หน้าหลัก / โรแมนติก / ทาสรักทัณฑ์สวาท / Chapter .17 เริ่มชีวิตใหม่ด้วยความรักที่มีทั้งหมด

แชร์

Chapter .17 เริ่มชีวิตใหม่ด้วยความรักที่มีทั้งหมด

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-22 20:35:08

Chapter .17 เริ่มชีวิตใหม่ด้วยความรักที่มีทั้งหมด

          “เบาๆ ลดหวานลงนิดได้ไหมว่ะเอ็ด...เห็นแล้วหมั้นไส้...เบาหวานจะถามหาเอานะสิ น้ำตาลตกเกลื่อนใต้โต๊ะแล้วมั่งนี่” ฟาเบียนกล่าวสัพหยอกอเดล เพราะหลังจากหลบไปคุยกันตามลำพังสองคน ไอ้ตัวแสบกลับมาพร้อมกับข่าวดี ถึงไม่ดีที่สุด แต่ก็เป็นข่าวดีมากๆ สำหรับมันแล้วล่ะ

          “อิจฉาล่ะสิ ทีแกหวานกับศิริน...ยังไม่ว่าสักคำ คนกำลังอินเลิฟอะ...แค่นี่นิดหน่อยเอง...ไม่เหมือนคุณนี่ฟาเบียนหากกลืนศิรินลงท้องได้คงทำแล้วใช่ไหมล่ะ”

          “นี่ถ้าไม่ติดว่ากำลังระดมความคิดนะเอ็ด!! ผมไล่คุณกับหนูปิ่นกลับบ้านไปแล้วล่ะ...อยากหวานกะเมีย...รำคาญลูกกะตาคนอื่น...” ฟาเบียนพูดเสียงแผ่วๆ เพราะภรรเมียถลึงตาใส่ แถมแยกเขี้ยวขู่ที่เขาพูดจาไม่น่าฟัง

          “เยอะนะเรา...เพลาหื่นลงบ้า

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ทาสรักทัณฑ์สวาท   Chapter .17 เริ่มชีวิตใหม่ด้วยความรักที่มีทั้งหมด

    Chapter .17 เริ่มชีวิตใหม่ด้วยความรักที่มีทั้งหมด “เบาๆ ลดหวานลงนิดได้ไหมว่ะเอ็ด...เห็นแล้วหมั้นไส้...เบาหวานจะถามหาเอานะสิ น้ำตาลตกเกลื่อนใต้โต๊ะแล้วมั่งนี่” ฟาเบียนกล่าวสัพหยอกอเดล เพราะหลังจากหลบไปคุยกันตามลำพังสองคน ไอ้ตัวแสบกลับมาพร้อมกับข่าวดี ถึงไม่ดีที่สุด แต่ก็เป็นข่าวดีมากๆ สำหรับมันแล้วล่ะ “อิจฉาล่ะสิ ทีแกหวานกับศิริน...ยังไม่ว่าสักคำ คนกำลังอินเลิฟอะ...แค่นี่นิดหน่อยเอง...ไม่เหมือนคุณนี่ฟาเบียนหากกลืนศิรินลงท้องได้คงทำแล้วใช่ไหมล่ะ” “นี่ถ้าไม่ติดว่ากำลังระดมความคิดนะเอ็ด!! ผมไล่คุณกับหนูปิ่นกลับบ้านไปแล้วล่ะ...อยากหวานกะเมีย...รำคาญลูกกะตาคนอื่น...” ฟาเบียนพูดเสียงแผ่วๆ เพราะภรรเมียถลึงตาใส่ แถมแยกเขี้ยวขู่ที่เขาพูดจาไม่น่าฟัง “เยอะนะเรา...เพลาหื่นลงบ้า

  • ทาสรักทัณฑ์สวาท   Chapter .16 วูบ!! หมดกันอิสรภาพ

    Chapter .16 วูบ!! หมดกันอิสรภาพ เปลือกตากะพริบถี่ๆ ก่อนจะเปิดกว้าง ร่างบอบบางทะลึ่งพรวดลุกขึ้นนั่ง เธอก้มหน้าลงสำหรวจร่างกายเร็วรี่ เมื่อสติที่ลอยๆ เลอะๆ เลือนๆ ย้อนกลับคืนมา “พูว์!!” เสียงลมหายใจแรงๆ ที่พ่นออกมาจากปลายจมูกโด่งพอควร เธอเป่าลมออกจากปากและรีบกระเด้งตัวลงจากเตียงนอนหนานุ่ม เหมือนกับว่ากำลังนั่งทับกองไฟขนาดย่อมๆ “ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกน่า...เธอเป็นลม!!...แค่ผมจูบหน้าอก แค่นั้น” เสียงขุ่นๆ ดังกังวานอยู่ด้านหลัง ปิ่นเกสรรีบหมุนตัวไปมอง ก่อนจะรีบถอยหลังกรูดๆ เมื่อบุคคลอันตราย ยืนจังก้าอยู่ตรงนั้น... “กะ...ก

  • ทาสรักทัณฑ์สวาท   Chapter .15 หัวใจโบยบินและจะไม่มีวันหวนคืน

    Chapter .15 หัวใจโบยบินและจะไม่มีวันหวนคืน อเดลยิ้มกว้าง เมื่อเพื่อนรักโทรศัพท์มารายงานความคืบหน้า เขาเดาได้ตั้งแต่ได้ยินเสียงของมันแล้วล่ะ เสียงหัวเราะที่สอดแทรกมาตามสายโทรศัพท์ แสดงให้เห็นว่าความพยายามของฟาเบียนสัมฤทธิ์ผล...และมันเป็นข่าวดี!! “สูทคุณไม่เป็นหมันแล้วนะเอ็ด!! เตรียมแต่งหล่อมางานผมได้เลย ศิริน โอเคแล้ว...” “อืม...ดีแล้ว ยินดีด้วยนะฟาเบียน ต่อไปก็ใจเย็นๆ ล่ะ อย่าวู่วามอีก คนๆ เดียวกัน มีอะไรต้องคุยกันให้เข้าใจ ไม่ใช่ประชดประชัน...” อเดลก็ยังเป็นอเดลคนเดิม เขายังไม่วายเป็นห่วง คอยเตือนเพื่อนรักบ่อยๆ “รู้แล้วน่า...ต่อไปไม่มีอีกแล้ว ผมรู้แล้วล่ะว่าอารมณ์ไม่ช่วยอะไรเลย มีแต่แย่ลง...” 

  • ทาสรักทัณฑ์สวาท   Chapter .14 ยุทธการง้อเมีย

    Chapter .14 ยุทธการง้อเมีย แขกหน้าเดิมมาทุกวัน แค่สั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ และนั่งละเลียดไวน์เพียงอย่างเดียว โดยที่ไม่ได้ตามตอแยศินาราอย่งที่เธอนึกหวั่นๆ เขามาทุกวันเป็นประจำ และทำอยู่แบบนี้จนพนักงานในร้านเริ่มซุบซิบ มีสายตาหลายคู่มองมาที่เธอ มีความสงสัยปนอยู่ในหน่วยตาเหล่านั้น เพียงแต่ยังไม่มีใครใจกล้าพอ เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนั้นไม่มีใครเห็น “ศิริน...มหาเศรษฐีนั่นมาอีกแล้ว” เสียงเพื่อนสาวคนเดิมเอ่ยเบาๆ เธอมักจะแวะมาพูดคุยกับศินาราเป็นประจำเพราะเป็นคนไทยเหมือนกัน “อืม...” เธอพยักใบหน้ารับรู้ และทำงานต่อพยายามไม่ใส่ใจกับเขานัก “แปลกเนอะ!! ก็ไหนบอกว่าเขางานยุ่งไม่ใช่เหรอ? มาตั้งแต่ร้านเปิดยันปิดร้าน...ข้าวปลาไม่กิน กินแต่ไวน์ อย่างนี้ร่างกายจะไหวเหรอ?” เ

  • ทาสรักทัณฑ์สวาท   Chapter .13 จะลบใคร? สักคนออกจากหัวใจมันง่ายหรือไง

    Chapter .13 จะลบใคร? สักคนออกจากหัวใจมันง่ายหรือไง ‘ฉันไม่รู้...ว่ารักมันหายไปเมื่อไร? รักเอยอยู่ไหน โปรดกลับมาที่ตรงนี้...ไม่มีเธอแล้ว ใจของฉันไม่ค่อยดี...หัวใจดวงนี้ มันคอยเรียกหาแต่เธอ... *สุดขอบฟ้าหรือว่าที่ตรงไหน...จะตามไป ให้เจอเธออีกครั้ง* ...อยากให้รักคืนมาหา...จะตามรักคืนมาสู่หัวใจ...แต่ไม่รู้ว่าจะได้เจอเมื่อไร...เธอเคยรู้บ้างไหม? ไม่มีวันไหน ที่คนๆ นี้...จะไม่คิดถึงเธอ... ฟ้าตรงนี้ ไม่สวยเหมือนคืนวันก่อน...ทุกคืนก่อนนอน...บอกกับดาวว่าคิดถึง... ...ขอเพียงพบ ได้บอกรักสักครั้งหนึ่ง...ให้ใจได้ซึ้ง...กับรักที่หายไป **อยู่ที่ไหน? รู้ไหมฉันตามหา...โปรดกลับมา มาเจอ

  • ทาสรักทัณฑ์สวาท   Chapter .12 น้ำตาตกใน

    Chapter .12 น้ำตาตกใน ศินาราถอยหลังกรูด หัวใจเจ็บแปลบ เหมือนมีเข็มแหลมๆ คอยทิ่มแทงจนเลือดโทรม ภาพชวนฝันของหนึ่งหญิงหนึ่งชาย คู่ที่เหมาะสมเหมือนเจ้าหญิงสวยสง่ากับเจ้าชายผู้เข้มแข็ง เขาและเธอทำให้ตัวเองดูด้อยค่า เธอมองภาพนั้นด้วยหัวใจรวดร้าวและไม่อาจฝืนทนดูอีกต่อไปได้ จึงรีบฉีกตัวเดินหนี...ขาเรียวสั่นระริก แทบจะทรุดตัวลงไปนั่งร่ำไห้ ริมฝีปากอิ่มเม้มแน่น เธอกัดกระพุ้งแก้มจนเป็นแผล กลั้นก้อนสะอื้นที่ตีตื้นขึ้นมาจุกคอหอย กลืนความเจ็บแปลบทั้งหมดกลับไปเก็บไว้ที่เดิม เมื่อเธอไม่มีสิทธิโวยวายหรือต่อว่าเขาสักนิด เมื่อตัวเองเป็นผู้ต้องสงสัยที่ยังไม่สามรถหาข้อคัดง้างมาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองได้ ไหนจะตกเป็นรองทั้งตัวและหัวใจ มันเจ็บช้ำแปลบปราบไปทั้งตัว เมื่อเห็นคนที่เป็นสามีทางพฤตินัย มีความสัมพันธ์แนบชิดกับผู้หญิงคนอื่น รอยแผลครั้งนี้บาดผิวกายจนเลือด

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status