ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ชบาเคาะประตูสองสามครั้ง และรอให้คนด้านในตะโกนอนุญาตให้เธอเข้าไปได้ก่อนเธอถึงจะเปิดประตูเข้าไปด้านใน
ทว่า...กลับไม่มีเสียงอะไรตอบรับเธอเลย
จะบอกว่านายหัวอาชาไม่ได้อยู่ที่ห้องก็คงจะไม่ใช่ เพราะนายหัวอาชาไม่ได้ออกไปที่ไหน
ก๊อก ก๊อก
แกร้ก!!
ประตูห้องถูกเปิดออกพร้อมกับร่างสูงกำยำยืนประจันหน้าอยู่กับชบา หน้าอกที่มีไรขนอ่อน พร้อมกับกล้ามเนื้อเรียงตัวเป็นลอนสวย
"เอ้อ...ขะ ขอโทษจ้ะ" ชบารีบหันหน้าหนีทันที เพราะตรงหน้าของเธอคือนายหัวอาชาที่ดูเหมือนจะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ไม่ได้ใส่เสื้อผ้ามีแค่ผ้าขนหนูผืนเล็กพันเอวอยู่
ศีรษะเปียกชุ่มดูเหมือนเพิ่งจะสระผมมา
"หันกลับมาสิ เธอจะกลัวอะไร?"
"....." ชบาหลับตาปี๋จำใจหันกลับไปเพราะไม่อยากถูกดุ
"ฉันเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ เข้าไปด้านในสิ"
"จ้ะๆ" ชบาเดินตามหลังร่างกำยำเข้าไปในห้อง ก่อนจะยืนตัวแข็งทื่อ เมื่อภายในห้องเต็มไปด้วยปืนมากมายแขวนอยู่ตามผนังห้อง
เขาชื่นชอบปืนเป็นส่วนตัว หรือว่าเก็บเอาไว้ทำอย่างอื่นกันเเน่เนี่ย ชบาพูดในใจ
"รออยู่ตรงนี้ก่อนก็แล้วกัน ฉันจะไปใส่เสื้อผ้าก่อน"
"...." ชบาไม่ตอบ ได้แต่ส่งยิ้มจางๆ เป็นคำตอบให้กับนายหัวอาชา
ชายหนุ่มเดินหายไปในห้องน้ำสักพักก็เดินออกมา แต่ไม่ได้ใส่เสื้อใส่เพียงกางเกงวอร์มขายาว ที่รัดติ้วจนเห็นลำกายเป็นบ้องยาว
และดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้รู้สึกเขินอายอะไรเลยด้วย กลับกลายเป็นชบาที่ยืนหน้าแดงไปหมด พยายามทำใจไม่อยากจะมอง แต่สุดท้ายสายตาของเธอมันก็ทรยศอยู่ดี
ตุบ
"อืมม....ขึ้นมานวดตรงนี้เลยข้างหลัง" นายหัวอาชาล้มตัวลงนอนคว่ำกับเตียงนอน พร้อมกับบอกให้ชบาขึ้นไปนวดให้กับเขาบนเตียง
เธอเองก็พอจะมีความรู้อยู่บ้าง เพราะเคยนวดให้กับพ่ออยู่บ่อยครั้ง แต่ก็ไม่รู้จะถูกใจนายหัวอาชาหรือเปล่า
มือเล็กวางบนแผ่นหลังของนายหัวอาชาอย่างระมัดระวัง พร้อมกับลงน้ำหนักมือไปตรงจุดที่เธอคิดว่าน่าจะเป็นจุดที่ทุกคนมักจะปวดเมื่อย
"อืมมม แบบนั้นแหละ อ่าาส์ ดีมาก ซี๊ด....มือเธอน้ำหนักดีจริงๆ อ่าส์อื้มม...."
"จะ เจ็บเหรอคะนายหัว?"
"ปะ เปล่า ไม่ได้เจ็บ เธอนวดต่อเลย"
"จ้ะๆ" ชบาได้แต่คิดในใจว่าทำไมนายหัวอาชาถึงได้ร้องออกมาแบบนั้น ทั้งๆ ที่เธอก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกเจ็บเลยแม้แต่น้อย แต่เสียงร้องของเขาเนี่ยสิทำเอาเธอขนคอแปลกๆ
"พ่อกับแม่เธอได้บอกไหม ว่าเธอต้องมาอยู่ที่นี่นานเท่าไร"
"ไม่ได้บอกจ้ะ ไม่ได้บอกอะไรเลย" ชบาตอบ ไม่ใช่แค่ไม่บอกเธอเองก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อกับแม่เธอเป็นหนี้กับเขา
มารู้ตัวอีกทีก็ถูกส่งมาขัดดอกแล้ว
"พ่อกับแม่ของเธอยืมเงินของฉันไป 5 แสน บอกว่าครบกำหนดแล้วจะเอาดอกมาให้ก่อน ผ่อนผันไปเรื่อยจนฉันขู่ว่าจะแจ้งตำรวจจับ พ่อกับแม่ของเธอก็เลยบอกว่าจะเอาเธอมาทำงานที่บ้านของฉันขัดดอกไปก่อน แล้วจะรีบหาเงินมาคืน"
"....." ชบาได้แต่นั่งฟังนิ่งๆ เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพ่อกับแม่เธอเดือดร้อนอะไรนักหนาถึงขั้นต้องไปยืมเงินมากมายขนาดนั้น
เพราะเท่าที่เธอเติบโตมาความเป็นอยู่ที่บ้านก็ไม่ได้ลำบากอะไรเลย มีงานรับจ้างให้ทำทุกวัน ชบาเองก็เรียนจบมัธยมปลาย จากนั้นก็หางานรับจ้างแถวบ้านทำไปพลางๆ เพราะถ้าจะหางานดีๆ ก็คงต้องเข้าไปในเมือง และคงต้องห่างจากบ้านไปนานเลย
"นอกจากงานบ้านแล้วเธอยังทำอะไรเป็นบ้าง?"
"ก็ทำเป็นหลายอย่างจ้ะ งานในสวนก็ทำได้"
"อือ ไปสวนเธอไม่ต้องไปทำหรอก ตัวเล็กนิดเดียวจะไปทำอะไรได้"
"....." ชบาเธอเคยถูกเพื่อนรุ่นเดียวกันล้อเลียน เรื่องความสูงของเธอที่ไม่เท่าเทียมกับเพื่อน
สิ่งนี้มันก็ทำให้เธอไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเอง เธอไม่ได้เล่นกีฬากับเพื่อนส่วนสูงของเธอมันไม่ได้
เธอเป็นคนที่ตัวเตี้ยและอวบ แต่ก็ไม่ได้ถึงกับเตี้ยมากมาย ส่วนสูงของเธอมีแค่ 150 กว่าๆ แน่นอนว่านายหัวอาชาที่ส่วนสูง 180 กว่าสูงกว่าเธอมากอยู่แล้ว
"แล้วถ้าพ่อกับแม่ของเธอไม่มารับ เธอจะทำยังไงต่อไป?"
"....." มันเป็นคำถามที่ยากพอสมควร ซึ่งชบาก็ไม่รู้ว่าจะตอบว่ายังไงดี
ถ้าสมมุติว่าพ่อกับแม่ของเธอไม่กลับมารับเธอ เธอก็คงทำได้เพียงทำงานอยู่ที่นี่ไปตลอดชีวิต เพราะนอกจากพ่อกับแม่แล้วเธอก็ไม่มีทางไปที่อื่นแล้วเหมือนกัน
"ชบา....เธอชื่อชบาใช่ไหม?"
"ใช่จ้ะ"
"....." นายหัวอาชาพลิกตัวนอนหงาย พร้อมกับใช้หมอนหนุนศีรษะให้สูงขึ้นเพื่อมองหน้าของชบาที่นั่งอยู่ปลายเตียง "เธอ...มีแฟนหรือเปล่า"
"ไม่มีจ้ะ"
"แล้วเธอเคยคิดที่จะมีแฟน หรือมีครอบครัว หรือว่ามีเรื่องอย่างว่ากับผู้ชายมั้ย"
"....." ชบาไม่รู้ว่าสิ่งที่นายหัวอาชากำลังสื่อกับเธอมันหมายความว่ายังไง สิ่งเดียวที่จะทำได้ก็คือปฏิเสธ เพราะเธอไม่ได้ต้องการที่จะมีใครเลย
"ฉันมีข้อเสนอให้เธอเอาไหม"
"ข้อเสนอ?"
"ก็ข้อเสนอที่จะทำให้เธอชดใช้หนี้สินที่พ่อกับแม่เธอยืมไปไง"
"???"
"เธอเองก็อายุครบ 20 แล้วนี่นา ถ้าจะมีเรื่องอย่างว่ากับผู้ชายก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกมั้ง"
"วะ ว่าไงนะ มีอะไรกับผู้ชาย นายหัว.....จะเอาหนูไปขายต่อหรอ?" ชบาเอ่ยถามเสียงสั่น
"เปล่า...ฉันไม่ใช่พวกค้ามนุษย์"
"ละ แล้วทำไมถามแบบนั้นล่ะ"
"ก็ฉันอยาก....เอาเธอไง"
"!!!!" คำพูดของนายหัวอาชาทำเอาชบาเธอตกใจอย่างมาก
"คิดดูให้ดีๆ นะ ถ้าเธอทำแบบนี้หนี้ที่พ่อกับแม่ของเธอกู้ยืมไปมันก็จะหมดเร็ว และเธอก็จะได้กลับไปอยู่ที่บ้านของเธอเร็วกว่าเดิมด้วย"
"ตะ แต่หนูยังไม่พร้อม" ชบาไม่เคยมีอะไรกับใครเลยตั้งแต่เกิดมา แม้กระทั่งจูบก็ไม่เคย
"ฉันจะรอจนกว่าเธอจะพร้อมก็ได้"
"....."
"มานี่ก่อนมา ฉันมีอะไรจะบอก"
"....." ชบาส่ายหัวไปมา เพราะเริ่มไม่ไว้ใจคนตรงหน้า เธอถอยลงจากเตียงแล้วค่อยๆ ก้าวถอยหนีออกไป
"มานี่ชบา เธออยากให้ฉันอารมณ์เสียหรือยังไง!?" นายหัวอาชาพูดเสียงเข้ม
"....." ชบาเธอก็ยังคงส่ายหัวไปมาเหมือนเดิม
"มานี่!!"
"....." เสียงที่เข้มและดุดันนั้นทำเอาชบาตกใจจนสะดุ้งหัวไหล่สั่น
"ฉันจะนับ 1-3 เธอยังไม่มา ฉันจะไปตามเธอเอง และฉันก็จะเอาเธอเลยด้วย"
"....."
1 2 สะ.....
ชบารีบวิ่งไปที่เตียงทันที
"มะ มาแล้วจ้ะ มาแล้ว"
3 ปีต่อมาหลังจากที่ชบาคลอดลูกคนที่สองได้ไม่นานเธอก็ได้ตั้งท้องลูกคนที่สามซึ่งก็เป็นลูกผู้ชายยังไม่ได้ผู้หญิงตามที่คนเป็นพ่อคาดหวังเอาไว้ลูกชายคนที่สองได้ตั้งชื่อให้ว่า องศา ส่วนลูกชายคนที่สามที่ยังอยู่ในท้องยังไม่ได้คิดชื่อไว้เพราะอยากได้ลูกสาวจึงขยันปั๊มลูก แต่ก็ยังได้ลูกชายทั้งสามคนเลยชบาเดินออกมาตรงหน้าบ้านก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้าบ้าน มองดูลูกชายกำลังวิ่งเล่นอยู่กันอย่างสนุกสนานสองหนุ่มมีพี่เลี้ยงเยอะแยะเลยส่วนใหญ่ก็จะเป็นคนงานของนายหัวอาชาที่ชอบมาเล่นกับลูกชายของเขาทั้งสองคนชบาเลยไม่ต้องเหนื่อยอะไรมากมาย เพราะมีคนคอยดูแลลูกชายให้ ส่วนงานบ้านเธอก็ไม่ต้องทำอะไรมากมายเพราะนายหัวอาชาจะเป็นคนกลับมาทำเองทุกอย่าง หลังจากที่เลิกงานกลับมาชีวิตของเธอดูมีความสุขขึ้นเยอะเลยตั้งแต่ได้มาอยู่ที่นี่ ได้มีลูกได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์ ได้มีรักแท้ที่เธอไม่เคยเจอมันมาก่อนที่บ้านของเธอก็กลับไปอยู่บ้างเป็นครั้งคราว และก็ได้ข่าวมาว่านัทลูกชายกำนันแต่งงานมีครอบครัวไปแล้วเหมือนกัน ซึ่งชบาเองเธอก็ยินดีด้วยเพราะไม่อยากให้นัทมาจมปลักอยู่กับเธออย่างน้อยทุกอย่างมันก็ลงตัวได้ด้วยดี จะเหลือก็แ
7 เดือนต่อมาชบากำลังท้องลูกคนที่สองได้5เดือนแล้ว เป็นผู้ชายตามที่นายหัวอาชาคิดเอาไว้เลย ครั้งนี้ชบาไม่ได้แพ้ท้องและนายหัวอาชาก็ไม่ได้แพ้ท้องเช่นกัน เป็นท้องที่สบายมาก ชบากินได้ทุกอย่างตั้งแต่รู้ว่าตัวเองท้องนายหัวอาชาต้องหยุดงานเพื่อมาดูแลภรรยาที่กำลังท้องและลูกชายวัยกำลังซน มอบหมายงานและหน้าที่ควบคุมคนงานให้เป็นหน้าที่ของหาญแทน เพราะหาญเป็นคนที่ไว้ใจได้ และอยู่กับเขามานานจึงพอจะรู้วิธีการวางตัวอยู่บ้างเพราะไม่อยากให้ชบาหยิบจับอะไรเลย เขาจึงทำงานแทนเธอทุกอย่างที่เป็นงานบ้านของผู้หญิง ชบาเธอจะได้ไม่ต้องเหนื่อยและได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ทุกเดือนนายหัวอาชาต้องขับรถพาชบาไปพบหมอที่โรงพยาบาลตามกำหนด และพาลูกชายจอมซนไปด้วย พยาบาลสาวๆ พากันมาติดตรึม เพราะมีสายตาที่เจ้าชู้ไม่แพ้พ่อ มีสาวๆ มาติดตั้งแต่เด็กเลย>"ชบาว่าโตขึ้นนายหัวต้องเตรียมสินสอดเอาไว้เยอะเลย ไม่รู้ว่าจะได้เมียกี่คน ดูขนาดพ่อสิ...." ชบาเหล่ตาไปมองที่นายหัวอาชาเล็กน้อย"นั่นไม่ได้เรียกว่าเมียสักหน่อย ก็แค่ทางผ่าน""ของผู้ชายเจ้าชู้?""โถ่ชบา เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้วนะ ตอนนี้ปัจจุบันนี้ฉันมีแค่เธอคนเดียวไม่เคยไปมี
เวลาผ่านไปหลังจากที่ทุกอย่างเริ่มจะลงตัวมากขึ้น ชบาก็หันกลับมาทำหน้าที่ของแม่บ้านอีกครั้ง ส่วนนายหัวอาชาก็ออกไปทำงานบ้างเป็นบางครั้ง แต่ส่วนใหญ่จะใช้ชีวิตอยู่กับลูกมากกว่ายิ่งโตลูกชายก็ยิ่งเหมือนเขา ทั้งขี้เล่นหูตาว่องไว ออกแนวเจ้าชู้ไม่แพ้พ่อเลย ไม่ต้องเดาเลยว่าโตขึ้นจะเหมือนใครความรักของทั้งสองมันก่อตัวเริ่มขึ้นเรื่อยๆ ครั้งนี้เป็นความรักอย่างจริงจัง ไม่ได้มีเรื่องเซ็กซ์เข้ามาเกี่ยวข้องก่อนชบาเธอเป็นคนที่ทำหน้าที่แม่หน้าที่เมียและหน้าที่แม่บ้านได้อย่างดีมากๆ ไม่ขาดตกบกพร่องตรงส่วนไหนเลยโลกของนายหัวอาชามันกลับมาสดใสอีกครั้ง เมื่อมีชบาและลูกชายเข้ามาในชีวิต เขาเป็นคนที่ค่อนข้างเก็บกดเก็บตัวและไม่ค่อยพูดกับใคร แต่พอมีชบาเข้ามามันทำให้เขาเริ่มเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ อีกครั้งพ่อกับแม่ของเขาก็คงอยากเห็นลูกชายมีความสุขแบบนี้เหมือนกัน เสียดายที่พ่อกับแม่ของเขาไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าหลานนายหัวอาชาสั่งให้คนงานขยับขยายรอบๆ บ้านให้กว้างขึ้นอีก ตรงไหนที่เป็นป่าสั่งลูกน้องโล๊ะทิ้งออกให้หมด เพื่อที่จะมีพื้นที่ให้ลูกชายและลูกของเขาอีกหลายๆ คนได้วิ่งเล่นโกดังที่เคยจับชบาไปขังเอาไว้ก็สั่งให้ลูกน้องร
เวลาผ่านไปนายหัวอาชาจ้างคนงานผู้หญิงมาคอยเป็นแม่บ้านแทนชบา เธอจะได้มีเวลาเลี้ยงลูกไม่ต้องทำงานอะไร ส่วนนายหัวอาชาก็ไปทำงานบ้างเป็นบางวัน ส่วนใหญ่จะใช้เวลาอยู่กับลูกกับชบามากกว่าเพราะชีวิตนี้อุทิศให้กับเมียกับลูกหมดแล้ว ชบาคือคนที่เข้ามาเติมเต็มทำให้ชีวิตของเขามีสีสันขึ้นอีกครั้ง ทำให้ผู้ชายยิ้มยากอย่างเขากลับมายิ้มง่ายอีกครั้งตอนนี้ลูกชายก็อายุได้ 5 เดือนกว่าแล้ว กำลังน่ารักเลย แถมยังหน้าตาเหมือนกับพ่อถอดแบบกันออกมาเป๊ะๆ ใครเห็นก็ต้องหลงในความน่ารักของอาชาน้อยชีวิตของชบาดีขึ้นมากเธอไม่ต้องทำงานหนัก ไม่ต้องตามใช้หนี้ให้กับพ่อแม่อีกแล้ว เพราะต่อจากนี้ถ้าพ่อกับแม่ของเธอจะก่อหนี้สินเพิ่มเธอก็คงช่วยเหลืออะไรไม่ได้อีกแล้ว ที่ผ่านมาเธอก็ช่วยเหลือมาเยอะมากเกินแล้วค่าน้ำนมมันไม่ได้แลกด้วยเงิน แต่มันแลกมาด้วยความรัก ซึ่งในตอนนี้เธอก็มีความรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน การที่เธอมีลูกมันทำให้เธอได้รู้ได้สัมผัสคำว่าแม่ที่แท้จริงถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่รู้ว่าพ่อแม่ของเธอเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง เพราะพ่อกับแม่ของเธอไม่เคยติดต่อกลับมาเลย และเธอก็ไม่รู้จะติดต่อหรือไปตามหาพ่อกับแม่ของเธอที่ไหนสุดท้ายมันก็แล้
หลายวันต่อมา"นะชบาไปอยู่กับฉันนะ ฉันจะดูแลเธอกับลูกเอง" เสียงของนายหัวอาชากำลังเว้าวอนให้ชบายอมไปอยู่กับเขา เพื่อที่เขาจะได้มีเวลาดูแลเธอมากขึ้น"ไปเถอะชบา บ้านหลังนี้เอ็งก็ปล่อยเอาไว้แบบนี้แหละ อยากมาอยู่เมื่อไหร่ก็ค่อยมา" ป้าแกพูดขึ้นอีกคน"แล้วป้าจะอยู่ยังไง" ชบาเองก็เป็นห่วงป้าแก เพราะป้าแกก็ชราลงมากแล้ว แถมไม่มีลูกหลานคอยดูแลอีกด้วย"ป้าอยู่ได้ ป้าอยู่คนเดียวมาตั้งนานแล้วเอ็งก็เห็น""แต่ชบาเป็นห่วงป้า""ไม่ต้องห่วงหรอกไปเถอะ เอ็งกับลูกจะได้ไม่ต้องลำบาก""....." สิ่งเดียวที่เธอไม่อยากไปก็คือเป็นห่วงป้า เพราะป้าแกก็คอยดูแลเธอมาตั้งแต่เด็ก แถมตอนเธอท้องก็ยังช่วยดูแลเธออีก"ป้าน่ะแก่แล้ว จะเป็นจะตายมันก็เป็นเรื่องธรรมชาติไม่มีใครฝืนธรรมชาติได้หรอก"".....""เอ็งน่ะจะได้มีที่อยู่จะได้แจ้งเกิดให้กับลูกได้""จ้ะป้า แล้วชบาจะกลับมาเยี่ยมป้าบ่อยๆ นะ"ชบายอมไปกับนายหัวอาชาด้วยเหตุผลหลายๆ อย่าง แต่อย่างหนึ่งคือเธอรักในหัวอาชา และก็ยังรักอยู่เหมือนเดิม แต่ที่เธอยอมเดินออกมาก็เพราะว่าอยากให้นายหัวอาชาไปเจอคนที่ดีๆ เหมาะสมกับเขามากกว่าเธอแต่นายหัวอาชาไม่ได้ต้องการใคร ต้องการแค่คนคนนึงที่จะเข
บรืน~"มึงแน่ใจนะว่าที่นี่ไอ้หาญ?""ครับนายหัว ผมลองไปถามคนที่มาส่งชบาคราวนั้นเขาบอกว่าชบานั่งรถมาลงที่นี่ครับ" หาญตอบยืนยันตอนนี้นายหัวอาชากับหาญกำลังยืนอยู่ตรงหน้าบ้านหลังนึง ซึ่งมี 2 หลังติดกันขวามือเป็นบ้านที่เป็นร้านค้า ส่วนบ้านอีกหลังนึงเป็นบ้านไม้ยกสูงไม่รู้ว่านายหัวอาชานึกยังไงให้หาญไปสืบตามหาบ้านของชบา แล้วก็พากันมาตามหาชบาตามที่รู้มา"ลองไปถามป้าที่ร้านค้าดูมั้ยครับนายหัว""อืม..." นายหัวพยักหน้าตอบรับ ก่อนที่ทั้งสองจะพากันเดินเข้าไปตรงร้านค้าที่เปิดอยู่"ซื้ออะไรเลือกได้เลยพ่อหนุ่ม" ป้าแกเอ่ยถามขึ้น"ป้าครับ ผมขอถามอะไรหน่อยครับ""อะไรล่ะ""ที่นี่มีคนชื่อชบาหรือเปล่าครับป้า""ชบา มีสิว่าแต่พ่อหนุ่มเป็นใครกัน มาตามหาชบามันทำไม""เอ่อ..." นายหัวอาชาไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี"เจ้านายของผมมาตามหาเมียครับ เมียชื่อชบา เป็นเด็กตัวเล็กๆ เตี้ยๆ ครับป้า""มาตามหาเมีย ชบานั่นน่ะเร๊อะเมียพ่อหนุ่ม""ใช่ครับป้า ชบาเป็นเมียของผมเอง" เมื่อหาญเปิดทางแบบนั้นแล้ว เขาก็เลยต้องพูดไปตามน้ำ แต่ความจริงชบาก็เป็นเมียของเขานั่นแหละ แต่ไม่รู้จะบอกยังไงดีเหมือนกัน"ชบามันไม่อยู่หรอก มันไปอำเภอตั้งแต่เช้