Share

บทที่ 1239

Author: จี้เวยเวย
กู้ฮวนเอ๋อร์สนใจขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ “นี่ช่างแปลกจริงๆ ยังไม่ต้องพูดถึงเจ้า ข้าได้ยินแล้วก็รู้สึกว่านี่คือวาสนาที่บังเอิญเหลือเกินจริงๆ”

ซ่งรั่วเจินได้ฟังแล้วก็เข้าใจ นี่คือวาสนาสายใยพันลี้ที่ใดกัน เห็นได้ชัดว่าให้ผีเดียวดายมาหาเจ้าสาวผี!

นางหันมองกู้ฮวนเอ๋อร์แวบหนึ่ง “ฮวนเอ๋อร์ เจ้าพูดเก่งถึงเพียงนี้ เหตุใดไม่ไปเล่าหนังสือ?”

กู้ฮวนเอ๋อร์ดึงสติกลับมาได้ในทันใด ตนเองมาช่วยท่านป้าเกลี้ยกล่อมเจาย่วน เหตุใดตนเองถึงได้ตื่นเต้นไปกับเจาย่วนกันเล่า?

นางคลี่ยิ้มเก้อกระดาก “เจาย่วน แม้พูดว่าวาสนานี้บังเอิญอย่างมาก แต่บางครั้งวาสนาก็ไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป อาจจะเป็นเวรกรรมก็ได้!”

ซ่งรั่วเจิน “...”

หลังกู้เจาย่วนที่กำลังดีใจได้ยินคำพูดนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าหายไป สีหน้ากลายเป็นเย็นชา

“ข้ารู้พวกเจ้ามาพูดแทนท่านแม่ข้า เพียงแต่วาสนาของข้าและฉวีเซินเป็นสวรรค์กำหนด ไม่ว่าพวกเจ้าพูดอะไร ข้าล้วนไม่ฟัง”

ซ่งรั่วเจินนี่ถึงเอ่ยปาก “เจาย่วน ข้าคิดว่าความยากจนไม่ใช่ตัวตัดสินความดี ต่อให้เป็นพวกเรา ก็แค่อาศัยมาเกิดในครอบครัวที่ดีเท่านั้น ไม่ได้ยอดเยี่ยมไปกว่าพวกเขา”

“ญาติผู้พี่ ท่านเองก็คิดเช่นนี้หรือ?” กู้เจ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1458  

    “หยางอ๋อง หม่อมฉันไม่ทราบจริง ๆ เพคะ พวกนางเองก็มิได้พูดถึงเรื่องนี้มาก่อน หากหม่อมฉันทราบ หม่อมฉันก็คงไม่…” “ไม่อะไร?” ซ่งรั่วเจินถามกลับ “คำพูดของเจ้าเท่ากับยอมรับแล้วมิใช่หรือว่าจงใจกลั่นแกล้งรังแกเมิ่งชิ่น?” “คิดว่าตนเองมีฐานะเป็นพระชายาอ๋องถึงได้ทำตัวจองหอง ส่วนใครที่ฐานะไม่สูงเท่ากับตนเอง เจ้าก็คิดว่าจะรังแกอย่างไรก็ได้อย่างนั้นสิ?” ฉีชิงอีถึงกับสะอึก อยากจะบีบคอซ่งรั่วเจินให้รู้แล้วรู้รอด ผู้หญิงคนนี้เข้ามาแทรกได้ทุกจังหวะจริง ปิดกั้นคำพูดของนางได้อย่างสิ้นเชิง ช่างน่ารังเกียจยิ่งนัก!“ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น เจ้าอย่าเจตนาบิดเบือน!” “ข้าบิดเบือน?” ซ่งรั่วเจินหมุนตัวก่อนจะมองไปยังผู้คนด้านหลัง พร้อมเอ่ยว่า “ทุกท่านล้วนได้เห็นประจักษ์กับสายตาแล้ว ทุกท่านคิดว่าคำพูดนี้ของข้ามีเจตนาบิดเบือนความหมายของนางหรือไม่?” “เมื่อก่อนข้าไม่เคยทราบเลยว่าพระชายาเหลียงอ๋องจะโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้ โชคดีที่คุณหนูเมิ่งกำลังจะสมรสกับหยางอ๋อง มิเช่นนั้นวันนี้ไม่รู้ว่าจะถูกรังแกหนักขนาดไหน” “ทั้งที่พระชายาฉู่อ๋องมีศักดิ์สูงกว่านาง แต่นางก็ยังอาศัยฐานะพระชายาอ๋องรังแกคนอื่น มิน่าสุขภาพร่างก

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1457  

    เสียงที่ดึงขึ้นกะทันหันดึงดูดความสนใจของทุกคนไปทันที ทุกคนหันมองไปตามต้นเสียง เสี้ยวพริบตาที่มองเห็นหยางอ๋อง ต่างก็เผยสีหน้าประหลาดใจออกมา “หยางอ๋อง?” ฉีชิงอีเห็นหยางอ๋องเข้ามา มิหนำซ้ำสีหน้ายังเต็มไปด้วยความเดือดดาล สืบเท้าขึ้นมาด้านหน้าก่อนจะดึงตัวเมิ่งชิ่นไปปกป้องด้านหลัง ในใจอดนึกสงสัยไม่ได้ นี่มันเกิดอะไรขึ้น? เมิ่งชิ่นคิดไม่ถึงว่าหยางอ๋องจะกลับมา ขณะที่แววตาเผยความประหลาดใจออกมา ในใจของนางอดนึกย้อนกลับไปไม่ได้ว่า การกระทำเมื่อครู่ของตนเองจะทำให้เขามองว่าตนเองดื้อรั้นเอาแต่ใจหรือไม่? ทว่า หยางอ๋องเพียงสำรวจมองตนเองอย่างละเอียดรอบหนึ่ง ครั้นเห็นว่านางไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ก็คล้ายจะลอบถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก “เจ้าปลอดภัยนะ?” เมิ่งชิ่นส่ายหน้า ตอบออกมาโดยไม่รู้ตัว “หม่อมฉันปลอดภัยดี” อูเยว่เอ๋อร์มองหยางอ๋องอีกครั้ง ความรู้สึกในใจยิ่งซับซ้อนจนอธิบายไม่ถูก นางไม่คิดว่าที่หยางอ๋องพูดเรื่องหมั้นจะเป็นเรื่องจริง เพราะเหตุนี้ถึงได้ทำให้เสด็จพี่ต้องไปอับอายขายหน้าในห้องทรงพระอักษร ยิ่งไม่คิดเลยว่าวันนี้จะบังเอิญมาเจอเขาเข้าที่นี่! “นางเหยียบเท้าพระชายาเหลียงอ๋อง คุกเข่

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1456  

    “จะให้ข้าคุกเข่าให้เจ้าหรือ เจ้าฝันกลางวันไปเถิด ไม่มีทางเสียหรอก!” เมิ่งชิ่นตอกกลับอย่างไม่ไว้หน้า “เจ้ากล้าพูดกับข้าด้วยท่าทีเช่นนี้หรือ!” ฉีชิงอีแววตาสะท้อนประกายไม่อยากเชื่อ ซ่งรั่วเจินอวดดื้อถือดีต่อหน้านางยังพอทำเนา แต่เมิ่งชิ่นมีสิทธิ์อะไรมาทำตัวจองหองต่อหน้านาง! “ชัดเจนว่าเจ้าจงใจมาหาเรื่องข้าก่อน ข้าสกุลเมิ่งถึงจะเป็นเพียงจวนแม่ทัพธรรมดา แต่ก็มิใช่ให้ผู้ใดมารังแกง่ายๆ” “หากมีปัญญา เจ้าก็ไปเข้าเฝ้าทูลขอราชโองการริบทรัพย์สินจวนแม่ทัพสกุลเมิ่งของข้าสิ!” เมิ่งชิ่นใบหน้าเขียวซีด คุณูปการของพวกเขาสกุลเมิ่งล้วนแลกมาด้วยการใช้มีดจริงปืนจริงต่อสู้อย่างสุดชีวิตในสมรภูมิรบ! บัดนี้แค่เรื่องเล็กน้อยเพียงเท่านี้ นางไม่เชื่อเด็ดขาดว่าพระชายาเหลียงอ๋องจะกล้าทำให้เรื่องลุกลามเข้าไปถึงในวัน เพราะต่อให้เรื่องมันจะบานปลายไปถึงวังหลวงจริง พวกเขาสกุลเมิ่งก็ไม่กลัว! ฉีชิงอีเบิกตากว้าง คิดไม่ถึงเลยว่าเมิ่งชิ่นจะกระดูกแข็งได้ถึงเพียงนี้! อูเยว่เอ๋อร์เห็นฉีชิงอีหน้าถอดสี ดูไม่เหลือความมั่นใจเต็มเปี่ยมเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว อดนึกรังเกียจขึ้นมาในใจไม่ได้ ไหนว่าเป็นพระชายาอ๋องผู้สูงส่ง? แค่

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1455  

    สิ้นเสียงของอูเยว่เอ๋อร์ พวกซ่งรั่วเจินสามคนหันกลับมามองทันใด ก็เห็นสีหน้าเย่อหยิ่งจองหองนั้นเข้า อูเยว่เอ๋อร์ยังคงพูดพล่ามไม่หยุด นางเคยถามเรื่องราวจากปากพระชายาเหลียงอ๋องมาก่อน บรรดาสหายคนสนิทข้างกายซ่งรั่วเจินนอกจากองค์หญิงอย่างฉู่มู่เหยาแล้ว ไม่มีผู้ใดฐานะสูงศักดิ์กว่า ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อพิจารณาจากการแต่งกายของสตรีสองคนตรงหน้าแล้ว ถึงจะเป็นทาริกาจากตระกูลเศรษฐี แต่ก็ไม่ใช่คนที่มีเชื้อสายราชวงศ์อะไร ต่อหน้าพวกนางก็เป็นแค่มดปลวกที่สมควรให้เหยียบขยี้ได้ง่ายๆ! ฉีชิงอีครั้นถูกอูเยว่เอ๋อร์เรียกสติเช่นนี้ ก็รู้สึกตัวขึ้นมาทันที ซ่งรั่วเจินมีภูมิหลังแข็งแกร่ง มิใช่คนที่ควรไปยั่วแหย่ ทว่าคนข้างกายนาง ตนเองจะชิงรังแกก่อนก็มิใช่เรื่องยาก! ในเมื่อวันนี้กล้ามาทำให้นางอับอายถึงเพียงนี้ เจ้าสองคนนี้อย่าคิดว่าจะหนีรอดไปได้สักคน! “เมิ่งชิ่น วันนี้เจ้าต้องอธิบายข้า มิเช่นนั้นเจ้าอย่าคิดว่าจะได้ก้าวเท้าออกจากร้านนี้!” “ข้าต้องให้คำอธิบายอะไรท่าน เมื่อครู่ข้าก็ขอโทษไปแล้ว หากท่านยังตามรังควานไม่เลิกแบบนี้ ก็เท่ากับว่าท่านจงใจหาเรื่องกันชัดๆ!” แววตาของเมิ่งชิ่นฉายแววรังเกียจอย่างถึงที่

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1454  

    “พวกเราไปกันเถิด!” เมิ่งชิ่นและอวิ๋นเนี่ยนชูพยักหน้า พวกนางย่อมออกมาอย่างอารมณ์ดี ไม่มีความจำเป็นต้องให้คนน่ารังเกียจพวกนี้มาทำเสียอารมณ์ ทว่าฉีชิงอีกลับเอาตัวเข้าไปขวางทางซ่งรั่วเจินไว้ “ซ่งรั่วเจิน หากวันนี้เจ้าไม่อธิบายให้ชัดเจน เจ้าก็อย่าหวังว่าจะได้ออกไป!” “เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาสั่งข้า?” ซ่งรั่วเจินคิ้วตาเย็นเยียบ นัยน์ตาดั่งหมอกหนาทึบแฝงด้วยไอพยาบาทอันเย็นยะเยือก ฉีชิงอีถูกสายตาเช่นนี้จ้องใส่ก็ตกใจ ครั่นคร้ามขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ทว่ากวาดสายตามองรอบข้างเห็นคนไม่น้อย ก็ยิ่งรู้สึกว่าหากเรื่องนี้ไม่พูดให้ชัดเจนแล้ว ต่อไปคนอื่นไม่รู้จะมองตนเองว่าอย่างไร “เจ้าต้องขอโทษข้า มิเช่นนั้นเรื่องนี้ไม่จบง่ายๆ!” ซ่งรั่วเจินแค่นหัวเราะออกมาคำหนึ่ง ดวงหน้างดงามกระตุกยิ้มดูแคลนออกมา “ข้าอยากรู้นักว่าจะไม่จบอย่างไร?” “หากเจ้ายังไม่ขอโทษข้าอีก ข้าก็จะนำเรื่องนี้ไปฟ้องถึงในวัง บอกว่าจงใจทำลายเกียรติยศของข้า ทำลายชื่อเสียงของข้า!” ฉีชิงอีตะโกนอย่างเดือดดาล ผู้คนบริเวณรอบด้านเห็นพระชายาสองพระองค์กำลังปะทะกัน โดยเฉพาะตอนได้ยินพระชายาเหลียงอ๋องกล่าวว่า พระชายาฉู่อ๋องกล่าวหาว่านางเป็นตัวซวย สีห

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1453  

    เมิ่งชิ่นทราบดีของขวัญที่รั่วเจินจะมอบให้นางต้องไม่ธรรมดา ทว่าหลังจากนางได้เห็นเครื่องประดับสามชุดเต็ม ๆ ตรงหน้าแล้ว ก็เอ่ยขึ้นอย่างอดไม่ได้ว่า “รั่วเจิน เครื่องประดับแต่ละชุดล้วนพวกนี้มีมูลค่า เจ้าให้ข้าชุดเดียวก็มากเกินพอแล้ว แต่สามชุดแบบนี้มันได้ที่ไหนกัน?” “เหตุใดจึงไม่ได้เล่า? ข้ามอบให้เจ้าแล้ว เจ้าก็ต้องรับมันไว้ทั้งหมดนั่นแหละ!” ซ่งรั่วเจินยิ้มอย่างละมุนละไม ต้องบอกเลยว่า เครื่องประดับศีรษะในยุคโบราณล้วนงดงามประณีตและหรูหรามีราคาแพง นางซื้อให้ตนเองบ้างนิดหน่อย และเลือกให้มารดากับพี่สะใภ้คนละหนึ่งชุด เมื่อคราวพี่สะใภ้รองแต่งเข้าเรือนก็เคยมอบของขวัญแรกพบหน้าซึ่งหรูหรามีมูลค่าให้นาง วันนี้นางจึงตอบแทนน้ำใจนั้นเช่นกัน อวิ๋นเนี่ยนชูพยักหน้าตาม “บัดนี้ตำแหน่งสตรีที่ผู้มั่งคั่งที่สุดในเมืองหลวงของพวกเรา ตกเป็นของรั่วเจินอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ไหนแต่ไรนางแสนดีกับคนใกล้ตัวเป็นที่สุด” “ตั้งแต่ข้ายังเยาว์วัยก็ตระหนักได้แล้วว่า ได้มีพี่สาวน้องสาวที่แสนดีเช่นนี้ คือวาสนาของพวกเราเชียวล่ะ!” เมิ่งชิ่นหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ “จริงด้วย ท่านแม่ของข้ายังเคยบอกว่านี่คือวาสนาของข

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status