บทที่ 34 อนุผู้ไม่ปรนนิบัติสามี

ริมฝีปากเล็กที่พยายามบดเบียดดูดดื่มแทบจะแย่งชิงลมหายใจของเขาทั้งหมดนั้น ราวกับเป็นสายน้ำนุ่มลื่นที่คอยกระชากอารมณ์ของเขาให้ขึ้นลงตามการขยับของนาง 

ในอกของหงเจี้ยนหยางสั่นสะเทือนคล้ายแผ่นดินไหวทุกครั้งที่หญิงสาวยื่นเรียวลิ้นนุ่มเข้ามาให้เขาดูดชิมความหวาน เขาพยายามปลอบใจตัวเองไม่ให้รู้สึกมากเกินไป พยายามนึกถึงว่าริมฝีปากนั่นเคยน้ำลายไหลเปื้อนเสื้อนอนของเขาทุกคืน แต่สุดท้ายก็ห้ามตัวเองไม่ไหว 

เสือดำตัวใหญ่เอื้อมมือไปตระกองกอดร่างเล็กเข้าสู่อ้อมกอด จุมพิตตอบกลับอย่างหิวโหย ปลายลิ้นทั้งสองพัวพันดูดดื่ม ไม่รู้ว่าใครเป็นคนจูบหนักหน่วงกว่ากัน แต่ไม่มีใครยอมใคร 

อันเยว่ฉียกมือคล้องคอเขาไว้ ในปากก็พันลิ้นของเขาเล่นคล้ายกันกำลังเล่นเกมใช้ลิ้นผูกเชือก ในใจหวังว่าจะใช้การผูกพันนี้มัดเขาให้มองนางผู้เดียวตลอดไป

หงเจี้ยนหยางถูกความหอมหวานของลิ้นอุ่นชักจูงจนพลุ่งพล่านราวทะเลเดือด เนื้อตัวร้อนผ่าว ในท้องน้อยเดือดจนแทบระเบิดออกมา