ตอนที่ 24 เกมล่ารักร้อนแรง Nc++

“เธอหาโอกาสเองล่ะกัน”

อริสานั่งมองเขากำลังแสดงความรักต่อเด็กสาวคนนั้นด้วยความริษยา เธอเลยคิดแผนการบางอย่างขึ้นมาได้ ถ้าต้องการกำจัดนังเด็กคนนี้ ก็ต้องรีบกำจัดซะตั้งแต่ตอนนี้

          “คะ?” รินลดาหยุดดิ้น พร้อมกับหันไปมองอริสา และหันกลับไปจ้องมองชายหนุ่ม สลับไปมา สมองของรินลดาประมวลผลอย่างหนัก และบางอย่างกำลังปะทุอยู่ในร่างกายของเธออีกด้วย

          “ฉันจะถ่วงเวลาให้”

อริสาพูดภาษาไทย เธอรู้ว่าเขาไม่เข้าใจบทสนทนานี้อย่างแน่นอน กิริยาที่เธอแสดงออกนั้นตรงข้ามกับคำพูดที่เธอบอกเด็กคนนี้โดยสิ้นเชิง อริสาคือเบอร์หนึ่งของวงการมายา เพราะฉะนั้นเรื่องแบบนี้ เธอเอาอยู่!

          “ค่ะ” รินลดารู้แผนการของอริสาแล้ว เธอไม่คิดที่จะชวนอริสาหนีหรอกนะ เพราะจากการประเมินสถานการณ์ตรงหน้าแล้ว อริสาน่าจะไม่อยากหนีอย่างแน่นอน

          ‘นับดาว...’ รินลดาหันไปส่งสายตาให้กับเพื่อนของเธอ ซึ่งกำลังจ้องมาที่เธออยู่ก่อนแล้ว สัญชาตญาณในการเอาตัวรอดของทุกคนกำลังจะเกิดขึ้น พร้อมกับความร้อนในร่างกายของแต่ละคนกำลังปะทุขึ้น เพราะฤทธิ์ของเครื่องดื่ม

          “ได้ค่ะ...โมนาจะมอบความสุขให้คุณนะคะ”

พูดจบอริสาก็กระชากผ้าแพรที่ปกปิดท่อนความเป็นชายของชายหนุ่มออก ความใหญ่โต แข็งแกร่ง ดุจดั่งราชสีห์เป็นที่เลื่องลือต่อนางในฮาเร็มนั้นผงาดขึ้นมาทันที!

          “โอววว์” มือข้างหนึ่งของฮาซีฟจับไปที่ศีรษะเล็กนั้นทันที เสียงหอบหายใจของเขาดังขึ้น อารมณ์ปรารถนาทะยาน ความปวดหนึบแผ่ซ่าน ความกระสันรัญจวนในรสสวาทบังเกิดขึ้นในเรือนกายกำยำ

          “...” รินลดาเบือนหน้าหนีสิ่งที่อริสากำลังจะทำ ใจเธอเต้นแรงราวกับกองนับสิบชุดตีพร้อมกับ สถานการณ์หมิ่นเหม่ตรงหน้านั้นมันทำให้เธอหวาดผวาอย่างที่สุด!

          อริสาคว้าแท่งร้อนนั้นไว้ในมือ เธอเผยอปากอิ่มเพื่อโอบอุ้มความเป็นชายแข็งแกร่งนั้นไว้ ละเลงลิ้นวนรอบปลายแท่งร้อนนั้น บรรเลงจูบดุ้นเอ็นใหญ่นั้น พลางลากลิ้นขึ้นลง ดูดเม้มไปมา!

          “โอวว์ จะ-เจ้า!”

[โรงแรม...ใจกลางเมืองไบยาร์]

          “พวกหนูอยู่ไหนกันเนี่ย...โมนา ข้าวฟ่าง เจ้ไม่ไหวแล้วนะ ฮือ ฮือ”

เสียงร่ำไห้ของกัญญาวีร์ดังขึ้น หลังจากที่เธอกลับมาจากการเดินทางออกไปค้นหาเด็กๆ ในทีมของเธอ

          “เจ้...”

เพียงขวัญเห็นภาพตรงหน้าเธอแล้ว รู้สึกสะเทือนใจเป็นอย่างมาก โดยไม่รู้จะเอ่ยคำปลอบใจไหนออกมาได้

          “ทำใจดีๆ ไว้นะคะเจ้ นัทคิดว่าเรายังมีหวังนะคะ ตราบใดที่ทางตำรวจยังมั่นใจว่าสี่คนนั้นจะไม่เป็นอะไร ที่แน่ๆ ไม่น่าจะถูกฆ่าอย่างแน่นอน แต่จะโดนเอ่อ...”

          “จะโดนอะไรก็แล้วแต่ เจ้ขอให้ทั้งสี่กลับมาในสภาพเป็นๆ ดีกว่านะ...ฮือ ฮือ โธ่ ไม่รู้จะเป็นตายร้ายดียังไง อีกสองวันก็จะครบกำหนดที่เราจะเดินทางกลับแล้ว เจ้จะทำยังไงดี ทุกคน”

          “เราก็ออกอุบายว่าทางที่นี่เขาจ้างงานต่อยังไงล่ะเจ้ เพราะทางทีมผู้จัดเขาก็ออกค่าใช้จ่ายที่อยู่ที่กินให้เราอยู่แล้ว”

          “เธอลืมไปหรือเปล่านัท ว่าครอบครัวสี่คนนั่น ก็ต้องโทรหาอยู่ดี สุดท้ายพวกเขาก็ต้องรู้”

          “เราก็เอามือถือของแต่ละคน มาแชทเองเลยสิ”

          “แล้วเธอรู้พาสเวิร์ดของสี่คนนั้นเหรอ”

          “อย่างน้อยฉันก็รู้ของพี่ปราง เธอเองก็รู้ของพี่โมนาไม่ใช่เหรอ...ส่วนของข้าวฟ่างกับนับดาว เจ้ก็ต้องรู้เบอร์ผู้ปกครองสองคนนั่นอยู่แล้ว เพราะเป็นเด็กใหม่นี่ อีกอย่างถ้าเจ้ออกอุบายว่ามีงานต่อ ก็คงจะยืดการตามหาได้อีกหลายวันนะ”

          “เออ...จริงอย่างที่แกบอกจริงๆ ด้วยนัท...เจ้คิดไม่ถึงเลยนะเนี่ย ว่านอกจากแกจะแต่งหน้าเก่งแล้ว แกยังเก่งคิดเรื่องได้อีก”

          “อ่าว...เจ้...นี่มันคำชมหรือว่าด่ากันแน่เนี่ย แปลกๆ นะคะ”

          “คำชมสิยะ...งั้นวันนี้เราแยกย้ายกันไปพักผ่อนดีกว่านะ พรุ่งนี้เราต้องตื่นแต่เช้าเพื่อออกตามหาอีก ใครอย่าได้เผลอบอกเรื่องนี้กับที่บ้านเด็ดขาด ไม่งั้นเจ้เอาเรื่องแน่!”

          “ใครจะกล้าเอาเรื่องแบบนี้ไปพูดกันเจ้ พวกหนูโตกันหมดแล้วนะ อีกอย่างสี่คนนั้นก็เหมือนญาติหนูเหมือนกัน”

          “อืม...ดีแล้ว...ถ้าไม่เจอพวกเด็กๆ ฉันเองก็คงไม่กลับแน่”

          [อีกด้านหนึ่ง...ของเหตุการณ์]

          “โอววว์ โอ๊ะ! มะ-โมนา! ซีสสส์”

มือหนาจับขยุ้มกลุ่มผมสลวยของอริสา เมื่อความเสียวซ่านนั้นจ่อไปที่ปลายกระบอกแท่งร้อนของเขา ฮาซีฟไม่เคยคิดเลยว่าสตรีตรงหน้าเขานั้นจะเก่งบทรักถึงเพียงนี้

          “...” รินลดาค่อยๆ ขยับร่างของเธอออกอย่างช้าๆ ทีละนิด ร่างกายของเธอร้อนรุ่มเป็นอย่างมาก เธอต้องต่อสู้กับความรู้สึกดำมืดของเธอที่อยู่ภายในเรือนกายที่ถูกกระตุ้นด้วยฤทธิ์ของยาที่เธอโดนบังคับให้ดื่มไปเมื่อครู่

          “โอวว์ เร็ว! โอ๊ะ”

เสียงร้องครางดังลั่นห้อง โดยไม่สนใจสิ่งใด เมื่อริมฝีปากของสตรีตรงหน้าเขานั้นเร่าร้อนอย่างที่สุด มือทั้งสองข้างของเขาจับไปที่ศีรษะเล็กของเธอ ความเสียวซ่านนั้นทำให้ฮาซีฟลืมคนข้างกายไปชั่วขณะ!

          “อึก! อึก!” เสียงของอริสาดังอึกอักส่งสัญญาณให้รินลดารีบออกไป เธอใช้วิธีเบนความสนใจของชายหนุ่ม เพื่อกำจัดเสี้ยนหนามที่จะคอยทิ่มแทงเธอในภายภาคหน้า!

          “โอวว์ โอ๊ะ! เจ้า! ข้า อยาก! โอ๊ะ!”

ริมฝีปากบางลากไล้แท่งร้อนของเขาก่อนจะวกลิ้นกลับขึ้นไปปลายกระบอกสีชมพูสดอันใหญ่โตนั้นเข้าไปในปาก และห่อปากสวยรูดขึ้นรูดลงอย่างช่ำชองในเชิงรักทั้งที่เธอพึ่งจะสัมผัสกับบทรักนี้เพียงไม่กี่นาน!

          พลั่ก! อริสาผลักร่างหนานอนราบไปกับเตียงกว้าง ร่างบางขึ้นคร่อมร่างกำยำของชีคหนุ่มทันทีไม่รอช้า โดยที่เธอนั้นได้เห็นเหตุการณ์ที่เพื่อนร่วมวงการทั้งสามของเธอ กำลังย่องออกไปอย่างช้าๆ พร้อมกับเธอที่กำลังวาดลวดลายลีลารักร้อนกับชายหนุ่มบนเตียงใหญ่!

          “โอ๊ะ! อ่าส์! ซี๊ด! เจ้าร้อนแรงเสียงจริง! รีบทำให้ข้าเดี๋ยวนี้!”

ฮาซีฟถูกพิษรักแรงสวาทจากอิสตรีชาวไทยเข้าครอบงำ ร่างสูงเปล่าเปลือยดิ้นพล่าน มือหนาคว้าเอวบางเอาไว้ เมื่อมือของเธอนั้นจับท่อนความเป็นชายของเขาจ่อเข้ากับช่องทางรักคับแคบไล้ไปมากับน้ำหวานที่เจิ่งนองของเธอ

          สวบ! ช่องทางรักของเธอกระแทกลงกับแท่งร้อน!

            “อ๊ะ!” อริสาหลุดเสียงร้องออกมาทันที เมื่อความเป็นชายของเขาเข้าไปลึกจนสุดลำ! เธอค่อยๆ ดึงร่างของเธอขึ้นลงแบบช้าๆ ราวกับกำลังควบม้าเดินเล่น เพื่อวอร์มเครื่องให้ร้อนฉ่า!