็แล้วกัน” หนี่เซียงกล่าวด้วยความมั่นใจ คิดว่านายหญิงของนางต้องชอบแน่หยางฉิงได้ยินเช่นนั้นก็รีบตอบตกลงทันที “ได้ ข้าจะปอกให้ท่านเพิ่มอีกสิบลูก” จากนั้นจึงหันไปบอกหลี่เซิงให้ช่วยปอกมะพร้าวเพิ่ม และช่วยกันจัดของใส่ตะกร้าให้นาง“นี่ของท่าน ข้าปอกให้เสร็จเรียบร้อยแล้ว อย่าลืมคำเตือนของข้านะเจ้าคะ มะพร้าวหากเก็บไว้ในที่เย็นสามารถอยู่ได้นานกว่าสิบวัน แต่ถ้าอยู่ในที่ร้อนจะเก็บได้เพียงสองถึงสามวันเท่านั้น และเนื่องจากท่านซื้อของข้าไปมาก ข้าจะแถมแตงโมให้ท่านอีกหนึ่งลูก หากครั้งหน้าท่านชอบมะพร้าวของข้า ก็มาซื้อได้ ข้าจะมาขายทุกสามวัน” นางกล่าวเตือนอีกครั้งเหตุผลที่หยางฉิงไม่มาขายทุกวันก็เพราะต้องการให้ลูกค้ารู้ว่าสินค้าของนางเป็นของหายาก พอถึงวันขายอีกครั้ง คนก็จะรีบมาซื้อ นอกจากนี้ นางยังต้องใช้เวลาดูแลสวนของตน และมีแผนจะทำสิ่งอื่นอีกมากมายหนี่เซียงที่ได้รับของแถมเป็นแตงโมก็ดีใจ อย่างน้อยนางก็มีแตงโมไปฝากนายหญิงแล้ว “ขอบใจเจ้ามาก ครั้งหน้าหากมีแตงโมอีกก็เอามาขายด้วยก็ได้” นางพูดพลางหันไปเรียกบ่าวชายที่ติดตามมาให้ช่วยยกมะพร้าวกลับจวน“ได้ ครั้งหน้าข้าจะนำมา
ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ ตอนที่ 40 กังวล
“ข้าคิดว่าคงไม่จำเป็นต้องทำงานนี้อีกแล้ว ตั้งแต่วันที่ข้าบาดเจ็บ”ชายชุดดำหัวเราะเสียงดังขึ้น “เจ้าคิดว่าอยากเลิกก็เลิกได้หรือ?” เขาหยุดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงแฝงรอยข่มขู่ “อ้อ… หรือเป็นเพราะแม่นางคนนั้นที่อยู่กับเจ้าที่ตลาดริมประตูเมือง?”ภาพหญิงสาวในชุดฟ้าที่แม้จะปิดบังใบหน้าไว้แต่ยังเผยให้เห็นความงามอย่างเลือนรางปรากฏขึ้นในความคิดของชายชุดดำหลี่เซิงกัดฟันแน่น กำมือทั้งสองข้างจนกระดาษในมือยับยู่ยี่“อย่ายุ่งกับนาง นางไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้” เขากล่าวเสียงเข้ม ก่อนจะตัดสินใจแน่วแน่ “เรื่องที่ข้าทำ ข้าตัดสินใจเองทั้งหมด หากข้าทำงานนี้เสร็จ ข้าจะเลิก และจะไม่ข้องเกี่ยวกับมันอีก”“ถ้าเจ้าอยากเลิก ก็จงทำงานนี้ให้สำเร็จ แล้วเข้าไปพบนายท่านด้วยตนเอง” ชายชุดดำกล่าวจบก็หายตัวไปทันทีหลี่เซิงขมวดคิ้วแน่นด้วยความกังวล มือที่กำอยู่ค่อย ๆ คลายออก เขาสูดลมหายใจเข้าออกลึก ๆ ก่อนจะเปิดกระดาษออกอ่าน เมื่ออ่านข้อความบนแผ่นกระดาษจบ เขาทวนมันในใจอีกครั้ง‘คืนจันทร์เต็มดวง เดือนสี่ นัดหมายบนเขาลูกที่สอง ใต้ดินในถ้ำเถาวัลย์’เมื่อจำข้อความได้ขึ้นใจแล้ว เขาก็จุดไฟเผากระดาษใบนั้นทิ้ง
ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ ตอนที่ 39 พาสามีหาเงิน
หลี่เซิงทำตามที่หยางฉิงบอก เขายกหมูวางใส่จานแล้วนำไปวางบนโต๊ะกินข้าว จากนั้นก็นั่งรอให้นางมาสอนเขากินหยางฉิงเดินถือข้าวเหนียวมาใส่ในกระบอกสานทรงรี โดยใช้ผ้าขาวจากมิติปูรองไว้เพื่อไม่ให้ข้าวเหนียวโดนลม นางยังเตรียมน้ำเปล่าใส่ถ้วยมาด้วย“ท่านหิวแล้วล่ะสิ” นางเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นเขานั่งรอด้วยท่าทีตื่นเต้น“ก็เนื้อหมูของเจ้าช่างน่ากินถึงเพียงนี้ จะให้ข้าอดใจไหวได้อย่างไร แล้วต้องกินเช่นไรกัน?” เขายื่นไม้เสียบหมูให้นางดู“กินไม่ยาก ท่านเพียงแค่หยิบข้าวเหนียวขึ้นมาสักก้อนพอดีคำ แล้วกินคู่กับหมูปิ้ง เท่านี้ก็อร่อยแล้ว” นางกล่าวพลางทำท่าประกอบให้ดูหลี่เซิงลองทำตาม แต่เขารู้สึกว่ามันยากกว่าที่คิด และข้าวเหนียวนั้นก็ติดมือเขาไปหมด“แบบนี้ใช่หรือไม่?” เขาชูมือที่เต็มไปด้วยข้าวเหนียวให้นางดูหยางฉิงมองแล้วก็อดขำไม่ได้ นางรู้สึกเอ็นดูเขาอย่างบอกไม่ถูก“ท่านทำถูกแล้ว แต่จริง ๆ ท่านต้องจุ่มมือลงไปในน้ำก่อน ข้าวเหนียวจะได้ไม่ติดมือ”“อ้อ เช่นนั้นหรือ” เขาพยักหน้าแล้วลองทำตาม ก่อนจะหยิบหมูปิ้งกับข้าวเหนียวขึ้นมากินอีกคำ คราวนี้ข้าวเหนียวไม่ติดมือแล้วทันทีที่ได้ลิ้มรส หมูปิ้งร้อน ๆ กับข้าวเหนียวนุ่ม ๆ
ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ ตอนที่ 38 อาหารชนิดใหม่
ทุกคนที่นั่งอยู่ต่างพากันหัวเราะ อาหารมื้อนี้อร่อยที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยกินมาหลังจากเห็นครอบครัวพี่ชายกินอิ่มแล้ว หลี่เซิงหยิบแก้วที่พกมาด้วย แล้วเทน้ำมะพร้าวใส่ให้พวกเขาได้ลองชิมหลี่ชวนมองแก้วน้ำที่ถูกยื่นมาตรงหน้า เขาคิดว่าน้องชายคงยื่นน้ำเปล่าให้ดื่ม จึงรับแก้วมาดื่มโดยไม่ได้คิดอะไร แต่ทันทีที่น้ำไหลผ่านลำคอ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ผสานกับรสหวานสดชื่นก็ช่วยคลายความเหนื่อยล้าไปแทบจะทันที“นี่คือน้ำอะไรกัน? ทำไมถึงได้หวานเช่นนี้?” เขาถามออกไปด้วยความแปลกใจ“นี่คือน้ำมะพร้าวที่บ้านของข้าเอง” หลี่เซิงตอบคลายข้อสงสัยของพี่ชาย“น้ำนี่อร่อยมาก! ข้าชอบที่สุดเลย! ข้าอยากกินทุกวัน!”เสียงใสของหลี่เจ๋อดังแทรกขึ้นมาอย่างตื่นเต้น“ถ้าเจ้าอยากกิน ก็มากินที่บ้านของอาได้เลย อยากดื่มเท่าไรก็เชิญตามสบาย แต่ไม่ใช่พรุ่งนี้นะ เพราะพรุ่งนี้อาต้องเข้าเมืองไปขายมะพร้าวก่อน” หลี่เซิงตอบหลานชายพร้อมรอยยิ้มอู๋เจิงมองลูกมะพร้าวในมือสามีด้วยความแปลกใจ นางไม่เคยเห็นของเช่นนี้มาก่อน และคิดว่าหากเจอมันข้างทาง นางคงไม่รู้วิธีกินมันเป็นแน่“ตั้งแต่ข้าเกิดมา ข้ายังไม่เคยพบเห็นลูกมะพร้าวชนิดนี้เลย เจ้าไปเอามาจากที่ใดกัน?”
ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ ตอนที่ 37 ครอบครัวพี่ชาย
หยางฉิงรอหลี่เซิงกินข้าวจนอิ่ม จากนั้นจึงนำอาหารตักใส่ถ้วย เก็บใส่ตะกร้าพร้อมกับข้าวสวย และจัดถ้วยชามอย่างละสามใบให้เรียบร้อย เมื่อเตรียมของสำหรับพี่ชายของหลี่เซิงเสร็จ นางหยิบหมวกสานที่เพิ่งซื้อมาใส่ ก่อนจะเดินออกจากบ้านไปพร้อมกับหลี่เซิงทั้งสองเดินลัดเลาะไปตามคันนา ซึ่งเป็นที่นาของบ้านหลี่เซิง ระหว่างทางเขาบอกนางว่า เวลานี้พี่ชายของเขาคงกำลังอยู่ที่นาแน่นอนเดินมาไม่นาน หยางฉิงก็เหลือบไปเห็นชายหญิงคู่หนึ่งซึ่งสวมเสื้อผ้าเก่าซอมซ่อ กำลังก้มหน้าก้มตาทำนาอยู่เพียงลำพัง นางเอ่ยถามเสียงเบา“นั่นใช่พี่ชายกับพี่สะใภ้หรือเปล่า?”นางชี้ให้หลี่เซิงดู เขามองตามแล้วพยักหน้า ก่อนจะร้องเรียกเสียงดัง“พี่หลี่ชวน! พี่สะใภ้ใหญ่!”หลี่ชวนที่ถูกเรียกชื่อเงยหน้าขึ้นตามเสียง ก่อนจะเผยสีหน้าแปลกใจเมื่อเห็นน้องชายเดินมาพร้อมกับหญิงสาวข้างกาย“หลี่เซิง? เจ้ามีธุระอะไรมาหาข้าถึงที่นี่?”อู๋เจิง ภรรยาของหลี่ชวนก็หันมามองพวกเขาเช่นกัน นางขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะทักขึ้น“น้องสะใภ้เล็ก? วันนี้พวกเจ้ามาหาข้ามีเรื่องอะไรหรือ?”สายตาของนางกวาดมองตะกร้าในมือของพวกเขาด้วยความสงสัยหยางฉิงยิ้มให้พี่สะใภ้ใหญ่ก่อนจะเอ่
ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ ตอนที่ 36 อาหารถูกปาก
ตอนนี้ หยางฉิง กำลังเตรียมของเพื่อจะนำไปขายในเมืองหลางหยาง นางคิดว่าจะนำผลไม้และของต่าง ๆ ภายในบ้านออกไปขายบางส่วน อย่างละเล็กละน้อย นางให้หลี่เซิงไปแจ้งกับท่านลุงหลี่ห้าว เพื่อเตรียมสถานที่ขายให้ เวลาผ่านไปเกือบเดือนแล้ว... คุณหนูคนนั้นคงเสียชีวิตไปแล้วจากอาการไส้ติ่งอักเสบติดเชื้อแต่เรื่องนี้ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกผิดหรือเสียใจนัก เพราะหากวันนั้นเธอไม่ลงมือก่อน คนที่อาจต้องตายอาจเป็นตัวนางเองก็ได้ ใครจะรู้? แต่หากคุณหนูผู้นั้นไม่คิดทำร้ายนางเสียก่อน ป่านนี้ชีวิตของนางก็คงเป็นปกติสุขหยางฉิงสลัดความคิดนั้นทิ้งไป นางเดินเข้าไปในครัวเพื่อเตรียมอาหารรอหลี่เซิง เวลานี้ยังไม่สายมากนัก หลังจากที่พวกเขาทำงานกันตั้งแต่เช้าก็เริ่มรู้สึกเมื่อยล้า นางจึงนำน้ำมะพร้าวแช่เย็นออกมาให้หลี่เซิงดื่มสิ่งต่าง ๆ ภายในบ้านเปลี่ยนไปมาก จนตอนนี้หลี่เซิงเลิกสงสัยเกี่ยวกับเรื่องแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นในบ้านแล้ว แต่บางครั้งเขาก็มักหายตัวไปโดยไม่บอกกล่าว ทำให้นางเริ่มสงสัยเขาเช่นกันแต่หากเขาไม่อยากบอก นางก็จะให้อิสระเขาเต็มที่ ขอเพียงสิ่งที่เขาทำไม่เป็นอันตรายก็พอ“หยางฉิง ข้ากลับมาแล้ว!”นางได้ยินเสียงของหลี่เซิงก็
บางทีคุณอาจจะชอบ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
จูน413.5K viewsบุปผาร้าย ใต้เงาแค้น
ชาไทยเย็น10.7K viewsทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
จี้เวยเวย402.4K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.02
ชาไทยเย็น12.2K viewsหญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ
บ้านเขมปัณณ์926 viewsสยบรักมังกรหลงถิ่น
อัญธิญาน์558 viewsพระชายาตำหนักร้างรัก
เทียนเหอ2.9K viewsลิขิตกาลบันดาลรัก
ป่าดอกท้อ25.1K views
