บทที่ 306

"คุณแน่ใจ?"

"ใช่"

ฮั่วหานฮุยคลายมือออกทันที และเฝ้าดูร่างกายของเธอเริ่มเคลื่อนไหวในแนวทแยงมุม จากนั้นจ้าวซีซีก็คว้าตัวของฮั่วหานฮุยเอาไว้เพื่อทำให้ตัวเองมั่นคง เพราะตอนนี้เธอจะล้มไม่ได้!

"จ้าวซีซี คุณปล่อยมือ!"

เมื่อได้ยินเสียงกัดฟันกรอดๆ ดังแว่วมา จ้าวซีซีก็เงยหน้าขึ้นมองและพบว่าตัวเองคว้าเนกไทของเขาเอาไว้ ใบหน้าของเขาถูกดึงจนแดงก่ำ และก็ดูน่าอนาถอยู่เล็กน้อย

มีรอยยิ้มปรากฏในดวงตาของจ้าวซีซี เธอตั้งใจแกล้งทำเป็นเมาและไม่ยอมคลายมือออก "ไอ้หยา ฉันเวียนหัวไปหมดแล้ว ฉันยืนไม่ไหวจะล้มลงแล้วนะ"

ฮั่วหานฮุยแทบจะหายใจไม่ออก เขาเอื้อมมือออกมาและกอดจ้าวซีซีเอาไว้ในอ้อมแขน "จ้าวซีซี คุณคิดที่จะฆ่าสามีของตัวเองหรือไง?"

ตอนนี้เขาถูกรัดเกือบจะตายอยู่แล้ว

จ้าวซีซีถูกเขาโอบเอาไว้ในอ้อมแขน จนใบหน้าแนบชิดกับหน้าอกของเขาโดยตรง เธอเกือบจะสัมผัสได้ถึงความร้อนที่มาจากร่างกายของเขาผ่านเสื้อเชิ้ตบางๆ นั้น และยังสามารถได้ยินเสียงหัวใจของเขาที่เต้นแรงจากหน้าอกของเขาได้

เธอตกตะลึงอยู่กับที่

ทำไมฮั่วหานฮุยถึงได้เข้ามากอดเธอเอาไว้แน่นขนาดนี้?

จ้าวซีซีรู้สึกราวกับว่าเธอหายใจไม่ออก เธอรีบผลักชายที่อยู่ข้า