พลาดรักมาเฟีย

พลาดรักมาเฟีย ____________________ โนเนจัง "มองลงไป เธอจะได้รู้ว่าการตายมันน่ากลัวกว่าการถูกฉันเอา" ฝ่ามือหนาที่กดลงท้ายทอยทำให้ร่างเล็กที่เกาะราวระเบียงกระจกชั้นสามสิบตัวสั่นเทา ในหัวเธอมีแต่คำถามมากมายกับความป่าเถื่อนไร้หัวใจของเขา แค่ทำตัวอ่อนแอให้เห็น... ทำไมต้องลงโทษเธอแบบนี้ เธอกลัวความสู

'จ๊อก~' โอ๊ะ... น้องกระเพาะอาหาร นี่น้องหิวข้าวหรือหิวผู้ชายคะ มาร้องอะไรเอาตอนนี้พี่แพรยิ่งไม่อยู่ด้วย ฉันบ่นในใจพลางลูบท้องน้อยๆ จนสุดท้ายทนความหิวไม่ไหวเห็นว่าพวกผู้ชายไม่ได้มองมา จึงตัดสินใจเอื้อมหยิบจาน และหยิบที่คีบอย่างรวดเร็ว มือถือจานพร้อม ตาเหลือบมองรอบๆ และเมื่อเห็นว่าทางสะดวกคนในงานสนใ

ฉันยกมือปิดปากส่วนมืออีกข้างถือโทรศัพท์มือถือไปที่ริมกระจก ก่อนที่จะตัดสินใจรวบรวมความกล้าส่งมือสั่นๆแง้มมู่ลี่มองลงไป ใช่...ไอ้รถหรูที่เคยตามฉันมันจอดนิ่งอยู่ที่ลานจอดรถแล้ว ฉันตกใจค้างนิ่ง...จากที่สั่นอยู่แล้วสั่นมากกว่าเดิมอีก จึงปัดข้อความนั้นทิ้งแล้วเสริชคำว่า 'แทนไท' แทน ภาพจากกูเกิลโชว์หลาขึ

หลังจากที่แต่งตัวเสร็จฉันก็มางานเลี้ยงด้วยชุดเดรสราตรียาว ชุดวันนี้ค่อนข้างเรียบร้อย (ข้างล่าง) แต่ข้างบนไม่เลย ชุดเป็นสีกะปิสายเดี่ยวโชว์ร่อง แถมข้างหลังยังปาดลึกเกือบถึงก้นอันงอนงามของฉัน พอฉันบอกจะไม่ใส่พี่แพรก็ยุแยงบอกว่าเหมาะกับฉันมากๆ มันหวาน มันสวย และมันคุณหนูนะคะคุณนิวยอร์ก คืนนี้ต้องตกนัก

พลาดรักมาเฟีย"คะ คุณจะฆ่าหนูเหรอคะ?" เขาต้องพูดเล่นแน่ๆ หรือไม่ก็ขู่ขำๆ แต่เมื่อฉันเผลอมองเข้าไปในนัยน์ตานิ่งลึกคู่นั้น ก็เหมือนตัวเองถูกกระชากลงไปใต้ทะเลลึกแววตาเขาดูมืดมนและฉันรู้สึกหนาวเหน็บเมื่อจมอยู่ในนั้น เขาดูไม่มีความสุขเลย ทำไมนะ... ทำไมชีวิตของผู้ชายคนนี้ถึงดูแปลกประหลาดไปซะหมด พอรู้สึก