เกริ่น จุดเริ่มต้น
อึก อึก อึก เสียงลูกกระเดือกกลิ้งลงไปมาในยามที่มีของเหลวไหลลื่นลงไปในคอ ภาคิน หรือ คิน ลูกชายคนเล็กของเจ้าสัวพิบูรณ์ตระกูลอัครเดโชภัทร ทายาทหมื่นล้านของห้างช็อปปิ้งสุดหรูระดับประเทศ ชายตัวโตร่างกายกำยำบึกบึน สูงโปร่ง 190 เซนติเมตร หน้าตาหล่อเหลาเอาการ กำลังนั่งกระดกดื่มน้ำสีอำพันที่ไม่ว่าจะหมดไปแล้วกี่ขวดต่อกี่ขวดก็ยังไม่พอ “ คินพอเถอะนะ คินกินเยอะไปแล้ว รู้ไหมว่ามันไม่ดีต่อสุขภาพ “ เสียงหญิงสาวนางหนึ่งมีนามว่าเบล หรือ เฌอเบลล์เอ่ยบอกเพื่อนชายในขณะที่เพื่อนของเธอยังคงเอาแต่นั่งกระดกดื่มน้ำสีอำพันไม่หยุด ส่งผลให้บริเวณโดยรอบมีแต่ขวดเหล้าขวดเบียร์วางเกลื่อนอยู่เต็มไปหมด หลังจากที่เมื่อช่วงหัวค่ำเธออาบน้ำแต่งตัวเตรียมที่จะเข้านอน อยู่ๆก็มีคนมาแคะประตูห้องเรียก มันจึงทำให้เธอต้องเปิดออกดู และมันก็ปรากฏเป็นชายร่างสูงนั่นก็คือภาคินเพื่อนในกลุ่มหรือในห้องของเธอนั่นเอง ในมือถือถุงเหล้าเบียร์มากมายมาด้วย มันจึงทำให้เธอต้องเชิญให้เพื่อนอย่างเขาคนนี้เข้ามา ไม่รู้หรอกว่าเพื่อนเป็นอะไรแต่ดูจากสภาพสีหน้าท่าทางบ่งบอกว่าไม่ ok “ เหอะ ปล่อยให้กูกินเถอะเบลกูอยากกิน อยากกินให้แม่งลืมเรื่องบ้าๆนี่ ทำไมวะ ทำไม กูมันไม่ดีตรงไหนทำไมเมลถึงไม่เลือกกู ห๊ะ กูมันไม่ดีตรงไหน “ ภาคินพูดไปก็กระดกแก้วเหล้าไป วันนี้เขาตั้งใจที่จะไปรับเพื่อนสาวอีกคนอย่างคาราเมลเพื่อไปฉลองงานวันเกิดของตัวเขาเอง แต่นอกจากไปแล้วจะไม่เจอเธอคนนั้นยังส่งข้อความมาบอกว่าเธออยู่กับแฟน มันจึงทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดมากเหลือเกิน ทั้งๆที่เขาก็ตามจีบเธอมาตั้งนานแต่นอกจากเธอจะไม่รักไม่รู้สึกอะไรแล้ว เธอยังให้สถานะเขาได้แค่เพื่อน มันทำให้เขารู้สึกเสียใจจริงๆ เขาอุตส่าห์ดูแลเธอดีแทบตาย สุดท้ายก็เป็นได้แค่เพื่อนชายคนหนึ่ง “ ไม่ใช่แบบนั้นนะคิน ไม่ใช่ว่าคินไม่ดีแต่เมลมันมีคนรักของมันอยู่แล้ว คินก็รู้ว่ามันคิดกับคินแค่ อะ เอ่อ… เพื่อน “ ร่างบางทำการปลอบใจเพื่อนชายไม่ใช่ว่าคนตรงหน้าเป็นคนไม่ดีเขาเป็นเพื่อนที่ดีมาโดยตลอด ถึงแม้จะเป็นคนอารมณ์ร้อนเอาแต่ใจแต่เขาคนนี้ก็ดูแลทุกคนในกลุ่มได้เป็นอย่างดี ที่สำคัญเพื่อนสาวของเธออย่างคาราเมลก็มีคนที่รักคนที่ชอบอยู่แล้ว มันก็คงไม่แปลกอะไรที่เพื่อนสาวของเธอจะไม่ได้รู้สึกดีด้วย ต่างจากเธอที่ไม่ว่ายังไงเขาคนนี้ก็ไม่เคยมองมาเลย เขาก็ยังคงมองว่าเธอเป็นแค่เพื่อนอยู่ดี ถึงแม้ลึกๆในใจเธอจะคิดกับเขาเกินเลยมากกว่านั้น หรือที่เรียกง่ายๆก็คือเธอรักเขาเธอรักผู้ชายคนนี้ “ หึ แต่กูไม่อยากเป็นเพื่อนไง กูไม่อยากเป็นได้แค่เพื่อน อึก อึก โธ่เว้ย “ เพล้ง สิ้นประโยคคนตัวโตก็คว้าขวดเหล้าขึ้นมากระดกดื่มอีกครั้งก่อนที่มันจะหมดจนเหลือเพียงหยดสุดท้ายและพานปาเข้าใส่กำแพงอย่างจังตามฉบับคนอารมณ์ร้อน ส่งผลให้คนตัวเล็กสะดุ้งตัวลอย เธอรู้ว่าเขาเป็นคนอารมณ์ร้อนเธอรู้ว่าเขาก็เป็นคนที่เอาแต่ใจแต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะโมโหร้ายได้ถึงเพียงนี้ “ อ๊ะ คินพอเถอะ เลิกดื่มได้แล้วดูสภาพสิเนี่ยดูไม่ได้เลย ไป ไปนอนเดี๋ยวเบลพาไป สภาพแบบนี้คงขับรถกลับบ้านไม่ไหวแน่นอน “ จบประโยคร่างบางก็จัดการพยุงร่างของเพื่อนชายไปเข้าห้องพักอีกห้องที่มันอยู่ติดกับห้องนอนของเธอทันที เพราะสภาพของเพื่อนเธอตอนนี้เมาจนไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรแล้ว ถึงแม้คนตัวโตจะมีร่างกายที่หนักมากก็ตาม สองขาเรียวค่อยๆพยุงเพื่อนชายเดินเข้าไปในห้องอย่างทุลักทุเล เนื่องจากเขาคนนี้เป็นผู้ชายหนำซ้ำยังตัวหนักมาก มันจึงทำให้เธอทำอะไรค่อนข้างที่จะลำบาก อ๊ะ “ เมล คาราเมล มึงกลับมาฉลองวันเกิดกับกูใช่ปะ หึ ขอบใจนะขอบใจที่มึงเลือกกู งั้นวันนี้กูขอของขวัญจากมึงเลยได้ไหม เป็นของกูนะเมล เป็นของกูแล้วกูจะไม่มีวันทำให้มึงเสียใจ “ พูดจบคนตัวโตก็ทำการซุกไซร้ไปที่ซอกคอขาวเนียนของหญิงสาวที่เขาคิดว่าเป็นผู้หญิงที่เขาชอบ ก็หลังจากที่เฌอเบลล์พาเขาคนนี้เข้ามาในห้องเธอก็ปล่อยร่างของเขาลงสู่เตียงนอนทันที และนั่นก็ทำให้ภาคินดึงรั้งร่างกายของเธอลงมาด้วย เขาคิดว่าเธอเป็นคาราเมลผู้หญิงที่เขาแอบชอบ ก่อนที่จะขอของขวัญวันเกิดเพราะเขารอวันนี้มานานเหลือเกิน ของขวัญชิ้นนี้มันจะเป็นสิ่งที่เขาจะจดจำไปตลอดชีวิต ก่อนที่เฌอเบลล์จะเบิกตากว้างด้วยความตกใจเพราะเธอไม่ใช่ผู้หญิงคนนั้นเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เขากำลังพูดถึง เธอมันก็เป็นแค่เพื่อนสาวที่แอบรักเขาไม่ใช่เพื่อนสาวที่เขารัก “ ไม่นะ ไม่ใช่นะคิน นี่เบลไม่ใช่เมล คินมองดูดีๆ “ “ หึ มึงสวยมากเลยเมล มึงสวยที่สุดในใจกู คืนนี้กูจะทำให้มึงมีความสุขที่สุด “ อร้ายยยยย “ ไม่ ไม่นะ “ และสุดท้ายเฌอเบลล์ก็ไม่สามารถที่จะปฏิเสธอะไรได้ เพราะเธอมันก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึงจะไปสู้แรงของผู้ชายตัวโตได้ยังไง ถึงแม้เขาคนนี้จะเมาแต่เขาก็ยังได้ชื่อว่าเป็นผู้ชายที่มีร่างกายบึกใจบึน 🌷คุย🌷เป็นไงบ้างคะ เปิดเรื่องมาก็หน่วงเลยใช่ไหม รักคนที่เขาไม่รักมันเจ็บนะเธอ บอกเลยว่าเรื่องนี้ดราม่าน้ำตาแตกมากๆ ใครชอบแนวนี้อย่าลืมกดหัวใจ ❤️กดเข้าชั้น📚 ที่สำคัญกดติดตามนามปากกาด้วยนะคะ เพื่อที่จะได้ไม่พลาดทุกการอัพเดท เรื่องนี้เป็นเซตบริหารคนหล่อของหนุ่มๆทั้ง 5 บอกได้คำเดียวว่า ' หน่วงทุกคน ' อิอิ“ เออนี่พวกแกอยู่ๆฉันก็รู้สึกปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำเดี๋ยวมานะสงสัยว่าเมื่อเช้าจะกินข้าวเยอะไปหน่อยเหมือนจะท้องเสีย “ (คาราเมล)“ อ้าวจริงหรองั้นรีบไปเถอะ “ (เฌอเบลล์)“ ดูท่าคงจะหนักน่าดูเลยยัยเมลเอ้ย เอางี้ดีกว่าแกไปเข้าห้องน้ำเดี๋ยวฉันไปขอยากับคุณแม่ให้ ส่วนแกเฌอเบลล์นั่งอยู่ตรงนี้แป๊บนึงนะฉันไปเอายาให้ยัยเมลก่อน เกิดถ้าไม่หายต้องไปโรงพยาบาลทีนี้ละงานเข้าเลย “ สองสาวทำการแบ่งหน้าที่กันเป็นอย่างดีหลังจากที่ได้รับข้อความคาราเมลทำทีเป็นแกล้งปวดท้องเพื่อที่เธอจะได้ไปเข้าห้องน้ำ ส่วนข้าวหอมก็ทำทีเป็นว่าไปเอายาให้เพื่อนสาวเพื่อที่จะได้หายปวด ตอนนี้พวกเธอต้องการให้เฌอเบลล์อยู่คนเดียว“ ให้เราไปด้วยไหม ““ ไม่เป็นไรแกนั่งพักผ่อนไปเถอะยังไม่ค่อยหายดีไม่อยากให้เดินเยอะ ไปยัยเมลรีบไปเข้าห้องน้ำซะเดี๋ยวขี้จะแตกซะก่อน “ และสองสาวก็เดินหายเข้าไปในบ้านทิ้งให้เฌอเบลล์นั่งอยู่ที่ริมศาลาคนเดียว ท่ามกลางบรรยากาศเย็นสดชื่นลมพัดสบาย ก่อนที่จะมีใครอีกคนย่างก้าวเข้ามา “ ทำไมไปไวจังเลยล่ะข้าว… คะ คิน “ และใช่คนที่เดินเข้ามาใหม่ไม่ใช่ข้าวหอมอย่างที่เฌอเบลล์เข้าใจเพราะเขาคนนั้นก็คือภาคิน ทุกสิ่งทุกอย่างม
เช้าวันใหม่ เช้าบรรยากาศที่สดชื่นแจ่มใสวันนี้ภาคินตื่นแต่เช้าเพื่อไปร้านดอกไม้เขาอยากไปซื้อดอกไม้ให้เฌอเบลล์หลังจากที่นอนคิดทั้งคืนว่าจะทำยังไงจะง้อเธอยังไง ซึ่งข้างกายก็มีอีก 4 หนุ่มหล่อตามไปด้วย “ ไอ้เหี้ยคินมึงจะลากพวกกูมาทำเหี้ยอะไรแต่เช้าวะเนี่ย ง่วงก็ง่วงชิบหาย “ (ชีวิน) “ เออนั่นดิแม่ง กูยังไม่หายง่วงเลยเมื่อคืนกว่าจะได้นอนพอแปลกที่เข้าหน่อยกูก็นอนไม่หลับ “ (โรม) เสียงสองหนุ่มชีวินและโรมเอ่ยพูดในขณะที่มือก็ยังคงยี้หูยี้ตาเพราะตอนนี้ถือได้ว่ามันเช้ามากๆและพวกเขาก็ยังง่วงอยู่ แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมเพื่อนชายอย่างภาคินลากพวกเขามาตลาดแบบนี้ ทั้งๆที่ไม่ได้ไปเรียนทั้งๆที่ว่ามาพักผ่อนแต่นอกจากจะไม่ได้นอนหลับแบบสบายแล้วยังต้องมาระหกระเหินท่ามกลางผู้คนมากมายอีก ต่างจากพี่น้องฝาแฝดคิริวคิรันที่มักจะตื่นเช้าเป็นเรื่องปกติ “ ไอ้เหี้ยพวกนี้นี่แม่ง มึงไม่เคยได้ยินหรอคนเดียวหัวหาย 2 คนเพื่อตาย 4 คนรอดสบาย เพราะฉะนั้นกูไปไหนพวกมึงก็ต้องไปด้วย เกิดถ้ากูเจอพี่ชายเฌอเบลล์ขึ้นมาแล้วมันทำร้ายกูอีกรอบทีนี้กูตายจริงๆแน่ “ “ ควาย แต่ก็ไม่เห็นจำเป็นที่จะต้องลากพวกกูมาเลยนี่ ไอ้ริวไอ้รันมันก็ตื่นเช
“ ยัยเบลฉันขอโทษนะสำหรับเรื่องทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา ฉันไม่รู้ว่าแกชอบภาคินถ้าฉันรู้ฉันคงม่เอ่ยปากว่าจะคบกับนายนั่นแบบนี้ “ (คาราเมล)เสียงคาราเมลเอ่ยขอโทษเฌอเบลล์ในขณะที่พวกเธอกำลังเตรียมตัวนอน ก็หลังจากที่พวกหนุ่มๆพาภาคินไปโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้วพวกเธอก็อยู่ที่บ้านของเพื่อนสาวต่อเพราะพวกเธอมีเรื่องอยากจะคุยกับเพื่อนอีกมากมาย เธอรู้สึกผิดรู้สึกผิดจริงๆที่เป็นต้นเหตุของเรื่องราวที่เกิดขึ้น ถ้าเธอรู้ว่าเพื่อนคนนี้ชอบภาคินเธอก็คงจะไม่คิดแผนมั่วซั่วเธอก็แค่อยากทำให้ภากรหึงโดยการไปคบกับน้องชายของเขานั่นก็คือภาคิน แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นการทำร้ายจิตใจของเพื่อนเธอแบบนี้ พอนึกมาถึงตรงนี้แล้วมันก็ทำให้เธอรู้สึกผิดขึ้นมาอีก “ อย่าโทษตัวเองสิเมลมันไม่ใช่ความผิดของเธอเลย ทุกสิ่งทุกอย่างฟ้าได้กำหนดและลิขิตเอาไว้หมดแล้ว คนไม่ใช่คู่กันต่อให้พยายามยังไงมันก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดี ซึ่ง ณ ตอนนี้เราไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว “ เฌอเบลล์พูดด้วยความแน่วแน่เธอไม่ได้คิดถือโทษและโกรธอะไรคาราเมลเลย เพราะรู้อยู่แล้วว่าเพื่อนสาวไม่ได้ชอบภาคินตั้งแต่ทีแรก คนที่เพื่อนชอบนั่นก็คือภากรพี่ชายของภาคินอีกทีแต่เหตุที่คาราเ
ตอนที่ 33 ไม่เปลี่ยนใจ “ พ่อคะแม่คะเบลขอโทษนะคะ คุณป้าที่เพทายเบลขอโทษนะคะที่ทำให้เรื่องทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ “ เสียงเฌอเบลล์เอ่ยขอโทษผู้หลักผู้ใหญ่ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ของเธอหรือแม้แต่พ่อแม่ของเพทาย เธอรู้สึกเกรงใจที่อยู่ๆก็มาเกิดเหตุการณ์แบบนี้ภายในจิตใจมันรู้สึกเริ่มที่จะไม่โอเค “ ไม่เป็นไรหรอกลูกพ่อกับแม่ไม่ได้โกรธเรื่องมันแล้วก็ให้แล้วกันไป ปัจจุบันมาเริ่มต้นใหม่ก็พอ “ (มาริสา) “ พ่อไม่คิดโกรธลูกเลยนะเฌอเบลล์ ที่สำคัญพ่อได้ซัดหน้ามันไปแค่นี้ก็ถือว่าคุ้มแล้ว “ (บุรินทร์) “ ใช่ลูกอย่าไปคิดอะไรมากเลยนะ เอาล่ะเรามาคุยเรื่องงานกันต่อดีกว่านะ “(พัชรี) จบประโยคของผู้เป็นพ่อเป็นแม่เฌอเบลล์ก็รู้สึกโล่งใจเพราะอย่างน้อยพวกท่านไม่ได้คิดถือโทษและโกรธอะไรเธอเลย หนำซ้ำพ่อของเธอยังปกป้องเธอได้เป็นอย่างดี จนกระทั่งมาถึงคำพูดของพัชรีผู้เป็นแม่ของเพทายและมีศักดิ์เป็นป้าของเธอ ความรู้สึกตอนนี้เธอละอายแก่ใจมากเหลือเกินแค่ก่อนหน้านี้ก็รู้สึกเกรงใจนี่ยังมาเกิดเหตุการณ์แบบเมื่อกี้นี้อีก “ อะ เอ่อ คือว่าเบล “ “ มีอะไรหรือเปล่าลูก “ (พัชรี) “ คุณป้าคะ เบล เบลคิดว่าเบลไม่คู่ควรกับพี่เพทาย
“ พูดจบแล้วใช่ไหม ถ้าพูดจบแล้วคินก็กลับไปเถอะ “ “ หมายความว่าไง “ “ ก็หมายความว่าคินกลับไปเถอะเรื่องทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมาเบลลืมมันไปหมดแล้ว มันหายออกไปจากความทรงจำของเบลตั้งนานแล้ว “ “ รวมถึงเรื่องความสัมพันธ์ของเราด้วยงั้นหรอ “ “ ใช่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรเบลก็ลืมมันไปหมดแล้ว จะเหลือไว้ก็แต่ความทรงจำระหว่างเพื่อน “ หญิงสาวพูดอย่างตัดบทเพราะเธออยากแสดงให้เขาเห็นว่าเธอไม่เหลือเยื่อใยอะไรอะไรอีกแล้ว ก่อนหน้านี้เขายังไม่คิดถนอมน้ำใจเธอเลยแล้วทำไมเธอจะต้องแคร์เขาด้วยและประโยคนั้นก็ทำให้ภาคินน้ำตาตกในจากที่ตอนแรกร่างกายก็บอบช้ำจนทำให้ยืนแทบไม่อยู่ แต่ ณ บัดนี้เขาแทบจะทรุดลงไปกับพื้น เมื่อเธอบอกว่าลืมมันไปหมดแล้วทั้งๆที่เธอรักเขาทั้งๆที่เธอบอกว่าเธอรักเขาแล้วทำไมเธอถึงตัดความสัมพันธ์กับเขาแบบนี้“ เพื่อนเหรอ ทั้งๆที่กูกับมึงเป็นมากกว่าเพื่อนเนี่ยนะ “ “ เรื่องบางเรื่องอะไรที่ควรลืมได้ก็ควรจะลืมถ้าเรื่องนั้นมันทำให้เราเจ็บ ที่ผ่านมาเบลคิดว่าเบลเจ็บมามากพอสมควรแล้วและมันก็ควรจะจบสักที หลังจากนี้เบลก็อยากจะมีความสุขกับคนที่รักเบลบ้างก็เท่านั้น “ “ นี่ไงกูรักมึงไงเฌอเบลล์ได้ยินไหมว่าก
“ นะ นี่มัน หยุด พี่บาสเบลบอกให้หยุด หยุดเดี๋ยวนี้ “ (เฌอเบลล์) “ เกิดอะไรกันขึ้นลูกๆ ว้ายตายแล้ว นี่มันอะไรกัน หยุดหยุดเดี๋ยวนี้ ตาบาสแม่บอกให้หยุด “ เสียงอันทรงพลังของผู้เป็นมารดาที่แวดใส่คนเป็นลูกชายจนทำให้บาสได้สติ ก่อนที่เขาจะหยุดทุกการกระทำต่างฝ่ายต่างแยกออกจากกัน “ นี่มันเกิดเรื่องอะไรกันตาบาสจะบอกแม่ได้หรือยัง “ (มาริสา) “ ก็ไอ้นี่ไง ไอ้เหี้ยนี่ที่มันทำร้ายยัยเบลไง มันมาบุกบ้านเราถึงที่จะไม่ให้ผมชกมันได้ยังไง กล้าทำน้องสาวกูแล้วยังจะมีหน้ามาเหยียบถึงถิ่นกูอีก “ (บาส) “ สวัสดีครับคุณน้าที่ผมมาผมตั้งใจจะมาขอโทษเฌอเบลล์ไม่ได้มีเจตนาไปเป็นอย่างอื่น ผมกราบขอโทษคุณน้าคุณอาที่กระทำแบบนั้นกับเฌอเบลล์ผมขอโทษจากใจจริงๆ “ ภาคินไม่ได้สนใจในคำพูดของบาสว่าเขาจะฟ้องแม่เช่นไรสิ่งสำคัญที่สุดก็คือเขาตั้งใจจะมาขอโทษเฌอเบลล์และคนเป็นพ่อเป็นแม่ของเธอ เขารู้ดีว่าพวกท่านรักลูกสาวมากแค่ไหนการที่เขามากระทำแบบนี้เป็นใครก็ต้องโกรธ ซึ่งพอมาริสาได้ยินเธอก็น้อมรับด้วยความเต็มใจถึงแม้จะโกรธแต่ก็ไม่ถึงกับเกลียด กลับกันชายสูงวัยผู้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นพ่อนอกจากเขาจะไม่พอใจแล้วเขายังจะเกลียดขี้หน้าอีก