บทที่ 1339  

ซ่งเยี่ยนโจวและคนอื่น ๆ พอได้ยินเช่นนั้น ต่างก็หันมองฉู่จวินถิงอย่างอดไม่ได้

ฉู่จวินถิงถึงกับหลุดขำออกมาเบา ๆ “วันนี้เป็นวันเกิดของเจินเอ๋อร์ เอาตามที่นางว่าเถิด”

ซ่งเยี่ยนโจวและคนอื่นต่างก็รู้สึกดีใจขึ้นมา อย่างน้อยน้องหญิงห้านางก็ยังมิได้ลืมบรรดาพี่ชายเพียงเพราะแต่งงานมีสามีแล้ว วันเกิดของนางปีนี้พวกเขายังได้ร่วมฉลองไปพร้อมกับน้องหญิงของตนเอง

“มิสู้เชิญพี่สะใภ้อีกสองท่านมาด้วยกันเป็นอย่างไรเพคะ” เอ่ยพลาง ซ่งรั่วเจินก็เหลือบสายตามองไปทางฉู่จวินถิงอีกครั้ง “ปกติมู่เหยาเองก็โปรดปรานความครึกครื้นมิใช่หรือ? ครั้งก่อนนางยังบอกว่าอยากออกไปเดินเล่นกับข้า เลือกวันดีมิสู้วันบังเอิญ เช่นนั้นแล้ววันนี้ลองชวนนางออกไปด้วยกันจะดีหรือไม่เพคะ?”

ฉู่จวินถิงครั้นได้ยินว่าซ่งรั่วเจินอยากชวนลั่วชิงอินและหร่วนเนี่ยนถังออกไปเที่ยวเล่นด้วยกันยังคิดว่าเหมาะสม ทว่าพอได้ยินนางเอ่ยถึงฉู่มู่เหยาขึ้นมา เขาพลันรู้สึกแปลกใจขึ้นมา แต่กระนั้นก็มิได้คิดอะไรมาก

“เจ้าให้คนไปถามความคิดเห็น ว่านางจะอยากไปด้วยหรือไม่”

“เพคะ” ซ่งรั่วเจินผงกศีรษะ หลังจากให้ฉู่จวินถิงรีบส่งคนไปถาม สายตาก็หันมองมายังซ่งจิ่งเซินทันที