Share

บทที่ 13

“ของเหล่านี้ปกติล้วนเป็นคุณที่คอยดูแล หลินซีจะไปหาเจอได้ไงกัน?”

เหอะ นี่คือรักหลินซีมากสินะ ไม่อยากให้คนที่เขาหลงรักต้องทำงานรับใช้คน ดังนั้นจึงจะให้ตัวเองกลับไปรับใช้ชายหญิงคู่นั้นใช่ไหมล่ะ?

เธอไม่อยากกลับไปเห็นฉากที่หลินซีนอนอยู่บนเตียงของตัวเองอีกต่อไป!

“หาไม่เจอก็เปลี่ยนเส้นใหม่ไปค่ะ!”

จ้าวซีซีพูดจบก็ตัดสายไป หัวใจเต้นเร็วขึ้น เธอเองก็คิดไม่ถึงว่าจะมีวันที่สามารถตัดสายฮั่วหานฮุ่ยไปได้เช่นกัน

ความรู้สึกแบบนี้ อันที่จริงมันก็ค่อนข้างดีเลยทีเดียว

อีกฝั่งของโทรศัพท์ สาวใช้พูดอย่างระมัดระวังว่า “คุณชายคะ คุณจะเปลี่ยนเนกไทไหมคะ?”

ฮั่วหานฮุ่ยหันตัวไปที่ห้องแต่งตัว ผลที่ได้คือเขาหาเนกไทเส้นนั้นเจอในลิ้นชักที่สอง เมื่อกี้เขาหาอยู่ตั้งนานก็หาไม่เจอ ผีบังตาจริง ๆ เลย!

เมื่อคืนคนของเขาได้ตามเฮลิคอปเตอร์นั้นไปสักพักแล้วคนก็หายไป ไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้วจ้าวซีซีโดนรับไปที่ไหน

ความรู้สึกที่สูญเสียการควบคุมแบบนี้ ทำให้เขาหงุดหงิดขึ้นมาเล็กน้อย

ฮั่วหานฮุ่ยเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็มายังร้านอาหาร และมองดูอาหารเช้าสไตล์ตะวันตกอยู่ครู่หนึ่ง หลังจากชิมเสร็จแล้ว ก็ขมวดคิ้วแล้ววางมีดกับส้อมลงทันที “ไม่อร่อย!”

พ่อบ้านประหม่าเล็กน้อย “คุณชายครับ นี่เป็นสิ่งที่คุณหลินซีบอกเอาไว้เป็นพิเศษเมื่อวานก่อนออกเดินทาง โดยบอกเอาไว้ว่าคุณชอบกินอันนี้มากที่สุดครับ”

แต่พ่อบ้านก็สงสัยอยู่ในใจเกี่ยวกับคำพูดของหลินซี ที่จริงแล้วสามปีมานี้คุณชายล้วนกินแต่อาหารที่จ้าวซีซีหญิงทำเท่านั้น ซึ่งล้วนเป็นอาหารเช้าสไตล์จีนทั้งหมด

เขายังรู้สึกว่าคุณหลินจะสามารถอาศัยอยู่ที่นี่ต่อไปได้ และจะกลายเป็นคุณนายฮั่วในอนาคต แต่ผลคือคุณชายกลับให้คนไปส่งคุณหลินออกไปจากที่นี่จริง ๆ

ฮั่วหานฮุ่ยโยนมีดกับส้อมลง “ฉันไม่ชอบกินอันนี้”

เขาเหลือบมองที่นั่งข้าง ๆ ที่ว่างอยู่ เมื่อก่อนรู้สึกเบื่อเมื่อเห็นจ้าวซีซี แต่ตอนนี้คาดไม่ถึงว่าจะไม่ชินขึ้นมาเล็กน้อย

ช่างพิลึกเสียจริง!

——

จ้าวซีซีลูบท้องที่ร้องจ๊อก ๆ อยู่ เธอจึงลุกขึ้นล้างหน้าแปรงฟันเพื่อตื่นนอน เธอพบว่าป้าสะใภ้ใหญ่ยังนอนหลับอยู่ เธอจึงออกไปจากห้องชุดเพรสซิเดนเชียลสวีทอย่างเงียบ ๆ

พี่ใหญ่นอนอยู่ห้องติดกัน เธอเองก็ไม่รู้และคาดว่าเขาอาจจะยังไม่ตื่นเช่นกัน

จ้าวซีซีเจอร้านอาหารเช้าที่อยู่ใกล้ ๆ เธอจึงถ่ายรูปโพสต์ลงหน้าฟีดไทม์ไลน์อย่างอารมณ์ดี [เช้าวันใหม่ ก้าวไปข้างหน้า อย่าหันหลังกลับ!]

ในไม่ช้า คุณย่าฮั่วก็กดไลก์ให้กับวีแชทของเธอ ก่อนจะโทรมาหาทันที “ซีซีลูก ตอนเย็นถ้าหนูว่างก็มากินข้าวที่นี่นะ ย่าไม่ได้เจอหนูนานมากแล้ว”

จ้าวซีซีคิดถึงเรื่องหย่าช้าเร็วก็ต้องบอกคุณย่าอยู่ดี เธอจึงตอบตกลง “ค่ะ”

หลังจากกินอาหารเช้าเสร็จแล้ว เธอก็ถือกล่องอาหารเช้าห่อกลับไปยังโรงแรม

เป็นผลให้ชายหนุ่มข้าง ๆ ที่ออกมาจากลิฟต์ตรงฝั่งนั้น เห็นจ้าวซีซีเข้าพอดี เขาจึงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาถ่ายแผ่นหลังของเธอเอาไว้หนึ่งรูป แล้วรีบส่งไปให้ฮั่วหานฮุ่ยทันที [ท่านฮั่ว คุณมาเปิดห้องที่โรงแรมกับภรรยาของคุณแล้วเหรอครับ?]

ในเวลานี้ ฮั่วหานฮุ่ยกำลังนั่งอยู่บนรถหรูเพื่อไปทำงาน ท้องของเขาว่างจนทำให้อารมณ์หงุดหงิด

เขาหรี่ตามองไปที่รูปถ่ายบนโทรศัพท์มือถือ และพบว่าจ้าวซีซีผู้หญิงคนนั้นอยู่ในโรงแรม หรือว่าเมื่อคืนเธอจะถูกครอบครัวถัดไปมารับไปเปิดห้องที่โรงแรมจริง ๆ?

นี่มันหมายความว่าจ้าวซีซีเล่นชู้กับชายอื่นตั้งนานแล้วอย่างนั้นเหรอ?

สีหน้าของฮั่วหานฮุ่ยดูแย่มาก เขาจินตนาการไม่ออกถึงฉากที่จ้าวซีซีขลุกกันอยู่บนเตียงกับผู้ชายคนนั้น ราวกับมีไฟแผดเผาออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ

เขาจับพลัดจับผลูกดเข้าไปในหน้าฟีดไทม์ไลน์ของจ้าวซีซี และเห็นโพสต์ที่เธอโพสต์ลงบนหน้าฟีดไทม์ไลน์เมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว [เช้าวันใหม่ ก้าวไปข้างหน้า อย่าหันหลังกลับ!]

เหอะ ที่แท้ก็คือเจอครอบครัวถัดไปเข้าแล้ว!

ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้น และมองไปที่ผู้ช่วยหลี่ “หยุดจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้โรงพยาบาลนั้นซะ”

ผู้ช่วยหลี่กล่าวด้วยความประหลาดใจ “คุณชาย หยุดจ่ายค่ารักษาพยาบาลของคุณลุงของคุณนายน้อย เพื่อต้องการบังคับให้คุณนายน้อยกลับมาเหรอครับ?”

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status