บทที่ 25 ซุปปลาเลิศรส

นางหลี่หยุดการเปิดฝาหม้อ และมองไปยังห้องหลักอย่างสับสน

เพราะเสียงเอะอะโวยวายของทางนั้นสามารถได้ยินไปครึ่งค่อนหมู่บ้าน

นิสัยของแม่เฒ่าเซี่ยงเป็นอย่างไร นางเป็นลูกสะใภ้มานานหลายปีขนาดนี้แล้วก็รับรู้ได้โดยปริยาย ด้านนอกต้องเกิดอะไรขึ้นอย่างแน่นอน ควรจะไปดูสักหน่อยไหม？

ซูหวั่นกำลังโยนฟืนเข้าไปในเตา แน่นอนว่านางรู้ความคิดของนางหลี่ดี

นางหลี่ค่อนข้างจะเป็นกังวลขึ้นมาง่ายๆ และใจอ่อนกับทุกๆเรื่อง นางจำเป็นต้องปรับนิสัยนางเสียไม่ ไม่เช่นนั้นต่อไปคงเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นได้ในอนาคต

“ท่านแม่ เราทำในสิ่งที่เราควรทำเถอะ ไม่ต้องกังวลอะไรมากมายขนาดนั้น”

“ทางนั้นเกิดเรื่องอะไรหรือเปล่า？”นางหลี่นึกถึงตอนที่ซูหวั่นออกจากห้องครัวไปก่อนหน้านี้ และนางคิดว่าเรื่องนี้จะต้องเกี่ยวกับซูหวั่นอย่างแน่นอน นางเลยกระวนกระวายใจอยู่แบบนี้

เกิดอะไรขึ้นในห้องหลัก？

เมื่อนึกถึงท่าทางของซานหลาง ซื่อหลาง และอู่หลางขึ้นมา ซูหวั่นก็อยากจะหัวเราะเสียจริงๆ คาดว่าเนื้อไก่จานนั้นคงจะถูกจัดการจนไม่เหลือซากอย่างแน่นอน

และนางก็พูดอย่างจริงจังว่า“ท่านแม่ ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน ให้ข้าไปดูสักหน่อยเอาไหม？”

นางหลี่ลังเลใจ ไม่รู้ว่าควร