บทที่ 52 เล่นกับความไว้ใจ

ลินดาถอนหายใจด้วยสีหน้าหนักอึ้งหลังจากเข้าบริษัทในวันถัดมา สีหน้าของเธอที่ดูไม่สดใสเหมือนทุกทีทำให้เพื่อนร่วมงานอดไม่ได้ที่จะเอ่ยทัก หญิงสาวเพียงแค่ยิ้มบางๆ เป็นเชิงว่าตนไม่เป็นอะไร ขณะในใจยังหวนนึกถึงเรื่องที่คุยกับมีนาเมื่อคืนที่ผ่านมา

----

“ฉันควรทำยังไงบ้างคะ”

ในตอนนั้นเป็นลินดาที่เอ่ยขึ้นมาก่อน หลังจากมื้ออาหารอันน่าอึดอัดจบลง มีนาเพียงยิ้มบาง

“ไม่ต้องทำอะไรเลยค่ะ”

น้ำเสียงของเธอฟังดูเต็มไปด้วยปริศนา รอยยิ้มบนใบหน้าแสดงชัดถึงความพึงพอใจ

“คุณแค่ทำตัวให้เหมือนเดิม เล่นตามน้ำไปเรื่อยๆ ให้พีระเชื่อใจคุณต่อไปเท่านั้นเอง”

----

และนั่นก็นำมาสู่ความอึมครึมของเธอในวันนี้

ลินดาถอนหายใจเล็กน้อย ทุกอย่างช่างดำเนินไปอย่างสมบูรณ์แบบตามที่เธอต้องการ แต่เพราะเป็นเช่นนั้น เธอก็ยิ่งต้องแสดงให้แนบเนียนยิ่งกว่าเดิม

หญิงสาวรู้ดีว่าต่อให้มีนาลาออกไปแล้ว แต่พนักงานบางส่วนก็ยังเป็นคนของอีกฝ่าย ดังนั้นสีหน้าและการกระทำทุกอย่างของเธอในวันนี้จะต้องล่วงรู้ไปถึงหูของมีนาแน่นอน

หญิงสาวแสดงอาการใจลอยเล็กน้อยขณะนำกาแฟไปให้พีระตามปกติ แต่หากคนที่สังเกตให้ดีจะพบว่าเธอดูหม่นหมองกว่าทุกวัน

ทั้งยังเกือบทำงานผิดพลาดข