แชร์

15 - ศึกชิงน้องทีม

ผู้เขียน: โอชิม่อน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-17 14:38:46

ศึกชิงน้องทีม

"อะไรนะครับ!...คุณแม่จะขอน้องทีมมาเลี้ยงที่บ้าน" หมอโปรดเอ่ยถามมารดา เมื่อนฤมลบอกว่าจะขอน้องทีมมาอยู่ด้วย

"อืม...ก็แม่เหงานี้น่า..." นฤมลเอ่ยเสียงอ้อน

"น้องทีมไม่ใช่ของเล่นนะครับคุณแม่" หมอโปรดบอกออกไป "อะไรกัน อยู่ๆก็อยากได้ลูกเขาไปเลี้ยง"

"ไม่ดีเหรอ!...ลูกจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก ที่ต้องไปส่งน้องทีมที ส่งหนูปิ่นที" นฤมลให้เหตุผล

"แต่นั้น...ลูกผมนะครับคุณแม่" หมอโปรดย้ำอีกที

"แต่ก็เป็นหลานของแม่เหมือนกันน่ะ" นฤมลก็ไม่ยอมแพ้

"ลูกก็ดูแลหนูปิ่นไปสิ!!!...พอหนูปิ่นเรียนจบลูกก็ปั้มเอาอีกสักคนสิ" นฤมลเอ่ยตอบอย่างลอยหน้าลอยตา เพราะอยากจะดูเชิงลูกชาวเธอ

"คุณแม่ครับ...!"

"อะไรของแม่เขาน่ะ อยู่ๆก็มาแย่งลูกเขาไป"

"ไม่รู้แหล่ะ! เอาตามที่แม่บอก ส่วนเรื่องเรียน ของน้องทีมแม่จะจัดการเอง ลูกแค่ดูแลในส่วนของหนูปิ่นก็พอ ไม่ดีหรือไง? ที่เเม่เปิดโอกาสให้ลูกได้อยู่ ศึกษาดูใจกันสองคนอ่ะ"

"..." หมอโปรดเงียบทันที เมื่อมารดาเอ่ยเเบบนี้

"ปิ่นว่าเรื่องนี้...เราถามความเห็นจากน้องทีมก่อนดีกว่าไหมค่ะ?" ปิ่นลดาพูดขึ้นบ้าง เมื่อเห็นศึกชิงน้องทีมเกิดขึ้น ระหว่างสองแม่ลูก

"ก็ดีเหมือนกัน..."เสียงทุ่มเอ่ยรับ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • บังเอิญรัก เมียแต่ง   32 - บทส่งท้าย(The End)

    บทส่งท้าย(The End)มือหนาจับแก่นกายยักษ์ชักรูดสองสามครั้ง แล้วทำมาจ่อยังรูทางรักของหญิงสาว ที่ยังนอนหอบหายใจเหนื่อยสวบ!ร่างหนาดันแก่นกายลงทีเดียวจนมิดลำ"อื้อ..../อ่าห์..."เอวหนากดสะโพกแช่ไว้อยู่พักหนึ่ง ก่อนจะเริ่มเอ่ยปากถามคนร่างบาง"เป็นยังไงบ้างครับ...อ่าห์แน่นเหมือนเดิมเลย""พี่หมอขยับเถอะค่ะ...ปิ่นอึดอัด" เสียงหวานเอ่ยบอกออกไป"ได้เลยครับ...เมียจ๋า"ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!เอวหนาขยับสะโพกทันที จากเริ่มต้นจังหวะที่เนิบนาบ และเเรงขึ้นเรื่อยๆ จนร่างบางโยกคลอนไปตามจังหวะ"พี่หมอ...บะ เบาหน่อยค่ะ ปิ่นจุก" ปิ่นลดาเอ่ยบอกคนบนร่าง ที่ตอนนี้ซอยสะโพกไม่ยอมผ่อนแรง"ใกล้แล้วครับที่รัก...จะแตกแล้ว" เอ่ยบอก พร้อมกับรีบเร่งจังหวะขึ้นอีกตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!"อ้ายยย/อ้าสสส" สองเสียงประสานกันอย่างสุขสมอารมณ์หมายสามเดือนต่อมาตอนนี้ปิ่นลดาท้องโตได้หกเดือนแล้ว และวันนี้ยังเป็นวันเกิดของปิ่นลดา และเป็นวันครบรอบ ที่หมอโปรดเคยบอกไว้กับปิ่นลดา"สุขสันต์วันเกิด อายุครบ 21 ปี และเป็นวันครบรอบสามปีของเราด้วยนะครับ" เสียงเอ่ยกระซิบที่ข้างหู ของเช้าวันใหม่ที่ปิ่นลดาลืมตาขึ้นมา"ขอบคุณนะค่ะ...อวยพรปิ่นเป็นคนแรกเ

  • บังเอิญรัก เมียแต่ง   31 - ของจริงแล้วนะ (NC นิดหน่อย)

    ของจริงแล้วนะ (NC นิดหน่อย)"ไอ้หมอ!...มันก็มีลูกไปแล้ว เมื่อไหร่?มึงจะมีเหมือนมันว่ะไอ้ธัน" คิมหันต์เอ่ยถามธันวาขึ้น เมื่อทั้งสองนั่งดื่มอยู่ในผับของคิมหันต์"กูก็อยากมีน่ะ...อยากสร้างครอบครัวด้วย...แต่ปริมขอเวลาว่ะ บอกว่า อยากจะขอใช้ชีวิตวัยรุ่นก่อนให้คุ้มก่อนสักปีสองปี...แล้วอีกอย่างเธอก็ให้เกียรติพี่ชายของเธอทั้งสองมีครอบครัวก่อน ปริมจึงค่อยมี กูเลยไม่รู้ต้องทำยังไง ก็ต้องตามใจเมียไหมว่ะ" ธันวาเอ่ยตอบถึงเหตุผล"แหว่ะ!!!...กูล่ะเบื่ิอพวกมีเมีย...ทำไมมึงไม่ลองใช้วิธีแบบไอ้หมอดูว่ะ...มัดมือชกไปเลย ถ้าน้องปริมท้องกูว่าทุกอย่างก็คงจะง่ายขึ้น" คิมหันต์เอ่ยบอกออกไป"จะใช้ยังไงได้ว่ะ เธอดันมารู้ทันแผนกูทุกอย่าง แถมตอนนี้ยังแอบไปฉีดยาคุมมาอีกแล้วด้วย" ธันวาบอกถึงเหตุผลที่แฟนสาวทำ"มึงเจองานหยาบเข้าแล้วล่ะไอ้ธัน...ฮ่า ฮ่า ฮ่า" คิมหันต์ขำหัวเราะเยาะทันที"มึงก็หัวเราะเยาะว่าแต่กู...ว่าแต่มึงเถอะ! เมื่อไหร่?จะมีแฟนสักทีล่ะ ไอ้คุณคิม..." ธันวาสวนกลับคิมหันต์ทันที"ไม่อ่ะ...กูก็อยากใช้ชีวิต...แบบอิสระเหมือนที่เมียมึงพูดนั้นแหล่ะ!!...จะเอากับใครก็ได้ ไม่ต้องไปแคร์ความรู้สึกใครด้วย" คิมหันต์เอ่ยบ

  • บังเอิญรัก เมียแต่ง   30 - ซ้อมฮันนีมูน

    ซ้อมฮันนีมูน"พี่หมอค่ะ!" เสียงหวานเอ่ยเรียกสามีของเธอ ที่ตอนนี้สวมกอดเธอไว้จากทางด้านหลัง ไม่ยอมปล่อยเลย เมื่อทั้งคู่เข้ามาถึงที่บ้านพักริมทะเล"ครับ...ว่าไงที่รัก" เสียงนุ่มของหมอโปรดขานรับ"พี่หมอคิดยังไง!...ถึงพาปิ่นมาเที่ยวที่นี่ล่ะคะ""พี่พามาซ้อมฮันนีมูนไว้ก่อนครับ...แล้วก็อยากพาปิ่นกับลูกมาพักผ่อนด้วย""ซ้อมฮันนีมูน?" ปิ่นลดาเลิกคิ้ว"ครับ!...ก็ในเมื่อปิ่นยืนยันว่าจะไม่จัดงานแต่ง พี่ก็เลยต้องพามาซ้อมฮันนีมูนไว้ครับ""ไม่ต้องซ้อมก็ได้มั้งค่ะ มาถึงขนาดนี้แล้ว" ปิ่นลดาเอ่ยแซวขึ้นมา พร้อมกับจับมือของหมอโปรดลูบที่ท้องของเธอ"ครับ...วันนี้ปิ่นอยากออกไปที่ไหนทำอะไร พี่ตามใจเลยครับ ถือว่าฉลองวันเรียนจบ แล้วก็ฉลองแด่ครอบครัวของเรา" หมอโปรดเอ่ยขึ้น เมื่อหลังจากที่กลับมาจากมหาวิทยาลัย ก็พาปิ่นลดามาเที่ยวพักผ่อนทันทีตอนแรกปิ่นลดากับหมอโปรดตั้งใจจะพาน้องทีมมาด้วย แต่รายนั้นเมื่อรู้ว่าปิ่นลดากำลังท้อง ก็ไม่ยอมเข้าใกล้เธออีกเลย"แค่นี้...ปิ่นก็ดีใจมากแล้วค่ะ" ปิ่นลดาเอ่ยตอบ "ปิ่นขอบคุณพี่หมอมากๆเลยนะค่ะ...ที่ทำให้ปิ่นรู้สึกว่า...ปิ่นเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดเลย""พี่ก็ต้องขอบคุณปิ่นเหมือนก

  • บังเอิญรัก เมียแต่ง   29 - รูปครอบครัว

    รูปครอบครัวหนึ่งเดือนต่อมาวันนี้เป็นวันที่ปิ่นลดาจบการศึกษาอย่างเป็นทางการแล้ว หญิงสาวสวมชุดนักศึกษา ที่ตอนนี้เริ่มฟิตกับร่างกายที่เธอเริ่มอวบขึ้น พร้อมกับสวมชุดครุยทับ"ทำไมชุดนักศึกษารัดจัง พี่ถอดทิ้งดีไหมน่ะ...อึดอัดไหมครับ...พี่บอกให้ซื้อไซส์ใหม่ก็ไม่ยอม" หมอโปรดเอ่ยถามขึ้น เมื่อช่วยปิ่นลดาแต่งตัว แล้วตอนนี้ท้องเธอก็เริ่มออกมานิดหน่อยบ้างแล้ว"ซื้อทำไมค่ะ เปลืองเฉยๆ ใส่แค่วันนี้เดียวเดียวก็ถอดแล้วค่ะ""ครับ...พี่ตามใจปิ่นนะ ว่าแต่เดินให้ระมัดระวังหน่อยน่ะ ไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว รองเท้าใส่คู่นี้ไปก่อนครับ" เอ่ยบอกพร้อมกับก้มหยิบรองเท้าแตะมาวางไว้ให้ปิ่นลดาสวมใส่ก่อน"ค่า...ขอบคุณนะค่ะ""ไปครับ...พี่จะไปส่ง แล้วจะได้รีบไปรับน้องทีมไปถ่ายรูปด้วยกันอีก"ทั้งคู่ออกจากคอนโดแต่เช้า โดยที่หมอโปรดแวะไปส่งปิ่นลดาที่มหาวิทยาลัยก่อน จึงค่อยกลับไปรับน้องทีมที่บ้านใหญ่"ปิ่น...ยินดีด้วยน่ะ วันนี้จบอย่างเป็นทางการแล้ว" รดา เพื่อนสมัยเรียนมัธยมเพียงคนเดียวของเธอ พร้อมกับช่อดอกไม้มาร่วมยินดีกับเธอด้วย"ขอบคุณน่ะรดา""แล้ว...หมอโปรดล่ะ ยังไม่มาเหรอ" รดาถามขึ้นเมื่อเธอมาหาปิ่นลดาแล้วไม่เจอหมอโปรด"ม

  • บังเอิญรัก เมียแต่ง   28 - ทักทายลูก NC

    ทักทายลูก NC"พี่หมอ!!!..." ปิ่นลดาเอ่ยเรียกชื่อคนตรงหน้า ที่ตอนนี้ มือไม้เริ่มอยู่ไม่เป็นสุข เรื่อยตามตัวของเธอไปทั่ว"ครับ..." เสียงเอ่ยขานรับกระเส่าที่ข้างใบหูของเธอ พร้อมกับลมหายใจที่เป่ารดต้นคอเธอ"พี่จะ...ทำอะไร...ค่ะ?" เสียงหวานเอ่ยถามขึ้น"พี่อยาก!...ขอพี่เข้าไปทักทายลูกหน่อยนะครับ...""แต่..." ปิ่นลดามีสีหน้ากังวลขึ้นมาทันที"ทำได้ครับ...พี่เป็นหมอ พี่รู้ว่าควรทำแบบไหน นะครับพี่ไม่ไหวแล้ว!"เมื่อหมอโปรดบอกออกไปดังนั้น ปิ่นลดาได้แต่พยักหน้ารับเชิงเป็นคำตอบว่าอนุญาต เพราะเธอก็ต้องการเขาเหมือนกัน แล้วหมอโปรด จึงอุ้มหญิงสาวพาไปยังเตียงนอนทันที วางหญิงสาวลงบนที่นอนนุ่มนั้นอย่างเบามือ"ไม่ต้องกลัวนะครับ...พี่จะทำเบาๆน่ะ" เสียงเอ่ยออกบอกไป เพราะเริ่มเห็นสีหน้ากังวลของปิ่นลดาอีกครั้ง พร้อมก้มลงมาจูบปากบางนั้นทันทีปากหยักดูดชิมความหวานจากปากบาง อย่างละเมียดละมัย อ่อนโยนอย่างดูดดื่มโหยหา เพราะห่างหายไปนานนับ เกือบเดือนแล้วมือหนาเลื่อนขึ้นมากอบกุมเต้าอวบนั้นทั้งสองข้างสลับไปมา อย่างเบามือ ที่ตอนนี้เริ่มขยายมาล้นฝามือ"นมใหญ่ขึ้นหรือเปล่าเนี่ย""พี่จะพูดทำไมค่ะ...ปิ่นอายน่ะ" ปิ่นลดาตอน

  • บังเอิญรัก เมียแต่ง   27 - แพ้ท้องแทนเมีย

    แพ้ท้องแทนเมีย"พี่หมอ!...ไหวไหมค่ะ" ปิ่นลดาเอ่ยถามหมอโปรดอย่างเป็นห่วง"ครับ..." หมอโปรดพยักหน้ารับ"ไปนั่งพักก่อนนะค่ะ...มาค่ะปิ่นช่วย" ปิ่นลดาเข้าไปช่วยพยุงร่างสูง ที่หน้าซีดเผือกตอนนี้ ไปนั่งพักที่เก้าอี้"คุณหมอ...นี้ค่ะ ยาดม ยาหอม" เพียรพักตร์ ถือออกมาให้หมอโปรด"ขอบคุณมากครับป้า" หมอโปรดเอ่ยขอบคุณเสียงแผ่วเบา"คุณหมอ...เอามะม่วงไหมครับ...ตอนเมียผมท้อง เธอชอบทานของเปรี้ยวๆ เผื่อคุณหมอจะอยากทานเหมือนกัน" คนงานชายคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น พร้อมยื่นถาดมะม่วงเปรี้ยวให้"ครับ...ขอบคุณนะครับ" หมอโปรดเอ่ยขอบคุณพร้อมกับรับถาดมะม่วงมาทาน"พี่หมอ!...ไม่เปรี้ยวเหรอค่ะ ปิ่นเห็นแล้วเสียวฟันแทนเลย" ปิ่นลดาถามหมอโปรดขึ้น เมื่อเห็นหมอโปรดทานมะม่วงเปรี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย"พอทานได้ครับ...ค่อยยังชั่วขึ้นมาบ้างแล้วล่ะ" หมอโปรดเอ่ยตอบปิ่นลดาเสียงแผ่ว>>>สายโทรเข้า ธันวา"อืม...ว่าไง?" หมอโปรดกดรับสาย[ลูกชายมึงคิดถึง เปิดกล้องหน่อยสิ!] ธันวาเอ่ยบอก[นี้มึงทำอะไรอยู่ว่ะ...]"กินมะม่วงไง...ไม่เห็นเหรอ"[กินไปได้ไง...ปกติมึงก็ไม่ชอบของพวกนี้หนิ่]"คลื่นไส้...จะอ้วกเลยต้องหาของเปรี้ยวมาใส่ปากอ่ะ"[กินยังกับมึงเ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status