ซูเตี่ยนฉิงที่สัมผัสได้ว่ามีสายตากำลังจ้องมองมานั้น นางจึงหันมามองทางนี้ในทันทีฉินเหยี่ยนเย่ว์ตกใจ ก่อนจะรีบซ่อนตัวอยู่ด้านหลังของไป๋หลินยวน“พวกเราไปอีกทางหนึ่งกันเถอะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กระซิบกระซาบออกมาไป๋หลินยวนหาได้ฟังคำนางไม่ ก่อนจะเดินตรงไปยังทิศทางที่ซูเตี่ยนฉิงยืนอยู่ในทันทีท่าทางเช่นนี้ คล
หลังจากที่พวกเขาเดินจากไปไกลแล้วนั้น ไป๋หลินยวนจึงหันไปมองวฉินเหยี่ยนเย่ว์ “สมแล้วที่เป็นแม่นางฉิน ในใต้หล้านี้ นอกจากท่านแล้ว เกรงว่าคงจะมิมีผู้ใดสามารถปลุกนางให้ฟื้นขึ้นมาได้”“ท่านมักทำเรื่องให้ข้าประหลาดใจได้ทุกครั้งเลย มันยิ่งทำให้ข้าสนใจท่านมากขึ้นเรื่อย ๆ “ ไป๋หลินยวนยื่นมือออกมาจะไปสัมผัสฉิน
“คนนอกหรือ?” รอยยิ้มบนใบหน้าไป๋หลินยวนคลี่กว้างขึ้นเรื่อย ๆตอนที่เห็นรอยยิ้มของคนผู้นี้ ในใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์ก็รู้สึกติดขัดอยู่บ้างนางลอบกำหมัดแน่น พยายามอยู่ห่างจากไป๋หลินยวนขึ้นอีกนิดบุรุษผู้นี้ ทั้ง ๆ ที่เหมือนกับอรสรพิษ ทำให้ผู้คนมิอาจเข้าใกล้ หรืหากเข้าใกล้เพียงนิด ก็จะถูกวางยาพิษให้ตายเพีย
“...” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ควบคุมเพลิงโทสะไม่ได้เล็กน้อยไป๋หลินยวนคนวิปริตผู้นี้นี่!ตกลงแล้วนางไปหาเรื่องคนวิปริตผู้นี้ได้อย่างไรกันแน่!บุรุษผู้นี้ น่ากลัวเสียกว่าอสรพิษที่มีพิษร้ายแรงที่สุดในโลกนี้เป็นพันเท่าหมื่นเท่าเขาบอกว่าจะกำจัดทุกคนที่อยู่ในระยะสามหมี่ ก็จะกำจัดทุกคนทิ้งอย่างแน่นอน หากปล่อยให้
หรือกล่าวได้ว่า ที่จงใจแยกตงฟางหลีออกไป เพื่อนางอย่างนั้นน่ะหรือ?“ท่านคิดจะทำอะไรกันแน่?” น้ำเสียงของนางลดต่ำลง“ท่านเปิดปากก็ถามทันทีว่าข้าคิดจะทำอะไร นอกจากประโยคนี้แล้ว ท่านไม่มีคำพูดอื่นจะพูดกับข้าแล้วหรือ?” ไป๋หลินยวนถอนหายใจ“ไม่มี” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูด“เฮ้อ...” ไป๋หลินยวนกล่าว “ท่านติดค้างน้ำ
ตอนที่รถม้าเคลื่อนเข้ามาใกล้นั้น ขนอ่อนของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันลุกชันขึ้นมาสีหน้าของนางเปลี่ยนไปอย่างมาก และแทบจะในขณะเวลาเดียวกันนั้นก็ได้ถอยหลังไปเกือบห้าหมี่“ช่างทำให้คนรู้สึกเจ็บปวดโดยแท้ ข้าน่ากลัวเพียงนั้นเชียวหรือ?” บนรถม้า เสียงอันเย็นชาเสียงหนึ่งพลันดังขึ้น “อุตส่าห์หวังดีคิดจะช่วยแม่นางฉิน