LOGIN19.00 น.
หลังจากที่นั่งดูดนตรีเสร็จแล้วนั้น คนตัวเล็กที่เดินก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์อยู่ด้านหน้าผม ก็เกิดหิวขึ้นมา ซึ่งตอนนี้เรากำลังจะเดินไปที่จอดรถอยู่ครับ “S.thale หืม? ทำไมต้องทะเล” เหมือนน้องจะพึ่งรู้สึกสังเกตชื่อไอจีผม “ซีแปลว่าทะเล ทะเลเป็นชื่อที่ครอบครัวเรียก” น้องพยักหน้าเข้าใจก้มลงไปเล่นโทรศัพท์ต่อ “โลมา” “คะ?” “ห้ามเรียกชื่อพี่ว่าซีอีก” คนตัวเล็กหยุดเดินเก็บโทรศัพท์มองหน้าผม “แล้วทำไม โลมาถึงจะเรียกซีว่าซีไม่ได้” ผมเดินเข้าไปหาน้องก้มลงไปใกล้ๆ กระซิบข้างๆ หูน้อง........ “เพราะว่าพี่จะเป็นทะเลของโลมาเท่านั้น” ฟอด~ 0///0 “คนฉวยโอกาส” ว่าจบเดินหนีขึ้นรถแล้ว “ กินอะไร “ “เอาอันนี้ อันนี้ โอ๊ะ อันนี้ก็น่ากิน นี่ก็ด้วย “ ครับ ตั้งแต่มาถึงร้านคุณแฟนของผมก็จัดเต็มเลยครับ “ซี… ทะเลเอาอะไรอีกมั้ย” ผมส่ายหน้าตอบน้องไป “โอเค งั้นเอาแค่นี้ก่อนละกัน” รอสักพักอาหารที่เราสั่งก็มาเสิร์ฟ “อร่อยไหม “ ร่างบางที่กำลังกิน พยักหน้าตอบผม “ชุดนี้สวยไหม” หลังจากที่เรากินข้าวเสร็จ โลมาก็ไม่รอช้าที่จะลากผมมาช๊อปปิ้งต่อ “อืม สวย” คนตรงหน้ายิ้มตอบผม และหันไปเลือกชุดต่อ บางทีก็นึกขำตัวเองนะครับ ผมไม่เคยมาทำอะไรแบบนี้เลย ออกจะเบื่อด้วยซ้ำกับการที่มารอผู้หญิงทำอะไรแบบนี้ แต่กับโลมาไม่ใช่ ผมกลับดีใจ รู้สึกสนุก ตื่นเต้นทุกครั้งที่อยู่กับน้อง “พี่จ่ายให้” ผมยื่นบัตรให้พนักงานทันที “ทำไมป๋า?” “บ้านพี่รวย” “ชิ~ งั้นโลมาจะรูดให้หมดเลย” ผมหยิบถุงที่พนักงานยื่นมาถือไว้ “วงเงินไม่จำกัด” (-_-+) สายตาเปล่งประกายมองมาที่บัตรนี่คืออะไร “โลมาไม่เกรงใจน๊า ^_^ ” และนี่คืออีกสิ่งหนึ่งที่ผมกำลังเรียนรู้จากน้องอยู่ “หึ เอาสิ เมียคนเดียวพี่เลี้ยงได้อยู่แล้ว” “จริงนะ” ครับไม่ปฏิเสธซะด้วย ขนาดผมพูดว่าเมียนะ โลมายังไม่โฟกัสกับคำว่าเมียที่ผมพูดเลยเอาแต่จ้องบัตรในมือผมตาไม่กะพริบเลย มือเล็กแบออกกะพริบตาปริมๆ ผมวางบัตรในมือน้อง “ขอบคุณค่ะป๋าาาาขา” อ่า….น่ารักเป็นบ้า กูจะคลั่งรักตายไหมวะ “ไปกันค่ะ” มือเล็กกุมมือผมเดินเรื่อยๆ เข้าออกร้านนู้นน้านนี่ จนมาหยุดร้านรองเท้า “ทะเลใส่ไซส์อะไร” “58” ^^ “ทะเล..ใส่รองเท้าไซส์นี่จริงเหรอคะ”คนตัวเล็กเอ่ยถามหน้าตาดูประหลาดไม่น้อย น้องคงจะไม่เข้าใจในความหมายของผมสินะ พี่ไม่เล่นแล้วก็ได้ครับ ไว้รอน้องสัมผัสเองดีกว่า “40 ครับ” น้องก็ยังคงมองผมหน้าสงสัยอยู่ดี หึ น่ารักดีว่ะ “....” “40 จริงๆครับ” คนตัวเล็กพยักหน้ารับเลือกดูรองเท้าอย่างตั้งใจก่อนที่จะหยิบรองเท้าผ้าใบสีขาวแบรนด์เนมยี่ห้อหนึ่งขึ้นมาเเละส่งให้พนักงานก่อนที่จะยืนรอหน้าเคาน์เตอร์เพื่อจ่ายเงิน “หืม?” ร่างสูงขมวดคิ้วมองถุงรองเท้า “ของทะเล…คือมันเป็นรองเท้าคู่” ผมรับถุงจากมือน้องที่ตอนนี้แก้มและหูแดงเผยออกมาอย่างเด่นชัด “ทำแบบนี้…. พี่จะอดใจไม่ไหวเอานะ” ผมก้มลงกระซิบข้างหูแดงเถือกนั้น “บ…บ้า อดใจอะไรกันคะ” “ก็…..” มือบางดันแผงหน้าอกเกร่งกั้นเอาไว้ ฟอดดดด “ขอบคุณครับ” ริมฝีปากผมกดลงแก้มแดงๆ ข้างซ้ายอย่างอดใจไม่ไหว “งื้ออออ ทะเล” โลมาถอยห่างจากผมหนึ่งก้าว ยกมือปิดแก้มทั้งสองข้าง “ไม่คุยด้วยแล้ว โลมาจะไปดูเครื่องสำอาง” ว่าจบก็เดินปิดแก้มหนีเข้าร้านไปแล้ว TrrrrrTrrrrr….. ยังไม่ทันที่เขาจะได้เดินตามโลมาเข้าไปในร้านเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นซะก่อน “อืมว่าไง” (นายครับ ได้เรื่องแล้วครับ ตอนนี้ผมเจอหลักฐานการโกงของคุณนามิแล้วครับ) ในขณะที่ฟังเสียงลูกน้องสายตาคมก็ยังทอดมองร่างบางไม่ห่าง “หึ ดี กูจะได้จัดการสักที” (พรุ่งนี้นายมีนัดกับลูกค้าด้วยครับ) “รายละเอียด….” ร่างสูงละสายตาจากร่างบางเพื่อฟังรายละเอียดจากลูกน้อง “สีไหนดี” มือบางยกขึ้นเลือกสีลิปสติกที่ทาไว้บนมือ ทว่าในขณะเดียวกันได้มีมือใหญ่วางไว้บนมือบางเพื่อช่วยเลือก “หืมมม สีชมพูเหรอ แต่โลมะ…” เฮือก! นาทีที่เธอหันไปสบตาคมดุเข้า ใจแทบหายวาบ “ไง” รอยยิ้มร้ายเผยออกมากลับทำให้อุณหภูมิในร่างกายบางเย็นยะเยือกขนลุกซู่ “ฉะ…. ฉลาม”“ท....ทะเล ไม่สบายอยู่.... อ่ะ “ ปากเล็กกัดปากล่าง ก้มมองชายหนุ่มใช้ลิ้นเลียให้เธอผ่านแพนตี้ “พี่อยากให้โลมาฉีดยาให้พี่” เขาเพียงแค่เงยหน้าจากกลางใจสาว ปลายลิ้นเลียมุมปากอ้อนวอนเธอ คาคมโตออดอ้อนด้วยน้ำเสียงหวาน สันจมูกโด่งแดงนิดจากพิษไข้ มันช่างน่าหลงไหล โลมาหลับตาพริ้ม ฉันขอยอมแพ้กับดาเมจยั่วนี้ค่ะ นิ้วสวยยกขึ้นลูบกลุ้มผมยอมให้เขาฝั่งหน้าเข้าลึกขึ้นไปอีก มือหนาเกี่ยวแพนตี้ลงทำให้สายตาคมมองกลางใจสาวตรงหน้า บ่งบอกว่าเธอต้องการเขาแล้ว “น้ำหวานเยิ้มแล้วนะคะ ที่รัก” เธอกัดปากสูดลมหายใจเข้า สิ้นเสียงทุ้มเอ่ย ปลายลิ้นร้อนได้ก้มลงแตะกับเนื้อนูนอมชมพู ตวัดดูดเลียแหย่ลิ้นเข้าไปข้างใน “อ๊ะ อ่างงงงง ที่รัก อื้อออ” กลางใจสาวขมิบเสียวตามจังหวะที่ลิ้นร้อนนั้นได้ตวัดเลีย เม็ดติ่งปลายกุหลายขึ้นสีแดงแฉะไปด้วยน้ำหวาบร้องครางกระดุ้นแก่นกายเขาให้ขยายใหญ่จนเริ่มปวดแล้ว “พี่อยากปล่อยในเมียแล้ว” ร่างบางถึงฝั่งฝันปล่อยน้ำหวานไหลออกมาให้เขาเลียชิมจนพอใจแล้ว CEO หนุ่มปลดเนคไท ปลดกระดุมเสื้อออก เสยผมที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อขึ้น แก้มแ
“รบกวนช่วยเลื่อนการประชุมออกด้วยค่ะ” ร่างบางเปิดประตูเอ่ยเสียงหวานประกาศดังกลางห้อง ทำ CEO ที่นั่งกุมขมับต้องรีบเงยหน้าขึ้นมอง เพราะเสียงคุ้นเคยดูทรงพลังที่กระทบเข้าหูเขานั้น ทำใจเขาหวิวๆ แปลกๆ “........” เชี่ยยยยย เมีย มาได้ไงวะ 'ไอธามไหนมึงบอกโลมามีสอบไง' ผมหันมองไอธาม มันยกมือทำท่าปาดคอยกยิ้มเยาะผม ไอสัตว์ โลมาเดินเข้ามาหาผม ตาหวานมองผมไม่วางตาเลยครับ แต่ทว่า ร่างบางสวมเสื้อช้อป เดี๋ยวนะ! แม่งกระโปรงโคตรสั่น ถามว่าประเด็นที่ต้องสนใจใช่เรื่องกระโปรงสั่นๆไหม เออก็ใช่ เพราะตอนนี้ผมเริ่มอยู่ไม่สุขแล้วครับ เมื่อเห็นสายตามันวาวของสัตว์ตัวผู้ที่มองมาที่ขาขาวๆของโลมา “ทะเลกล้ามากนะที่โกหกโลมา” “เลิกประชุมได้ครับ ส่วนที่เหลือรายงานส่งผมทีหลัง เชิญครับ” เสียงทรงพลังปประกาศกราว ทุกสายตาจับจ้องมาที่หญิงสาวเสื้อช้อป เธอเป็นใครทำไมถึงได้มีอำนาจในการสั่งผู้บริหารขนาดนี้กันนะ “ผมยังพูดไม่จบเลยนะครับ ใครใช้ให้เด็กช่างเข้ามา พาออกไปด่วนเลย” เอาแล้วไง ไอคุณบดินถ้ากูไม่เสียเวลากับคุณมึงพูดเป็นชั่
“อื้ออออออ อ๊ะ! ขอลึกกว่านี้ ฮ้าา~” สะโพกมนบดขยี้ดุนข้างหลังยั่วยวนเขาให้เข้าไปในตัวเธอลึกๆขึ้นอีก “อ้างงงง” บ้าจริง ฉันอยากจะกัดลิ้นตัวเองให้ตายตรงนีี้เลย ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ถึงได้ปล่อยตัวปล่อยใจได้ขนาดนี้ “อ้าขากว้างๆสิ” ร่างกายบางอ้าขาทำตามเสียงทุ้มกระซิบแหบพร่า เธอกัดปากล่างกลั้นเสียงครางแน่น ไม่อยากจะยอมรับหรอกนะ แต่ร่างกายมัน......รู้สึกดีเป็นบ้า สะโพกงอนโกงตัวให้กลางใจสาวรับแรงกระแทกที่เพิ่มความดุดันเข้ามาหนักหน่วงทุกจังหวะการเข้าออก แถมสัมผัสจากมือหนาที่แตะล่วงลึกเข้ามา ช่วยบดขยี้ที่ปลายติ่งกลีบกุหลาบชวนให้หวาบหวั่นปนเสียวจะขาดใจซะให้ได้ “อ่าาา........เมีย โคตรเอ็กซ์เลยวะ” “อ่ะ ทะเล โลมาเสียว....” T_T เหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นในห้องทำงานได้ยังไงเนี่ยยยยย ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ ตูด ตูด หมายเลขที่คุณเรียกไม่มีสัญญาตอบรับ.............. “ไม่รับสาย” ร่างบางในชุดเสื้อช้อปสีน้ำเงินตราสัญลักษณ์เด็กสถาปัตย์สวมกระโปรงพ
“หึ แบบนี้โลมาก็ดูมีความสุขดีออก ส่วนท่าอื่นมีแน่นอนครับที่รัก ได้โปรดอย่าพูดให้พี่หยุดได้ไหม” มือหนาเกี่ยวแพนตี้ออกด้านข้าง ก้มฝั่งใบหน้าลงลิ้นร้อนสัมผัสลงกับกลีบกุหลาบตอนนี้ปริมไปด้วยน้ำหวาน “อ๊ะๆ อ่าา ทะเล” เสียงครางหวานเผยขึ้นอีกครั้ง ขาสวยอ้ากว้างกว่าเดิม มือเล็กยังคงทำหน้าที่ลูบผมคนตัวโตเบาๆ ปล่อยให้เขาเล่นให้หน่ำใจจนเธอต้องปลดปล่อย “รู้สึกดีไหม?” “แฮ่กๆ” ฉันเผยรอยยิ้มเชยคางทะเลให้ขยับเข้าใกล้มากขึ้นจนสัมผัสถึงลมหายใจ กุมมือหน้าโอบกอดไปข้างหลัง กระซิบบอกข้างหูทะเลเบาๆ “รูดซิบให้หนูหน่อย” ร้อยยิ้มร้ายคนตรงหน้าผุดขึ้น ร่างหนาที่ถูกพลิกให้นั่งลงโซฟา เขาไม่อาจละสายตาจากโลมาได้เลย เมื่อคนน้องค่อยๆนั่งลงคร่อมเขา หลังจากนั้นมือหนาค่อยๆเลื่อยรูดซิบชุดเจ้าสาวลง โลมาลุกออกจากเขาและปลดชุดเจ้าสาวที่ป้องปราการลง “///////” แม่ง! ลูกไม้สีชมพู โคตรขับผิวน้องเลย แน่นอนครับ หน้ากูแดงแน่ๆ เพราะไม่เคยเห็นน้องแต่งแบบนี้ เชี่ยยยยยเขินครับ ยอมรับเลยว่าเขินน้อง “ไม่ชอบเหรอ” ไม่ใช่ไม่ชอบที่หันหน้าออกเพรา
ฟอดดดดดด~ ทะเลสวมกอดร่างบางจากข้างหลัง กดริมฝีปากสูดดมความหวานข้างแก้มนวลฟอดใหญ่ “หอมจัง” เขาเกยคางคลอเคลียต้นคอคุณภรรยาสุดสวยของเขา “งื้อออออทะเล อย่าแกล้งโลมา” เธอย่นคอหนีเขา วันนี้หนูหนีไม่ได้แล้วนะคะ “แขกกลับหมดแล้วนะ” ผมกระซิบข้างหูน้อง “ ///// ดีเลยเราจะได้พักผ่อน” แก้มนวลขึ้นสีแดงระรือ พยายามกลั้นเสียงตอบให้เป็นปกติที่สุด แต่ดาเมจอีพี่มันไม่ใช่ไงค่ะ สายตาคมนั้นมองเธอผ่านกระจกก็รู้ว่าทะเลต้องการอะไร เกินต้านละน้า งื้ออออเค้าเขิล “นั้นสิ ทุกคนกลับไปแล้ว แต่......” “อื้ออออออ~” เสียงกระซิบขาดห่วงไป เมื่อคนด้านหลังใช้ลิ้นสอดเข้าใบหูหยอกเล่นกับเธอ โลมากลืนน้ำลายลงมองการกระทำทะเล และใช่ ทะเลเผยยิ้มมุมปากสายตาคมกริบเผ่งมองเธอผ่านกระจกอย่างชอบใจกับใบหน้าแดงๆสายตาโอนอ่อนกับสัมผัสที่เขามอบให้ กัดริมฝีปากล่างกลั้นเสียงหวาน “พิธีเข้าหอพึ่งเริ่มครับเบบี๋” ตึกตัก ตึกตัก......../////....... ตกหลุมรักคนเดิมซ๊ำๆ มันเป็นอย่างนี้สินะ รอยจูบซ๊ำๆที่กดจูบลงมาดูดกลืนริมฝีปากเธอ ไม่ว่าจะผ่านไปนานแ
“ต่อจากนี้ฝากดูแลลูกสาวป๊าด้วยนะทะเล” มื้อเล็กถูกส่งต่อด้วยน้ำมือของคนเป็นพ่อ มือที่แสนอบอุ่นคู่นี้กำลังจะปล่อยมือของลูกสาวสุดที่รักให้กับผู้ชายอีกคนที่คนเป็นพ่อได้ไว้วางใจ “จะดูแลโลมาเป็นอย่างดีครับ” เขารับปากป๊าโลมาเผยสายตาแน่วแน่เพื่อยืนยันกับสิ่งที่เขาพูดออกมา ทะเลเอื้อมรับมือคนตัวเล็กจากพ่อตามากุมไว้แน่น “เจ้าสาวของพี่สวยจังเลยครับ” “///// งื้อออ /////” เสียงทุ้มกระซิบข้างหูนั้นทำใจเธอดิ้นโครมครามออกมาวิ่งเล่นกลางงานซะให้ได้ แถมเจ้าตัวจบท้ายด้วยการเอาใบหน้าหล่อๆถูคลอเคลียกับหูของเธอจนได้ยินเสียงโห้แซวจากคนในงาน “ร้ายนักนะ” ฉันมองค้อนยู่ปากใส่ทะเล ซึ่งเจ้าตัวหาสะทกสะท้านไม่ “^_^” ยังจะมายิ้มร้ายให้อีก ทะเลกระชับมือเล็กแน่น ทั้งคู่เดินจับมือกันด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขก้าวเข้าสู่พิธีงานวิวาห์ “เชิญเจ้าบ่าวสวมแหวนให้กับเจ้าสาวครับ” เสียงพิธีกรดำเนินพิธีการขึ้น คนทั้งงานยิ้มกริ่มกับความน่ารักของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ แต่งชุดสวยงามราวกับนางฟ้าตัวน้อยๆเดินดุ่มๆยื่นกล่องแหวนให้กับเจ้าบ่าว







