LOGIN"ฮึกพี่คินกลับมาก่อน พี่คินอย่าทิ้งใหม่" วันใหม่เอ่ยพูดเสียงแผ่ว ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตาไม่รู้ว่าป่านนี้ภาคินทำอะไรกับเสือไปบ้าง"ฮึกช่วยด้วย ช่วยใหม่ที" วันใหม่เธอเริ่มมีภาพซ้อนเข้ามาในหัว ซึ่งมันเป็นภาพสมัยที่เธอยังเด็กตอนที่เธอถูกพ่อแม่ขายให้กับนายหน้าพวกมันขังเธอในห้องมืดๆ และทำร้ายร่างกายเพราะเธอไม่ยอมทำตามคำสั่งของพวกมัน ยิ่งพยายามหนีเธอก็ยิ่งเจ็บตัวใช่...เหตุการณ์ในวันนี้มันกำลังกระตุ้นภาพจำในวันเก่าของเธอกลับมาให้เธอได้เห็นอีกครั้ง"ฮะ ฮึก...อะไรขึ้น ภาพอะไรที่ไหน ฮึก..." สองมือเล็กกอบกุมศีรษะของตัวเอง พร้อมกับก้มหน้าต่ำลงส่ายหัวไปมา ราวกับว่าเธอไม่ได้อยากเห็นภาพพวกนั้น( กูบอกให้มึงทำตามไงห๊ะ!? อีเด็กเวร!! ปึก! ผั๊วะ! อ๊ากก!! มึงกัดกูเหรออีเด็กเวร!! )ภาพจำนั้นมีเสียงของผู้ชายเล็ดลอดเข้ามา ตัวของเธอเต็มไปด้วยชายฉกรรจ์หลายคน แล้วแต่ละคนก็มีปืนมีอาวุธครบมือ พวกมันไม่มีความเป็นมนุษย์เลย มันทำร้ายเธอทั้งตบทั้งตี จนวันใหม่มีแต่แผลเต็มตัวไปหมด( อย่าทำหนูเลย หนูกลัวแล้ว อย่าทำหนูเลยฮึกก!! )( อย่าทำน้องผมนะ ถ้าอยากทำก็มาทำผมนี่! )และก็มีเสียงเด็กผู้ชายคนนึงดังขึ้นมา เด็กผู้ชา
>"ขอบคุณมากๆ นะคะพี่เสือที่พาไปเที่ยว" เต้ยหันไปขอบคุณรุ่นพี่ เมื่อเสืออาสาที่จะมาส่งทุกคนทำรายงานต่อที่บ้านของเต้ย"ยินดีครับ เอาไว้คราวหน้าเราไปเที่ยวกันอีกนะ""พร้อมเสมอค่ะ""พี่กลับแล้วนะ" พี่เสือบอก แต่หันมองหน้าของวันใหม่"ค่ะ ขับรถกลับดีๆ นะคะพี่เสือ""ครับผม"ทั้งสี่คนพากันเดินเข้าไปในบ้านของเต้ย ซึ่งมีรถอีกคันนึงจอดอยู่ วันใหม่เธอจำรถคันนี้ได้เพราะมันเป็นรถของภาคิน"พี่ชายแกอยู่บ้านเหรอเต้ย" ปาล์มถาม"น่าจะ มีเพื่อนมาอยู่ที่บ้านด้วยก็น่าจะอยู่บ้านนี่แหละ" เต้ยตอบ "เดี๋ยวพวกแกเดินไปรอในสวนเลยนะมันมีโต๊ะม้าหินอ่อนอยู่ เดี๋ยวฉันเข้าไปเอาน้ำกับขนมมาให้ นั่งทำข้างนอกบรรยากาศดีกว่า""โอเค" ทั้งสามตอบรับ ก่อนจะเดินไปรออยู่ในสวนตามที่เต้ยบอกไม่นานเต้ยก็เดินออกมาพร้อมกับถาดขนมและน้ำแดงในเหยือก"มาแล้วๆ""บ้านแกนี่ร่มรื่นน่าอยู่จังเลย แกปลูกต้นไม้เองหรอเต้ย" ปาล์มหันมองรอบๆ บ้านของเต้ยเป็นบ้านที่ตั้งอยู่โดดๆ หลังเดียว และมีต้นไม้เยอะพอสมควร จึงทำให้มีลมพัดโชยมาเป็นระยะๆ และไม่มีเสียงอะไรดังรบกวนด้วย"ก็มีบางส่วนที่ฉันปลูกเองนะ ต้นไม้ต้นใหญ่ๆ พ่อกับแม่เป็นคนปลูกเอ
>คลิ๊ก~ (คุณได้รับข้อความใหม่)มือเล็กล้วงไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าเมื่อได้ยินเสียงข้อความส่งเข้ามาและคนที่ส่งข้อความมาก็คือภาคินPhakin : ห้ามยุ่งกับไอ้หมอนั่นเด็ดขาด แล้วอย่าหาว่าไม่เตือนวันใหม่เธออ่านแต่ไม่ตอบ เพราะไม่รู้ว่าจะตอบไปว่าอะไรดี เธอเองก็ไม่ได้อยากยุ่งแต่ในเมื่อรุ่นพี่เข้ามาคุยด้วย เธอก็ต้องคุยด้วยอย่างน้อยเธอก็เป็นคนที่มีอัธยาศัยดีไม่ได้หยิ่งยโสอะไรขนาดนั้นอีกอย่างเธอก็รู้ตัวเองดีว่าควรทำตัวแบบไหนควรยืนอยู่จุดไหน ถึงเธอจะไม่มีพ่อแม่ไม่มีครอบครัวคอยสั่งสอน แต่ก็ยังมีดารินคอยสั่งสอนเธอเป็นอย่างดีคลิ๊ก~ คลิ๊ก~ คลิ๊ก~และภาคินก็ส่งสติ๊กเกอร์มารัวๆ ชนิดที่ว่าโทรศัพท์ของวันใหม่ถึงกับเครื่องร้อนเลยทีเดียว"ใหม่ใครส่งข้อความหาแกรัวขนาดนั้น" เต้ยเอ่ยถาม เพราะนั่งอยู่ใกล้กันจึงทำให้ได้ยินเสียงข้อความที่ถูกส่งเข้ามาด้วย"ไม่มีอะไรหรอก ช่างมันเถอะ" วันใหม่ตอบปัดๆ ไป ไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าใครคือคนที่ส่งข้อความหาเธอ"เดี๋ยวนี้ความลับเยอะนะ แอบมีหนุ่มไม่บอกเพื่อนเหรอ?" เต้ยแกล้งเย้าหยอกเพื่อนสนิท"บ้าน่า ฉันยังไม่สนใจเรื่องพวกนั้นหรอก เรียนจบค่อยว่าก
>"น้องใหม่พี่ซื้อขนมมาให้" เสือเดินถือถุงขนมถุงใหญ่มาวางตรงหน้าของวันใหม่ พร้อมกับสีหน้าที่ยิ้มแย้ม"ขอบคุณมากค่ะพี่เสือ""พี่เห็นว่าช่วงนี้เราเรียนหนักเลย เก็บเอาไว้กินที่ห้องก็ได้จะได้ไม่ต้องลงมาซื้อของกินบ่อย""ค่ะ"เธอพยักหน้าแล้วยิ้มตามมารยาท ก่อนจะเก็บถุงขนมใส่กระเป๋าสะพายเพราะกลัวว่ากลับบ้านแล้วจะลืม"วันหยุดเราไปเที่ยวกันไหม""ไปเที่ยวไหนคะ?""ก็ตามใจที่น้องใหม่อยากไปเลย พี่ตามใจน้องใหม่อยู่แล้ว""เอ่อ....""แฮ่มๆๆๆ จะหวานอะไรก็เกรงใจเพื่อนบ้างนะ จะไปกันสองคนเองหรอคะพี่เสือ เพื่อนของวันใหม่นั่งอยู่ตรงนี้อีกตั้งสามคน" ปาล์มกระแอมดังขึ้นมา เมื่อเสือหวานจนไม่ได้สนใจเพื่อนของวันใหม่อีกสามคนที่นั่งอยู่ข้างๆ กัน"ไปมั้ย ชวนเพื่อนของเราไปด้วย""ใหม่ขอคิดดูอีกทีได้มั้ยคะ ไม่รู้ว่าวันหยุดจะมีงานหรือเปล่า""ได้ครับ ยังไงก็ส่งไลน์มาบอกพี่ก็ได้นะ""ค่ะ"วันใหม่เธอใช้ชีวิตตามปกติของเธอ ตอนเย็นก็กลับคอนโดตื่นเช้ามาก็ไปเรียนที่มหาวิทยาลัย เงินก็ได้จากภาคินที่โอนให้เธอ ซึ่งมันเยอะมากๆ เยอะกว่าที่ดารินให้เธอทุกเดือนอีก ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมภาคินถึงให้เงินเธ
ตุบ!!ร่างบางถูกเหวี่ยงลงเตียงอย่างแรง ก่อนที่ภาคินจะขึ้นไปคร่อมตัวของเธอไว้ แล้วฉีกชุดนักศึกษาของเธอออกไปอย่างรวดเร็ว"ฮื่อพี่คิน อย่าทำแบบนี้!!" วันใหม่พยายามขัดขืน เพื่อไม่ให้ภาคินทำเรื่องอย่างว่ากับเธอได้แต่เธอก็แค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนึงจะไปสู้แรงของผู้ชายได้ยังไงกัน"อยู่นิ่งๆ สิวันใหม่!""ฮื่ออ พี่ก็มีเด็กของพี่แล้วนี่ จะมายุ่งกับใหม่ทำไม!?""ฉันบอกไปแล้วไงว่าเด็กก็ส่วนเด็ก เธอก็ส่วนเธอ มันไม่ใช่คนคนเดียวกันสักหน่อย""ม่ายย!!" เสียงร้องขอของวันใหม่ไม่ได้เป็นผลอะไรเลย ที่นี่จะไม่มีใครมาห้ามอะไรเขาได้และก็ไม่ต้องกลัวอะไร "ฮึกพี่คิน ไหนพี่บอกว่าเกลียดใหม่ไง แล้วพี่จะมายุ่งกับใหม่ทำไม!?""ใช่! ฉันเกลียดเธอ ฉันรังเกียจขยะแขยงทุกอย่างที่เป็นเธอ แต่ฉันจะทำให้เธอทรมานทำให้เธอได้รู้จักรสชาติของการที่อยากจะเป็นของของฉัน เธอต้องทนให้ได้!""ฮึก...ใหม่ไม่เคยอยากเป็นของพี่เลย ไม่เคยอยากยุ่งกับพี่เลยด้วยซ้ำ!""......" ภาคินผละใบหน้าออกมา มองใบหน้าสวยที่เต็มไปด้วยน้ำตา "แต่เธอก็ยอมจดทะเบียนสมรสกับฉันนี่ ไม่อยากยุ่งแต่ก็ยอม เหอะ! อยากได้เงินมากไม่ใช่หรอ เอาตัวเข้าแลกสิฉันจะให้เธอเอง!""ฮึกพี่คิน
>"ไอ้ตามเมื่อคืนมึงลากเด็กไปที่ห้องกูหรอ?" ภาคินเดินไปตบบ่าของเพื่อนสนิทแล้วเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะเมื่อคืนเขาไม่ได้กลับห้องและก็มีแค่ตามคนเดียวที่เข้าไปในห้องของเขาได้"เออ โทษทีว่ะเพื่อนมันจวนตัวจริงๆ อดไม่ไหวก็เลยเข้าห้องมึง แต่กูไม่ได้ทำห้องมึงรกเลยนะเว้ย เก็บกวาดให้เรียบร้อยแล้ว""อ่อ""ตอนแรกกูจะเข้าอีกห้องนึง แต่ประตูมันล็อคจากด้านในกูก็เลยเข้าไปในห้องอีกห้องนึงแทน" ตามบอก"....." ภาคินยิ้มมุมปาก ความจริงเมื่อคืนเขาไม่ได้กลับห้องหรอก เพราะเมื่อคืนทำงานอยู่ที่คลับทั้งคืน กว่าจะกลับก็ใกล้เช้าแล้วเสียงที่วันใหม่เธอได้ยินก็คงจะเป็นเสียงของตามกับเด็ก ซึ่งไม่ใช่เขาแต่ภาคินก็จะไม่อธิบายหรือบอกอะไร จะปล่อยให้วันใหม่เธอเข้าใจผิดคิดว่าเขาเอาเด็กไปมีอะไรกันที่ห้องนอน บางทีเธออาจจะรับเรื่องพวกนี้ไม่ได้แล้วก็ขอหย่าเขา.......>"วันใหม่ดูเหม่อๆ นะ เป็นอะไรไป""เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับน่ะ ก็เลยง่วง" วันใหม่หันไปตอบเต้ยนอนไม่หลับก็เพราะเสียงครางพวกนั้น เธอทั้งรู้สึกหงุดหงิดเพราะนอนไม่หลับ ตอนเช้าตื่นมาก็ต้องเจอหน้าภาคินอีก"ไม่สบายก็ไปพักก่อนได้นะ







