“ใต้เท้าปาถามได้ตรงประเด็นยิ่งนัก เจิ้นเรียกพวกท่านมาเพราะต้องการแจ้งเกี่ยวกับตำแหน่งเจ้ากรมการเกษตรคนใหม่ เนื่องจากมีขุนนางบางส่วนไม่พอใจที่ตำแหน่งนี้คนที่สอบผ่านตามเกณฑ์ที่เจิ้นได้กำหนดไว้ ไม่เป็นที่ถูกใจของใครหลายคนเพียงแค่คนที่สอบได้อายุรุ่นลูกจึงไม่อยากอยู่ใต้บังคับบัญชาของพวกเขา หวังเพียงต้อง
แต่เหตุผลเพียงแค่ความไม่เหมาะสมยังมีน้ำหนักไม่เพียงพอ ที่จะทำให้ฝ่าบาททำตามฎีกานี้ได้ ดังนั้นพระองค์ควรหาวิธีตัดสินให้พวกขุนนางและชาวบ้าน ได้เป็นสักขีพยานร่วมกันว่าใครจะเหมาะสมกับตำแหน่งเจ้ากรมการเกษตรนี้เพคะ”“ก็จริงอย่างที่เจ้ากล่าวมานะ แล้วพอจะมีวิธีใดบ้างเล่าที่จะเป็นตัวตัดสินอย่างเป็นรูปธรรม ขุ
หลังจากการสมัครเข้าสอบของสำนักศึกษาหลวงเสร็จสิ้นลงภายในวันเดียว ลูกศิษย์ที่พร้อมเข้าหอพักก็มีผู้ปกครองทีได้รับอนุญาต ต่างเดินถือสัมภาระเข้าไปส่งถึงที่และได้ดูภายในห้องของหอพัก ที่เป็นระเบียบร้อยข้าวของเครื่องใช้มีให้ทุกคนเหมือนกันทั้งหมดไหนจะมีบ่อเลี้ยงปลาและแปลงเพาะปลูกพืชผักอีกหลายหมู่ พวกมันถูกแ
“พ่อหนุ่ม ๆ การทดสอบในตอนบ่ายใช้เวลานานหรือไม่ ข้าเกรงว่าจะไม่ทันประตูเมืองปิดน่ะ”“อ่อ ท่านป้าอย่าห่วงเลยขอรับ การทดสอบใช้เวลาแค่หนึ่งชั่วยามไม่นานมาก เพราะมีอาจารย์หลายคนที่จะทำการทดสอบเด็ก ๆ ท่านป้ากลับบ้านก่อนประตูเมืองปิดได้แน่ขอรับ”“โอ้วว ดี ๆ ๆ แม้บ้านข้าจะอยู่ไม่ไกลแต่คนแก่เดินทางไปไหนก็ลำบ
ระหว่างเดินไปยังกลุ่มของจางซือหยวน มีบัณฑิตบางคนที่จำซินเยว่ได้ ก็หยุดเคารพทักทายกันเล็กน้อย ซินเยว่เองก็กล่าวแสดงความยินดีกับอาจารย์ประจำสำนักศึกษา ที่ลงชื่อรับป้ายประจำตัวเรียบร้อยแล้ว จางซือหยวนและสหายเมื่อเห็นว่าเฟยเทียนกับซินเยว่ เดินเข้ามาใกล้ถึงโต๊ะพวกเขาจึงพากันหยุดมือครู่หนึ่งเพื่อกล่าวทักท
หนิงเจี้ยนเต๋อพอทำสัญญาการค้าที่ตนเองยอมจ่ายเพิ่มอีกเล็กน้อย เพื่อเป็นการขอโทษซินเยว่กับเฟยเทียนอย่างจริงใจ เมื่อออกจากร้านค้าก็แทบจะไม่มองใคร รีบเดินไปพาหนิงเฟิ่งขึ้นรถม้าและเก็บของที่โรงเตี๊ยม ออกเดินทางกลับแดนเหนือทันทีเพราะตนไม่มีหน้าอยู่ต่ออีกด้วยเรื่องที่หนิงเฟิ่งทำนั้น ผู้คนที่เป็นลูกค้าของซ