ตอนที่ 51 แลกเปลี่ยน

“แล้วท่านตาเอาแม่แพะมาขายให้ข้า จะไม่เป็นไรหรือ” นางสงสัย เพราะท่านตาไม่ค่อยเลี้ยงสัตว์ตัวใหญ่ แม่แพะตัวนี้ต้องสำคัญกับเขามากแน่ ๆ

“ไม่เป็นไร ข้ายังมีแม่แพะอยู่หลายตัว มาดูตัวนี้ก่อน ใช้ได้หรือไม่” โจวเฉียวพาทั้งสองไปยังรั้วที่ขังแม่แพะไว้

หยางฉิงมองแม่แพะตัวอวบที่ดูสมบูรณ์กว่าคนเลี้ยงเสียอีก "ท่านตาจะขายให้พวกข้าเท่าไร" นางคิดว่าแม่แพะที่อ้วนถ้วนสมบูรณ์เช่นนี้ หากขายสองตำลึงทองก็ถือว่าสมเหตุสมผล เพราะทั้งเนื้อและนมแพะล้วนมีมูลค่าสูง

“ข้าเห็นว่าพวกเจ้าเป็นคนดี แม่แพะตัวนี้ข้าขายให้เพียงหนึ่งตำลึงทองเท่านั้น” โจวเฉียวตอบ เขาไม่เสียดายแม่แพะ แต่กลับรู้สึกว่าการได้พบเจอคนดี ๆ สักคนในชีวิตนั้นเป็นเรื่องยากกว่า

หยางฉิงหันไปขอความเห็นจากหลี่เซิง ว่าควรซื้อดีหรือไม่ นางคิดว่าราคานี้ถูกเกินไป "หลี่เซิง ท่านคิดว่าอย่างไร" นางเกรงใจท่านตาอยู่มาก ท่านกำลังป่วยแทนที่จะขายในราคาถูก ท่านควรเก็บเงินเอาไว้ใช้จ่ายยามจำเป็นมากกว่า

“ในเมื่อท่านตาใจดีกับเราเช่นนี้ เราก็รับไว้เถอะ ไม่ใช่ว่าเจ้ามีของจะให้ท่านอยู่แล้วหรือ” หลี่เซิงเอ่ยขึ้น เขารู้ว่านางตั้งใจจะช่วยรักษาท่านตาผู้นี้

หลี่เซิงช่างรู้ใจนางเสียจร