Share

หวานพาลรัก 30

last update Last Updated: 2025-03-26 19:00:56

“เดี๋ยวพี่เอาไปทิ้งให้เอง รับรองด้วยเกียรติของสามีที่แสนดีที่สุดในจักรวาลว่ากางเกงในตัวน้อยของหนูจะไม่ตกไปอยู่ในที่ที่อันตรายแน่นอน”

“งั้นก็ปล่อยหนูได้แล้วค่ะ” เสียงแหบพร่าของเขาทำให้พรรณดาราเริ่มไม่ค่อยไว้ใจ หญิงสาวดันอกกว้าง เพื่อจะพาตัวเองลุกขึ้น ทว่าเจ้าของตักก็ยังไม่ยอมปล่อย แถมเขายังกอดรัดเธอแน่นกว่าเดิมด้วยซ้ำ

“ขอรางวัลหน่อยสิครับ” กวีออดอ้อนเสียงหวาน ยามได้ใกล้ชิดกับภรรยา เขาแทบไม่อยากปล่อยเธอไปไหน อยากจะกอดไว้แนบกายตลอดไป

“รางวัลอะไรคะ”

“ก็ค่าจัดการกางเกงในของหนูไง”

พรรณดาราถอนหายใจ เธอกับเขาถกเถียงเรื่องกางเกงในเจ้าปัญหามานานเกินไปแล้ว หญิงสาวต้องการยุติหัวข้อการถกเถียงเพียงเท่านี้ สองแขนเรียวจึงยกขึ้นโอบลำคอแกร่ง โน้มลำคอเขาลงมาแล้วหอมแก้มเขาหนึ่งครั้ง ให้เป็นรางวัลที่เขาร้องขอ แต่พอเธอจะผละออกมา มือแข็งแรงกลับช้อนท้ายทอยเธอตรึงไว้ ฉับพลันเขาก็เบี่ยงหน้าเคลื่อนริมฝีปากมาแนบประกบทันที กวีฉกฉวยเอารางวัลเป็นจูบหวานๆจากปากนุ่มเนิ่นนานจนฉ่ำใจ

“ไม่เห็นต้องลำบากเทียวไปเทียวมารับส่งหนูกับลูกแบบนี้เลย”

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 31

    “ป๊ะป๋า” พี่พร้อมร้องเรียกเมื่อเห็นป๊ะป๋าอุ้มน้องสาวเดินมาแต่ไกล พรรณดาราหันไปยิ้มให้สามีที่รีบสาวเท้าเดินเร็วขึ้นทันทีเมื่อเห็นว่าเธอนั่งอยู่กับใคร ใบหน้าบอกบุญไม่รับของเขาทำให้พรรณดาราอยากจะหนีบเนื้อแรงๆอีกสักครั้ง คนไม่มีมารยาท“กลับบ้าน” กวีพูดกับแม่ของลูก แต่สายตาดุกลับจ้องหน้าคนที่บังอาจมานั่งคุยกับเมียของเขา“หนูขอตัวก่อนนะคะคุณมนัส สวัสดีค่ะ” พรรณดารายกมือไหว้ แล้วหันไปบอกลูกๆไหว้ลาด้วย หญิงสาวยืนขึ้น สาดสายตาดุมองไปยังคนที่ยืนหัวโด่ไม่ยอมทักทายเจ้าของโรงเรียน แถมยังจ้องมองอีกฝ่ายอย่างไร้มารยาท“สวัสดีครับคุณกวี” กลับกลายเป็นว่าผู้สูงวัยกว่าต้องลุกขึ้นยืนและเป็นฝ่ายเอ่ยทักทายก่อน พรรณดาราแทบจะมุดพื้นหนีเพราะอับอายกับการทำตัวไม่เหมาะสมของสามี“ครับ” กวีตอบรับคำทักทายห้วนๆสั้นๆ ใครจะอยากไปญาติดีกับมัน มองดูก็รู้ว่ามันคิดอะไรๆกับเมียเขา ไม่งั้นมันจะมานั่งประจ๋อประแจ๋ด้วยเหรอ นี่คงคิดว่าเขาเลิกกับเมียแล้วจริงๆล่ะสิ เลยคิดจะมาพูดคุยทำคะแนน ไอ้ฟาย! กูยังไม่เลิกกับเมียโว้ย และก็ไม่มีวันเลิกด้วย แก่แล้วก็ควรสำเหนียกได้ว่าผัวเขาทั้งหล่อทั้งรวยแถมยังปึ๋งปั๋

    Last Updated : 2025-03-27
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 32

    เด็กหญิงอังหลังมือกับหน้าผากป๊ะป๋า ใบหน้าน่ารักจิ้มลิ้มคล้ายขบคิด คิ้วเล็กๆขมวดมุ่น ปากสีชมพูเม้มน้อยๆ ดวงตากลมสุกใสกลอกไปมาอย่างใช้ความคิด“ตัวก็ไม่ร้อนนี่คะ ป๊ะป๋าปวดหัวไหมคะ” น้องพริ้งถามอย่างจริงจัง เด็กหญิงเอียงคอ มองป๊ะป๋าตาแป๋ว“ไม่ครับ ป๊ะป๋าสบายดีลูก” กวีตอบให้ลูกสาวสบายใจ เพราะดูท่าทางคุณหมอตัวน้อยยังไม่คลายกังวล พอกันกับคนเป็นแม่ที่มองเขาด้วยสายตาเป็นกังวลไม่ต่างกัน“ป๊ะป๋าควรไปหาหมอนะครับ ระวังจะเป็นไข้จีบหญิงไม่ได้” พี่พร้อมตั้งข้อสงสัย ทว่าข้อสงสัยของลูกชายทำให้สายตาของภรรยาที่มองเขาด้วยความเป็นห่วงเป็นใยแปรเปลี่ยนไปเป็นมีลูกไฟในดวงตา“เอ่อ.. ป๊ะป๋ามีคุณแม่แล้วไง ไม่จีบใครแล้วครับ ป๊ะป๋าไม่เป็นหรอกไข้จีบหญิงไม่ได้น่ะ” กวีรีบอธิบายให้ลูกเข้าใจ เห็นหน้าเหวี่ยงๆของเมียแล้วเขาใจไม่ดี“ว่าแต่มันไข้อะไรกันหรือครับลูก ไข้จีบหญิงไม่ได้เนี่ย”“ไข้หวัดนกไงครับ” คำตอบของพี่พร้อมทำให้ทั้งรถเงียบฉี่ กวีและพรรณดารามองหน้ากันอย่างไม่เข้าใจ กระทั่งคนของกวีที่นั่งอยู่ด้านหน้าก็พากันขมวดคิ้วสงสัย แต่เมื่อคิดตามเพียงไม่นาน ทุกคนก็ถึงบางอ้อ

    Last Updated : 2025-03-27
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 33

    “น้องพริ้งจะจุ๊บแก้มข้างนี้ พี่พร้อมจุ๊บหน้าผาก ส่วนคุณแม่จุ๊บแก้มข้างนี้นะคะ” น้องพริ้งมอบหมายหน้าที่ในการเพิ่มพลังให้ป๊ะป๋าแก่ทุกคน นิ้วน้อยๆจิ้มไปบนใบหน้าบิดาขณะที่พูดไปด้วย“หนึ่ง สอง สาม จุ๊บได้เลยค่า” น้องพริ้งเป็นผู้ให้สัญญาณในการเริ่มปฏิบัติการกวียิ้มแก้มแทบแตกเมื่อถูกลูกเมียรุมจุ๊บพร้อมกัน เมื่อทั้งสามผละออกไป เขาก็ถอนหายใจอย่างมีความสุข“ป๊ะป๋ารู้สึกยังไงบ้างคะ” น้องพริ้งถามเสียงใส เด็กหญิงมั่นใจว่าป๊ะป๋าได้รับการเติมพลังเต็มเปี่ยมแล้วแน่ๆ ทว่า...“ป๊ะป๋ารู้สึกว่าแก้มข้างนี้ได้รับพลังน้อยมาก” คนเจ้าเล่ห์จิ้มแก้มข้างที่คุณแม่ของลูกๆเป็นคนจุ๊บพรรณดารากะพริบตาปริบๆ เมื่อถูกสายตาสองคู่ของลูกมองมาอย่างตำหนิ“คุณแม่ต้องจุ๊บแรงๆสิครับ ป๊ะป๋าจะได้มีพลังเยอะๆ”“คุณแม่ตั้งใจหน่อยสิคะ ต้องจุ๊บแรงๆค่ะ”พรรณดารายิ้มจืดเจื่อน เมื่อถูกลูกๆต่อว่า เธอว่าเธอก็จุ๊บตามปกตินะ นอกเสียจากว่าใครบางคนจะจงใจใช้ลูกเป็นเครื่องมือในการเอาเปรียบเธอ“คุณแม่คงไม่รักป๊ะป๋า เลยไม่อยากเพิ่มพลังให้” กวีบอกเสียงเศร้า ปั้นหน้าน่าสงสาร“คุณ

    Last Updated : 2025-03-28
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 34

    “พี่วี ปล่อย...” แม้จะโมโหที่เขาทำให้ตกใจ แต่พรรณดาราก็มีสติพอที่จะไม่ตวาดแหวสามีต่อหน้าคนอื่น หญิงสาวบอกเขาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ทว่านัยน์ตาคู่สวยราวกับมีเปลวเพลิงน้อยๆลุกโชนอยู่ในนั้น“พี่มารับไปรับลูก” กวีไม่ทำตามความต้องการของหญิงสาว เขาเห็นตั้งแต่เดินเข้ามาในร้านแล้วว่าเธอนั่งคุยกับผู้ชาย ให้มานั่งรอรับลูก กลับมีผู้ชายมาคุยด้วยแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน ทักทายกันตามมารยาทก็น่าจะพอแล้ว นี่อะไรนั่งคุยเป็นกิจจะลักษณะ แถมยังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้มันอีกด้วย เธอไม่รู้หรือไงว่าเขาหวง“รู้แล้วค่ะ ก็กำลังจะไปอยู่นี่ไงคะ พี่วีปล่อยก่อนสิ” พรรณดาราพยายามจัดการกับความรู้สึกอยากข่วนหน้าสามีไว้อย่างที่สุด เธอรู้ว่าเขาหวง และเริ่มพาลอีกแล้ว หญิงสาวเงยหน้ามองสบสายตาคนนิสัยไม่ดี“ไม่ เดินไปด้วยกันอย่างนี้แหละ” กวีจ้องเธอด้วยสายตาดุ เขาไม่ยอมปล่อย ซ้ำยังกระชับไหล่บาง กอดเธอแนบกายยิ่งกว่าเดิมณัฐพลมองดูคู่สามีภรรยาเล่นสงครามสายตากันอย่างงงๆ“เอ่อ...ผมขอตัวไปดูลูกค้าทางโน้นก่อนนะครับพี่หนูพรรณ เชิญคุณกวีตามสบายนะครับ” ณัฐพลรู้พอๆกับหลายๆคนรู้ว่า กวีหวงเมียแค่ไหน และพร้อมจะเอ

    Last Updated : 2025-03-28
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 35

    กวีเดินออกมาจากห้องนอน เขามองหาคุณแม่ของลูกๆ ก็พบว่าเธอออกไปนั่งเล่นอยู่ที่เก้าอี้ริมสระน้ำพรรณดาราถอนหายใจเบาๆ ทุกอย่างในห้องนี้ยังเหมือนเดิม และเธอคุ้นเคยกับที่นี่เป็นอย่างดี เพราะที่นี่เปรียบเสมือนบ้านอีกหลังของสามี เมื่อก่อนตอนที่ยังไม่ได้แต่งงานกัน เขาแทบจะกินนอนที่นี่เลยด้วยซ้ำ คุณปู่กัมพลและคุณย่ากิ่งแก้วเคยฟ้องเธอว่า หากเขาไม่ได้แต่งงานกับเธอ ท่านก็คงไม่ได้เจอหน้าลูกชายบ่อยๆหรอก เพราะหลังจากแต่งงานกัน เขาก็กลับไปกินข้าว ไปนอนที่บ้านทุกวัน ยกเว้นวันไหนยุ่งจริงๆ เขาจะค้างที่นี่ และบ่อยครั้งที่เธอพาลูกๆมานอนเป็นเพื่อนเขา“เล่นน้ำกับพี่ไหม” กวีถามพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้ข้างกัน พรรณดาราหันไปมองค้อนให้เขาอย่างรู้ทัน ดวงตาเป็นประกายวิบวับนั่นทำไมเธอจะไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ แทบจะทุกที่ในห้องนี้แหละมั้งที่เขาสร้างความทรงจำวาบหวามร่วมกันกับเธอ“ลูกหลับแล้วหรือคะ” หญิงสาวเปลี่ยนเรื่องคุย เพราะไม่อยากติดกับดักที่เขาพยายามล่อลวง“หลับแล้วครับ”พี่พร้อมกับน้องพริ้งอ้อนให้ป๊ะป๋าเป็นคนกล่อมนอน เธอจึงปล่อยให้เขาจัดการลูกเอง ดูซิกลับมาหาเธอกับลูกได้ไม่นาน

    Last Updated : 2025-03-29
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 36

    “อื้อ! พี่วี หนูเจ็บนะ” พรรณดาราประท้วงเมื่อเขากัดขย้ำเนื้อหน้าอกจนเจ็บแปลบ“ขอโทษครับ” กวีสูดลมหายใจลึก แลบลิ้นเลียร่องรอยฟันซี่คมของตนบนเนินอกอวบปลอบประโลม มือร้อนผ่าวลูบต้นขาเนียนด้านใน เลื่อนสูงขึ้นไปจนถึงเนินเนื้อสาว“พี่วี...” พรรณดารากระซิบเรียกเสียงพร่าขาดห้วง เมื่อสามียังคงเอาแต่ลูบไล้ต้นขาด้านใน ป่ายปัดไปมาผ่านจุดกึ่งกลาง หญิงสาวเกร็งแขม่วท้องและคลายออกหลายครั้งแล้ว เขาก็ยังไม่แตะต้องตอบสนองอย่างที่เธอต้องการ“เอาอะไรดีครับ ลิ้น นิ้ว หรือ...” คำสุดท้ายในประโยคคำถามวาบหวิวกวีกระซิบเสียงเบาแหบพร่า พรรณดารายิ้มยั่ว หญิงสาวผลักอกกว้างออกห่าง“ไม่เอาสักอย่างค่ะ”ในเมื่อเขาแกล้ง เธอก็จะไม่ง้อ แล้วทีนี้ก็อย่าหวังว่าเธอจะยอมรับความช่วยเหลือจากเขาง่ายๆพรรณดาราขยับตัวยกเท้าสองข้างขึ้นมาวางบนขอบสระ ชันหัวเข่าขึ้นแล้วแยกกว้าง หญิงสาวเอนตัวเล็กน้อยพร้อมเท้าแขนข้างหนึ่งไปด้านหลัง แล้วเลื่อนมืออีกข้างลงไปกลางกาย กรีดนิ้วกลางผ่าแยกกลีบเนื้ออ่อนนุ่มขยับขึ้นลงช้าๆกวีมองภาพเร้าอารมณ์ตรงหน

    Last Updated : 2025-03-29
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 37

    “ตายแล้ว คุณแม่นอนตื่นสายขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ทำไมไม่มีใครปลุกคุณแม่ล่ะคะ”“ป๊ะป๋าห้ามปลุกครับ ป๊ะป๋าบอกว่าคุณแม่เหนื่อย เพราะต้องดูแลพวกเรา ต้องให้คุณแม่พักผ่อนเยอะๆ แล้วตอนนี้คุณแม่หายเหนื่อยหรือยังครับ”พรรณดารายิ้มให้ลูกชาย ยื่นมือไปลูบศีรษะเล็กเบาๆด้วยความรักเอ็นดู“หายแล้วครับคนเก่ง”“ถ้าหายเหนื่อยแล้วก็ลุกไปกินข้าวกันเถอะค่า” น้องพริ้งจับมือคุณแม่ดึงเบาๆ พรรณดาราขยับลุกขึ้นจากเตียง พี่พร้อมรีบวิ่งมาจับมือคุณแม่อีกข้าง ช่วยกันจูงคุณแม่ตรงไปยังโต๊ะที่มีอาหารมื้อเช้าวางอยู่เต็มกวีที่นั่งรออยู่ก่อนแล้วยิ้มหวานให้คนเพิ่งตื่น เขาปล่อยให้เธอนอนตื่นสายโดยไม่ปลุก เพราะรู้ว่าเมื่อคืนนี้เธอหมดพลังกับเขาไปเยอะ ชายหนุ่มจัดการอาบน้ำแต่งตัวให้ลูกทั้งสองเสร็จแล้ว จึงบอกลูกๆไปปลุกคุณแม่คนสวยมารับประทานอาหารเช้าพร้อมกัน“คุณแม่นั่งตรงนี้นะครับ” พี่พร้อมจัดการเลื่อนเก้าอี้ให้คุณแม่ให้นั่งข้างป๊ะป๋า“นี่น้ำส้มของคุณแม่ค่ะ” น้องพริ้งเขย่งเท้า ค่อยๆยื่นมือไปดึงแก้วน้ำส้มบนโต๊ะมาไว้ใกล้ๆคุณแม่พรรณดาราเอ่ยคำขอบคุณ พร้อมทั้งหอมแก้มลูกทั้งสอง เด

    Last Updated : 2025-03-30
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 38

    พรรณดาราเดินตามเด็กหิ้วกระเป๋าขึ้นไปบนห้อง หญิงสาวจะตามไปจัดกระเป๋าของลูกๆและของเธอเอง แต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อเดินเข้าไปในห้องที่เคยนอนประจำแล้วไม่พบกระเป๋า กวีเดินตามมายืนกอดอกพิงกรอบประตู มองสีหน้าแปลกใจของเธอยิ้มๆ“เด็กเอากระเป๋าลูกไปไว้ห้องคุณปู่คุณย่าแล้ว”“แล้วกระเป๋าหนูล่ะคะ”“อยู่ในห้องพี่”“หนูไม่นอนกับพี่วี” พรรณดาราสวนกลับทันควัน ขืนนอนกับเขาเธอได้อ่อนเปลี้ยเพลียแรงอีกแน่ๆ แล้วคืนนี้นอนบ้านที่มีพ่อกับแม่เขาอยู่ด้วย หากเธอตื่นสายอีกเหมือนคราวที่แล้วคงได้อายพวกท่านอีกแน่นอน“แต่พี่จะนอนกับหนู” กวีตอบยียวนพรรณดาราสะบัดค้อนให้คนเอาแต่ใจ ที่จริงอยากกระโดดข่วนหน้าเขาด้วยซ้ำ“เป็นอะไร กลัวตุ๊กแกในห้องพี่เหรอครับ”พรรณดาราขึงตาใส่ตุ๊กแกตัวใหญ่ที่ตามติดมาถึงนี่ กวีขยับเข้าไปยืนใกล้ภรรยา เขาโน้มใบหน้าลงกระซิบชิดใบหูเล็ก“คืนนี้พี่จะบอกตุ๊กแกให้กินตับหนูเบาๆนะครับ พี่สัญญา”สองสัปดาห์ต่อมาคนที่ไปตามง้อเมียถึงกรุงเทพก็ง้อเมียสำเร็จ เพลิงตะวันพาลูกเมียกลับมาถึงไร่ภูอิงฟ้าในตอนบ่าย ปู่ทวด

    Last Updated : 2025-03-30

Latest chapter

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 40

    พลอยชมพูกะพริบตาปริบๆ รีบลงจากเตียงแล้วเดินไปที่หน้าต่าง พอหญิงสาวเปิดม่านออกก็มองเห็นเขายืนโบกไม้โบกมืออยู่ข้างล่าง เธอปิดม่านแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่อกลางวันแค่เธอคุยกับเขานิดเดียว แถมยังมีผู้คนอยู่ด้วยตั้งมากมาย พบรักยังจับเธอไปลงโทษด้วยบทรักเร่าร้อนท้าแสงแดด นี่ถ้ามาเห็นเธอคุยกับเขาที่หน้าบ้าน เธอจะโดนอะไรอีกไหมเนี่ยแต่สุดท้ายแล้วพลอยชมพูก็ต้องลงไปคุยกับเพื่อนชายที่ซุ้มไม้หน้าบ้าน เธออุตส่าห์ทำตัวเป็นผู้ฟัง ไม่ซักไม่ถาม วิศรุตถามคำเธอก็ตอบคำ หวังว่าเขาจะเบื่อแล้วกลับห้องพักไปก่อนที่เจ้าของบ้านจะกลับมา แต่อีตานี่ก็หน้าด้านหน้าทนกว่าที่คิด ขุดเรื่องตั้งแต่สมัยปีมะโว้มาคุยกับเธอได้เป็นคุ้งเป็นแคว แหม...รู้สึกคิดถูกมากๆที่ไม่สนใจเขาตั้งแต่ตอนที่เขาเข้ามาจีบใหม่ๆ เพราะไม่งั้นเธออาจจะเบื่อตายไปเลยก็ได้ เธอไม่ชอบผู้ชายพูดมาก เพราะลำพังตัวเธอเองก็พูดมากอยู่แล้ว เธอชอบคนที่พร้อมจะฟังมากกว่า เหมือนคุณพบนั่นไง พอคิดถึงคนที่ฟังเธอเสียเป็นส่วนมาก เขาก็โผล่มาพอดีพบรักจอดรถกอล์ฟที่หน้าบ้าน แล้วเดินหน้าบึ้งเข้ามาหาเธอกับวิศรุตที่ซุ้มไม้“ที่นี่เป็นที่พักส่วนตัวของผม ไม่

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 39

    “เดือนนี้ไม่หักแล้ว จะให้เพิ่มด้วย” พบรักบอกยิ้มๆ“ให้เพิ่มทำไม ติ๊บไม่ได้ทำงานอะไรเพิ่มสักหน่อย” คนไม่อยากเอาเปรียบนายจ้างปฏิเสธไม่รับเงินค่าจ้างเพิ่มโดยที่เธอไม่ได้ทำอะไรเพิ่มพบรักถอนหายใจบางเบา เขาลุกขึ้นเดินอ้อมโต๊ะไปนั่งเก้าอี้ข้างหญิงสาว ดูเหมือนเธอจะหลีกเลี่ยงที่จะพูดถึงเหตุการณ์เร่าร้อนที่เขาและเธอเพิ่งทำกันไปเมื่อครู่ใหญ่“กระติ๊บ” พบรักจับมือบางทั้งสองข้างมากุมไว้ เขามองหน้าหญิงสาวด้วยสายตาดุ ไม่พอใจที่เธอไม่เรียกร้องอะไรจากเขาเลย ทั้งๆที่เขาอยากให้เธอเรียกร้องเอาทุกอย่างจากเขา เอาไปให้หมดเลยก็ได้ ทั้งตัว หัวใจ เงินทอง ทรัพย์สมบัติต่างๆ เขาพร้อมจะยกให้เธอทั้งหมด“อะ...อะไรคะ” พลอยชมพูเอนตัวหลบคนที่อยู่ดีๆก็เดินมาจับมือถือแขนเธอ ที่จริงเธอก็ไม่ควรตกใจอะไรหรอก เพราะมากกว่ามือเขาก็จับมาแล้ว แต่บอกตรงๆว่าเธอยังไม่ชิน ถึงจะไม่ได้รังเกียจเขา แต่ก็ใช่ว่าเธอจะชอบที่เขาเข้ามาใกล้ชิดแบบนี้ เพราะมันทำให้หัวใจเธอสั่น“คุณไม่คิดจะเรียกร้องอะไรจากผมหน่อยหรือ”พลอยชมพูมองหน้าเขานิ่งอยู่ชั่วอึดใจ ก่อนระบายยิ้มหวานสดใสให้เขา“แล้วคุณพบอยากใ

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 38

    พลอยชมพูหลับตา แหงนเงยหน้าเชิดสูง พร้อมกับกรีดร้องออกมาด้วยความซ่านเสียวสะใจ เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่รู้สึกไปกับเขามากมายขนาดนี้ และเมื่อเขาเริ่มโยกกายถอดถอนสลับเติมเต็มในจังหวะเชื่องช้า หญิงสาวก็ครางเบาๆอย่างกับลูกแมวน้อย มันเสียวสะท้านก็จริง ทว่าเธอคิดว่ามันอ่อนโยนเกินไป หญิงสาวจึงโยกสะโพกกลับไปด้านหลัง ในจังหวะที่เขาสอดเสยเข้าหาเธอพอดี เสียงเนื้อสะโพกหนั่นแน่นปะทะกับหน้าขาจึงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ต่างคนต่างใส่แรงเข้าหากันไม่มีใครยอมใคร แต่คนแรงน้อยกว่าสูญเสียอธิปไตยในน่านน้ำตัวเองไปหลายครั้ง กว่าเธอจะรีดรัดคนแข็งแกร่งห้าวหาญจนเขายอมพ่ายแพ้ก็ใช้เวลาร่วมชั่วโมง “ไปเดินอีท่าไหนให้หกล้มหัวเข่าถลอกแบบนี้คะ” ลำดวนถามคนที่ตนกำลังทำแผลให้ หญิงสาวนั่งอยู่บนโซฟาในบ้านพักของเจ้าของรีสอร์ตพลอยชมพูตวัดสายตาดุขึ้นมองตัวต้นเหตุที่ทำให้เธอต้องหัวเข่าถลอก เขายืนกอดอกตีหน้านิ่งอยู่ใกล้ๆ แต่เมื่อสบสายตากับเธอ เขาก็ยิ้มบางบนใบหน้า แถมยังยักคิ้วข้างหนึ่งใส่เธอด้วย คนเจ็บตัวเพราะความหื่นปรอทแตกของเขาจึงสะบัดค้อนให้จนคอแทบเคล็ด

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 37

    ใบหน้าที่หลับตาพริ้ม อ้าปากเผยอครางเสียงหวานดังผะแผ่ว ทำให้พบรักเร่งมือเพื่อส่งเธอไปสุดปลายทางล่วงหน้าก่อน เขาสอดนิ้วกลางเข้าสู่ร่องสาวคับแน่น ชักเข้าออกกระทุ้งแรง รับรู้ได้ถึงกล้ามเนื้ออ่อนที่บีบรัดรอบจากปลายสุดโคนนิ้ว ชายหนุ่มสูดลมหายใจยาว เขาแข็งขึงทรมาน อยากจะพาสัดส่วนที่ขยายใหญ่โตสอดลึกในตัวเธอแล้ว ทว่าก็ได้แต่ยับยั้งใจไว้ก่อน ความสดใหม่ของเธอทำให้เขาต้องรีดเค้นน้ำหวานออกมาให้ได้มากที่สุด เพื่อไม่ให้เธอต้องเจ็บตัวมากเหมือนครั้งแรก“คุณพบ!” พลอยชมพูหลับตาแน่น เงยหน้าขึ้นครวญครางเรียกชื่อคนที่กำลังปรนเปรอเธอด้วยนิ้วมืออย่างดุดัน เมื่อไม่อาจต้านทานบทเพลงกามาที่บรรเลงโดยนิ้วเรียวยาวที่พร่างพรมลงใจกลางความเป็นหญิง สะโพกสวยก็ขยับเร็วเพื่อจะไปให้ถึงบทสุดท้ายของเพลงรัก เผลอให้ความร่วมมือไปโดยไม่รู้ตัว“กระติ๊บ...” พบรักจับจ้องมองใบหน้าน่ารักไม่วางตา เขากระซิบเรียกเธอซ้ำๆ จูบปลายคางเล็ก แล้วอ้าปากงับเบาๆ เร่งขยับซอยนิ้วมือกระทั่งส่งเธอข้ามพ้นขอบเขตความอดกลั้น หญิงสาวระเบิดตัวเองหยาดน้ำใสฉีดล้นซอกขาเปรอะเปื้อนเต็มหน้าตักเขาพลอยชมพูหอบหายใจแฮกๆ หญิงสาวเอนกายซวนซบอกกว

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 36

    “อุ๊ย!” พลอยชมพูมัวแต่โมโหคนที่ไม่ยอมปล่อยเธอสักที หญิงสาวเลยมองเมินไปยังพื้นที่สีเขียวโล่งกว้างตรงหน้า โดยไม่ทันระวังตัว พบรักก็รวบเอวคอดดึงตัวเธอขึ้นไปนั่งบนตักเขา แล้วกักกอดไว้แน่น แผ่นหลังนุ่มแนบไปกับอกกว้างกำยำ“คุณพบ! จะทำอะไรคะ ปล่อยนะ” พลอยชมพูหันหน้าไปต่อว่าเขา ใบหน้าสาวบูดบึ้งไม่พอใจอย่างที่สุด“นั่งพักสักหน่อย เดี๋ยวค่อยกลับ”“จะนั่งก็นั่งดีๆสิคะ ทำไมต้องมากอดคนอื่นแบบนี้”“คนอื่นที่ไหน เมียทั้งคน”ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง มองหน้าคนที่เรียกตัวเองว่าเมียด้วยสายตาแตกตื่น พบรักมองสีหน้าตกใจของเธอแล้วยิ้มขำ พอเห็นคนที่เอาแต่ตกตะลึงตาค้างกับตำแหน่งใหม่ที่เขามอบให้ แถมริมฝีปากอิ่มที่เผยอน้อยๆนั่นก็ยั่วใจเขาเหลือเกิน ชายหนุ่มจึงอดใจไม่ไหว เขาโน้มใบหน้าลงไปใกล้อีกนิด หวังจะชิมความหวานจากปากนุ่ม แต่ดูเหมือนคนกำลังจะถูกเขารังแกจะรู้ตัวเสียก่อน มือบางสองข้างจึงถูกยกขึ้นมาปิดกั้นปากเขาไว้แล้วดันออกสุดแรงจนหน้าแทบหัน“จะทำอะไรคะ” พลอยชมพูถามเสียงขุ่น หญิงสาวดึงมือกลับมาเช็ดๆถูๆกับกางเกง มองค้อนคนจ้องจะเอาเปรียบเธอปากเขานุ่มชะมัด บ้าจริ

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 35

    “ไอ้หมอนั่นใคร”เสียงเข้มไม่พอใจที่ดังขึ้นข้างหลังทำให้พลอยชมพูสะดุ้ง หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนหมุนตัวกลับไปยืนประจันหน้ากับเจ้าของรีสอร์ตนิสัยเสียที่กล้าเรียกลูกค้าว่าไอ้หมอนั่น“ลูกค้าค่ะ”“รู้แล้วว่ามันเป็นลูกค้า มันรู้จักกระติ๊บด้วยเหรอ”“เป็นเพื่อนกันสมัยเรียนปอโทค่ะ”“เมื่อกี้มันขอเบอร์ด้วย”“ค่ะ” พลอยชมพูตอบแล้วหันไปคว้าถาดมาถือ เดินหนีคนช่างซัก“จะไปไหน” พบรักเดินตามติดต้อยๆ“เอาถาดไปเก็บค่ะ”“ผมช่วย” พบรักแย่งถาดจากมือบาง แต่ลูกจ้างสาวไม่ยอม พลอยชมพูดึงเอาไว้แน่น“ไม่ต้องค่ะ”“ต้อง” พบรักใช้แรงที่มีมากกว่าดึงถาดมาจากมือเธอจนได้ พลอยชมพูมองหน้าเขาด้วยความไม่พอใจ คนบ้าอะไรเนี่ย คนจะทำงาน เขาจะมาวุ่นวายวอแวอะไรกับเธอนักหนา“งั้นก็ฝากไปเก็บด้วยนะคะ ติ๊บจะไปช่วยพี่น้ำตาลค่ะ” พลอยชมพูสะบัดหน้าเดินหนีเอาดื้อๆ พบรักมองตามเธอ แล้วก้มมองถาดในมือ เรื่องอะไรจะเอาไปเก็บ เธอไม่ไป เขาก็ไม่ไป ชายหนุ่มพยักหน้าเรียกพนักงานที่ยืนอยู่ไม่ไกลให้มารับถาดไปเก็บ แล้วเดินตามไปยังเคาน์เตอร์ที่พลอยชมพูยืนอยู่กับกลุ่

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 34

    “ผมก็เป็นเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งเหมือนกัน” คนไม่อยากให้สาวทำงานลำบากรีบเอ่ยอ้างพลอยชมพูเงยหน้าขึ้นสูดลมหายใจลึก นี่เธอกำลังคุยกับผู้ใหญ่อายุสี่สิบหรือเด็กอายุสิบขวบกันแน่นะ“ติ๊บจะไปช่วยงานคนอื่นแล้ว ห้ามตามมานะคะ ไม่อย่างงั้นติ๊บจะหนีกลับบ้านจริงๆด้วย” พลอยชมพูหันหลังเดินออกจากห้องไปทันทีที่พูดจบ คนที่ถูกเธอขู่ไม่กล้าลุกเดินตามไป พบรักทำได้เพียงถอนหายใจมองตามตาละห้อย เขากลัวเธอหนีกลับบ้าน กลัวเธอไม่อยู่ให้เขารับผิดชอบเมื่อเดินออกมาจากห้องทำงานเจ้าของรีสอร์ตได้แล้ว พลอยชมพูถึงกับถอนหายใจอย่างโล่งอก บางทีเธอก็ไม่เข้าใจว่า การที่เธอเอาเรื่องนี้มาขู่เขานี่ถูกต้องแล้วใช่ไหม คือเธออดสงสัยไม่ได้ว่าตรรกะการได้เสียระหว่างเธอกับเขามันดูเพี้ยนๆ เขาต้องการรับผิดชอบ ในขณะที่เธอยังไม่แน่ใจอะไรทั้งนั้น และยังไม่อยากตัดสินใจอะไรตอนนี้ ไม่ใช่ว่าไม่เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอเสียใจ แต่ที่มากกว่าความเสียใจคือ เธอกลัวครอบครัวรู้ กลัวพวกท่านจะผิดหวังในตัวเธอ แต่จะให้ร้องไห้คร่ำครวญจมอยู่ในห้วงทุกข์ตลอดเวลาก็ดูจะไม่ใช่ ไม่น่าทำ เธอโตมาในครอบครัวที่อบอุ่น มีภูมิคุ้มกันภาวะจิตใจและอาร

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 33

    “ยังไม่หิวค่ะ” พลอยชมพูบอกเสียงเบา หญิงสาวไม่รู้จะทำตัวเช่นไร จึงได้แต่ยืนขัดเขินทั้งกังวลอยู่กลางห้อง รอให้เขาเริ่มพูดเรื่องนั้นขึ้นก่อน“กระติ๊บ”“คะ” คนถูกเรียกสะดุ้ง หันไปมองเจ้าของห้องที่นั่งอยู่ปลายเตียงของเขา“มานั่งตรงนี้ เราต้องคุยกัน” พบรักตบมือลงข้างๆที่ตัวเองนั่งอยู่“คุณพบพูดมาเลยค่ะ ยืนอยู่ตรงนี้ ติ๊บก็ได้ยิน”“ถ้าไม่มานั่งดีๆ ผมจะเดินไปอุ้ม”คำขู่ด้วยน้ำเสียงราบเรียบทำให้ใบหน้างามงอง้ำ พลอยชมพูพ่นลมหายใจออกมาพรืดใหญ่ ก่อนจะยอมเดินไปนั่งข้างเขา ซึ่งหญิงสาวทิ้งระยะห่างพองาม พบรักเองก็ไม่ได้คะยั้นคะยอให้เธอมานั่งชิดตัวติดกัน“กระติ๊บอยากให้ผมรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นยังไง” พบรักเอ่ยถามตรงๆไม่อ้อมค้อม คนที่ต้องตอบคำถามอึ้งไปไม่เป็น รับผิดชอบอย่างไรงั้นหรือ แต่งงานคงไม่ใช่คำตอบที่ดีเท่าไรนัก เพราะหากชีวิตคู่ของเธอเริ่มต้นจากการเสียตัวเพราะความเมา มันก็คงจบไม่สวยเท่าไรหรอกมั้ง เธอกับเขายังรู้จักกันไม่ดีพอ ยังไม่มากพอที่จะใช้ชีวิตร่วมกัน“อย่าเพิ่งปฏิเสธความรับผิดชอบจากผม เราค่อยๆเรียนรู้กันไปก่อนได้ไหม”พลอยชมพูเ

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 32

    เพลิงตะวันจับตามองน้องสาวตั้งแต่เธอเดินออกจากประตูบ้านมา กระทั่งเดินมานั่งที่เก้าอี้ซึ่งอยู่ในซุ้มไม้ที่เขากับภรรยานั่งอยู่ก่อนแล้ว“ช้า!” คนใจร้อนและหัวร้อนง่ายว่าน้อง แล้วมองอย่างจับพิรุธ“ติ๊บเป็นผู้หญิงนะพี่เพลิง จะให้วิ่งผ่านน้ำหรือไงเล่า มันก็ต้องให้เวลากันหน่อยสิคะ” พลอยชมพูว่าแล้วทำปากยื่นให้พี่ชาย“น้ำฝนไม่เห็นอาบนานเหมือนติ๊บเลย” คนข้องใจยังคงหาเรื่องจับผิดน้องต่อ“ที่อาบไม่นานเพราะพี่เพลิงเข้าไปอาบด้วยหรือเปล่าคะ อาบไม่นาน เพราะทำอย่างอื่นด้วย” ถึงเธอจะเพิ่งเสียพรหมจรรย์มาเมื่อคืนนี้เอง แต่ก็ใช่ว่าจะไม่รู้อะไรเลย เรื่องแบบนี้ถึงไม่อยากรู้แต่ก็ได้รู้ เพราะทั้งเพื่อนฝูงคุยกัน ทั้งหนังทั้งละครมีฉากแบบนี้ออกเยอะแยะ และพลอยชมพูก็ฉลาดพอที่จะดึงน้องสาวเข้ามาจัดการพี่เพลิง“พี่ติ๊บ!” หยาดพิรุณอุทานเรียกพี่สาวด้วยน้ำเสียงตกใจ แล้วหันไปมองสามีด้วยสายตาดุ เพราะเขานั่นแหละไปจุกจิกวุ่นวายถามจับผิดพี่สาวเธออยู่ได้ พี่ติ๊บเลยสวนหมัดกลับมา แต่แทนที่หมัดนี้จะโดนเขา กลับมาฮุกเข้าใต้ลิ้นปี่เธอเสียนี่“ตื่นสายโด่งขนาดนี้ พี่พบเขายังจ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status