LOGINShare
บทที่ 101
Related chapters
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 102
แม่นางดอกบัวขาวปากหวานก้นเปรี้ยวผู้นั้น มาทำอะไรจวนอ๋องในยามนี้?หรือว่าแสร้งมาเยี่ยมเยียนตงฟางหลี?เมื่อฉินเหยี่ยนเย่ว์นึกถึงเรื่องเมื่อวานขึ้น ความโกรธก็พุ่งทะลักขึ้นมา พลังหลุดจากการควบคุมเล็กน้อยเมื่อวาน นางและตงฟางหลีต่างบาดเจ็บด้วยกันทั้งสองฝ่าย มีเพียงซูเตี่ยนฉิงเท่านั้นที่เป็นผู้ชนะ เมื่อคิ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 103
สมุนไพรทั้งหมดที่ใช้ในยาแก้พิษล้วนเป็นยาพิษ บางชนิดยังเป็นสมุนไพรที่มีพิษร้ายแรงไม่เพียงเท่านี้ เมื่อนำยาแก้พิษมาบด เผา เทใส่น้ำ หรือใส่เหล้า วิธีที่ไม่เหมือนกันย่อมได้รับผลลัพธ์ที่แตกต่างกันออกไป น่ามหัศจรรย์เป็นอย่างยิ่งอย่างเช่น นำยาเม็ดมาบดแล้วเผาในปริมาณเล็กน้อย จักทำให้ปลายลิ้นชา และร้อนรุ่ม
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 104
ไป๋โค้วร้องอืออืออาอาลำคอที่เมื่อสักครู่จังจะฝืนเปล่งเสียงออกมาได้นั้น ตอนนี้ ราวกับว่าคอได้พังไปแล้ว พูดไม่ออก ทำได้เพียงอ้าปากกว้างและหอบหายใจเฮือกใหญ่เท่านั้นนางพยายามอยู่หลายครั้ง ทว่ามิอาจเปล่งเสียงออกมาได้ แม้กระทั่งเสียงร้องพื้นฐานยังทำไม่ได้กลายเป็นคนใบ้อย่างกะทันหัน นางทั้งหวาดกลัวทั้งโก
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 105
นางยืนกลางสวน ไร้ความเศร้าโศก ไร้ความยินดีสายลมพัดมา พัดเอาหมอกยามเย็นกระจายออกไป พัดปลายผมของนางให้พลิ้วไสว เส้นผมปัดผ่านแก้ม นางใช้มือเปล่าเกี่ยวเส้นผมไปทัดหลังใบหูอย่างแผ่วเบา แล้วยืนรออย่างสงบรอประมาณหนึ่งเค่อ ก็มองเห็นเกี้ยวของซูเตี่ยนชิงกำลังเคลื่อนที่เข้ามาใกล้ได้จากที่ไกล ๆทั้งสองฝั่งเกี้
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 106
ซูเตี่ยนฉิงแววตาเป็นประกาย พลางพยักหน้า “พวกเจ้าพูดได้มีเหตุผล ฟางเฉ่า เจ้าไปเชิญพระชายาออกไปอยู่อีกฝั่งเสีย”แม้ปากจะพูดว่าเชิญ ในแววตากลับประกายลำแสงร้ายกาจและเหี้ยมโหดสาวใช้นามว่าฟางเฉ่าเห็นแววตาของเจ้านาย ก็เข้าใจทันที นางเชิดหน้าขึ้น เดินตรงไปยังฉินเหยี่ยนเย่ว์“สุนัขดีไม่ขวางทาง หากเจ้าไม่อยา
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 107
ผู้คนหาได้เห็นชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่พวกเขาเห็นเพียงแค่ว่า ในยามที่ฟางเฉ่ากำลังจะจับพระชายานั้น จู่ ๆ นางก็หยุดชะงักไป พร้อมทั้งถูกพระชายาตบหน้าไปเสียฉากใหญ่การตบนั้น ทั้งรุนแรงและรวดเร็ว มีเพียงเสียงตบเพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เท่านั้นที่ดังสนั่นกึ่งก้องไปทั่วทั้งบริเวณ ทำเอาผู้คนที่ได้ยินนึกอกสั่นขวัญ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 108
แม่นมมิคิดเลยว่า ฉินเหยี่ยนเย่ว์จักกระทำตัวได้บ้าระห่ำเช่นนี้ เมื่อนางถูกถีบติด ๆ กันสองครั้ง โดยเฉพาะในคราที่สอง ฉินเหยี่ยนเย่ว์ใช้แรงถีบที่เต็มไปด้วยพละกำลังมากมายเตะไปที่หน้าท้องของนางอย่างเต็มแรงความเจ็บปวดพลันแพร่กระจายออกไปทั่วร่าง แม่นมพยายามสูดลมหายใจของตนเองเข้าไป “ท่านมิอยากให้หม่อมฉันเ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 109
“ฉินเหยี่ยนเย่ว์ เจ้ารู้สึกไม่พอใจข้า เป็นเพราะในใจพี่หลี่มีเพียงข้าอยู่ในใจใช่หรือไม่”“พี่หลีชอบข้า หาใช่ความผิดของข้าไม่ เจ้าเอาความโกรธโมโหของตนมาลงที่ตัวข้าเช่นนี้ มิคิดว่ามันเกินไปหน่อยหรือ?”ฉินเหยี่ยนเย่ว์สะบัดมือไปในทันที “ซูเตี่ยนฉิง เจ้าอย่าได้หลงตัวเองเกินไปนัก เจ้าหมายความว่าข้าอิจฉาเจ้
Latest chapter
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1441
ฉินเหยี่ยนเย่ว์ ใช้แรงมหาศาลมาก ทั้งยังใช้แส้หวดตีลงไปไม่ยั้งอีกด้วยจางฉู่หาได้ตอบโต้ไม่ เขาเพียงยืนนิ่ง ๆ ให้นางตีแต่โดยดี“พอแล้ว เหยี่ยนเย่ว์ใจเย็น ๆ ก่อน” ตงฟางหลีกลัวว่านางจะเหนื่อยเกินไป “จางฉู่รู้ความจริงหมดแล้ว ความจริงนั้นเจ็บปวดเสียยิ่งกว่าที่เจ้าตีเขาเสียอีก”“ข้าเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นยิ่
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1440
เซียวเซี่ยงหว่านไม่เพียงแต่ได้รับบาดเจ็บทางด้านร่างกายเท่านั้น แต่จิตใจของนางก็ยังได้รับความบอบช้ำเป็นอย่างมาก หลังจากผ่านเรื่องเลวร้ายมามากมายเช่นนี้ ถึงแม้ว่าร่างกายจะฟื้นตัวกลับมาได้ แต่สภาพจิตใจยังคงต้องใช้เวลาสักพักจึงจะหายขาดสำหรับสตรีคนหนึ่งแล้ว เรื่องราวเหล่านี้อาจกลายเป็นฝันร้ายของนางหาก
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1439
“บุคคลที่ทำให้พี่เซียวต้องมาตกอยู่ในถ้ำปีศาจที่น่ากลัวเช่นนี้ มีสิทธิ์อันใดมาสร้างความวุ่นวายที่นี่กัน?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันส่งเสียงตวาดออกมาจางฉู่ที่ถูกตบไปหนึ่งฉากนั้น พลันรู้สึกมึนงงไปในทันทีภายในใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลางร้อนรุ่มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวเซียวเซี่ยงหว่านที่ประสบพบเหตุการณ์เลวร้ายมาม
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1438
“เฟยอิ่ง หยุดเขา” ใบหน้าของตงฟางหลีพลันเปลี่ยนไปพี่ใหญ่มิอาจตายอยู่ที่นี่ได้ทั้งยังเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมาถูกจางฉู่สังหารคราบเลือดและเครื่องมือทรมานภายในห้องลับนี้ ก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้คนตกตะลึงมากแล้ว หากว่าได้ทำการตรวจสอบลึกลงไปอีก ช่างน่ากลัวเพียงพอแล้ว เกรงว่าจักได้กลายเป็นเรื่องอื้อฉาวที่สร้
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1437
หลังจากที่ได้พบนางนั้น โดยเฉพาะยามที่นางวิ่งโร่เข้ามากอดเขา ราวกับเมฆหมอกที่เคยบดบังได้จางหาย ภูเขาน้ำแข็งได้หลอมละลายลงมา คล้ายกับว่าบุปผากำลังเบ่งบานตงฟางหลีโอบกอดนางเอาไว้ พลางกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า “ไม่เป็นไรแล้ว ข้าอยู่ที่นี่แล้ว”“อื้ม” ฉินเหยี่ยนเย่ว์จับใบหน้าของเขาเอาไว้ ก่อนจะเอา
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1436
“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ หากพระองค์จะฝ่าเข้าไปโดยใช้กำลังเช่นนี้ ระวังอาวุธลับ...” เฟยอิ่งรีบร้อนกล่าวออกมาสายเกินไปที่จะเอ่ยออกมาแล้วดาบของตงฟางหลีเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหารมากมายที่ล้อมรอบเอาไว้ ก่อนจะพุ่งตรงไปยังหินอ่อนขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงทางเข้าดาบเล่มนี้สามารถตัดเหล็กได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นการตัดหินหา
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1435
ตงฟางหลีจึงยื่นมือไปสัมผัสหินที่อยู่บนรูปปั้นภายในเรือนมีบรรยากาศแห้ง ๆ เย็น ๆ ทว่า ด้านบนก้อนหินกลับมีความชื้น มือที่เอื้อมไปสัมผัสนั้นพลันรู้สึกได้ถึงหยาดน้ำเปียก ๆ ขึ้นมาสายตาของตงฟางหลีจ้องมองไปที่รูปปั้นหินอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่ที่จุดเชื่อมต่อระหว่างรูปปั้นหินกับกำแพงรอยต่อระ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1434
ผู้ที่ตอบเขากลับมาจากห้องลับที่อยู่ด้านล่างนั้น หาใช่ใครอื่นใดไม่ เว้นเสียแต่เหยี่ยนเย่ว์ตงฟางหลีพลันถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก“เฟยอิ่ง หาทางเข้าต่อไปเถอะ หากภายในระยะเวลาหนึ่งก้านธูปยังไม่อาจหาทางเข้าเจอละก็ ทุบช่องระบายอากาศนี้ทิ้งเสีย” ตงฟางหลีกำแขนเสื้อเอาไว้แน่นตำแหน่งของห้องลับนั้น ตั้งอยู
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1433
บุรุษผู้นั้น ไม่เพียงแต่พบสถานที่แห่งนี้ แต่ยังพบตำแหน่งของห้องลับอีกด้วยหากว่าเขาทดลองซ้ำแล้วซ้ำเล่าเช่นนี้แล้ว นั่นหมายความว่าเขาได้ค้นพบการมีอยู่ของห้องลับห้องนี้อย่างแน่นอนต่อจากนี้ นางเพียงแค่ต้องส่งข่าวว่าตนเองอยู่ด้านล่างไปหาเขาเท่านั้นทั้งนางและเซียวเซี่ยงหว่านจะต้องรอดออกไปแน่นอน!ฉินเหย
