Share

บทที่ 16

Author: อู๋เสี่ยวเฉิน
สองพี่น้องเก็บข้าวของด้วยกัน ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็เก็บเสร็จแล้ว คอนโดโล่งขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เจียงหลันเอาบัตรคีย์การ์ดวางไว้บนโต๊ะ ตอนที่ออกไป ก็เจอเซี่ยหลินพอดี

“คุณเจียงหลัน เก็บของเรียบร้อยแล้วเหรอ?” เซี่ยหลินมองสัมภาระในมือของเจียงสวิน พูดด้วยความสุภาพ แต่ท่าทีที่มีต่อเจียงหลันก็ไม่ได้ดีเท่าเมื่อก่อน

เจียงหลันพยักหน้า

เซี่ยหลินมาที่นี่ คาดว่าคงเป็นคำสั่งของลู่สิงโจว เธอเบี่ยงตัวเปิดทาง พูดด้วยรอยยิ้ม “คุณเซี่ยอยากเข้าไปตรวจสอบไหม ว่ามีของอะไรหายไปหรือเปล่า”

เจียงสวินเบ้ปาก พึมพำออกมา “จิ๊! ระแวงขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงขั้นส่งคนมาตรวจสอบเนี่ย!”

“เสี่ยวสวิน”

เมื่อถูกเจียงหลันเรียกแบบนั้นครั้งหนึ่ง เจียงสวินก็เงียบปาก ผลักกระเป๋าเดินทางลงไปชั้นล่างก่อน

เซี่ยหลินก็ไม่ได้เข้าไปในห้อง เพียงแค่ส่งเอกสารแผ่นหนึ่งให้เจียงหลัน เป็นข้อตกลงยุติสัญญา “ตอนแรกคุณเซ็นสัญญาห้าปี ยังไม่หมดระยะเวลาสัญญา แต่ตอนนี้ยกเลิกสัญญาตอนนี้คุณจะไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยใด ๆ”

ก่อนหน้านี้ฉินเหยียนโทรมา ให้เธอรับผิดชอบเจียงหลันให้ดี ดูเหมือนความสัมพันธ์ของประธานลู่กับเจียงหลันจะจบลงแล้ว

ในเมื่อเป็นแบบนี้ เธอคิดว่าเ
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ที่รัก อย่าคิดหนีนะ   บทที่ 30

    เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของลู่สิงโจวเปลี่ยนเล็กน้อย เจียงหลันมองเห็นอย่างชัดเจน ไม่ต้องรอให้เขาพูด เธอก็พูดขึ้นว่า “สัญญาก็เซ็นไปแล้ว ฉันไปได้หรือยัง?”ลู่สิงโจวขมวดคิ้ว คำเตือนที่กำลังจะพูด ก็ไม่อยากพูดอีกต่อไปแล้ว “อืม”หลังเจียงหลันจากไป ลู่สิงโจวก็นำสัญญาผู้จัดการที่อยู่ในมือไปล็อกเก็บไว้ในตู้นิรภัยดึกมากแล้ว หน้าต่างกระจกบานใหญ่จากตึกชั้นสูงใสแจ๋วจนเห็นได้ชัด สามารถมองเห็นวิวตอนกลางคืนที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดของใจกลางเมืองเยี่ยนได้อย่างเต็มตา คำถามที่เจียงหลันเพิ่งถามดังขึ้นในหูเขา คิ้วของเขาขมวดเล็กน้อยอย่างเงียบเชียบตอนแรก เขาไม่ได้ไม่ลังเลใจเลยกับการผ่าตัดเปลี่ยนไต ถ้าไม่ใช่เพราะกู้ซีเอินต้องการการผ่าตัดอย่างเร่งด่วน เจียงหลันก็อาจจะเก็บลูกคนนั้นไว้ก็ได้เขารู้สึกว่านี่ไม่เกี่ยวกับรักหรือไม่รัก แต่เป็นเพราะการที่มีเจียงหลันอยู่ทำให้เขารู้สึกสบายใจช่วงไม่กี่ปีมานี้ กู้ซีเอินทำเรื่องต่าง ๆ ยิ่งเกินเลยมากขึ้นเรื่อย ๆ ถึงแม้เขาจะยังคิดถึงความสัมพันธ์ตั้งแต่เด็กที่เคยเติบโตมาด้วยกัน แต่เวลาผ่านไปนานเข้าก็เหนื่อยแล้วแม้ว่าเจียงหลันจะไม่ถือว่าเป็นคนอ่อนโยนและบริสุทธิ์ใจสักเ

  • ที่รัก อย่าคิดหนีนะ   บทที่ 29

    ยังไม่ทันเดินถึงประตู ด้านหลังก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นอย่างกะทันหัน “อา...”เสียงนี้มัน...เจียงหลันหมุนตัวกลับอย่างรวดเร็ว มองไปยังที่มาของเสียงด้วยความตกใจในมือลู่สิงโจวถือโทรศัพท์อยู่ กำลังเปิดวิดีโอที่ทำให้เลือดในร่างกายพลุ่งพล่านวิดีโอเกือบจะเป็นมุมมองจากสายตาของผู้ชม มองไปที่ผู้หญิงคนหนึ่งอย่างใกล้ชิด...ชายหนุ่มหันโทรศัพท์ไปทางเจียงหลัน นิ้วมือของเขาเคาะไปที่โต๊ะเบา ๆ เป็นจังหวะ ก่อนจะพูดอย่างไม่ใส่ใจ “เจียงหลัน เธอจะออกไปก็ได้ แต่ถ้าวันนี้เธอก้าวออกจากประตูนี้ไป วิดีโอพวกนี้จะถูกอัปโหลดลงอินเทอร์เน็ตทันที”“ลู่สิงโจว คุณทำเกินไปแล้ว!”เธอไม่อยากเชื่อเลยว่า ลู่สิงโจวถึงขั้นยังถ่ายของพรรค์นี้เอาไว้!วิดีโอยังคงเล่นต่อไป ใบหน้าของเจียงหลันแดงระเรื่อขึ้น เธอพุ่งเข้าไปแย่งโทรศัพท์มา มือไม้รีบกดลบอย่างบ้าคลั่งลู่สิงโจวมองเธออย่างไม่แยแส พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ลบไปเถอะ ฉันมีสำรองเยอะแยะ”“คุณคิดจะทำอะไรกันแน่?” เจียงหลันโกรธจนห้ามไม่อยู่ เธอทุ่มโทรศัพท์จนพังเละเทะเธอเต็มไปด้วยความโกรธ แต่บรรยากาศในห้องนี้กลับสงบเหมือนมีลมเย็นพัดผ่าน และหายไปโดยไม่เหลือร่องรอยสายตาลู่สิ

  • ที่รัก อย่าคิดหนีนะ   บทที่ 28

    “อะไรนะ?”ฟังคำพูดของพี่เฉียวจบ สีหน้าเธอเปลี่ยนทันที พูดเสียงดังขึ้นว่า “พวกคุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า? ฉันถ่ายปกไปแล้ว แต่ยังไม่ได้รับเงินสักบาทเลยนะ? แล้วพวกคุณจะให้ฉันชดใช้เงินเหรอ?”“...”“จะยกเลิกสัญญาก็ยกเลิกไป แต่ฉันจะบอกพวกคุณให้นะ ไม่ว่าเหตุผลอะไรก็ตาม อย่าหวังว่าจะได้เงินฉันแม้แต่สลึงเดียว”“...”เมื่อวางสายแล้ว เจียงหลันตบโทรศัพท์ลงบนโต๊ะอย่างโกรธจัด “รังแกกันเกินไปแล้ว”“มีอะไรเหรอพี่?” เจียงสวินขมวดคิ้ว สีหน้าเต็มไปด้วยความเป็นห่วง “ใครรังแกพี่?”เจียงหลันก้มหน้ามองชามข้าวอยู่นาน ก่อนจะรีบหยิบเสื้อคลุมแล้วเดินออกไป “เสี่ยวสวิน นายรออยู่บ้านนะ กินข้าวดี ๆ ไม่ต้องรอพี่ พี่มีธุระต้องออกไปข้างนอกสักหน่อย”“พี่ ดึกขนาดนี้แล้วจะไปไหน ผมไปเป็นเพื่อน”“ไม่ต้อง”พูดจบ เจียงหลันก็กระแทกประตูปิด ก่อนจะเรียกรถแท็กซี่ที่หน้าคอนโดแล้วออกไปอย่างรวดเร็ว“คุณคนขับคะ ไปเฟิงสิงกรุปค่ะ”ในกระจกมองหลังสะท้อนใบหน้าของเธอที่เต็มไปด้วยความหมองหม่น เธอเหนื่อยจนแทบหมดแรงในการเปลี่ยนสายงานมาเป็นนางแบบ หวังว่าลู่สิงโจวจะปล่อยเธอไปบ้าง คิดไม่ถึงว่าเขาจะทำให้สถานการณ์แย่ลงกว่าเดิม ถึงขั้นที

  • ที่รัก อย่าคิดหนีนะ   บทที่ 27

    เธอเป็นคนที่เจ้าคิดเจ้าแค้นมาแต่ไหนแต่ไร คุณต่อยฉันหนึ่งหมัด ฉันต้องเตะกลับคืนหนึ่งที ต้องขอบคุณลู่สิงโจว ที่ทำให้เธอได้เตะคืนเร็วขนาดนี้วันถัดมา บริษัทใหม่มีการแคสต์บท ซึ่งได้แจ้งไว้ล่วงหน้าแล้ว เจียงหลันแต่งหน้าเสร็จตั้งแต่เช้าตรู่ และออกไปแล้วแต่พี่หลันซึ่งเป็นผู้ดูแลของบริษัทกลับขวางเธอไว้ตรงหน้าห้องแคสติ้ง “เจียงหลัน มาคุยกับพี่หน่อย”“มีอะไรเหรอคะ? พี่หลัน ฉันกำลังรอแคสต์บทอยู่นะคะ ใกล้ถึงคิวฉันแล้ว”“เธอไม่ต้องแคสต์บทแล้ว”พี่หลันยื่นสัญญาฉบับหนึ่งให้เธอโดยตรง แล้วพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “ทางบริษัทตัดสินใจจะยกเลิกสัญญากับเธอแล้ว”“ยกเลิกสัญญา?”เจียงหลันสีหน้าเปลี่ยน “ทำไมล่ะคะ? ฉันเพิ่งเซ็นสัญญาได้ไม่กี่วันเองนะ แล้วฉันก็ไม่ได้ทำอะไรผิดด้วยนี่?”“อันนี้ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เป็นคำสั่งจากบอสโดยตรง สัญญาก็เตรียมไว้แล้ว ดูท่าเขาคงไม่ให้โอกาสเธอแก้ตัวเลยด้วยซ้ำ ฝ่ายการเงินจะโอนเงินชดเชยให้เธอภายในสองวันนี้ เธอเซ็นชื่อเลยเถอะ”“ไม่ใช่สิ” เมื่อเผชิญกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงนี้ เจียงหลันก็รู้สึกไม่รู้จะทำยังไงอยู่บ้าง “อย่างน้อยก็บอกเหตุผลฉันหน่อยเถอะ”พี่หลันสีหน้าซับซ้

  • ที่รัก อย่าคิดหนีนะ   บทที่ 26

    พอคนพวกนี้รู้ว่าเธอเป็นคนของลู่สิงโจว ก็รีบปรับตัวตามสถานการณ์ ทุกคนยิ้มอย่างนอบน้อม และยังสอบถามความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับลู่สิงโจวอีกด้วยในใจเจียงหลันไม่ได้รู้สึกซาบซึ้งเลยแม้แต่น้อย กระทั่งรู้สึกรำคาญเล็กน้อยด้วยซ้ำผู้ชายคนนี้ถือว่าเธอเป็นแค่แจกันประดับ เป็นของเล่นของตัวเองที่ไม่ชอบให้คนอื่นแตะต้องก็เท่านั้น พอนึกถึงตรงนี้ เธอก็แสดงสีหน้าไม่ดีใส่ผู้ชายพวกนี้ทันทีแต่ในเมื่อสั่งมาแล้ว งั้นเธอก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ รับทุกอย่างตามนั้นเลย“โปรดิวเซอร์เซียว เมื่อกี้ที่พูดถึงละครเรื่องนั้น คุณรับปากจริง ๆ เหรอ?”“คุณเจียงมีรูปร่างหน้าตาและคุณสมบัติทุกอย่างที่เหมาะสม อย่าว่าแต่นางรองเลย นางเอกก็ไม่มีปัญหา”โปรดิวเซอร์เซียวหน้าเจื่อน ราวกับไม่กล้าหวนคิดถึงสิ่งที่ตัวเองเพิ่งทำกับเจียงหลันไป“งั้นฉันก็ต้องขอบคุณโปรดิวเซอร์เซียวแล้วสินะ?” เธอเป็นฝ่ายหยิบแก้วขึ้นมาเอง “ฉันขอดื่มให้คุณหนึ่งแก้ว”“ผมสมควรทำอยู่แล้วครับ” โปรดิวเซอร์เซียวรีบกดแก้วของเธอลง “คุณเจียงดื่มชาแทนเหล้าก็พอแล้วครับ”พนักงานเสิร์ฟนำชาเข้ามาให้ เจียงหลันดื่มไปหนึ่งอึก ร่างกายค่อย ๆ อบอุ่นขึ้น ข้างหูมีเสียงยกยอปอปั้น

  • ที่รัก อย่าคิดหนีนะ   บทที่ 25

    “ความหายของเธอก็คือ แค่ให้บท ให้เงินเธอ เธอจะนอนกับใครก็ได้?”ประโยคนี้พูดได้เจ็บมาก เจียงหลันแววตาเจ็บปวด จ้องมองลู่สิงโจวเงียบ ๆ ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็หัวเราะเยาะขึ้นมา ยื่นมือไปเกี่ยวตัวเขาไว้ กลิ่นน้ำหอมแรง ๆ พุ่งเข้าจมูกลู่สิงโจวทันที ทำให้เขาขมวดคิ้วเจียงหลันในอดีตถึงแม้จะมีกลิ่นน้ำหอมติดตัวบ้าง แต่ก็จางมาก เธอรู้ดีว่าเขาไม่ชอบอะไรแบบนี้“คุณพูดถูกแล้ว นอนกับใครก็เหมือนกันนั่นแหละ”แต่ในจังหวะที่พอดีแบบนี้เอง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอย่างเร่งรีบเจียงหลันรู้สึกได้ชัดเจนว่ามือของลู่สิงโจวปล่อยออกจากตัวเธอ เขามองเธอเพียงแวบเดียว ก่อนจะกดรับสาย“ซีเอิน ว่าไง?”อีกฝั่งไม่รู้พูดอะไร เห็นได้ชัดว่าเขามีสีหน้าไม่พอใจ แต่ก็ยังอดทนตอบตกลง“พี่จะให้คนช่วยเธอจัดการนะ”ไม่ต้องคิดมาก เจียงหลันก็เดาได้เลยว่าปลายสายน่าจะเป็นคู่หมั้นสุดที่รักของเขา ผู้หญิงคนนั้นที่ทำให้เธอต้องบริจาคไตไปหนึ่งข้างเธอรู้สึกไม่ยอมแพ้ขึ้นมาอย่างกะทันหัน ดวงตาฉายแววเย็นชา และในวินาทีถัดมาก็ขยับตัวทันทีลู่สิงโจวขมวดคิ้ว สีหน้าก็เปลี่ยนไปมือบางอ่อนนุ่มราวไม่มีกระดูกของเจียงหลัน เคลื่อนไหวไปมาอย่างไม่อยู่นิ่ง

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status